အခ်စ္သည္ ...တစ္ခါတစ္ရံ၌.....(အပိုင္း - ၁၁)

ေႏြေနပူပူကို အံတုၿပီး ငု၀ါပန္းေလးမ်ား ၀င္း၀င္း၀ါ၀ါႏွင့္လွပေနၾကသည္။ မ်က္စိပသာဒ ရွိလိုက္ပါဘိ။ ေနေရာင္ၿခည္က်ေရာက္မႈမ်ားေလေလ ငု၀ါပန္းေလးမ်ား၏ ၀ါ၀ါအေရာင္ေလးေတြကလည္း ပိုၿပီးေတာက္ပလာေလေလေပါ့။ တစ္ခုေတာ႕႕ ရွိသည္ ငု၀ါပန္းေလးမ်ား ဒီလို၀င္း၀ါၿပီး တစ္ပင္လံုး ထိန္ေတာက္ ကာ လွပေနဖို႕ အတြက္ သူတို႕၏ သစ္ရြက္စိမ္းေလးမ်ားကိုေတာ႕ ရြက္၀ါေလးေတြအၿဖစ္ႏွင့္ ေၿမခၿပီး ေၾကြက်လိုက္ရရွာသည္။ ဒါမွပင္ တစ္ပင္လံုး၀င္း၀ါလို႕ လွေနေတာ႕႕ မည္ေလ။ အဲ. ဒီလိုမွ မေၿခြခဲ႕ ဘူးဆိုရင္ေတာ႕ တစ္ၿခားအပင္ေတြ ၀င္း၀ါေနတုန္းမွာ ဒီပင္တစ္ပင္တည္း စိမ္းလို႕႕ သာေနေတာ႕ မည္။ ေအးေပါ့ေလ တစ္ခုလိုခ်င္လွ်င္ေတာ႕ တစ္ခုစြန္႕ ရေတာ႕  မွာေပါ့။  အရာအားလံုးၿပီးၿပည့္စံုသည္ အဘယ္မွာရွိမည္နည္း။ ဒါဟာ သဘာ၀ရဲ႕  ေလာကနိယာမပင္။ အရာရာ အားလံုးၿပီးၿပည့္စံုၿပီေနၿပီဆိုလွ်င္ လိုခ်င္ေတာင့္တခဲ႕  ေသာ ဆႏၵတစ္စံုဆိုသည့္ စကားသည္ ဤေလာကၾကီးတြင္ အဘယ္မွာရွိေတာ႕  မည္နည္း။  ဒါဟာ သဘာ၀ေပါ့ ။ သဘာ၀ေပါ့။

ဟင္း......
ဒါဆိုလွ်င္ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ကေရာ ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္ရမည္ကို အဘယ္႕ ေၾကာင့္ဒီပင္တစ္ပင္တည္း စိမ္းခ်င္ေနမွန္းမသိ။ ကြ်န္မသဘာ၀ကိုမ်ားလြန္ဆန္ေနတာလား။ ကိုယ္႕  ႏွလံုးသားကို ဒုတိယတစ္ၾကိမ္ ညာေနတာလား။

(ဆရာေကာင္း) အင္း ဧကန္နေတာ႕  ဧကန္နပဲေဟ႕။ ဆရာမ ေဒၚႏုႏုငယ္တို႕   အၿပင္က ပြင့္ေနတဲ႕ ငု၀ါပန္းေတြ ၾကည့္ၿပီး ငယ္ခ်စ္ကိုလြမ္းေနၿပီထင္တယ္။ ဒီေလာက္လဲ ပိုမေနပါနဲ႕ ဗ်ာ ဒီႏွစ္ဒီဇင္ဘာဆို ၿပန္လာမယ္ ဆိုတာ ၾကားထားၿပီးသား။ သတင္းကေတာ႕ ခိုင္လံုတယ္ဗ်။

(ႏုငယ္) အဟင္း..ဟုတ္ေတာ႕ ဟုတ္တာေပါ့ ဆရာရယ္ .ဒါေပမယ္႕   ကြ်န္မတို႕ ဒီလို တကၠသိုလ္မွာ ဆရာ တစ္ေယာက္ၿဖစ္လာဖို႕ အခ်ိန္ေတြ အင္အားေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ ရင္းႏွီးခဲ႕ ရတယ္ဆို တာ ဆရာလည္းသိသားပဲ။ လက္ထပ္ၿပီးရင္လည္း ေမာင္တစ္ရြာ မယ္တစ္ၿမိဳ႕  ၿဖစ္ေနမွေတာ႕ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ဘာအႏွစ္သာရမွာရွိမွာ မဟုတ္ေတာ႕ ဘူးေလ။

(ဆရာေကာင္း) ဒါဆိုလည္း အလုပ္..

