ခ်စ္တတ္ခဲ႕၍ မုန္းတတ္ခဲ႕သည္

“ေမာင္”

“ဟင္”

“ကြ်န္မကိုထားခဲ႕ဖို႕ ဘာလို႕ ဆံုးၿဖတ္ရတာလဲဟင္။ ကြ်န္မကို စြန္႕ခြာသြားဖို႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္ ၾကီးၾကီးမားမား ရွိလို႕ လား။”

“အင္း ရွိတာေပါ့”

စကားတစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႕ ရပ္ထားတဲ႕ ေမာင့္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ကြ်န္မေမ်ွာ္လင့္ တစ္ၾကီး ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ေမာင္ ကေတာ႕ ဟိုးအေ၀း တစ္ေနရာရာကို သူ႕ရဲ႕အၾကည့္ေတြ ပို႔လႊတ္ထားရင္း.

“ခ်စ္မိုး က ေမာင္ထင္ထားတာထက္ ေမာင့္ကို ပိုခ်စ္ေပးခဲ႕တာ နားလည္ေပးခဲ႕တာ အဲဒါက ေမာင့္ ရဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္ပဲ”

“ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဆိုတဲ႕ ၿပယု႕ဂ္မွာ အဓိကက်တာက အဲဒီလို ခ်စ္တတ္ဖို႕ ခ်စ္ေနဖို႕ပဲ မဟုတ္ဘူးလား ေမာင္”

“ခ်စ္မိုးနဲ႕ မေတြ႕ခင္က မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ေမာင္ ခ်စ္ခဲ႕ဖူး..”

ေမာင့္ စကားမဆံုးခင္မွာပဲ ….

“အဲဒါေတြ မေၿပာပါနဲ႕ေတာ႕ ေမာင္ ။ ကြ်န္မနားလည္ေပးထားခဲ႕ၿပီးသား။ ”

“ေမာင္…… ခ်စ္မိုးကို သနားတယ္ . အားနာတယ္. ကိုယ္႕ကိုယ္ကို လည္း မုန္းတယ္။ ”

ခ်စ္မိုးတိမ္ ဆိုတဲ႕ကြ်န္မ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ခ်စ္ခဲ႕မိတဲ႕ အခ်စ္ဦးကို အယူခံ ၀င္ၾကည့္မိတယ္။

“ေမာင့္ကို ကြ်န္မ အရမ္းခ်စ္ခဲ႕တာပါ ေမာင္ရယ္”

ကြ်န္မေမာင့္ရဲ႕ ပုခံုးေလးေပၚကို ေခါင္းေလးမွီလိုက္ဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ..

“ခ်စ္မိုးဘ၀မွာ ေမာင့္ထက္ ခ်စ္မိုးကို ပိုခ်စ္ေပးမယ္႕သူတစ္ေယာက္ ရွိလာအုန္းမွာပါ။ ေမာင္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ခ်စ္မိုး အခ်စ္အတြက္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ကံေကာင္းပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးခဲ႕ပါတယ္။ ေမာင့္ ကို ဘယ္ေတာ႕မွ ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႕ ခ်စ္မိုး”

အလ်င္စလို ရုတ္တရက္ထြက္ခြာသြားတဲ႕ ေမာင့္ရဲ႕ ေက်ာၿပင္ကို ၾကည့္ရင္း  ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေအာ္ေခၚခဲ႕မိတယ္။ ေမာင္ ၿပန္လာႏိုးႏိုးနဲ႕ေပါ့.

“ေမာင္…”!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ေနာက္ထပ္ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးတဲ႕ ေနာက္မွာေတာ႕ ေဒါက္တာေ၀ဦး ဆိုတဲ႕ ဒုတိယခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို ကြ်န္မပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ရၿပန္တယ္။

“ခ်စ္မိုး ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ဒီကမာၻၾကီးထဲကေန အေ၀းကို တူတူထြက္ေၿပးရေအာင္. ကို႕ေနာက္ကို လိုက္မယ္ မဟုတ္လား ဟင္။”

“အဟင္း..”

“ဘာရီတာလဲ ခ်စ္မိုးရဲ႕ ကိုယ္ က တစ္ကယ္ အတည္ေၿပာေနတာ.”

“ဒါဆို ကြ်န္မေမးမယ္ေနာ္. အမွန္အတိုင္းေတာ႕ ေၿဖရမွာေနာ္”

“အင္း ေမးၾကည့္ေလ”

“ခုေန ကို႕ အိမ္ကေန ကို႕ အေမ ေနမေကာင္းဘူးလို႕ ဖုန္းလာတယ္ ဆိုပါစို႕။ ကြ်န္မကလည္း ကို႕ေနာက္ကို လိုက္ခဲ႕ဖို႕ အသင့္ပဲဆိုပါစိ္ု႕။ ကို .. ဘယ္သူ႕ကို ေရြးမလဲ”

“မိုးတိမ္ ကိုပဲ..”

အဲဒီေန႕က သူ႕စကားမဆံုးလိုက္ပါဘူး။ သူ႕အိမ္က ဖုန္း၀င္လာတယ္။ သူ႕အေမ ေနမေကာင္းလို႕တဲ႕။ ႏႈတ္ဆက္စကားေတာင္ ေအးေအးေဆးေဆး မဆိုလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ သူလဲ အလ်င္စလို ထြက္ခြာသြားခဲ႕တာပါပဲ။ ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ႕ သူနဲ႕ သူတို႕အသိုင္းအ၀န္းထဲက မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေစ႔စပ္ေၾကာင္းလမ္းၿခင္း သတင္း သတင္းစာထဲမွာ ပါလာခဲ႕တယ္။ ကြ်န္မထူးၿပီးေတာ႕လည္း ငိုမေနေတာ႕ပါဘူး။သူၿပန္လွည့္လာႏိုးနဲ႕ ေအာ္ေခၚႏိုင္တဲ႕ အင္အားေတြလည္း ကြ်န္မမွာ မရွိေတာ႕ ပါဘူး။ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ကိုက  ခ်စ္ကံဆိုးသူတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနၿပီးနဲ႕ တူပါတယ္။

