ဒီေန႕ ကြ်န္မ အရမ္းကို ေပ်ာ္ေနမိသည္။ နားထဲ၀င္လာသည့္ အိမ္ကညီမေလးဆိုေနေသာ မ်ဳိးၾကီးရဲ႕ သီခ်င္းသံ။
"ကန္ေတာ္ၾကီး အင္းယားလမ္း... မသြားခ်င္ ကိုယ္ေလ မသြားဘူး ၿပန္ၿမင္ေယာင္ကာ ရူးႏိုင္တယ္.."
ၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မႏႈတ္ကလဲ တိုးတိုးေလး လိုက္ညည္းေနမိတယ္။ မိသားစု အတြက္ ကြ်န္မလုပ္ေပးႏိုင္ေပမယ္႕ ခ်စ္သူကိုေတာ႕ သတိရမိတယ္။
သက္ၿပင္း ခပ္မွ်င္မွ်င္ေလးတစ္ခ်က္ကုိ လူမသိ သူမသိ မႈတ္ထုတ္ရင္း ခ်စ္သူ႕ကို လြမ္းမိၿပန္တယ္။
ခုခ်ိန္သူဘာမ်ားလုပ္ေနပါလိမ္႕အဆက္အသြယ္ၿပတ္ေနတာ ၃ လေလာက္ရွိၿပီး။ စာမလာသတင္းမၾကား..ဘာမ်ားၿဖစ္ေနပါလိမ္႕။ အဆင္မေၿပရင္လဲ ၿပန္သာလာခဲ႕ပါ ခ်စ္သူရယ္ ကြ်န္မက ေငြခ်မ္းသာခ်င္တဲ႕ မိန္းမမွ မဟုတ္တာ။ ကြ်န္မက စိတ္ပဲခ်မ္းသာခ်င္တာ။ ခ်စ္သူႏိုင္ငံၿခားထြက္သြားၿပီး ၆ လေလာက္ထိေတာ႕ အဆက္အသြယ္ရေနေသးသည္။ေနာက္ေတာ႕ ဘာသတင္းမွ မၾကားေတာ႕။ ကဲပါ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေလာေလာဆယ္ေတာ႕ ကြ်န္မမိသားစုအတြက္ ကြ်န္မရွာေသာ ကိုယ္ပိုင္ ပိုက္ဆံႏွင့္ ကာရာအိုေက အေပၚစက္ ေအာက္စက္ ၀ယ္ေပးလိုက္တယ္ မေန႔က။ဒီပိုက္ဆံေတြရဖို႕ ကြ်န္မ ေခြ်တာစုေဆာင္း အငတ္ခံၿပီး သူမ်ားရံုးၿပန္ခ်ိန္မၿပန္ႏိုင္ပဲ overtime ေၾကးေတြစု။ ၈ လေလာက္ၾကာေတာ႕မွ ဒီပိုက္ဆံကရလာတာ။ အဓိကကေတာ႕ အေမ႕အတြက္ပါ။အေမ က၀ါသနာအရမ္းပါတာ။ ဒီၾကားထဲကိုးရီးယား အပိုင္းေတြ လာေတာ႕ ပိုဆိုး။ တစ္ေနကုန္အလုပ္မွာ စက္ခ်ဳပ္ ညက် သူမ်ားဘယ္အိမ္ေလးမွာ မ်ား သြားၾကည့္လို႕ရမလဲ။ သူ႕ခင္ဗ်ာေခ်ာင္ ရတာအေမာ။ တီဗြီ ရွိတဲ႕ အိမ္ေတြကလဲသူတို႕လဲ ကိုယ္႕ပစၥည္းနဲ႕ကိုယ္ ဇိမ္ေတာ႕ယူခ်င္ၾကတာေပါ့။ လူအမ်ားၾကီးလာၾကည့္ၾကေတာ႕ ပိုင္ရွင္ေတြလဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၾကည့္လို႕မရ ဒီေတာ႕ အဲဒီကုိးရီးယားကားေတြ လာခ်ိန္ဆို တီဗီြရွိတဲ႕ အိမ္ေတြအားလံုးက အိမ္တံခါးေတြ ပိတ္ထားၾကတာ။ဒီေတာ႕ကြ်န္မတို႕လို မ်က္ႏွာမြဲ သူဆင္းရဲေတြၾကေတာ႕ ဟုိလိုေခ်ာင္း ဒီလိုေခ်ာင္း ေပါ့။ ဒါနဲ႕ပဲ ကြ်န္မလဲ အေမ႕ တြက္ၾကိဳးစားေပးလိုက္္တာ။