(ႏုငယ္) အလုပ္ထြက္လိုက္ဖို႕ က်ေတာ႕ လဲ ႏွေမွ်ာတယ္ ။ သူၿပည္ပကိုထြက္သြားတယ္ဆိုတာကလည္း ကြ်န္မက ဒီနယ္ဘက္ကို တာ၀န္က်တာမို႕ ေမာင္တစ္ရြာ မယ္တစ္ၿမိဳ႕ ခြဲၿပီးေနရမယ္႕ တူတူဆိုၿပီး..

(ဆရာေကာင္း) ေၾသာ္ သူ႕ ဘက္က ေၿခတစ္လွမ္းဆုတ္ေပးသြားတာေပါ့။ ခုက်ေတာ႕ ဆရာမက ..

(ႏုငယ္) ကြ်န္မတစ္ခုခုကို ၿပတ္ၿပတ္သားသား ဆံုးၿဖတ္ရေတာ႕ မွာေပါ့။ အခ်စ္ကိုယူမလား ကြ်န္မ ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးလြန္းတဲ႕ အလုပ္ကို စြန္႕ မလား.. တစ္ခုခုေပါ့။

(ဆရာေကာင္း) ေအးဗ်ာ မိန္းကေလးဆိုေတာ႕ လည္း ေယာင္ေနာက္ဆံထံုးပါရမွာကိုး။ စဥ္းစားေပါ့ဗ်ာ ဘ၀အတြက္ေရာ အခ်စ္အတြက္ေရာေပါ့..

(ႏုငယ္) ဟုတ္ ေက်းဇူးပါပဲဆရာ။ ဒါဆို ကြ်န္မကို ခြင့္ၿပဳပါအုန္းေနာ္။ အတန္းခ်ိန္ေတြ ၿပီးၿပီမို႕  အေဆာင္ၿပန္ၿပီး ခဏေလာက္နားေနလိုက္အုန္းမယ္ ဆရာ.

(ဆရာေကာင္း) ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ ေကာင္းပါၿပီ

ေမာင္ႏွင့္ ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ခြဲခြာေနၿပီးၿပီမို႕ ေမာင့္ ကိုလြမ္းပါသည္။ ၿပန္ေတြ႕ ရမွာမို႕ လည္း ၾကည္ႏူးမိသည္။ ဒါေပမယ္႕   ဒါေပမယ္႕  .. ဟင္း..............


အေဆာင္ၿပန္သူမ ေရခ်ဳိးၿပီး ကုတင္ေပၚခဏလွဲေနလိုက္မိသည္။ ေမွးကနဲ..  သူမ အိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္။

တီ...တီ...တီ....တီ.

ေဘးနားရွိ သူမ၏ လက္ကိုင္ဖုန္းေလး ၿမည္သံေၾကာင့္ သူမလန္႕ ႏုိးလာခဲ႕ သည္။

(ႏုငယ္) ဟလို..
*****  ဟလို ..ဟလို ငယ္ လား။ ငယ္ အားတယ္ မဟုတ္လား။ ေမာင္ စကားနည္းနည္းေၿပာခ်င္လို႕  ။ ေက်ာင္းမွလား အေဆာင္မွာလား။

(ႏုငယ္) အေဆာင္မွာေလ။ ေၿပာလို႕ ရပါတယ္ ေမာင္ရဲ႕ ေၿပာေလ။ ငယ္လည္း ဒီေန႕ ေမာင့္ ကို အရမ္းလြမ္းၿပီး သတိရေနတာ.
******ငယ္ကသာ ဒီေန႕ မွ ေမာင္ကေန႔တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း။ ငယ္႕ ကိုခ်စ္လြန္းလို႕ သာ ငယ္ဆႏၵေတြကို လိုက္ေလ်ာထားရတာ။ ကဲပါ ဒါေတြ မေၿပာေတာ႕ ပါဘူး။ ေမာင္ ဒီဇင္ဘာၿပန္လာၿဖစ္တယ္။ ေသခ်ာၿပီ။
ခုသေဘာၤကပ္ကမ္းခဏ ကပ္တုန္း ဖုန္းကဒ္၀ယ္ၿပီး ဆက္လိုက္တာ။ ေမာင္ၿပန္လာတာနဲ႕ လက္ထပ္ဖို႕ စီစဥ္မွာေနာ္. ငယ္ ေနာ္..