         

                   ကြ်န္မ ေနာက္ထပ္ အခ်စ္ဆိုတာကို ထပ္ၿပီး လက္မခံရဲေတာ႕ ဘူး။ နာၾကင္ရတာ ေၾကကြဲရတာေတြက ကြ်န္မအတြက္ လံုေလာက္ေနပါၿပီ။ဒါေပမယ္႕ ေလာကၾကီးကေတာ႕ ကြ်န္မကို  နာၾကင္ခံစားမႈေတြထဲက ရုန္းမထြက္ေစခ်င္ဘူးနဲ႕ တူပါရဲ႕။ ေက်ာ္ နဲ႕ ဆံုေတြ႕ခဲ႕ၿပန္တယ္။ ကြ်န္မဘ၀ရဲ႕ အခ်စ္အတြက္ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ အေနနဲ႕ အားတင္းၿပီး ထပ္ၿပီးေတာ႕ ကံစမ္းခဲ႕ၿပန္တယ္။ ဒါေပမယ္႕ စိတ္ထဲမွာေတာ႕ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြကေတာ႕ အၿပည့္ေပါ့။  ကြ်န္မက ခဲမွန္ဘူးတဲ႕ စာသူငယ္ေလ။

“ေက်ာ္.. အရင္တုန္းက ရည္စားထားဘူးလားဟင္.”

“အင္း ထားဘူးတာေပါ့။ ဒီအရြယ္ေရာက္မွ အၿမီးမေပါက္ ဘာေမ်ာက္လဲ ၿဖစ္ေနမွာေပါ့”

“ဟားဟား ဒါဆို ေက်ာ္ ကေမ်ာက္ေပါ့.”

“အင္း .. ဒါေပါ့.ဟားဟား…ဟား”

ေက်ာ္ သူဘာသာသူ သေဘာက်ၿပီး ရီတယ္။

“အင္း ဒါေပမယ္႕ ကို႕ရဲ႕ အရင္ခ်စ္ခဲ႕ဖူးတဲ႕ မိန္းမနဲ႕ ခ်စ္မိုးနဲ႕က ဆီနဲ႕ ေရလို ကြာၿခားတယ္။ ခ်စ္မိုးက အရမ္းၿဖဴစင္တယ္ ။ အဲဒီမိန္းမက ေကာက္က်စ္တယ္။စဥ္းလဲတယ္။  ကိုယ္နဲ႕ ကိုယ္႕သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲမွာ ရန္တိုက္ေပးၿပီး သာတဲ႕ဘက္ကို ေရြးတတ္တဲ႕ မိန္းမမ်ဳိး။ အဲဒီမိန္းမရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို သိလိုက္တဲ႕ အခ်ိန္မွာပဲ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး အဲဒီမိန္းမနဲ႕ ေ၀းရာကို ထြက္ေၿပးခဲ႕ၾကတာ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဘယ္မိန္းမနဲ႕မွ ကိုယ္ မပတ္သတ္ခဲ႕ေတာ႕ ဘူး။ ခ်စ္မိုး နဲ႕ၾကမွပဲ စ်ာန္ေလ်ာေတာ႕ တာ. ဟားဟား”

“ဘာၿဖစ္လို႕ ခ်စ္သြားတာလဲဟင္ ေက်ာ္”

“ကိုယ္လဲ အခ်စ္ေၾကာင့္ နာက်င္ခံစားခဲ႕ ရသလို ခ်စ္မိုးလည္း ခံစားေနရတာပဲ ဆိုၿပီး စာနာရင္း သနားရင္းနဲ႕ ခ်စ္မိသြားခဲ႕တာ”

ဒီတစ္ခါေတာ႕ ကြ်န္မ အခ်စ္အတြက္ကံေကာင္းၿပီးလို႕ တစ္ထစ္ခ်ယံုၾကည္လိုက္မိတယ္။ ကြ်န္မတစ္ကယ္ ကံေကာင္းခဲ႕ၿပီနဲ႕ တူပါတယ္။

“ဟလို ခ်စ္မိုးလား ကိုယ္ တို႕လာေနၿပီေနာ္။ လွလွေလး ၿပင္ထားေနာ္ သိလား။ အင္း ..အင္း ပါ သိပါတယ္။ ဒါပဲေနာ္. ကိုယ္ အရမ္း ေပ်ာ္ေနတယ္ သိလား။ ”

ကြ်န္မ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို မွန္ထဲၿပန္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ကြ်န္မ စိတ္ထင္ လွေနမယ္လို႕ ထင္တာပဲ။ကြ်န္မ လွေနမွကို ၿဖစ္မွာ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ဒီေန႕ ေက်ာ္နဲ႕ ကြ်န္မတို႕ရဲ႕ လူၾကီးစံုရာနဲ႕ ေစ႕စပ္ေၾကာင္းလမ္းပြဲေလးမွာ ကြ်န္မလွေနမွကို ၿဖစ္မွာ။

“ကဲ.. အေထြအထူးေတာ႕ေၿပာစရာ မရွိေတာ႕ပါဘူး။ ကေလးေတြခ်င္းလဲ အဆင္ေၿပၿပီးသား ဆိုေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ လက္ထပ္ရက္ကေလးပဲ သတ္မွတ္ေလာက္ရေအာင္။”

ဒါက ေက်ာ္႕ ေဖေဖရဲ႕ စကားဦး

“ဒါေပါ့ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဘက္ကလည္း အေထြအထူး ဘာမွ ေၿပာစရာမရွိပါဘူး။ကေလးေတြရဲ႕ မဂၤလာရက္ေလးကိုပဲ ေန႕ေကာင္းရက္သာ ေရြးလိုက္ၾကတာေပါ့။ ေၿပာလဲေၿပာ ေကာ္ဖီနဲ႕ မုန္႕ေလးေတြလဲ သံုးေဆာင္ၾကပါအုန္းဗ်ာ”

ဒါက ကြ်န္မေဖေဖရဲ႕ စကားပိတ္။ ေက်ာ္ တစ္ေယာက္ကေတာ႕ သူ႕ရဲ႕အေပ်ာ္ေတြကို ဖုံးလို႕မရေလာက္ေအာင္ကို မ်က္ႏွာက ၿပံဳးေနတာ။

“ခ်စ္မိုး ကို စရံတစ္၀က္သက္ၿပီးၿပီေနာ္.။ ေနာက္ တစ္၀က္ဆိုရင္ေတာ႕ လားကြာ..”