ခုေတာ႕ ကိုယ္လဲ လြမ္းလာရင္ သီခ်င္းကာရာအိုေကေတြအၿပတ္ဟဲႏိုင္ အေမလဲ ေခ်ာင္းစရာမလိုေတာ႕။ စိတ္ေလးကို ခ်မ္းသာေနေရာပဲ။ ၾကည္ႏူးမိတာေပါ့။ ဒါဟာ ကြ်န္မ မိသားစုကို ပထမဆံုးအၾကိမ္ ကြ်န္မ၀င္ေငြ ကြ်န္မအား ကြ်န္မေခြ်းေတြနဲ႕ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ႕အရာလဲ ၿဖစ္ေနတာ႕ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမဆံုးဘူး။ ေမေမ ဆို အရမ္းကို ေပ်ာ္ေနတာ။ အင္း ဒါေပ...မယ္႕ ၿပတ္ႏိုင္လြန္းတဲ႕ မီးအတြက္ေတာ႕ ကြ်န္မလဲ မတတ္ႏိုင္။ ဒါက ကြ်န္မၾကိဳးစားလို႕ ရႏိုင္တာမွမဟုတ္တာ။ အခ်ိန္ရယ္ အခါရယ္ ..ေရာက္မလာေသးေတာ႕လဲ ေရႊၿပည္ေတာ္ေမွာင္ေမွာင္မဲမွာ တီဗြီဆိုတာၾကီး ဖေယာင္းတိုင္သာ ထြန္းၾကည့္ၾကေပါ့ေလ။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ။စိတ္ထဲမွာ ဟိုေတြး ဒီေတြး ဘယ္ေတြေရာက္ေနမွန္းကို မသိဘူး။ ဒီေန႕ အိမ္မွာနားရက္ဆိုေတာ႕ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး ေယာင္ေတာင္ေတာင္ၿဖစ္ေနတာ။ကြ်န္မက အိမ္မွာေနခဲတယ္ ေၿပာရမယ္။ အလုပ္အၿပင္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြကို GUIDE လဲလုပ္ေပးေသးတာကိုး။ညဆိုလဲ အလုပ္က အၿပန္ဆို ေက်ာင္းသားအိမ္ တန္း၀င္ စာသင္ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ည ၁၀ နာရီ ၁၁ နာရီ။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ ခ်စ္သူကုိ လြမ္းတဲ႕ စိတ္ေတြ ြကို အလုပ္ခ်ိန္ေတြနဲ႕ အစားထိုးပစ္ေနတာ။ မိသားစုကိုလဲ ကိုယ္႕ကုိယ္ကုိ ပိုင္တဲ႕အခ်ိန္ေလးမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေပးခ်င္တာ ကြ်န္မရဲ႕ ေစတနာေလ။ဒီေန႕ေတာ႕ ေန႕လည္ပိုင္း စာသင္ခ်ိန္လဲမရွိတာနဲ႕ ကာရာအိုေကေလးလဲ ဟဲမယ္ဟဲ႕ ဆုိၿပီးေန႕လည္ေန႕ခင္း တစ္ေရးအိပ္ရာကေန ထလာတဲ႕ ကြ်န္မ ..ညီမေလးက အရင္ဦးၿပီးဟဲေနတဲ႕ သီခ်င္းကို လိုက္ညည္းရင္ အိမ္ေရွ႕ သစ္ပင္ရိပ္ ေနေအး ေလရတဲ႕ေနရာမွာထိုင္ေနတာေလ။ ဟြန္း ကံကပဲေကာင္းတာလား မေကာင္းတစ္ေကာင္းလားေတာ႕မသိဘူး..