“မၾကီး ဟိုတစ္ေန႕ ကေလ
စတိုးဆိုင္မွာခ်ိတ္ထားတဲ႕ အင္က်ီေလး အရမ္းလွတာ..၁ ေသာင္းတဲ႕ အဲဒါေလး ၀ယ္ေပးေနာ္
မၾကီး “
“ဟာဗ်ာ မၾကီးကလည္း
ဘာၿဖစ္လဲဗ်ာ ၁၀ တန္းမေအာင္ေတာ႕ ။ ဒီအိမ္က အေမ႕ အိမ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ နဲ႕
လည္းဆိုင္တာပဲ ေနခ်င္သလိုေနမွာေပါ့ ထမင္းေလး ရွာေကြ်းထားတာ တစ္ခုေလးနဲ႕ ေတာ႕ စည္းကမ္းေတြ လာထုတ္မေနနဲ႕ “
“မၾကီး မနက္ၿဖန္
ေက်ာင္းမွာ စာအုပ္ဖိုးေပးရမယ္. မနက္ၿဖန္ ေနာက္ဆံုးဆိုလို႕ ေလ..အဲဒါ…”
ကြ်န္မအပါအ၀င္
ေမာင္ႏွမ ေလးေယာက္။ ကြ်န္မက အၾကီးဆံုး ၀တ္မံႈတဲ႕။ အငယ္ေကာင္ညီမင္း အလတ္မ ေမသင္း
အငယ္ဆံုးေလး ညီလင္းေပါ့။ ညီမင္းကေတာ႕ ေက်ာင္းလဲ ၿပီးေအာင္ မတက္ အလုပ္လည္းမလုပ္
ရပ္ကြက္ထဲဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ ေလာင္းကစားေလးကလည္း ၀ါသနာပါေသးတယ္။ `
အဲ အလတ္မ
ေမသင္းက ေတာ႕ မတတ္သာလို႕ သာ
ေက်ာင္းကိုထားေပးေနရတာ။ ၁၀ တန္းေအာင္ဖို႕ ေတာ႕ မေမွ်ာ္လင့္ရဲ အလွအပ ကိုသာ စိတ္၀င္စားသည္။
ေက်ာင္းတက္္က်ဴရွင္သြားေနတာပင္ ဖက္ရွင္ၿပေနတယ္လို႕ ထင္ေနသလားမသိ။ဒီႏွစ္ေၿဖလို႕မွ
၁၀ တန္းမေအာင္ရင္ေတာ႕ မတတ္ႏိုင္ ေက်ာင္းထုတ္လိုက္ရံုသာ ရွိသည္။
အငယ္ဆံုးေလး
ညီလင္းကေတာ႕ လိမၼာေရးၿခားရွိသည္ သိတတ္သည္။ စာကိုလည္းၾကိဳးစားသည္ အတန္းထဲမွာ
ႏွစ္တိုင္း အဆင့္ ၁ မွ ၅ ေတာ႕ ၀င္ၿမဲ။ႏွစ္တိုင္း ဆုတက္ယူေနၾက။ ဒီႏွစ္ဆို
ညီလင္းေလးက ၆ တန္းေရာက္ၿပီ။
အေဖကေတာ႕ဆံုးၿပီး.အေမကေတာ႕ ရွိေသးတယ္။
အေမကရွိေသးတယ္ ဆိုေပမယ္႕ ဘာမွမလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္။ အေဖသက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္ကထဲက အေမက
ရိုးရိုးေအးေအး ေလာကၾကီးမွာ အေမသိတာဆိုလို႕ ႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရွိတယ္ အေဖရယ္
သားသမီးေတြရယ္။ ဒါပဲ။
ဒါနဲ႕ပဲ
အေဖဆံုးသြားေတာ႕ ဘ၀ေလာကဓံ တိုက္ပြဲမွာ ကြ်န္မက
အေဖ႕ ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဦးစီးဆိုတဲ႕ ရာထူးကို ဆက္ခံ ခဲ႕ ရတာေပါ့။ သူ႕
အလိုလိုေရာက္လာတဲ႕ ပုခံုးေၿပာင္းတာ၀န္ကိုး