ကြ်န္မအနားနားကပ္ၿပီး လာၿပီးစေနတဲ႕ေက်ာ္႕ကို မ်က္ေစာင္းထိုးပစ္လိုက္တယ္။ ေက်ာ္ကေတာ႕ သေဘာအက်ၾကီးက်လို႕ လူၾကီးေတြမရိပ္မိေအာင္ ၾကိတ္ရယ္ေနတယ္။ ေက်ာ္ ေပ်ာ္ေနသလို ကြ်န္မလဲ ေပ်ာ္ေနပါတယ္ လို႕.

“ဒီမွာ ဒီမွာ ဒါက ဘာပြဲလုပ္ေနၾကတာလဲ။ ကိုေက်ာ္ထက္ေခါင္ ကြ်န္မက ရွင့္ရဲ႕ ပထမ မိန္းမဆိုတာ ရွင္သိပါတယ္ေနာ္။.”

အသံခပ္စာစာနဲ႕ အိမ္ထဲကို ၀င္လာတဲ႕ အမည္မသိ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္။

“မင္း..မင္း ..ဒီကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ။ ခ်စ္မိုး .. ကို အဲဒီလိုေယာက္က်ားမဟုတ္ဘူး။ ဒီမွာ ခင္ဗ်ား ၿပန္ရွင္းပါ ။ ကြ်န္ေတာ႕္ကို ခုထိ ဒုကၡေတြလိုက္ၿပီး ေပးေနတုန္းလား”

ကြ်န္မကေတာ႕ ရုတ္တရုတ္ေၿပာင္းလဲသြားတဲ႕ အေၿခအေနေတြေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြ ၿပာေ၀ၿပီး အသက္ရႈလို႕ေတာင္မ၀ဘူး။  ၿပီးေတာ႕ ရွက္တဲ႕စိတ္…. ကြ်န္မေနရာကေနထၿပီး ထြက္ေၿပးသြားဖို႕ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ရင္ဘတ္ထဲက စူးကနဲေအာင့္သြားၿခင္းနဲ႕ အတူ ကြ်န္မ ယိုင္ကနဲ ၿဖစ္သြားတယ္။မ်က္ရည္ေတြ ေ၀တ၀ါးၾကားမွာ ေက်ာ္ ေၿပာလဲေၿပာ ကြ်န္မကို ထိန္းေပးဖို႕ ေၿပးလာတာ ၿမင္လိုက္တယ္.

         

“ခ်စ္မိုး ..ကိုယ္တစ္ကယ္ခ်စ္တာပါကြာ။ ကိုယ္႕ေၾကာင့္ ခ်စ္မိုး ေနာက္ထပ္ မနာၾကင္ေစရဘူး မခံစားေစရဘူး။ ကိုယ္ အဲဒီလို ေယာက္က်ားမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး. ခ်စ္မိုးကို ကာကြယ္ေပးမွာ ။ ကိုယ္႕ ကို ယံုပါေနာ္။ ခ်စ္မိုး ကိုယ္.. ”

ကြ်န္မကို ထိန္းေပးမယ္႕ ေက်ာ္႕ရဲ႕လက္ေတြက ေလထဲမွာ ရပ္တန္႕သြားတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မရဲ႕ ေရွ႕မွာပဲ ေက်ာ္ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ၿပိဳလဲၾကသြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ေက်ာ္ ကြ်န္မကို ေၿပာသြားတာက။

“ခ်စ္မိုး ကို တစ္ကယ္ခ်စ္တာပါကြာတဲ႕.”

ကြ်န္မအေပၚမွာ အရမ္းရက္စက္ရာက်ခဲ႕တဲ႕ေန႕။ အဲဒီေန႕က ရုတ္တရက္ေၿပာင္းလဲသြားတဲ႕ အေၿခအေနေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွားၿခင္းေတြ ၿပင္းထန္ၿပီ အရင္ထဲက ႏွလံုးအားနည္းတဲ႕ အခံံရွိေနတာေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ေလ်ာ႕ၿဖစ္ၿပီး ႏွလံုးခုန္ရပ္သြားခဲ႕တယ္။ ေလာကၾကီးထဲကေန အၿပီးအပိုင္ ထြက္သြားခဲ႕တယ္။ ကြ်န္မ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခ႕ဲတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ေၿပာင္းလဲေစခဲ႕တဲ႕ အဲဒီမိန္းမကေတာ႕ ေက်ာ္အရင္တုန္းက ေၿပာၿပခဲ႕ဘူးတဲ႕ အဆက္ေဟာင္းပါပဲ။ ဒါေပမယ္႕ သူမေၿပာသလိုေတာ႕ မဟုတ္ခဲ႕ပါဘူး။ သူမကိုယ္တိုင္လာေတာင္းပန္ခဲ႕ပါတယ္။ ဂလဲ႕စားေခ်ခ်င္ရံုေလးပါပဲတဲ႕. အဲဒီေလာက္ထိၿဖစ္သြားမယ္လို႕ မထင္ခဲ႕ပါဘူးတဲ႕။ လူတစ္ေယာက္လံုးေတာင္ ေသသြားခဲ႕ၿပီးပဲ။ ကြ်န္မ ဘာမွေၿပာစရာလဲ မရွိေတာ႕ပါဘူး။

