ခုတစ္ေလာ ကြ ်န္မသည္ အေတြးတစ္ခုတြင္
ႏွစ္ေမ ်ာေပ ်ာ၀င္လွ ်က္ရွိသည္။ မည္မွ ်ေလာက္နည္းဆိုေသာ္ အခ်ိန္ တိုင္း ထိုအေတြးသည္ ကြ ်န္မ၏
အတြင္းစိတ္ကို စိုးမိုးထားသည္။ လႊမ္းမိုးထားသည္။ တစ္ၿခားအရာတို႕အား စိတ္မ၀င္ စားႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ၾကီးစိုးထားသည္။ စိတ္အာရံုတို႕သည္လည္း ရႈပ္ေထြးေနာက္က်ိလွ ်က္ရွိသည္။
စိတ္သည္ ၾကည္ ၾကည္လင္လင္မရွိ။ ဘာမွ ် လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္မရွိ။ စိတ္ဓာတ္က ်သည္လားဟု
ဆိုေသာ္ စိတ္ဓာတ္က ်သည္လည္း မဟုတ္ ေသာကသည္ ကိုယ္႕အတြင္းစိတ္ကို တစ္ၿမည့္ၿမည့္ေလွာင္ကြ ်မ္းေနသကဲ႕
သို႕ ရွိသည္။
ကြ ်န္မသည္
ငယ္စဥ္အခါက ဆင္းရဲစြာၾကီးၿပင္းခဲ႕ရသည့္ အားေလ ်ာ္စြာ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကၿခင္းဟူသည့္ ေသာက
သည္ ကြ ်န္မ၏ အရင္းႏွီးဆံုး စိတ္ခံစားမႈၿဖစ္ခဲ႕သည္။ ကြ ်န္မၾကီးၿပင္းခဲ႕ရသည့္ မိသားစုသည္
ၿမံဳေနေသာ မီးေတာင္ တစ္ခုကဲ႕သို႕ ၿဖစ္သည္။ အၿပင္ပန္းၾကည့္လွ ်င္ ထုိမီးေတာင္ၾကီးသည္
ေအးခဲေနသည့္သဖြယ္ ပတ္၀န္းက ်င္သည္လည္း စိမ္းစိမ္းစိုစိုမို႕ လွသေယာင္ေယာင္ အမွန္မူ အတြင္းထဲတြင္
အခ်ိန္မေရြး ထေပါက္ကြဲႏိုင္သည့္ ပူေလာင္ေသာ ေခ်ာရည္ပူမ ်ားႏွင့္ ဆူပြက္လွ ်က္ရွိသည္။ ကြ ်န္မသည္ ထုိေခ်ာရည္ပူမ ်ားအခ်ိန္မေရြး
ေပါက္ကြဲလာမည္ကို စိုးရိမ္ေသာက ရင္တစ္မမနွင့္ ေနခဲ႕ရေသာ ကေလးငယ္တစ္ဦးၿဖစ္ခဲ႕ဘူးသည္။
ဘယ္အခ်ိန္ ေပါက္ကြဲမလဲ ဘယ္အခ်ိန္ အပူေလာင္မလဲ ဘယ္အခ်ိန္သာယာေသာ စိမ္းလန္းမႈေတြ ေပ ်ာက္ကြယ္ၿပီး
ေလာင္ကြ ်မ္းသြားမလဲ ထုိကဲ႕သို႕ စိုးရိမ္မႈ မ ်ဳိးၿဖင့္ ရပ္တည္လာရသည္။
ငယ္စဥ္ကၿဖင့္
ပညာရွာသည့္အရြယ္မို႕ မိဘကို မကူနိုင္ခဲ႕ေပ။ မိဘႏွစ္ပါး၏ ႏွစ္ဖက္ စစ္မ ်က္ႏွာၿပင္ အလယ္
တြင္ ရပ္ကာ တတ္ႏိုင္သမွ ်ေတာ႕ၿဖင့္ စစ္ေၿပၿငိမ္းေစခဲ႕သည္။ တစ္ကယ္တမ္း တိုက္ၾကၿပီဆိုေတာ႕လည္း
ကေလးသာ သာ ကြ ်န္မသည္ မ ်က္ရည္က ်ယံု စိတ္ထိခိုက္ယံု မိဘႏွစ္ပါး၏ သူတစ္ၿပန္ ကိုယ္တစ္ၿပန္
အနာတရ စကားတို႕ကို နားထဲ သံရည္ပူေလာင္းခ ်သလို နားေထာင္ရင္း လက္သီးကိုက ်စ္က ်စ္ဆုပ္လို႕