ကြ်န္မွာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မွ မရွိပဲ အလိုက္သင့္ ပုခံုးေလး ငွဲ႕ ေစာင္းေပးလိုက္ယံုကလြဲလို႕
ကြ်န္မဘာတတ္ႏိုင္မွာတုန္း။
“ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ
၀တ္မႈံ”
ေဘးနားမွ
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလး ခြန္ေနာင္ ရဲ႕ စကားေၿပာသံၾကားမွ သူမ၏ ယခုလက္ရွိဘ၀ထဲ စိတ္က
ၿပန္ေရာက္လာသည္။
“ဘာလဲဟင္ ေနာင္ “
“အာ..ဘာေတြစဥ္းစားေနလဲကို
မသိဘူး။ ငါေၿပာေနတာၾကာၿပီ ဟိုေအာက္က အထည္လိပ္ကို ဟိုဘက္ အထည္လိပ္ေပၚကို
လွမ္းတင္လိုက္လို႕ ၿမန္ၿမန္လုပ္ ဒီမွာ ငါထမ္းထားရတာ ေလးလွၿပီ”
“ေၾသာ္..ေအးေအး
သယ္ရင္း..ေဆာတီး ဟီးဟီး ”
ဟုတ္တယ္ ကြ်န္မအလုပ္က အထည္ဆိုင္ၾကီးေတြက
ေစ်းထည္ေတြကိုယူၿပီ ကြ်န္မလည္း
အခ်ဳိ႕အထည္ေတြကိုယ္တိုင္၀င္ခ်ဳပ္ ရပ္ကြက္ထဲက အထည္ခ်ဳပ္သမားေတြကိုလည္း ကြ်န္မက
ၿပန္ၿပီးေပးေပါ့။ ဒါက အေဖသက္ရွိထင္ရွားရွိကထဲက လုပ္လာတဲ႕ အလုပ္။
ကြ်န္မလည္းကြ်မ္း၀င္ၿပီးသားမို႕ ဒီအလုပ္က ကြ်န္မအတြက္ အခက္အခဲမရွိ။
ဒီေန႕လည္း ဒိုင္ၾကီးက အထည္လိပ္ေတြလာယူတာ။ ဒါကို ကြ်န္မရဲ႕
သူငယ္ခ်င္းေလးက လူအားေရာ သူ႕ရဲ႕ ကားနဲ႕ ပါ ကြ်န္မကိုအားတက္သေရာ ကူညီေပးေနတာ။
ေတာ္ေသးတာေပါ့ သူရွိေပလို႕ ။ ေက်ာင္းဆိုလဲ
ေက်ာင္းမို႕ လို႕ ။ အလုပ္ဆိုလဲ အလုပ္မို႕ လို႕။ မိသားစုအေရးမွာ
ကြ်န္မစိတ္ဓာတ္က်ၿပီဆိုရင္လည္း ႏွစ္သိမ္႕ ေပးတတ္တာ နားလည္ေပးတတ္တာ ေနာင္
တစ္ေယာက္ပဲ။ဒါေၾကာင့္လဲ .. အေ၀းသင္ ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႕ကြ်န္မ စိတ္ဓာတ္မက်ခဲ႕ ဘူး။
အေမနဲ႕ ေမာင္ေလး ညီမေလးေတြရဲ႕ အၿပံဳးေလးေတြက ကြ်န္မရဲ႕ အားဆိုရင္ ေနာင္ ဆိုတဲ႕
သူငယ္ခ်င္းေလးကေတာ႕ ကြ်န္မအတြက္ အားေပးေဖာ္။
ဒါေပမယ္႕ ေပါ့ေလ
အဲဒီအငယ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကြ်န္မအေပၚ မစာနာပဲ
သူတို႕ရဲ႕ အတၱေလးေတြနဲ႕ ကိုင္စြဲၿပီး စကားေတြဆိုလာတဲ႕ အခ်ိန္ၾကရင္ေတာ႕
ကြ်န္မစိတ္ဓာတ္ေတြလဲၿပိဳယိုင္လဲ သြားတတ္တယ္။
“မႈံ ခုခ်ိန္မွာ
ဘာကိုအလိုခ်င္ဆံုးနဲ႕ အၿဖစ္ခ်င္ဆံုးအရာက ဘာလဲဟင္”
“ငါတစ္ကယ္ေၿပာရမွာလား ”
“အင္း..”
“ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ္႕
အတြက္ပဲ ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး မိသားစုကို မတြယ္တာတဲ႕ သူၿဖစ္ခ်င္တယ္”
“အဟင္း.. ငါကေတာ႕ နင္နဲ႕
မတူဘူးဟ။ ကိုယ္႕ခ်စ္သူ ဘာလိုအပ္လည္း လိုအပ္သမွ် ၿဖစ္ခ်င္သမွ် ကိုၿဖည့္စြမ္းေပးတဲ႕
သူၿဖစ္ခ်င္တယ္။”
“အင္း.. ဟုတ္လား”
“နင္ ဘာလို႕ ၿပန္မေမးတာလဲ
မႈံ ငါ့ခ်စ္သူက ဘယ္သူလဲလို႕”
“အဟင္း..နင္ေၿပာသလို
ခုေနငါကေမးလိုက္ေပမယ္႕ နင္ေၿဖမယ္႕ အေၿဖက ငါ့အတြက္ ေမးခြန္းတစ္ခုၿဖစ္လာရင္ ငါ့မွာ
ၿပန္ေၿဖစရာ အေၿဖမရွိဘူး ေနာင္္..”
ဟင္း..ကနဲ ေနာင္ရဲ႕ သက္ၿပင္းရွည္ၾကီးတစ္ခုကိုသာ
နင့္နင့္နဲနဲ ကြ်န္မၾကားလိုက္ရသည္။ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါေလ။ ဘ၀ဆိုတာ ကိုယ္လိုခ်င္သလို
ပံုသြင္းလို႕ ရသည္မွမဟုတ္ပဲ။ သူကသာ ပံုသြင္းတာ ခံလိုက္ၾကရတာ မဟုတ္လား။
“ဘာ ..ညီမင္း ..
ဘာေၿပာတယ္..နင္ၿပန္ေၿပာလိုက္စမ္း”
“ကြ်န္ေတာ္
ေဘာလံုးပြဲေလာင္းတာရံႈးသြားလို႕ ေလ အဲဒါ ဦးစိန္ၾကီးကို အိမ္ဂရံ ခဏေပးထားခ်င္လို႕
မၾကီး ဂရံ ဘယ္ေနရာမွာ ထားလဲလို႕ ေမးေနတာ”
“ေတာက္..
ညီမင္း..ေတာ္လိုက္စမ္း..နင္ေတာ္လိုက္စမ္း.. နင္အဲဒီလိုေပးလိုက္ေတာ႕ ငါတို႕
ကဘယ္မွာသြားေနရမလဲ”
“ခဏပါမၾကီးရာ
ေနာက္တစ္ပြဲဆို”
“မေပးႏိုင္ဘူး..ဘာအာမခံခ်က္နဲ႕မွ
အိမ္ဂရံကို မေပးႏိုင္ဘူး”
“အဟီးဟီး.. အေမ အေမ႕
သမီးၾကီးကို မေၿပာေတာ႕ ဘူးလား မေပးရင္ သားကို ဦးစိန္ၾကီးက ရဲတိုင္မယ္တဲ႕ ဒါဆို
သား ေထာင္က်မွာဗ် အေမ သားေထာင္က်မွာ
ၾကည့္ရက္လို႕ လား..အီး ဟီးဟီး”
“သမီးၾကီးရယ္
ေပးလိုက္ပါကြယ္. ေနာ္ေနာ္.. ေတာ္ၾကာ ေမာင္ေလး ေထာင္က်ေနမွၿဖင့္ကြယ္.. ”
“အာ အေမကလည္း ေပးစရာလား
ကိုေလး သူ႕ ဘာသာသူ မိုက္တာကုိ ကိုယ္႕ ဒုကၡကိုယ္ခံေပါ့ ။ သမီးတို႕ က
ဘယ္မွာသြားေနရမလဲ ဒီအိ္မ္ၾကီးမရွိရင္.. ဒုကၡပါပဲ သမီးလကုန္ရင္ မၾကီးကို
သက္မြန္ၿမင့္လြယ္တဲ႕ လြယ္အိတ္ေလး ၀ယ္ခိုင္းမလို႕ ဟာကို ဒီကိုေလးကတစ္ေမွာက္..”
“ေတာ္ပါေတာ႕
ေမသင္းရယ္..ငါ့ကိုယ္က ဒီမိသားစုမွာအၾကီးၿဖစ္ရတာ ကံဆုိးတာ. နင္တို႕ ကိုယ္႕
အတြက္ၾကီးပဲ ကိုယ္ၾကည့္ေနၾကတာ ငါ့ အတြက္ ငါ့ ဘ၀အတြက္ဆိုတာေရာ စဥ္းစားေပးၾကရဲ႕ လား
ဟင္.. နင္တို႕ ဘာၿဖစ္လို႕ ကိုယ္ခ်င္းမစာေပးႏိုင္ၾကရတာလဲ။ ငါ့ကိုယ္လဲ သနားၾကပါအုန္း
ဟယ္ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္..”