ဒီေန႕ မီးလာေနတယ္။ အဟဲ ရာသီဥတုကေတာ႕ ကိုယ္႕ဘက္ပါေနၿပီ။လြမ္းတဲ႕ စိတ္ကေလးကို အပီဟစ္လိုက္အုန္းမွလို႕ ကြ်န္မေတြးေနမိတာ။ ခ်စ္သူသာ ေဘးနားမွာ ရွိရင္ အရမ္းေကာင္းမွာလို႕လဲ စဥ္းစားမိေသး။ ဟိုေတြး ဒီေတြး ၿမင္ကြင္းထဲ၀င္လာတဲ႕ ပံုရိပ္တစ္ခု စက္ဘီး။
ခ်စ္သူစီးေနက် စက္ဘီး မၿမင္ရတာ ၁ ႏွစ္ေလာက္ရွိေပမယ္႕ ကြ်န္မမွတ္မိေနေသးတာ။ ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႕ ခ်စ္သူမ်ားၿပန္ေရာက္လာၿပီ လား။ စိတ္ထဲမွာ ၀ုန္းကနဲ ဘယ္လိုၾကီးမွန္းကုိမသိ။ အလွ်င္အၿမန္ၿခံေရွ႕ေၿပးထြက္ခဲ႕မိတာ။ ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ သတိထားမိေတာ႕ ၿခံၿပင္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီေလ။အနားေရာက္လို႕လူၿမင္လိုက္မွပဲ၀ုန္းကနဲေတာက္တဲ႕မီးေရစို၀တ္နဲ႕ၿငိမ္းလိုက္သလိုပဲဘယ္လိုၾကီးမွန္းမသိ ခ်စ္သူရဲ႕ ညီအရင္းေခါက္ေခါက္ၾကီးေလ။ဟြန္း လူကိုမထိတထိ လာစေနသလိုပဲ။စက္ဘီးစီးလဲ သူ႕စက္ဘီးသူစီးပါလား။ ခ်စ္သူရဲ႕ စက္ဘီးမ်ားစီးၿပီး အိမ္ကိုလာရတယ္လို႔။ ငါေလ..ငါ..ဟြန္း...
"မၾကီး အေဖနဲ႕အေမက အိမ္ကိုလာခဲ႕ပါအုန္းလို႕ ေၿပာၿပီး ေခၚခိုင္းလိုက္လို႕"
အင္း ဘာမ်ားပါလိမ္႕ အေၾကာင္းေတာ႕မရွိပါဘူး။ ခ်စ္သူ ရဲ႕အိမ္က ကြ်န္မတို႕အေၾကာင္းသိေပမယ္႕ ကြ်န္မကေတာ႕ မိဘေတြကိုမေၿပာရေသး။ သမီးအၾကီးဆံုးက ပိုက္ဆံလဲရွာႏိုင္ေရာ ေယာက္က်ားလဲ ယူေလေရာလို႕ မိဘေတြ စိတ္ဓာတ္က်မွာစုိးလို႕ ကြ်န္မ မေၿပာရေသး။ဒါေပမယ္႕ ခုေတာ႕ရပါတယ္။အိမ္မွာ မိဘေတြမရွိ ေန႕လည္ဆို..စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္သြားၾကၿပီေလ။ ညီမေလး၊တစ္ခါတစ္ေလ နားေသာကြ်န္မ ႏွင့္ ဖြားဖြား သာရွိသည္မို႕ လိုက္သြားလို႕ အဆင္ေၿပ၏။ဒါနဲ႕ပဲ ခဏေလးဆို အက်ၤီေလးလဲၿပီး မေတာ္ရေသးေသာ ယကၡမၾကီးမ်ားေခၚေတာ္မူရာသို႕ သြားရေလေတာ႕သည္။ ခ်စ္သူစက္ဘီးေလး စီးေနရတာကိုးကအလြမ္းပဲေၿပေနသလိုလို။
"ကိုလတ္ ဘဘနဲ႕ အန္တီက မၾကီးကို ဘာလို႕ ေခၚတာတုန္း။မင္း..အစ္ကိုမ်ားတစ္ခုခု.."