         

          အၿပစ္တင္ၿခင္ရင္ ကြ်န္မရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုယ္ပဲ တင္ရေတာ႕မွာပဲ။ အဒီေန႕ကေနစၿပီး ကြ်န္မဆံုးၿဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခိုင္ခိုင္မာမာခ်ခဲ႕တယ္။ ကြ်န္မဘ၀ထဲကို ဘယ္ေတာ႕မွ အခ်စ္ဆိုတာကို အ၀င္မခံေတာ႕ ဘူးလို႕။ ဘာၿဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ ကိုယ္႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို မယံုၾကည္ေတာ႕ လို႕ ပါပဲ။

          အဲဒီလို မိန္းမမ်ဳိးကိုမွ ၿမင္ၿမင္ခ်င္း ခ်စ္ခဲ႕မိတာ ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ ကံဆိုးမႈပဲ။ ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္ဆိုတဲ႕ ေကာင္ကလည္း ဘယ္လိုမိန္းမမ်ဳိးကိုမွ မ်က္စိထဲ ၿမင္ခဲ႕တာ မဟုတ္ဘူး။ သူမနဲ႕ က်မွ သူမနဲ႕က်မွ ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္မိသြားခဲ႕တာ။ သူမနဲ႕ ဆံုေတြ႕ပံုေလးကိုးက ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္ မေမ႕ႏိုင္စရာ.

“ဒီမွာ. “

ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ေတြမ်ားလြန္းလို႕ စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ဆိုၿပီး သူတစ္ေယာက္တည္း ခရီးထြက္လာခဲ႕တာ။ ရက္ကတိုတုိနဲ႕ ေအးခ်မ္းမယ္႕ေနရာဆိုေတာ႕ က်ဳိက္ထီးရိုးဘုရားဖူးပဲရွိတယ္။ ကားလဲမေမာင္းခ်င္တာနဲ႕ express ကားနဲ႕ပဲ ခရီးထြက္ခဲ႕လိုက္တယ္။ ကုမၸဏီကေန အလုပ္ၿပီးတာနဲ႕ တစ္ခါထဲ လာခဲ႕ရတာမို႕ ပင္ပန္းၿပီး သူအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ႕သည္ ထင္သည္။ ေဘးနားက အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံၾကားမွ သူလန္႕ႏိုးလာခဲ႕သည္။

“ေဆာရီး ေဆာရီး ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ပင္ပန္းလို႕ ထင္တယ္။ ”

“ကြ်န္မသိပါတယ္ ရွင္ပင္ပန္းေနမွန္း. ဒါေပမယ္႕ ရွင္ကြ်န္မဘက္ကိုေတာ႕ ငိုက္ငိုက္မလာနဲ႕။ ဒီတစ္ခါ ငိုက္လာလို႕ကေတာ႕ ေဟာဒီက ေရသန္႕ဘူးနဲ႕ ေလာင္းၿပီသာမွတ္. ”

“အိုေက..အိုေက..”

……….

“အား…………………….”

ကြ်န္ေတာ္႕မ်က္ႏွာကို ေရနဲ႕ ပက္လိုက္တာေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာက လန္႕ၿပီးထေအာ္လိုက္မိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႕ ရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင့္ တစ္ကားလံုးကလူေတြလည္း ႏိုးကုန္ၾကတယ္။ကြ်န္ေတာ္လဲ စိတ္တုိသြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႕ တစ္ကုိယ္လံုးစိုကုန္ၿပီေလ။

“ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ား ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲဗ်ာ.။”

သူမကေတာ႕ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ၿပန္ေၿဖပါတယ္။

“ရွင့္ကို ကြ်န္မ ေၿပာၿပီးသားပဲ ေနာက္တစ္ေခါက္ဆို ေရနဲ႕ေလာင္းမယ္လို႕။ ရွင္ပဲ အိုေကဆို”

“မင္း..မင္း..”

ေၿပာၿပီးသူမကေတာ႕ ဟိုဘက္လွည့္လို႕ ေစာင္ၿခံဳၿပီးၿပန္အိပ္တယ္။ ထီမထင္တဲ႕ သူမရဲ႕ အၿပဳအမူေၾကာင့္ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္မိတာေတာ႕ အမွန္ပဲ ။ ဘယ္လို မိန္းမမ်ဳိးမွန္းကို မသိဘူး။ ေအးေလ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္႕အမွားနဲ႕ ကိုယ္ဆိုေတာ႕ .ဘာမွ ၿပန္မေၿပာသာဘူး။ ေလာေလာဆယ္ေတာ႕ air con ဒီေလာက္တင္ထားသည့္ ကားထဲမွာ သူခ်မ္းလိုက္တာမေၿပာႏွင့္ ။ လဲဖို႕ အင္က်ီကလည္း ready မရွိ။ ေရစိုေနတာေရာ ခ်မ္းတဲ႕ အရွိန္ေရာေၾကာင့္ သူေတာ္ေတာ္နွင့္ အိပ္လို႕မေပ်ာ္။ေနာက္ေတာ႕ ေမွးကနဲ ၿဖစ္သြားၿပန္သည္။

“ကားေပၚပါလာတဲ႕ ခရီးသည္မ်ားခင္ဗ်ာ။ ကားေအာက္ဆင္းၿပီး အေပါ့အပါးသြားလို႕ ရပါတယ္။ ညလယ္စာ စားေသာက္လို႕ ရပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။”

ကားစပါယ္ယာရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္လန္႕ႏိုးလာခဲ႕တယ္။ ကြ်န္ေတာ႕ ကိုယ္ေပၚၿခံဳထားတဲ႕ ေစာင္တစ္ထည္။ ကြ်န္ေတာ္႕ ေစာင္လဲမဟုတ္ပါဘူး။

“ရွင္ ခ်မ္းေနမွာ စိုးလို႕ ကြ်န္မရဲ႕ေစာင္နဲ႕ ၿခံဳေပးထားတာ။ ရွင္အိတ္ယူရတာလြယ္ရင္ အင္က်ီလဲလိုက္ေလ ေတာ္ၾကာခရီးမွာ ဖ်ားေနအုန္းမယ္.”