“ဒါ..ဒါ ..ဒါဆို
ကြ်န္ေတာ္ ေထာင္က်ေတာ႕မွာေပါ့..အီး..ဟီး..ဟီး.. ကယ္ပါအုန္းဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ကို
ဒီတစ္ေခါက္ပါပဲ ဒါေနာက္ဆံုးပါဗ်ာ ေနာ္ ေနာ္..ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခါ မမိုက္ေတာ႕
ပါဘူး.. ကြ်န္ေတာ႕ ကို ကယ္ပါ.ဗ်ာ ေနာ္ မၾကီးေနာ္..”
သည္လိုႏွင့္ ေနာက္ဆံုး
အိမ္တစ္ၿခမ္းေရာင္းေပးလိုက္ရသည္။ ညီမင္းကေတာ႕ သူေၿပာသလိုပါပဲ ဒီတစ္ခါေနာက္ဆံုးပါပဲ
ဆိုသလို .. မိန္းမခိုးေၿပးသည္။ေနာက္တစ္ခုၾကားရသည့္ သတင္းကရင္နာစရာ။
ဦးစိန္ၾကီးနွင့္ ညီမင္းေပါင္းရိုက္သည္တဲ႕ ။ ဦးစိန္ၾကီးက
အေၾကြးကိုလိုသည္ထက္ပိုေၿပာသည္။ သူ႕ အေၾကြးကို ယူသည္ ပိုတာကို ညီမင္းကယူသည္။
ၿပီးေတာ႕ ထိုပိုက္ဆံႏွင့္ပင္ မိန္းမခိုးေၿပးသည္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ႕ ညီမင္း
ဘယ္ေရာက္လို႕ ဘယ္ေပါက္သည္မသိ သတင္းအစအနေတာင္ မၾကားရ။ အေမကေတာ႕ ဒီသားစိတ္ၿဖင့္ပင္..
တေၿမ႕ ေၿမ႕ အိပ္ယာထဲ လဲသည္။
အဲ ညီမင္းၿပီးေတာ႕ တစ္စခန္းထလာသူက ေမသင္း။ ၁၀ တန္းမေအာင္ပါ
ေက်ာင္းထုတ္လိုက္ရသည္။ ထံုးစံအတိုင္း စတိုးဆိုင္မွာ လခစား၀င္လုပ္သည္။ သူ႕
ကုသိုလ္ႏွင့္သူ ရုပ္ရည္ေလးကလည္း ေၿပေၿပပစ္ပစ္ ငယ္ရြယ္သည့္ ဂုဏ္ေလးကလည္းရွိၿပန္ေတာ႕
ေမသင္းတို႕ ေဘးမွာ ေကာင္ေလးေတြ ၀ိုင္းလို႕ ေပါ့။ ဒီေတာ႕ ေမသင္းဂုဏ္ပုဒ္က ဒီဆင္းရဲ
တြင္းထဲက လြတ္ဖို႕ အေရး သူေဌးသားကို ရေအာင္ယူမွၿဖစ္မည္တဲ႕ ။
သူေၾကြးေၾကာ္ခ်က္အတိုင္း သူေဌးသားေတာ႕ ရပါရဲ႕ သို႕ေပမယ္႕ သူေဌးသားဘက္က
အေမြၿဖတ္လိုက္ေလေတာ႕ ဒီ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးက
ထံုးစံအတိုင္းကြ်န္မေပါ့။
“ဟဲ႕ အေမ႕ အတြက္ ခ်က္ထားတဲ႕ ၾကက္သားေလး
အစပ္မပါပဲ အခ်ဳိခ်က္ထားတာ ဘယ္ေရာက္သြားတုန္း”
“ ခုနက မမေလး ေလ သူ႕
ေယာက္က်ားကို ခ်ေကြ်းေနတာ ေတြ႕တယ္. သူ႕ ေယာက္က်ားက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းနဲ႕ ငါးပိရည္
မစားႏိုင္ဘူး ဆိုလို႕ ”
“ဘာ..ေတာက္”
“ဟဲ႕ ေမသင္း အေမ႕
အတြက္ခ်က္ထားတဲ႕ ၾကက္သား ညည္းလင္ကို ေကြ်းလိုက္တယ္ဆို”
“ဟုတ္တယ္ေလ ဘာၿဖစ္လို႕ လဲ
အေမကိုယ္တိုင္ ကေၿပာတာ.. ခ်ေကြ်းလိုက္တဲ႕ အေမက ေနမေကာင္းေတာ႕ ထမင္းလည္း
သိပ္မစားခ်င္ဘူး ဆိုလို႕ အမယ္ေလး ..ဒီၾကက္သားေလး ယူေၾကြးတာ ဘာၿဖစ္လဲ
သိပ္ၿပီး အာဏာ ၿပခ်င္တယ္။ အိမ္ေပၚက ႏွင္ခ်ဖို႕
ေတာ႕ မစဥ္းစားနဲ႕ ေနာ္..ဟြန္း ဒါမိဘအိမ္ ေမသင္းတို႕ နဲ႕ လည္း ဆိုင္တယ္..