(ႏုငယ္) အင္းပါ ေမာင္ရယ္ ေမာင္ဒီကိုၿပန္ေရာက္မွ ေအးေအးေဆးေဆးစီစဥ္ၿပီး ေၿပာၾကတာေပါ့။ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္ ေမာင္.. အစစအရာရာ သတိထားေနာ္။
 *****အင္းပါကြာ.. ေမာင္ၾကားခ်င္တာ ဒီစကားေတြ မဟုတ္ဘူးေလ.ကြာ။ ငယ္လည္းသိသားနဲ႕ ။
ေမာင္ ငယ္ကို အရမး္ခ်စ္တာ ငယ္ သိတယ္ဟုတ္.. လြမ္းလည္းအရမ္းလြမ္းေနၿပီကြ။ ခင္ဗ်ားေလးလို ကြ်န္ေတာ္႕ အသည္းက သံမဏိအသည္းမဟုတ္ဘူး သိလား။

(ႏုငယ္) အဟင္း ေမာင္ကေလ။ ငယ္႕ အသည္းလည္း မမာပါဘူးေမာင္ရယ္
** ** အင္း ဟုတ္ပါတယ္ ။ ၿပန္မေၿပာနားမေထာင္ ေခါင္းကေတာ႕ ေတာ္ေတာ္မာတယ္။

(ႏုငယ္) အင္းပါ ဟုတ္ပါတယ္.. ဟင္.. ဟလို..ဟလို ..ဟလို

ေၿပာေနရင္း ဖုန္းကက်သြားၿပီ။ဘာမွကိုမေၿပာလိုက္ရဘူး။ ေမာင္ ၾကားခ်င္တဲ႕ စကားေလးေတာင္ မေၿပာလိုက္ရဘူး။ ေမာင္မ်ား ဖုန္းၿပန္ေခၚအုန္းမလားသူမ ဖုန္းေလးကိုၾကည့္လိုက္ ၿပန္လွဲေနလိုက္ ႏွင့္
ဂဏွာမၿငိမ္။ ထိုင္ရမလို ထရမလို။ ဖုန္းကလည္း ၿပန္မေခၚဘူး။ ကြ်န္မမွာ ေၿပာစရာ စကားေတြ က်န္ေသးတယ္။ စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္ ကြ်န္မ၏ အတြင္းစိတ္ေလးမ်ားကို ၿမင္လာရသည္။  ဒီေလာက္ေလးေတာင္ ဒီေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီဆိုလွ်င္ ေမာင္ႏွင့္ တစ္သက္တာခြဲဖို႕ အေရးဆိုလွ်င္ ..
ကြ်န္မ ႏွလံုးသားကို ၿဖစ္သင့္တာၿဖစ္ခ်င္တာေတြႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္မႈမ်ားရပ္သင့္ၿပီ။ ကြ်န္မ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံလိုက္ဖို႕ ေကာင္းၿပီး ။ မညာသင့္ေတာ႕ ဘူး ။ ဟုတ္တယ္။ ကြ်န္မ ေမာင့္ရဲ႕႕ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေအာင္ပဲ ေနေတာ႕ မည္။ ထက္ၿမက္သည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ မၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕ ဘူး။  ကြ်န္မရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြ အားလံုးက ေမာင့္အတြက္ support လုပ္ေပးမယ္႕ အရာေတြပဲ ၿဖစ္ရေတာ႕ မည္။ ကြ်န္မခ်စ္ေသာသူအတြက္ ကြ်န္မအရာအားလံုးကို ေပးဆပ္လိုက္ေတာ႕ မည္။ ႏွလံုးသားကို ကြ်န္မလွလွပပၾကီး အရံႈးေပးလိုက္ေတာ႕ မည္။ ေမာင္ဒီတစ္ေခါက္ဖုန္းဆက္ခဲ႕ လွ်င္ .ကြ်န္မရဲ႕  ၿပတ္သားသည့္ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္အား ေၿပာၿပလိုက္ေတာ႕ မည္။ ဒါဆိုလွ်င္ ေမာင္ အရမး္ေပ်ာ္သြားလိမ္႕ မည္။
ကြ်န္မ ကိုယ္တိုင္ပင္ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသြားသလို ခံစားရသည္။  အေႏွာင္အဖြဲ႔႕ တစ္ခုမွ ရုန္းထြက္ႏိုင္ခဲ႕ သလိုပင္။  အေတြးတို႕ ႏွင့္ ပင္ သူမအေပ်ာ္လြန္ရင္း ၿပန္လည္အိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္။ ေနာက္တစ္ေန႕႕  နံနက္သည္ သူမအတြက္ အလြတ္လပ္ဆံုး အေပါ့ပါးဆံုးႏွင့္ ေရႊေရာင္လႊမ္းေသာ အနာဂတ္မ်ား၏ အစၿဖစ္ေတာ႕ မည္။


