အျဖဴေရာင္ႏွစ္ခုၾကားက မ်ဥ္းေျဖာင့္တစ္ေၾကာင္း

သူနဲ႔ခင္ခဲ့တာေတာ့ၾကာပါၿပီ။ ခုထိေတာ့လူခ်င္းမဆံုျဖစ္ေသးပါဘူး။ အခုေခတ္လူငယ္ေတြၾကားမွာ ေခတ္ စား ေနတဲ့အြန္လိုင္းကတစ္ဆင့္ ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့တာပါ။ အမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ထူျခားခ်က္ကေတာ့ သူမဟာရိုးသားတယ္၊ ပြင့္လင္းတယ္၊ ေခတ္အျမင္ရွိတယ္၊ ဘ၀ကိုသတၱိရွိရွိရင္ဆိုင္ရဲတယ္ ရင္ထဲရွိတာကို မကြယ္၀ွက္တတ္ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ဆက္ဆံတတ္တယ္၊ စာေပ၀ါသနာေလးလဲပါတယ္။ စိတ္ခ်င္းတူ ၀ါသနာခ်င္းလဲတူေတာ့ သူနဲ႔စကား ေတြေျပာျဖစ္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းအရင္းအျခာလို ခင္မင္ခဲ့ၾကတယ္။

သူနဲ႔ခင္မင္သိၾကြမ္းခဲ့တဲ့ 2007-ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းကစၿပီး ယေန႔အခ်ိန္အထိ ညီမငယ္တစ္ေယာက္သဖြယ္ သံေယာဇဥ္ပိုၿမဲသူကလဲအတူတူ အျဖဴေရာင္ခ်င္းယွက္ႏြယ္ခဲ့တယ္ေပါ့။သံေယာဇဥ္ေတြပိုလာေတာ့ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ၾက တိုင္ပင္ၾက အႀကံေတြေပးၾကနဲ႔ သူ႔အတြင္းေရး ကိုယ့္အတြင္းေရး အသိေပး ယံုၾကည္စြာအကုန္လံုးဖြင့္ဟျဖစ္ၾကတယ္ေလ။

အခ်ိန္ေတြ၀ါးမ်ဳိကုန္ဆံုးခဲ့ေပမယ့္ သူနဲ႔ခင္မင္မႈအျဖဴေရာင္သံေယာဇဥ္ေတြကေတာ့မကုန္ဆံုး ပိုလို႔ ေတာင္ တိုးခဲ့ေသးတယ္။ ညီမငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈ ဆိုးႏြဲ႔႕ဟန္ေလးေတြနဲ႔သူဆိုးႏြဲ႕ခဲ့တယ္။သူ႔ရင္ထဲမွာမြန္းက်ပ္ လာတဲ့အခါ သူ႔ကိုအားေပး စကားေတြအၾကာႀကီးေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ မိဘအေပၚသိတတ္ မႈေတြကို ဂုဏ္ယူ၀မ္းသာမိသလို နာက်ည္းမႈ ခံစားမႈေတြကိုလဲ အႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မွ်ေ၀ခံစားေပးခဲ့တယ္။ သနား ကရုဏာသက္မိတယ္ေပါ့ေလ။

ညီမငယ္နဲ႔အေနေ၀းေပမယ့္ စိတ္ခ်င္းကေတာ့ နီးေနခဲ့တယ္၊ အျဖဴေရာင္သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္လို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္ခံစားေပးခဲ့ၾကတယ္ေလ။ အြန္လိုင္းမွာေတြ႔သိခင္မင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ေလးေလး စားစားဆက္ဆံ အျဖဴမွာအေရာင္မစြန္းခဲ့ပါဘူး အျဖဴေရာင္အနားႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ သံေယာဇဥ္မ်ဥ္းေျဖာင့္ကေတာ့ အေကြးအေကာက္မရွိ ေျဖာင့္တန္းလို႔ေျပးေနဆဲ…။

ဒီလိုနဲ႔ ညီမငယ္ရဲ႕ 29 ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔မွာ အႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာလက္ေဆာင္မွ မေပးျဖစ္ခဲ့ ျပန္ဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တစ္ႏိုင္ငံစီဆိုေတာ့ မေပးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အလုပ္မအားတာလဲပါတာေပါ့ေလ။ ရင္ထဲမွာေတာ့မေကာင္း အႀကီးမပီသတဲ့ငါပါလားလို႔ ၀မ္းနည္းမိတာအမွန္။ လက္ေဆာင္မေပးျဖစ္ေပမယ့္ ညီမ ငယ္အတြက္ ပါတီပြဲေလးတစ္ခုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔က်င္းပေပးျဖစ္ခဲ့တယ္။ (အဲဒီပါတီပြဲမွာေတာ့ ေမြးေန႔ရွင္ ညီမေလးမပါဘူးေပါ့ေလ) ဆုမြန္ေကာင္းေတြေခၽြရစ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္မေပးျဖစ္ေပမယ့္ ညီမငယ္ ရဲ႕ဘ၀အတြက္ အျဖဴေရာင္သံေယာဇဥ္ေတြကေတာ့ လႊမ္းျခံဳေပးလွ်က္ပါ ညီမရယ္။

အြန္လိုင္းေပၚမ်ာ ေတြ႔ခဲ့ၾကတဲ့သူႏွစ္ေယာက္ ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ေလးေတြနဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ေတာ့ ပိုမိုခိုင္ၿမဲ ယေန႔အထိ ဆက္လက္ရွင္သန္ဆဲေပါ့။ စာေလးတစ္ခုဖတ္ဖူးတယ္ “ အျဖဴေရာင္ေပၚ အမဲစက္က်ေတာ့ အျဖဴ ေရာင္ ပ်က္တယ္တဲ့” ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္မႈဟာ အေရာင္မစြန္း အျဖဴေရာင္သက္သက္ ရွင္သန္ခဲ့တယ္ေနာ္။ အျဖဴေရာင္ကမ္းႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ စီးဆင္းေနတဲ့ စီးက်သံေလးေပါ့။

ေနရာခ်င္းမတူ ႏိုင္ငံခ်င္းမတူ အနားႏွစ္ဖက္မွာရပ္ေနၾကတဲ့သူႏွစ္ေယာက္ မ်ဥ္းေျဖာင့္တစ္ခုအေနနဲ႔ ဒီဘေလာ ့ပို႔စ္ေလးမွာဘဲ အတူစီးဆင္းရင္း ဆက္လက္ရွင္သန္ၾကပါစို႔…………..

“ဥေပကၡာျဖင့္ မ်က္စိမွိတ္ျခင္းကို လမ္းခြဲဟု ငါမယံု။

စူးစမ္း၊ ဆန္းစစ္ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမႈ၏ သိမ္ေမြ႕ေသာ အထိအေတြ႔သည္သာ

ရလာဒ္အမွန္ျဖစ္၏။

လာရာလမ္းသည္ မႈန္သေလာ၊ ေရွ႕ခရီးသည္ ဖံုသေလာ

ဘယ္ပံုဆိုသည္ကိုေတာ့ အလႊာလႊာခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာရေပမည္။””

(ညီမငယ္နဲ႔ခင္မင္မႈအမွတ္ရအျဖစ္ေရးဖြဲ႕ပါသည္။)