တစ္ေယာက္တည္း အပိုင္စီးမယ္လို႕ ေတာ႕ မၾကံနဲ႕ ”
“မမေလး ေတာ္ဗ်ာ..
မိုက္ရိုင္းလိုက္ၾကတာ. ဒါဆိုလည္း ဒီအိမ္ေပၚမွာမေနနဲ႕ေလ မမၾကီးရွာေကြ်းတာ စားမေနနဲ႕
ခင္ဗ်ားေယာက္က်ား သူေဌးသားငပ်င္းကို အလုပ္လုပ္ခိုင္းပါလား.. ဘာၿဖစ္လို႕ ကိုယ္႕
မိန္းမရဲ႕ အစ္မရွာတဲ႕ ပိုက္ဆံနဲ႕ မရွက္မေၾကာက္ မိန္႕မိန္႕ ၾကီးထိုင္စားေနလည္း..”
“ဟဲ႕ နင္ဘာမွ
ငါ့ေယာက္က်ားကို ေၿပာစရာမလိုဘူး။ဒီအိမ္မွာ နင္ကအငယ္ဆံုး။ ငါက နင့္ထက္အၾကီး။
ငါ့ေယာက္က်ားက တစ္ဦးတည္းေသာသူေဌးသား အခ်ိန္တန္ သူ႕ အိမ္က ၿပန္ေခၚတဲ႕ အခါက်ရင္
အေမြေတြက ငါတို႕ လင္မယားပဲ ရမွာ အဲဒီၾကေတာ႕ မွ မမေလး မမေလး လာလုပ္မေနနဲ႕ ”
“ထီြ ရြံ႕ စရာ
ေကာင္းလိုက္ၾကတာ.. လူစိတ္မရွိတဲ႕ ဟာေတြ။ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကိုေလးနဲ႕ လူစိတ္မရွိၾကတဲ႕
ဟာေတြ။ မမၾကီးကို ခိုင္းစားေနၾကတာ.လာဗ်ာမမၾကီး သားရွာေကြ်းမယ္ ဒီအိမ္ေပၚမွာ သူတို႕
ပဲ ထားခဲ႕ လိုက္စမ္းပါ”
“သား ညီလင္း ေတာ္ေတာ႕။
မမၾကီး ေၿပာမယ္..သားဒီႏွစ္ ဆယ္တန္းပဲ ေအာင္ေအာင္ ၾကိဳးစား က်န္တာ မမၾကီး တာ၀န္ထား.
သြားသြား ဘာမွ စိတ္ထဲမွာ ေတြးၿပီး ညစ္မေနနဲ႕ မမၾကီးကို ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ဒီႏွစ္ ၁၀
တန္းေအာင္ ေအာင္သာ ၾကိဳးစားေနာ္ သား သြားေတာ႕ သြား အခန္းထဲ စာသြားက်က္ေတာ႕ ေနာ္..”
ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ေလး ကြ်န္မ
ဒီ၀ဋ္ေတြကေန ကြ်တ္ခ်င္ၿပီ။ ကြ်န္မေလ အၿမဲဆုေတာင္းတယ္ ၀ဋ္ေၾကြးေတြ မ်ားရွိခဲ႕
တယ္ဆိုရင္ ဒီဘ၀ ဒီမွ်ႏွင့္သာ ေက်ပါေစလို႕ ။ အေမနဲ႕ အငယ္ဆံုးေမာင္ေလးေၾကာင့္သာ
ကြ်န္မ ၾကံ႕ ၾကံ႕ ခံေနရတာ။ ခုဆို ကြ်န္မေဘးမွာ ေဖးမေပးမယ္႕ ေနာင္ လည္း မရွိေတာ႕
ဘူးေလ။ ဘ၀အတြက္ဆိုၿပီး ကြ်န္မနားကေန ထြက္သြားလိုက္တာ ခုဆို သံုးႏွစ္ေက်ာ္
ေလးႏွစ္ထဲေတာင္ ေရာက္ေတာ႕ မွာေလ…
“မႈံ နင္နဲ႕ ငါ
မပြင့္လင္းခဲ႕ ၾကေပမယ္႕ တစ္ဦးရဲ႕ စိတ္ထဲဘာရွိတယ္ ဆိုတာ မေၿပာပဲ နားလည္ေနၾကၿပီသားပါ။
ငါၿပန္လာမယ္႕ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ပါလို႕ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး မေၿပာခ်င္ပါဘူး မႈံ
ဒါေပမယ္႕ ငါ နင့္ေဘးနားကို ဆက္ဆက္ေရာက္ေအာင္ ၿပန္ခဲ႕ မယ္ .. နင့္ရဲ႕ ဘ၀အေမာေတြ
အတြက္ နင္လိုအပ္တဲ႕ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ငါ့ပုခံုးကို မွီႏိုင္ေအာင္
ငါၾကိဳးစားမယ္..မႈံ ငါ..ငါ..နင့္ကို..”
“ေနာင္..
၀င္မေၿဖႏိုင္မယ္႕ စာေမးပြဲ တစ္ခုအတြက္ ဘာလို႕မ်ား ေမးခြန္းေ၀ေနအုန္းမွာလည္း ဟင္..”
သည္လိုႏွင့္ ေန႕
ရက္ေတြကို အားတင္းေက်ာ္ၿဖတ္ရင္း.. အေမတစ္ေယာက္ ကြ်န္မတို႕ ေမာင္ႏွမေတြကို ထားၿပီး
အေဖ႕ ေနာက္ကို လိုက္ပါသြားေလၿပီ။ ကြ်န္မစိတ္ထင္ေတာ႕ အေမ ဒီ၀ဍ္ေၾကြးေတြက လြတ္ခဲ႕
ၿပီထင္သည္။ လြတ္စရာ ကြ်န္မသာ က်န္ေတာ႕ သည္။
ကြ်န္မကေရာ..ဘယ္အခ်ိန္လြတ္ေၿမာက္ႏိုင္မလဲ။ ခုေတာ႕ ကြ်န္မ ေလာကၾကီးရဲ႕
ေခ်ာက္နက္နက္ထဲ ကြ်ံသတဲ႕ ကြ်ံခဲ႕ ၿပီေလ။ အေမ မရွိသည့္ေနာက္ပိုင္း အိမ္ႏွင့္ၿခံကို
အၿပီးေရာင္းလိုက္သည္။ တစ္၀က္ကို ေမသင္းတို႕ လင္မယားကို ေပးခဲ႕ သည္။
က်န္တစ္၀က္ကိုေတာ႕ ကြ်န္မႏွင့္ ေမာင္ေလး ယူခဲ႕ ၿပီး ၁၀ ေပ အိမ္ေလး ၿခံေလး ၀န္းေလး
ႏွင့္ သန္လ်င္ဘက္မွာ အိမ္တစ္အိမ္၀ယ္လိုက္သည္။ ေမာင္ေလး ေက်ာင္းတက္ေနေသာ GTC
နွင့္လည္း နီးသည္။
ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္မရဲ႕ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္း က ဆက္ၿပီး လည္ပတ္လို႕
မရေတာ႕ ။ သြားေရးလာေရးေ၀းသည့္အၿပင္ ပစၥည္းသယ္ရၿပဳရသည့္ ကုန္က်စားရိတ္က
အထည္ဒိုင္ကေပးသည့္ အထည္ခ်ဳပ္ခ က မကိုက္။ ဒီေတာ႕ ကြ်န္မလုပ္ႏိုင္တာ တစ္ခုပဲရွိသည္။