အံၾကိတ္ထားယံုမွအပ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ခဲ႕။ ကြ ်န္မ ဘာကိုစိုးရိမ္သနည္း ပူပန္ခဲ႕ရသနည္း။
မိသားစုၿပိဳပ ်က္သြားမွာကိုလား တစ္ကြဲတစ္ၿပားၿဖစ္သြားမွာကိုလား ထုိသို႕ လဲေခါင္းစဥ္မမည္ ကြ ်န္မသိခဲဲ႕သည္မွာ ထိုကဲ႕သို တိုက္ပြဲေတြကို ၿမင္ရၾကားရတုိင္း ကြ ်န္မသည္ အိမ္ႏွင့္ေ၀းရာကို
သြား ေနခ်င္သည္ ။ စိတ္ဆင္းရဲခဲ႕ရသည္။
ထိုအခ်ိန္က ကြ ်န္မထင္ခဲ႕သည္မွာ ေၾသာ္ မိသားစုမွာ စားစရာ ေနစရာ ၀တ္စရာ မၿပည့္စံုလုိ႕ ဒီလိုစိတ္ဆင္းရဲ
မႈေတြ တာရွည္ေနခဲ႕သည္ဟု ကြ ်န္မတြးခဲ႕မိသည္။ ကြ ်န္မအလွည့္ ကြ ်န္မတတ္နိင္သည့္ အလွည့္က ်လွ ်င္
ထိုသို႕ မၿဖစ္ ေစရ။ သူတို႕၏ တစ္သက္တာလံုး စိတ္ဆင္းရဲမႈတို႕ ပေပ ်ာက္ကာ စိတ္ခ်မ္းသာေစရမည္။ ကြ ်န္မသူတို႕ကို ပစ္ခြာ မသြား ႏိုင္ခဲ႕။ အရာအားလံုးကို စြန္႕လႊတ္ၿပီး သူတို႕၏ စိတ္ခ်မ္းသာေရးကိုသာ
ၿပီးၿပည့္စံုေစဖို႕ ဘ၀ကို ဦးတည္ေလွ ်ာက္လွမ္း ခဲ႕သည္။ သားသမီး (သမီးအၾကီး) တစ္ဦးက
ထားေသာ ေစတနာ ေမတၱာၿဖစ္သည္။ မည္သည့္ အေၾကာင္းၿပခ်က္ႏွင့္မွ ် လမ္းကို ၿခြတ္ေခ ်ာ္သြားခြင့္မေပးခဲ႕။
လူငယ္
ငယ္ရြယ္သူတစ္ဦးၿဖစ္သည့္အားေလ ်ာ္စြာ အခ်ိန္တိုင္းေတာ႕ကြ ်န္မ မလိမၼာခဲ႕ပါ။ သို႕ေသာ္
မိသားစုကို ေက်ာခိုင္းသြားရမည့္ အခ်ိန္တြင္ အၿမဲတမ္း ေနာက္ေၾကာင္းၿပန္လွည့္ခဲ႕သည္။
တစ္ဖက္ဖက္ကို ၿပတ္သားစြာ ေရြးခ်ယ္ ေတာ႕မည္ ဆိုလွ ်င္ မိသားစု ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခဲ႕သည္။
ဘ၀ကို ကြ ်န္မထက္ပိုၿပီး ၾကမ္းတမ္းစြာ ၿဖတ္သန္းခဲ႕သူမ ်ားလည္း ရွိႏိုင္ေပသည္။ သို႕ေပမယ္႕
လြယ္ကူလွသည္ဟု လည္း မဆိုသာေပ။ ၿပည့္စံုေနၿပီးသားသူမ ်ားႏွင့္ စာလွ ်င္ေတာ႕ၿဖင့္ ပိုၿပီးရုနး္ကန္ခဲ႕ရသည္မွာ
ေသခ်ာသည္။ အေၿပာအဆို အႏွိမ္ခံခဲ႕ရမည္မွာလည္း ေသခ်ာၿပီးသားၿဖစ္သည္။ မရွိဆင္းရဲ မ်က္ႏွာမြဲလွ ်င္
မာန္႕၀င့္ထည္ကာ ဂုဏ္ေမာက္ေသာသူမ ်ားနွင့္ေတြ႕ဆံုၿမဲပင္။
ခါခ်ဥ္ေကာင္သည့္
သူ႕အရြယ္ႏွင့္ သူ႕အင္အား သူတည္ေဆာက္ေသာ အိမ္သည္ ေသးပင္ေသးေသာ္ၿငား သူ႕ အင္အားကၿဖင့္
ရွိသမွ ်ထုတ္သံုးခဲ႕ရသည္သာ။ ကြ ်န္မလည္း ထိုကဲ႕သို႔ပင္ မိသားစုသည္ တိုက္ၾကီးကားၾကီး