ကြ်န္မေမးတဲ႕ စကားမဆံုးေသးခင္မွာပဲ ခ်စ္သူရဲ႕ ညီက
"ကုိၾကီးက ဘာမွ မၿဖစ္ပါဘူး..အေဖ တို႕ဘာလို႕ ေခၚခိုင္းလဲ ကြ်န္ေတာ္လဲ မသိဘူးဗ်။ ကိုၾကီးနဲ႕ အဆက္အသြယ္မရတာၾကာေတာ႕ မၾကီးနဲ႕ေရာ အဆက္အသြယ္ရလားလို႔. ေမးမလို႕ေနမွာေပါ့"
အင္း သူေၿပာတာေတာ႕ ဟုတ္ေလာက္တယ္။ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္မလဲ အဆက္အသြယ္မရွိ။ ခ်စ္သူအတြက္ စိတ္ပူမိၿပန္ေသးသည္။
ဒါနဲ႕ ခ်စ္သူရဲ႕ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ႕..မေတာ္ရေသးေသာ ေယာကၡမၾကီး မ်ားအား သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းေမး စကားနဲနဲ ေၿပာၿပီးစမွာပဲ ခ်စ္သူရဲ႕အေဖ ေၿပာေသာစကားတို႕က တစ္မ်ဳိးမည္လာေလၿပီ။
"ဘဘ တို႕က သမီး တို႕ ခ်စ္ေနၾကတာ သိထားၿပီးသားပဲ။ သားၾကီးပို႕ထားသမွ် ပိုက္ဆံလဲ ဘဘတို႕က မသံုးပါဘူး။ သမီးတို႕ မဂၤလာေဆာင္ရင္သံုးဖို႕ ဘဘ တို႕က စုေပးထားတာေလ။ ဒီေတာ႕ သမီးတို႕လူငယ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း လူၾကီး မိဘေတြမသိပဲ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ပါနဲ႕လို႕ ဘဘ တို႕ကေၿပာခ်င္တာ။ သားၾကီးက ဘဘတို႕အိမ္မွာ အခ်စ္ဆံုး သမီးကိုလဲ ဘဘ တို႕က ခ်စ္ၿပီးသားပါ က်န္တဲ႕သား အငယ္ေကာင္ေတြ မိန္းမယူလို႕ကေတာ႕ မင္းတို႕အိမ္နဲ႕ မင္းတို႕ေန အိမ္ေပၚေခၚမလာၾကနဲ႕လို႕ဘဘ ကေၿပာထားၿပီးသား။ သမီးနဲ႕ သားၾကီးတို႕ကေတာ႕ဘဘ တို႕ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးေတြမို႕ ဒီအိမ္ေပၚမွာပဲေနကုိ ေနရမွာ။ အစ္ကိုၾကီး အဖရာ အစ္မၾကီး အမိရာမဟုတ္လား။ "
အင္း ဘာေတြေၿပာေနပါလိမ္႕ တစ္ခုခုေတာ႕တစ္ခုခုပဲ။ကြ်န္မကေတာ႕ သေဘာေပါက္ဖို႕မလြယ္ေသး ခ်စ္သူရဲ႕အေဖလြတ္ေနေသာစကား လံုးမ်ားက ဘာကိုရည္ရြယ္သနည္း။ စိတ္ထဲမွာ သိလိုက္သလိုလိုနဲ႕ မရွင္းလင္း။ဒါနဲ႕ပဲ ကြ်န္မ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ပဲေမးလိုက္သည္။
"ဟုိေလ ဘဘ.အားမနာပါနဲ႕ ေၿပာစရာရွိတာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေၿပာပါ။သမီးလဲ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသား မိန္းကေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ႕
ရင့္က်က္ၿပီးသားပဲ။ဘဘ ေမးလာမယ္႕ ေမးခြန္းေတြကိုလဲ အမွန္အတိုင္းပဲေၿပာမွာပါ။
စိတ္မပူပါနဲ႕ ေၿပာစရာရွိတာသာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေၿပာပါ"
ကြ်န္မက ဒီလို လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ႕မွ ေၿပာလာတဲ႕စကားကဒီလို..
"ဟိုေလ ဘဘတို႕သားနဲ႕ အဆက္အသြယ္ၿပတ္ေနတာၾကာၿပီေလ။ၿပီးေတာ႕ ပိုက္ဆံလဲ မပို႕တာ ၃ လေလာက္ရွိၿပီေလ။ ခု သမီးတို႕အိမ္
မွာ တီဗြီ အေပၚစက္ ေအာက္စက္ ၀ယ္တယ္ဆိုလို႕ေလ..အဲဒါ.."