အိမ္မွာ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေလးတစ္ခု ဖြင့္သည္။ မနက္ပိုင္းႏွင့္ ညေနပိုင္းမ်ားတြင္
ကြ်န္မ မုန္႕ ဟင္းခါး ခ်က္ၿပီးေရာင္းသည္။ ဒါမွပင္ ကြ်န္မႏွင့္ GTC တက္ေနေသာ
ေမာင္ေလးအတြက္ ပိုက္ဆံသည္ လံုေလာက္သည္ဆိုရံုမွ် ေတာ္ကာၾကသည္။ အစတြင္ေတာ႕
ကြ်န္မတို႕ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို စိတ္ဓာတ္က်ခဲ႕ သလို
အဆင္မေၿပမႈမ်ားက ဆက္တိုက္ဆိုသလိိုပင္ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္မွာ အားငယ္ခဲ႕ ၾကရသည္။
ေနာက္ပိုင္းေတာ႕ ကြ်န္မရဲ႕ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေလးက ပံုမွန္၀င္ေငြလည္ပတ္ လာႏိုင္သလို
မုန္႕ဟင္းခါး ဆိုင္ေလးကလည္း အရသာေကာင္းေကာင္းကို ထိန္းထားႏိုင္တာေၾကာင့္
တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ ေဖာက္သည္ပိုပိုမ်ားလာခဲ႕သည္။
“မၾကီး ကိုၾကည့္ရတာဗ်ာ
ပင္ပန္းလိုက္တာ။ ညေနပိုင္း မုန္႕ဟင္းခါးဆုိင္ကို ပိတ္လိုက္ပါလား ဟင္မၾကီး”
“မဟုတ္တာ ညီလင္းရယ္
ေမာင္ေလး ေက်ာင္းၿပီးဖို႕ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ လိုေသးတယ္ေလ။ ”
“ဟင္း.. သား ေက်ာင္းမ..”
“ေတာ္ၿပီ ညီလင္း
မမၾကီးကိုခ်စ္တယ္ ဆိုရင္ ေက်ာင္းစာထဲကိုပဲ စိတ္၀င္စားၿပီး ေမာင္ေလးရဲ႕ ဘ၀အာမခံခ်က္
အတြက္ ေနရာတစ္ခုကို ရေအာင္ၾကိဳးစားပါကြယ္
ေနာ္.”
“အင္း.. ေလ..ဒါဆိုလည္း
သား ေက်ာင္းအားတဲ႕ အခ်ိန္ေတြမွာ မၾကီးကို ၀ိုင္းကူၿပီလုပ္ေပးမယ္ေနာ္..”
“ေအးပါ
ေမာင္ေလးရယ္..ေက်းဇူးပါကြယ္..”
“သားေလ မၾကီး
ပင္ပန္းေနတာေတြ႕ တိုင္း ကိုေလးနဲ႕ မမေလး ကို ေဒါသထြက္တယ္။ ေတာက္.. ခု မမေလး က သူ႕
ေယာကၡမအိမ္ေပၚ ၿပန္ေရာက္သြားၿပီး အဆင္ေၿပေနတယ္တဲ႕ ။ ကိုေလးက လည္း စီးပြားေရး
အဆင္ေၿပေနတယ္တဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္မွာေတာ႕ ဒုကၡေတြ ေ၀ေနလိုက္တာ ဗ်ာ
.. သူတို႕က ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေမာင္ႏွမကို နည္းနည္းေလးေတာင္ ေစာင္းငွဲ႕ လို႕
မၾကည့္ၾကဘူး. ေတြးမိတိုင္း ေဒါသၿဖစ္တယ္။ ”
“ညီလင္းရယ္ ေတာ္ပါေတာ႕
ခုလည္းမၾကီးတို႕ အဆင္ေၿပေနတာပဲ ဟာ.. ဒီေလာက္ပင္ပန္းတာေလးကေတာ႕ ကြယ္ မၾကီး
ခံႏိုင္ရည္ရွိပါတယ္.”