တစ္၀ီ၀ီႏွင့္ မထားႏိုင္ေသာ္ၿငား မိုးလံု ေလလံုေသာ အိမ္တြင္ သူတို႕၏ ဘ၀ကို ထားေပးခဲ႕သည္။
ပိုက္ဆံကိုေရလို သံုးႏိုင္ေအာင္ မရွာေပးႏိုင္ေသာ္ၿငား ဒီေန႕ထမင္းတစ္နပ္စားၿပီး ေနာက္ေန႕
ဘာႏွင့္စားရမလဲဟူေသာ စိုးရိမ္ပူပန္ၿခင္း အလ ်င္းမရွိရေလေအာင္ ၿဖည့္ဆည္းေပးခဲ႕သည္။
အမွန္စင္စစ္
ထိုအိမ္အသစ္ေလးတြင္ ကြ ်န္မသည္ တစ္လတန္သည္ ႏွစ္လတန္သည္ တစ္ခါမွ ်မေနခဲ႕ဘူးေခ်။ အဘယ္႕ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
ထိုအိမ္အသစ္ေလး၏ လိုသမွ ်တို႕ကို ကြ ်န္မသည္ အားၾကိဳးမာန္တက္ ရွာေဖြ ေနစဲ ၿဖည့္ဆည္း ေနစဲၿဖစ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ထိုအိမ္အသစ္ေလးတြင္ ကြ ်န္မတစ္ၾကိမ္မွ ် နားနားေနေန ေနရသည္ဟူသည့္ အခြင့္အေရး
မရွိေသးေခ်။ ကြ ်န္မလိုခ်င္ေသာ မိသားစု ေႏြးေထြးစုသည့္ေမတၱာ ေအးခ်မ္းသည့္ မိသားဘ၀ေလးၿဖင့္ ကြ ်န္မမေနႏိုင္ေသးေခ်။ ကြ ်န္မသည္ အေ၀းတစ္ေနရာတြင္ ရသမွ ် ေငြရွာ ဒုတိယအရြယ္ဟူသည့္ အခ်ိန္တို႕ကို
ေငြႏွင့္ လွဲလွယ္လွ ်က္ အထီးက ်န္စြာ တစ္ဦးတည္း ဒိုင္ခံရုန္းကန္ေနစဲၿဖစ္သည္။ ကြ ်န္မအတြက္
ၿပန္စဥ္းစားၾကည့္လွ ်င္ ေလာက ၾကီးသည္ တရားမွ ်တမႈမရွိဟုထင္မိသည္။ ကြ ်န္မလိုခ်င္ေသာ ဘ၀အား
မိသားစုကိုဖန္ဆင္းေပးနိုင္ေသာ္ လည္း ဖန္ဆင္းသူကြ ်န္မသည္ ေဘးမွရပ္ကာ ေထာက္ကန္ေပးေနသူၿဖစ္သည္။
တစ္ခုတည္းေသာ
ေဒါက္တိုင္ၿဖစ္သည့္ ကြ ်န္မသည္ ထုိဘ၀ေလးအားလိုခ်င္ခံစားမိေသာ္ ကြ ်န္မဆြဲကိုင္ထားသည့္ေဒါက္တိုင္အားလႊတ္ခ်ပစ္လိုက္ရန္ပင္ၿဖစ္သည္။ ကြ ်န္မလႊတ္ခ်လိုက္ လွ ်င္မိသားစုေလးသည္ ေနာက္
တစ္ခါ ထပ္ၿပီး ယိုင္နဲ႕သြားႏိုင္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ကြ ်န္မသည္ မ်က္ရည္၀ဲကာ မတ္တပ္ရပ္လွ ်က္
ပီတိအၿပံဳးၿဖင့္ ေဘးမွ ရပ္ၾကည့္ေနရံုမွတစ္ပါး အၿခားအရာကို ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ ကြ ်န္မတြင္မရွိ။
သူတို႕ေပ ်ာ္ေနလွ ်င္ ကြ ်န္မစိတ္ခ်မ္းသာ ပါသည္။ သူတို႕ၿပည့္စံုေနလွ ်င္ ကြ ်န္မၿပည့္စံုေနပါၿပီ။
သူတို႕မိုးလံုေနလွ ်င္ ကြ ်န္မလည္းမိုးလံုေနပါၿပီ။ ထိုအေတြးသည္ ကြ ်န္မ၏ စိတ္အတြင္းမွ