ေဘးနားမွ အသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ႕ သူမ။

“ေက်းဇူးဗ်ာ။ အဲလိုမွန္းခင္ဗ်ား နားလည္ရင္ အေစာၾကီးထဲက ေရနဲ႕ မေလာင္းသင့္ဘူး”

သူမကေတာ႕ တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ရင္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုသည့္ သေဘာနဲ႕ ပုခံုးတစ္ခ်က္တြန္႕ၿပရင္း ကားေအာက္ကို ဆင္းသြားသည္။ ကြ်န္ေတာ္႕မွာသာ စိတ္ထဲမွာ ေဒါသက တစ္ႏံု႕ႏံု႕။ဒါေပမယ္႕ ေစာင္ၿခံဳေပးသည့္ အတြက္ေတာ႕ ေက်းဇူးတင္ရမည္။

“ဟင္ ..ရွင့္အင္က်ီလဲလို႕ မရဘူးလား”

ကြ်န္ေတာ္လဲ ခုမွဆိုတဲ႕ အၾကည့္နဲ႕ ၾကည္႔ရင္း.

“ကြ်န္ေတာ္႕ အိတ္က မလြယ္ဘူးတဲ႕ ေသးေတာ႕ အထဲေရာက္ေနတယ္”

“ေၾသာ္။ ရွင္မရြံ႕တတ္ဘူးဆိုရင္ေပါ့ေနာ္။ ကြ်န္မရဲ႕ အေႏြးထည္ ေဆာ္တာအင္က်ီ ေခါင္းစြပ္ေလး ၀တ္ထားပါလား။ အရမ္းခ်မ္းေနမွာ စိုးလို႕ လြယ္တဲ႕ အိတ္ထဲထည့္လာတာ။ ယူမလား။ ”

ခုမွေတာ႕ မတတ္ႏိုင္ ေရစိုအင္က်ီနဲ႕ ေနတာထက္ သူမရဲ႕ အင္က်ီပဲ ယူ၀တ္လိုက္ရသည္။ ခုက်ေတာ႕ လည္း သူမကို ေဒါသေတြ ေၿပသြားသလိုလိုပင္။

“ေက်းဇူးပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္႕နာမည္က ထြန္းသစ္စ ပါ။ ခင္ဗ်ားေရာ ခရီးထြက္လာတာ တစ္ေယာက္ထဲလား အေဖၚေတြဘာေတြ မပါဘူးလား။ ”

“ကြ်န္မနာမည္က ခ်စ္မိုးတိမ္ ပါ။ ဒီလိုပါပဲ တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း ခရီးထြက္တတ္တယ္။ စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ေပါ့”

“ခင္ဗ်ားက ဘ၀င္မၿမင့္တတ္ဘူး မာနမၾကီးတတ္ဘူးဆိုရင္ေပါ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ဗ်။ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ေတြေပါ့။ ဘယ္လိုလဲ မေကာင္းဘူးလား.”

“အင္း.. ေကာင္းပါတယ္။ အေဖာ္ရတာေပါ့။ကြ်န္မ အိပ္ေရးမ၀ေသးလို႕ ၿပန္အိပ္လိုက္အုန္းမယ္။”

“Morning ကုိထြန္းသစ္စ။ ရွင္ဘယ္အခ်ိန္ ေတာင္ေပၚတက္မွာလဲ။ ေတာင္ေပၚတက္တဲ႕ ကားေတြက ၆ နာရီ စတက္မယ္ေၿပာတယ္။ ကြ်န္မကေတာ႕ မနက္စာ စားၿပီးရင္ ကားဂိတ္သြားေတာ႕မွာ။”

“Morning ခ်စ္မိုးတိမ္။ ကြ်န္ေတာ္႕နာမည္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ေခၚသလို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အစ လို႕ပဲေခၚပါ။ ကြ်န္ေတာ္လဲ မနက္စာစားၿပီး ကားဂိတ္သြားမလားလို႕ ။ တူတူသြားၾကတာေပါ့။လာဗ်ာ မနက္စာ ကြ်န္ေတာ္ ဒါကာခံပါ့မယ္”

“အဟင္း ကြ်န္မနာမည္ကိုလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြေခၚသလို ခ်စ္မိုး လို႕ ပဲ ေခၚပါ။ ဒါဆိုရင္ေတာ႕ မၿငင္းေတာ႕ ဘူးေနာ္ ေတာင္ေပၚေရာက္ရင္ေတာ႕ ေန႕လည္စာ ကြ်န္မၿပန္ေကြ်းမယ္။ အိုေက..”

မနက္ အိပ္ရာႏိုးထကာစ။ မ်က္လံုးေလးေတြ အစ္ၿပီး cream ခပ္ပါးပါးလိမ္းထားပံုရသည့္ သူမ မ်က္ႏွာေၿပာင္ေၿပာင္တင္းတင္းေလးက တစ္မ်ဳိးခ်စ္ဖို႕ ေကာင္းေနၿပီးသား။ ဒါကို သူမက ခ်စ္စဖြယ္ အိုေက ဆိုၿပီး ဟန္ပန္ေလးနဲ႕ လက္ကေလးေထာင္ၿပေတာ႕ ဒီေကာင့္ရဲ႕ႏွလံုးသား ေၾကြၿပီးေပါ့ဗ်ာ။ အၿပစ္ကင္းစင္ လိုက္တာ ခ်စ္မိုး ရယ္လို႕ စိတ္ထဲကေန ေၿပာလိုက္မိတယ္။

“အိုေက…”