ဒီလိုႏွင့္
ဘ၀ကို အစက ကြ်န္မ ၿပန္စခဲ႕ရသည္။ ေလာကၾကီးမွာ အသက္ ၂၀ ဆိုထဲက လုပ္လိုက္ရတဲ႕ အလုပ္
ရွာလိုက္ရတဲ႕ ပိုက္ဆံ ခုခ်ိန္ထိ ကြ်န္မ မနားခဲ႕ ရေသး။ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ႕
ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ အထီးက်န္ဆန္သည္။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုသည့္ စိတ္သည္ တစ္ခါတစ္ရံ
အေတာ္ဒုကၡေပးတတ္ေသာအရာၿဖစ္ ေၾကာင္း ၾကာလာေလေလ ပိုသိလာေလေလပင္။ ညီလင္း
ေလးသိတတ္လိမၼာေနလို႕ သာ ကြ်န္မအားတင္းေနႏိုင္ခဲ႕ တာၿဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ တြင္ေတာ႕
ေနာင္ ေရလို႕ စိတ္တြင္းမွ သိသိသာသာၾကီး လြမ္းဆြတ္တမ္းတမိသည္။ ဒါေပမယ္႕
ဘ၀တိုက္ပြဲတြင္ အခ်စ္ဟူသည္ တိုက္ပိတ္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခ်င္းခံရေသာ
အက်ဥ္းသားတစ္ဦးႏွယ္ပင္။
စကားပံုေတာင္ရွိေသး
အရိပ္လိုခ်င္ ေနပူက ေစာင့္ရတယ္တဲ႕ ။ ကြ်န္မ ဘ၀အတြက္ ေႏြေနပူေတြမ်ားလွၿပီ။
အရိပ္ဆိုတာကေတာ႕ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ပိုပိုေ၀းလာသလိုပင္။ေအးေလ ဘ၀ဆိုတာ
ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္သလို ၿဖစ္မလာေတာ႕ လည္း သူၿဖစ္လာသလို ေနလိုက္ရံုေပါ့။
“မၾကီးေရ
မၾကီးေရ ဒီမွာ ဧည့္သည္ပါလာတယ္။ ဘယ္သူလဲလို႕ ၾကည့္လိုက္စမ္း”
“ဟယ္…..ေနာင္..ဘယ္ကေန
ဘယ္လို..”
“ေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႕
ရွာၿပီးလိုက္လာရတာပါ ခင္ဗ်ာ..ဘယ္လိုလည္း ဧည့္သည္ကို မုန္႕ဟင္းခါးေလး ဘာေလးနဲ႕
ဧည့္မခံေတာ႕ ဘူးလား မႈံ ဒီတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနေတာ႕မွာလား”
“အာ
ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ ကိုၾကီးကလည္း မၾကီးလာ ဒီမွာ လာဧည့္ခံ သားမုန္႕
ဟင္းခါးၿပင္လိုက္အုန္းမယ္ ကိုၾကီး အတြက္.”
ကြ်န္မအတြက္ေတာ႕
အိမ္မက္တစ္ခုလိုပါပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အားလံုး ကိုလက္လႊတ္လိုက္ရၿပီလို႕
ထင္ေနသည့္အခ်ိန္မွ ရုတ္တရက္ၾကီး ခုလို ေပ်ာ္ရမယ္လို႕ တစ္ကယ္႕ ကို မထင္ရဲ။ ကြ်န္မ
က့ၾကမၼာကို မယံုႏိုုင္လြန္းစြာၿဖင့္ ေသြးတိုးစမ္းၾကည့္လိုက္ေသးသည္။
“ေနာင္..အိမ္ေထာင္ေတြ ဘာေတြ က်ၿပီး သားသားေလး
မီးမီးေလးေတြ ရေနၿပီလား ”
“အဟဲ.. ကဲ ညီေလးေရ
ရွက္တတ္ရင္ေတာ႕ ေဆာတီးကြာ။ ဘယ္ကလာၿပီး အိမ္ေထာင္က်ရမွာတုန္း ခုမွ သားသားေလး
မီးမီးေလးေတြ ေမြးေပမယ္႕ သူက ေဟာဒီမွာ..
ကဲ မႈံ ကိုယ္တို႕ လက္ထပ္ၾကရေအာင္..”
ဒီလိုႏွင့္ ကြ်န္မရဲ႕
အရိပ္ကေလးမွာ ကြ်န္မေပ်ာ္ရြႊင္ခဲ႕ ရသည္။ ဒီေန႕ ညီလင္းေလး ဘြဲ႕ ယူေသာေန႕ ။
“မၾကီး သားအရမး္ေပ်ာ္တာပဲ
ဗ်ာ။ သားမွာ အေဖအေမ မရွိေတာ႕ ေပမယ္႕ ေဟာဒီလို အမၾကီး အစ္ကိုၾကီးကေတာ႕ သားရဲ႕
တစ္ကယ္႕ ကို အေဖ အေမ လိုပါပဲ ကဲ ဓာတ္ပံုဆရာေရ ကြ်န္ေတာ္တို႕ မိသားစု ပံုေလးကို
လွလွေလး ၿဖစ္ေအာင္ ရိုက္ေပးေနာ္”
"အိုေက ကဲ ရိုက္မယ္ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ၿပံဳးၿပံဳးေလး"