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အားေပးေသာ ေၿဖေတြးၿဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္တြင္မူ အိမ္ၾကီးတစ္အိမ္လံုး မယိုင္သြားေအာင္
မိန္းမတစ္ေယာက္၏ အားၿဖင့္ ေထာက္ကန္ေပးထားႏိုင္သည္ဆိုသည္မွာ လြယ္ကူေသာအလုပ္ေတာ႕ ၿဖင့္မဟုတ္။
ကြ ်န္မဖန္တီးေပးသည့္
အိမ္သည္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာႏွင့္ ၿပည့္စံုကုန္လံုေနသည္ေတာ႕မဟုတ္ေပ။ သို႕ေပမယ္႕ အရင္လို
သူမ ်ားမ်က္ႏွာၾကည့္ေနရသည့္ အိမ္ထက္စာလွ်င္ တဲပင္ဆိုေသာ္လည္း ကိုယ္ေက ်ာခင္းခ်င္သည့္
ေနရာခင္းမည္ ကိုယ္စားခ်င္သည့္အခ်ိန္ ယူစားမည္။ သက္ေတာင့္သက္သာေနႏိုင္ေသာအေနအထားၿဖစ္သည္။ေနတတ္လွ ်င္စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္ခ်မ္းသာေနႏိုင္
ေသာအိမ္မ ်ဳိးၿဖစ္သည္။ ခရီးကိုႏွင္ကာ အားကုန္သံုးလို႕
ေလွ ်ာက္လဲ ေလွ ်ာက္ခဲ႕ၿပီးၿပီ ႏွင္လဲႏွင္ခဲ႕ၿပီးၿပီ အင္အားလဲ ကုန္လုနီးၿပီး အက ်ဳိးအၿမတ္တို႕လဲ
ခံစားေနခဲ႕ၾကရၿပီ စား ၀တ္ ေန ေရး မပူမပင္ မေၾကာင့္မၾက ေနႏိုင္ၾကၿပီ။ သို႕ဆိုလွ ်င္ ကြ ်န္မ၏
အၿမင္သည္ ေအးခ်မ္းသာယာေသာ မိသားစုေလး ၿဖစ္ကို ၿဖစ္ေနရမည့္ အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။
သို႕ေပမယ္႕
ယခုတစ္ေၿမ႕ေၿမ႕ေလာင္ကြ်မ္းေနသာအရာသည္ ခရီးဆံုးေသာ္လည္း ကြ ်န္မလိုခ်င္သည့္ ေအးခ်မ္း
သာယာေသာ မိသားစုေလး ၿဖစ္မလာခဲ႕ၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။ အထင္ႏွင့္အၿမင္ တက္တက္စင္ေအာင္လြဲခဲ႕ေသာေၾကာင့္
ၿဖစ္သည္။ ဒီတစ္ေတာင္ေက ်ာ္လို႕ ဟိုဖက္အၿခမ္းေရာက္ရင္ၿဖင့္ သာယာသည့္ကမာၻၾကီးရွိသည္ဟု
အားၾကိဳးမာန္တက္ ကုတ္ကပ္တြယ္ဖက္ တက္ခဲ႕သည္။ ေၿခေထာက္ေတြေပါက္ၿပဲလို႕ ေသြးယိုစိီးေနလဲ
ဘာအေရးလဲ ဟို္ဘက္ၿခမ္းေရာက္မွ သာယာသည့္ ေရကန္မွ ေရခပ္ေအးေအး ခပ္ေသာက္ယံုေပါ့။ လက္ေတြၾကိမ္းစက္ေနလဲ
ဘာအေရးလဲ လတ္ဆတ္သည့္ ေလ ကို တစ္၀ၾကီးရႈသြင္းၿပီး အားရပါးရ နားလိုက္ယံုေပါ့။ ေတာင္ထိပ္ကို
ေရာက္သည့္အခါမွပင္ ဟိုဘက္ၿခမ္းမွာ ကိုယ္႕အထင္ႏွင့္ အၿမင္သည္ အေတာ္ၾကီးလြဲေနမွန္း သိလိုက္ရသည္။ကြ ်န္မေတြ႕လိုက္ရသည္ကရြံႏြံေတြ ႏွင့္ ၿပည့္ႏွက္ေန သည့္ ႏြံအိုင္ၾကီးတစ္ခု ပင္ၿဖစ္သည္။