အဲဒီထဲက ကြ်န္ေတာ္႕ႏွလံုးသားထဲမွာ ခ်စ္မိုး ေရာက္လာခဲ႕တာ။ တစ္ခါတစ္ခါ ကေလးဆန္ဆန္ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးၿပီး ေပ်ာ္ေနတတ္သေလာက္။ တစ္ခါတစ္ရံ က်ေတာ႕ လဲ သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးက ၿပိဳေတာ႕မယ္႕ မ္ိုးလို႕ အု႕ံမိႈင္းၿပီး ေငးေနတတ္တယ္။  တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ႕ လဲ

“အစ”

“ဗ်ာ”

“ရွင္ ခ်စ္ခဲ႕ဖူးလား”

“ဗ်ာ”

“အခ်စ္၀င္လာရင္ လက္မခံနဲ႕ သိလား. အခ်စ္က နာၾကင္ေစတယ္”

“အင္း”

တစ္ခါတစ္ေလက်ၿပန္ေတာ႕လည္း

“အစ ရည္းစားထားေတာ႕ေလ  company ပိုင္ရွင္ လူပ်ဳိၾကီး အခ်ိန္ေတြ လြန္ကုန္ရင္ မေကာင္းဘူးေနာ္. ”

ဆိုတာမ်ဳိး။ အဲဒီအခါက်ရင္ ကြ်န္ေတာ္႕ စိတ္ထဲကေနပဲ ၿပန္ေၿဖလိုက္မိတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ေနတဲ႕ ေကာင္မေလးက ကြ်န္ေတာ္႕ကို ခုထိ သူ႕မ်က္လံုးထဲမွာ မၿမင္ေသးဘူးဗ်ာလို႕။ ဒါေပမယ္႕ ခ်စ္မိုးရဲ႕ အတိတ္ေတြကို ပိုၿပီးသိလာေလေလ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြကလဲ ပိုၿပီးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေသေသသြားေလပဲ။ ဒါေပမယ္႕ ခက္တယ္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္မိုးကို ေမ႕လို႕မရဘူး။ ခ်စ္မိုးကို တစ္ရက္ေလး မၿမင္ရရင္ေတာင္ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလိုေနသလိုပဲ။ တစ္ပတ္မ်ားဆို ကြ်န္ေတာ္ဗ်ာ ပင္ပန္းေနလိုက္တာ။ အဲဒီေလာက္ရူးေနတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေသသြားေပမယ္႕လည္း ခ်စ္မိုးနားကေန ခပ္ေ၀းေ၀း ကို ဘယ္လိုမ်ားေၿပးမလဲ။

“ဟယ္လို အစလား”

“အင္း..ဟုတ္တယ္”

“မနက္ၿဖန္အားလားဟင္”

“အဟင္း ခ်စ္မိုးကေတာ႕ လုပ္ၿပီး မနက္ၿဖန္မွ ေသာၾကာေလ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ရံုးပိတ္မွာတုန္း ”

“ေအာ္ အင္း.. ဒါဆိုလဲ ဒါပဲေလေနာ္.”

ေၿပာခ်င္ရာေၿပာၿပီ ဖုန္းခ်သြားသည္။ မၿဖစ္ေသးပါဘူး။ ခ်စ္မိုး ကိုၾကည့္ရတာ တစ္ခါတစ္ေလ အရမ္းလ်ဳိ႕၀ွက္နက္နဲ ေနသလိုပင္။ ခ်စ္မိုး ရဲ႕ စိတ္ကို သူခန္႕မွန္းလို႕ မရ။ သူဖုန္းၿပန္ေခၚလိုက္သည္။

“ဟလို ခ်စ္မိုးလား။ အင္း. ခ်စ္မ္ိုးရယ္ ကိစၥရွိလဲ ေၿပာေလ။ ကြ်န္ေတာ္ကူညီေပးမွာေပါ့။ အလုပ္မွာက ကြ်န္ေတာ္က ပိုင္ရွင္ပဲဗ်ာ ။ အစည္းအေ၀းမရွိတဲ႕ ရက္ဆို ရံုးမပိတ္ေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္အားပါတယ္။”

“တစ္ကယ္လားဟင္”

“ဒါဆိုရင္ေလ ကြ်န္မကို ေခ်ာင္းသာလုိက္ပို႕ေပးပါလား။ ခုကြ်န္မ ကမ္းစပ္ကို အရမ္းသြားခ်င္ေနတယ္။”

“ခုလား. ”

“အင္း ..”

“ဒါဆိုခ်စ္မိုး ၿပင္ဆင္ထားလိုက္ေလ။ ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္ ၁ နာရီေလာက္ဆို ခ်စ္မိုးတို႕ အိမ္ေရွ႕ကို ေရာက္မယ္။”

“အင္း. ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္ေနာ္ အစ။”

…မနက္ေ၀လီ ေ၀လင္း ပယ္လယ္ကမ္းစပ္နားကိုေရာက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႕…သူမ ကားေပၚကေနေၿပးဆင္းသြားတယ္။ ၿပီးေတာ႕ သူမအသံကုန္ေအာ္ဟစ္ေနေတာ႕ တယ္။

“အား………………………………………”

ခဏေနေတာ႕ သူမ သဲေသာင္ၿပင္ေပၚကို ေခြလဲၿပီး ၿပိဳက်သြားတယ္။ သူ ကားေပၚကေန အေၿပးေလးဆင္းလိုက္ရင္း

“ခ်စ္မိုး ခ်စ္မိုး ဘာၿဖစ္တာလဲ ဘာၿဖစ္တာလဲ .ခ်စ္မိုး”

စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕ သူမကို ေပြ႕ၿပီး ေဆးခန္းရွိရာေမးၿမန္းၿပီး ေၿပးခဲ႕ရၿပန္တယ္။

“စိတ္ေတြအရမ္းလႈပ္ရွားလြန္းလို႕ ေလွ်ာ႕ၿဖစ္သြားတာပါ။ အနားယူလိုက္ရင္ ေကာင္းသြားမွာပါ ။ ကြ်န္ေတာ္ ေဆးတစ္လံုးထိုးေပးလိုက္တယ္။ ဘာမွ စိတ္ပူစရာမရွိဘူးေနာ္။ ”