------------------------------
ေဆြေလးရဲ႕ အမွာႏွင့္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကား

ခ်စ္စြာေသာ ဘေလာ႕ ေမာင္ႏွမမ်ား က်န္းမာလို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစရွင္။
ေဆြေလးရဲ႕  အပိုင္းဆက္ ၀ထၳဳေလးလည္း ေနာက္တစ္ပိုင္းဆိုလွ်င္ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းၿဖစ္ပါၿပီ။ တစ္ကယ္ေတာ႕
ဒီအပိုင္းရွည္ရွည္ေလးကို ေရးဖို႕ စဥ္းစားထားၿပီး စာၾကမ္းေတြ ေရးထားတာၾကာပါၿပီ။ မထင္မွတ္စြာပဲ
အလုပ္ေတြပိလာတာကတစ္ေၾကာင္း ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးကို လူႏွစ္ေယာက္ Share ၿပီးသံုးရတာက တစ္ေၾကာင္းတို႕ ေၾကာင့္ အပိုင္းဆက္တစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းကို အၾကာၾကီးၿဖစ္ေနပါေတာ႕ တယ္။ ဒီေတာ႕  ဘေလာ႕ ေလးကို လာလည္ၿပီး စာလာဖတ္ၾကတဲ႕ သူေတြ ကို မေလးစားသလိုၿဖစ္ေနပါေတာ႕ တယ္။
အဲဒီအတြက္လည္း ေဆြေလး အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ လို႕ ေၿပာပါရေစ။
 ၿပီးေတာ႕  ၀ါသနာအရ စာေရးသားတာက တစ္ေၾကာင္း ေနာက္တစ္ခုကေတာ႕ ခုတစ္ေလာ စာေတြ သိပ္မဖတ္ၿဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း  ပို႕  (စ္) ေလးထဲမွာ စာဖတ္ရတာမ်ား ေထာက္ေနတဲ႕ ေနရာေတြမ်ားရွိခဲ႕ တယ္ စာေရးသားမႈမ်ား အဆင္မေၿပတာမ်ားရွိခဲ႕ တယ္ဆိုရင္ၿဖင့္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႕  ။

ခုေတာ႕ ကြန္ပ်ဴတာလဲ share စရာမလို အလုပ္ကိုလည္း ကိုယ္က ႏိုင္သြားၿပီၿဖစ္လို႕ ေဆြေလးတစ္ေယာက္ အရင္လို စာေတြၿပန္ဖတ္ၿပီး စာေတြ ၿပန္ေရးပါေတာ႕ မယ္လို႕ ။


ေနာက္တစ္ခု ခြင့္ေတာင္းခ်င္တာကေတာ႕ ဒီပို(စ္)ေလးရဲ႕  ေနာက္ဆံုး ဇာတ္သိမ္းပိုင္းေလးကို ဖတ္ၿပီးသြားတဲ႕ အခါက်ရင္ ေဆြေလးရဲ႕ ေရးသားခ်က္မ်ားကို အားမနာတမ္း ေ၀ဖန္ေထာက္ၿပၿပီး သင္ၾကားေပးပါလို႕ လဲ ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ။

ပံုေလးကိုေတာ႕   ထံုးစံအတိုင္း  google ကပဲ ရွာၿပီးသံုးထားပါတယ္။