ၾကားလိုက္ရၿပီးၿပီးခ်င္းကိုပဲစိတ္ထဲမွ မခံခ်င္စိတ္။ၿပီးေတာ႕ မာန ..ၿပီးေတာ႕ကိုယ္႕ေနာက္ခံ မိဘေတြရဲ႕သိမ္ငယ္သြားမႈခံစားခ်က္ေတြ။ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္မကလဲ ေလာကဆိုတာကို လြယ္လြယ္နဲ႕ေက်ာ္ၿဖတ္လာခဲ႕ရတဲ႕ မိန္းမမွမဟုတ္တာ။ၿဖစ္သြားတဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ခဏေလာက္ၿပန္မ်ဳိသိပ္.ၿပီးေတာ႕ မ်က္ႏွာထားကို သကာရည္ေလာင္းထားသလို အခ်ဳိသာဆံုးၿပံဳးလိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕
ဘာမွ မၿဖစ္သလို မ်က္ႏွာထားမ်ဳိးနဲ႕ ကြ်န္မ တိုက္ပြဲ ၿပန္၀င္လိုက္တယ္...
"ေအာ္.. ဘဘ တို႕ က အဲဒါကို စိုးရိမ္ေနတာလား။သမီးက ဘာမ်ားလဲလို႕႔။
စိတ္ခ်ပါ ဘဘ။ခုခ်ိန္မွာ သူနဲ႕သမီးက လက္မထပ္ရေသးဘူးေလ သူရွာထားသမွ် ဘဘတို႕နဲ႕ပဲ ဆိုင္တာေပါ့။သမီးကလဲ သူမ်ားပစၥည္း အထူးသၿဖင့္ ပိုက္ဆံနဲ႕ ပတ္သတ္ရင္ အၿမဲတမ္းသတိထားပါတယ္။ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ႕ သမီးတို႕က ဆင္းရဲလို႕။အဲဒီ ေငြနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး သူမ်ားေတြ အထင္ေသးမွာစိုးလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ႕ မိန္းကေလးဆိုတာ ကုိယ႕္ဘာသာကိုယ္ တန္ဖိုးထားေလ ကိုယ္႕ရဲ႕ တန္ဖိုးကလဲ တက္ေလမဟုတ္လား။ဒီေတာ႕ ခုခ်ိန္မွာ သမီးရဲ႕ဘ၀ သမီးရဲ႕ အေနအထားက ဘဘတို႕နဲ႕စာရင္ နိမ္႕က်ရင္ နိမ္႕က်ေနမယ္..ဒါေပမယ္႕ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဘဘတို႕ထက္ သာတဲ႕ ဘ၀တစ္ခုခု ကိုမ်ားေရြးခ်ယ္ခြင့္ရခဲ႕မယ္ ဆိုရင္ ခုဘဘတို႕ စိုးရိမ္ေနတဲ႕ ေငြဆိုတာၾကီးက သမီးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခံေနရမွာစိုးလို႕။ ဘဘရဲ႕သားက ပို႕မယ္လို႕ေၿပာတာေတာင္သမီး လက္မခံခဲ႕ပါဘူး။ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ ဒီအတြက္ေတာ႕။ခုလဲ သမီး မိသားစု အတြက္ သမီးေခြ်းေတြနဲ႕ ရွာလို႕ရတဲ႕ ပိုက္ဆံနဲ႕၀ယ္ေပးထားတာပါ။ၿပီးေတာ႕ သမီးရဲ႕မိဘေတြကိုလဲ မ်က္ႏွာငယ္ စိတ္အားငယ္ရမယ္႕ အလုပ္မ်ဳိး သမီးလုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။"
မေတာ္ရေသးေသာ ေယာကၡမေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကေတာ႕မည္းလို႕ ဒါေပမယ္႕ကြ်န္မက ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆး ၿပန္ေၿပာေနတာမို႕ သူတို႕မွာ ရန္ၿပန္ေတြ႕လို႕လဲမရ။ ၿပီးေတာ႕ သူတို႕သားထက္ သာတဲ႕ လူကုိေရြးလို႕မရမွာစိုးလိဳ႕ ပို႕တဲ႕ ပိုက္ဆံေတာင္ ကြ်န္မက လက္မခံဘူးလို႕ ေၿပာေတာ႕ ပိုၿပီး ေစြ႕ေစြ႕ခုန္ပါလိမ္႕မည္။မတတ္္ႏိုင္ ကြ်န္မသည္ ေနရာတစ္ကာမွာ မာန ေထာင္လႊားၿပီး ငါဟဲ႕ လို႕ ေမာက္မာေနသည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ေတာ႕မဟုတ္။ဒါေပမယ္႕ ဒီလိုအေၿပာခံလိုက္ရတာကိုလဲ ၿငိမ္ၿပီးငံု႕ခံကာ ၿပန္သြားမည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္လဲမၿဖစ္။ဒီေတာ႕ သိမ္းထားေသာ မာနေလးမ်ားအား ခဏေတာ႕ အေမာက္ေထာင္ၿပလိုက္ရသည္။ ခ်စ္သူ နားလည္ႏိုင္မည္ဟုေတာ႕ေမ်ွာ္လင့္မိသည္။ နားမလည္ႏိုင္လွ်င္ေရာ..ကြ်န္မေၿပာစရာ တစ္ခုပဲ ရွိပါသည္။ ကြ်န္မ ခ်စ္သူကို ခ်စ္ခဲ႕ေသာ အခ်စ္တို႕တြင္ရုပ္၀ထၳဳပစၥည္းမ်ားမပါခဲ႕ အတၱၿဖဴၿဖဴေလးမ်ားေတာင္ ခ်စ္သူ႕အေပၚတြင္ ကြ်န္မ မထားရွိခဲ႕။ ခ်စ္သူကမင္းကိုထားခဲ႕ပါေတာ႕မယ္လို႕ ေတာင္းဆိုလာလွ်င္ေတာင္ ကြ်န္မသည္ စဥ္းစားခ်င္းအလွ်င္းမရွိ ခ်စ္သူသာ ေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မခြင့္ၿပဳလိုက္မည္သာ ၿဖစ္သည္။
ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ႕ ..........................
ခ်စ္သူအား ခ်စ္ေသာ အခ်စ္တို႕တြင္ အေၾကာင္းၿပခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာမရွိပဲကို ကြ်န္မ ခ်စ္သူကို ခ်စ္ခဲ႕မိခ်င္းေၾကာင့္သာ....ၿဖစ္သည္။
တစ္ကယ္ေတာ႕ ....
အဲဒီေန႕ကြ်န္မကံေကာင္းမလိုလိုႏွင့္ ကံဆိုးခဲ႕သည္။ ေနသည္ ပူမလိုလိုႏွင့္ မိုးေတြ သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းခဲ႕သည္။ ေပ်ာ္မလိုလိုနဲ႕
၀မ္းနည္း ခ်င္းေၿခာက္ကမ္းပါးထဲ တစ္သက္လံုးက်ခဲ႕ရသည္။ခ်စ္ရေတာ႕မလိုလိုႏွင့္ အလြမ္းေတြဆင့္ကာဆင့္ကာ ပြားခဲ႕ရသည္။ ခ်စ္သူကို ၿမင္ရေတာ႕မလိုလိုႏွင့္ ခ်စ္သူႏွင့္ တစ္သက္တာေ၀းသြားခဲ႕ရသည္။ ခ်စ္သူသည္ ကြ်န္မထံသို႕ အဲဒီေနာက္ပိုင္းဘာအဆက္အ
သြယ္မွ မလုပ္ေတာ႕...
ဘာပဲေၿပာေၿပာ..
ကြ်န္မသည္ မာန နံရံ၏အၿခားတစ္ဖက္၌ အေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိေသာ ခ်စ္ခ်င္းတို႕ႏွင့္ ခ်စ္သူအား ခ်စ္ေနၿမဲ ခ်စ္ေနစဲ သာ..................
ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္ ကိုယ္သာဆိုရင္လည္း ဒီလိုဘဲ ေျပာမိမယ္ထင္ပါတယ္...
ReplyDeleteတစ္ခါတစ္ေလေတာ႕ မာနဆိုတာ လိုအပ္တယ္လို႕ဘဲ ခံစားမိပါတယ္..
ဒီလိုမာနသာ မထားႏိုင္ဘဲ ေထာက္ပံ႕တာ ခံယူေနခဲ႕မယ္ဆိုရင္ အဲဒီေန႕က အေတာ္ကို မ်က္ႏွာငယ္ခဲ႕မွာေနာ္
ခုေတာ႕ ကိုယ္က အထက္ကေနျပန္ေျပာႏိုင္ခဲ႕တယ္..
ျဖစ္သင့္တဲ့ ........ေျပာသင့္တဲ့ စကားကို ေအးေဆးေျပာထြက္ႏိုင္တဲ့ မိန္းကေလးရဲ႕ လုပ္ရပ္က ခ်ီးက်ဴးစရာပဲဗ်ာ....။
ReplyDeleteဖတ္ရတာ...ေကာင္းတယ္......။
ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္........
ဏီလင္းညိဳ