ဟူး …ခ်စ္မိုးရယ္ ကြ်န္ေတာ္သာ ခ်စ္မိုးအစားေ၀ဒနာေတြ ခံစားေပးလိုက္ခ်င္တယ္။ ဘာၿဖစ္လို႕မ်ား ခ်စ္မိုးစိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလြန္းေနခဲ႕တာလဲ။

“ေက်ာ္ မသြားနဲ႕ေလ။ ဟင့္အင္း ကြ်န္မ အစ ကို မခ်စ္ဘူး။ ေက်ာ္ ကြ်န္မကို စိတ္ခ်ၿပီး ထားခဲ႕လို႕မရဘူး။ ဟင့္အင္း မသြားနဲ႕ေလ ေက်ာ္..ေက်ာ္…ကြ်န္မေက်ာ္႕ကို ဘယ္ေတာ႕မွ သစၥာမေဖာက္ဘူး။ ”

“ေက်ာ္ ကေတာင္ ကြ်န္မကို အသက္ေပးၿပီး ခ်စ္ၿပသြားရဲေသးတာပဲ။ ဟင့္အင္း မသြားပါနဲ႕ ေက်ာ္..ဟင့္အင္း ေက်ာ္…ေက်ာ္”

“ခ်စ္မိုး သတိထားေလး သတိထား ကြ်န္ေတာ္ ေဘးနားမွာ ရွိတယ္”

သူမ မ်က္လံုးေလးေတြ ပြင့္လာတယ္။ ၿပီးေတာ႕

“ေက်ာ္လားဟင္ ခ်စ္မိုး ေဘးနားကေန ဘယ္မွ ထြက္မသြားနဲ႕ေနာ္.”

သူ႕ရဲ႕ လက္ကို ကိုင္စြဲၿပီး ေၿပာေနတဲ႕ သူမေၾကာင့္ သူအလ်င္စလိုပဲ ေခါင္းညိမ့္ၿပလိုက္တယ္။

“အင္း ကိုယ္ ခ်စ္မိုးေဘးနားမွာပဲ ေနမွာေနာ္”

သူမ ၿပံဳးၿပီးမ်က္လံုးေလးေတြ ၿပန္မွိတ္သြားၿပန္တယ္။ ေဆးအရွိန္ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပန္ၿပီထင္။ သူမကုတင္ေဘးမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္ သူငိုေၾကြးလိုက္မိတယ္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ အခ်စ္က မေမြးဖြားခင္ထဲက ေသဆံုးခဲ႕ရတာလဲဗ်ာ…

ေနာက္မွ ကြ်န္ေတာ္သိခဲ႕ရတယ္ အဲဒီပင္လယ္ကို သြားတဲ႕ေန႕က ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ႕တာ သံုးႏွစ္တင္းတင္းၿပည့္ခဲ႕တဲ႕ေန႕။ ဟူး ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းပင္ပန္းတယ္ဗ်ာ။ ခ်စ္မိုးကိုလည္း သနားတယ္။ ဒါေပမယ္႕

“ကြ်န္မကို ခ်စ္တယ္လို႕ မေၿပာပါနဲ႕ လား အစ။ အစရဲ႕ အခ်စ္ကို မယံုၾကည္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္မရဲ႕ အခ်စ္ကံၾကမၼာကို မယံုေတာ႕တာပါ”

ဒီလိုနဲ႕တစ္ေန႕ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ အခ်စ္ေတြကို ေသမိန္႕ေပးရမယ္႕ ေန႕ ကို ေရာက္လာခဲ႕တယ္။

“ဟယ္ အထြန္းေလး ဘယ္လာတာလဲ။”

“ကြ်န္ေတာ္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ပါ မေလး။ သူေစ်း၀ယ္လာတာ လိုက္လာတာေလ။ ေဟာ ဟိုမွာ သူလာေနၿပီ။”

“ခ်စ္မိုး ဒါ ကိုယ္႕အမ ၀မ္းကြဲေလ ကိုယ္တို႕ ငယ္ငယ္က ဆို တစ္အိမ္ထဲမွာ တူတူေနၾကတာ။”

“သူက ရွင့္အစ္မလား။  ေနာက္ေန႕ေတြက စၿပီ ကြ်န္မကို ဖုန္းလဲမဆက္နဲ႕ ရွင့္ဘ၀ထဲမွာ ခ်စ္မိုး ေသသြားၿပီလို႕ မွတ္ ဒါပဲ ကြ်န္မ သြားေတာ႕မယ္..”

အဲဒီေန႕က ရုတ္တရက္ မုန္တိုင္းထန္သြားခ႕ဲတဲ႕ ခ်စ္မိုးကို ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္ခဲ႕ဘူး။

……

ထင္သားပဲ ကံၾကမၼာက ကြ်န္မကို တစ္ခုခုေတာ႕ လွည့္ေတာ႕မယ္လို႕။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ..အစကို ကြ်န္မ မခ်စ္ေသးလို႕.

“ဘာ..ဘာ မေလး ဘာေၿပာတယ္”

“ဟုတ္တယ္ အထြန္းေလး ရယ္။ မေလးေတာင္းပန္ပါတယ္။ အဲဒီေန႕က ေစ႕စပ္ပြဲမွာ သြားၾကမ္းခဲ႕တာ မေလးပဲ”

ဟာ..ဟာကြာ ေသၿပီေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ေသၿပီေပါ့။ ဒီတစ္ခါ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ကယ္ေသဆံုးသြားၿပီဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္မိုး ဖုန္းကိုဆက္တယ္။ မကိုင္ဘူး။ မကိုင္တဲ႕ ခ်စ္မိုးရဲ႕ ဖုန္းကို ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေတ႔ရင္း ခ်စ္မိုးေရ လို႕ အက်ယ္ၾကီး ေအာ္ေခၚတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ရင္ထဲမွာ တင္းၾကပ္ေနတုန္းပဲ။ ေလးေနတုန္းပဲ။ ခ်စ္မိုး ကို ခုထိ မစြန္႕လႊတ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ခ်စ္မိုးရွိႏိုင္မယ္႕ ေနရာေတြကို သြားတယ္။ ခ်စ္မိုး တို႕အိမ္ကိုသြားၿပန္ေတာ႕ လည္း သူမက ထြက္ၿပီး မေတြ႕။ ဒီတစ္ခါ ပင္လယ္ၾကီးကိုသြားၿပီး အသံကုန္ ေအာ္ဟစ္ရမယ္႕ သူက ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ၿဖစ္ေနၿပီ။

          မုန္းတယ္။ မုန္းတယ္။ အားလံုးကို မုန္းတယ္။ ေရွာင္ေနေတာ႕လည္း မရရေအာင္ ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးတယ္။ခ်စ္လာၿပန္ေတာ႕လည္း ၿပန္ခြဲၾကၿပန္တယ္။ ဘာလဲ ဘာေတြလဲ။ အစ ကို ကြ်န္မခ်စ္မိသြားခဲ႕ၿပီ။ အဲဒါကို အစ နဲ႕ခပ္ေ၀းေ၀းေနမွ သိလာခဲ႕တာ။ ကြ်န္မ စိတ္ေတြမြန္းၾကပ္ေနတိုင္း အစ နဲ႕စကားေတြ ေၿပာခဲ႕တာ။ ကြ်န္မ လုပ္ခ်င္တာမွန္သမွ် မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မွ မပ်က္ပဲ လုပ္ေပးခဲ႕တာ။ ဟင့္အင္းဆိုတဲ႕ စကား ကြ်န္မကို မေၿပာခဲ႕တာ။ ကြ်န္မရက္စက္ခဲ႕သမွ်ကို လည္စင္းၿပီးခံေပးခဲ႕တာ။ ကြ်န္မထင္တာ မုန္းတတ္ေနၿပီလို႕ ထင္ခဲ႕တာ။ ရက္စက္တတ္ေနၿပီလို႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ထင္ခဲ႕တာ။ ခုေတာ႕ အခ်စ္က တေရးႏိုးလာပါေရာလား။

          ဒါေပမယ္႕ေလ ကြ်န္မဘယ္လိုမွ အစကိုလက္မခံႏိုင္ဘူး။ ေက်ာ္နဲ႕ ကြ်န္မရဲ႕ လွပတဲ႕ အနာဂတ္ေလးပ်က္ခဲ႕တာ အစရဲ႕ အစ္မဆိုတဲ႕သူေၾကာင့္။ အစကို ၿမင္ေနသမွ် ေက်ာ္႕ အေၾကာင္းေတြးၿပီး စိတ္ဆင္းရဲရမွာ။ ေက်ာ္႔ အေပၚမွာ မတရားဘူးလို႕ ေတြးရမွာကို ေၾကာက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ .မခ်စ္တတ္ခင္က ကြ်န္မမွာ အမုန္းဆိုတာလဲ ရွိမလားဘူး။ ခုေတာ႕ ခ်စ္တတ္ၿပီ ဆိုမွ မုန္းတတ္လာခဲ႕တာ.မုန္းလိုက္စမ္း သံသရာ မဆံုးသေရြ႔ မုန္းပစ္လိုက္စမ္း  ခ်စ္မိုးတိမ္ေရ….

…….

“ဒီမွာ”

“ေဆာရီးဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ပင္ပန္းလာလို႕ပါ ”

“ၿပီးေရာ ေနာက္တစ္ေခါက္ဆိုရင္ ေဟာဒီေရသန္႕ဗူးထဲက ေရနဲ႕ ေလာင္းမွာေနာ္။ အိုေက”

“အိုေက..အိုေက”

ဟင္ ..ဒါ..ဒါ…သူအိပ္ေနရာကေန ၀ုန္းကနဲ ထလိုက္မိတယ္။

“အမယ္ေလး လွန္႕တာ. ရွင္ဘယ္လို လူ.”

“အစ”

“ခ်စ္မိုး”

သူတို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး ၿပိဳင္တူပင္

“က်ဳိက္ထီးရိုး ဘုရားဖူးသြားမလို႕လား”

ၿပီးေတာ႕ ႏွစ္ေယာက္လံုးရယ္လိုက္ၾကသည္။

“ကိုယ္႕ ကိုယ္ မုန္းေနေသးလား..ဟင္”

“လာေလ ဒီဘက္နည္းနည္းတိုး ေစာင္တူတူၿခံဳရေအာင္ .အရင္လိုပဲ ေစာင္မပါဘူး မို႕လား။”

သူသေဘာက်စြာၿပံဳးရင္း သူမဘက္နည္းနည္းတိုးလို႕ ေစာင္တူတူၿခံဳလိုက္တယ္။

“အစ”

“အင္း”

“တစ္ကယ္ေတာ႕ေလ အခ်စ္နဲ႕ အမုန္းလြန္ဆြဲပြဲမွာ အခ်စ္က အႏိုင္ရသြားတာ။ ခ်စ္မိုးတို႕ မေတြ႕ၾကတာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီေနာ္”

“ဒါေပါ့ ခ်စ္မိုးရဲ႕ အမုန္းေတြလြန္သြားေတာ႕ အခ်စ္ၿပန္လာတာေပါ့။”

-----

ခ်စ္စြာေသာ ဘေလာ႕ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး က်န္းမာလို႕ ခ်မ္းသာၾကပါေစ လို႕ဆုေတာင္းရင္း

ပို႕(စ္)တင္တာက်ဲေနတဲ႕ ဘေလာ႕ေလးမွာ အရင္ကေရးၿပီး မတင္ခဲ႕တဲ႕ ပို႔ေလးကို ၿပန္တင္ရင္း ႏႈတ္ခြန္းဆက္သလိုက္ရပါတယ္လို႕။