ထိုၿမင္ကြင္းကို ၿမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္ ့ရင္သည္ႏွိမ္႕ခ်ည္ၿမင့္ခ်ည္ ။ ေတာင္တက္လို႕ ေမာလာသည့္
အေမာသည္ အသက္ပင္မရႈနိုင္။ ေရေအးေအး ေသာက္စရာမရွိ။ လတ္ဆတ္သည့္ ေလမရွိ။ ေမာကလည္းေမာ ဆာေလာင္မႈကလည္းအၿပည့္
နားပစ္လိုက္မည္ဟူသည့္ စိတ္ကူးသည္ အရာမထင္. ေရွ႕ခရီး ဘယ္လိုဆက္မလဲဟူသည့္ အေတြးကို အေမာတေကာစဥ္းစားေနရၿပန္သည္။
ဟိုဘက္ကိုဆက္သြားေတာ႕
ႏြံအိုင္ ဒီဘက္ကိုၿပန္ဆင္းေတာ႕ ထပ္ေမာ။ ကဲ ယခုအခ်ိန္ ကြ ်န္မ၏ ခံစားခ်က္သည္ ထိုသူကဲ႕သို႕ပင္ၿဖစ္သည္။
ယူက ်ဳံးမရလဲၿဖစ္သည္။ စိတ္မေကာင္းလဲၿဖစ္သည္။ အားမလို အားမရလည္း ၿဖစ္သည္။ ကြ ်န္မ၏ ပင္ပန္းစြာ
ၿဖတ္ေက ်ာ္ခဲ႕မႈမ ်ားသည္ အရာမထင္ တန္ဖိုးမဲ႕စြာ အသံုးခ်ခံေနခဲ႕ရသည္။ကြ ်န္မစြန္႕လြတ္ နစ္နာခံကာ ၾကိဳးစားခဲ႕သမ်ွသည္ သူတို႕၏ စိတ္ခ်မ္းသာ
မႈၿဖစ္မလာခဲ႕။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကစရာ ဘာတစ္ခုမွ ် မရွိပါပဲ စိတ္ဆင္းရဲေနၾကရေသာ
သူတို႕အစား ကြ ်န္မ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိသည္။ ဘာၿဖစ္လို႕မ ်ား ကိုယ္႕ကိုယ္ကို သက္သာေအာင္
မေနၾကတာလဲ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ မေနၾကရတာလဲ အားမလို အားမရၿဖစ္သည္။
ရလာသည့္အက ်ဳိးအၿမတ္တို႕ကို
ဘာေၾကာင့္မ ်ား အက ်ဳိးရွိရွိ အသံုးမခ်ရတာလဲ သူတို႕ကို ကြ ်န္မေမးခ်င္မိသည္။ ကြ ်န္မကို
မသနားလို႕လား။ ကြ ်န္မေနရာမွာ ကိုယ္ခ်င္းမစာတတ္လို႕လား။ ကြ ်န္မဘာၿဖစ္ေစခ်င္ သနည္း သူတို႕မသိ၍လား။ကြ ်န္မခပ္ဆိတ္ဆိတ္သာေနခဲ႕သည္။ ဘာမွလဲမေၿပာ။ ဘာမွလဲ မဆိုခ်င္။ တာ၀န္ကို
တာ၀န္လိုယူ၍ သူတို႕ကို ေဘးကေနသာ ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ႕သည္။ ဒါေပမယ္႕ ကြ ်န္မ၏ စိတ္ႏွလံုးသည္
နာၾကင္ေနရသည္။ ၀မ္းနည္းေနရသည္။ ေၾကကြဲေနရသည္။ သူတို႕ဘ၀ကို ထိုကဲ႕သို႕ ဆက္သြားၾကမည္လား။
မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး ကြ ်န္မ ေက ်ာခိုင္းလိုက္ရမည္လား။ ေနာင္လာမည့္ အနာဂတ္ကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ၾကမလဲ။
ေတြးရင္း ရင္ေမာေနရသည့္ မိသားစုေလာကဓံ အေမာၾကီးၿဖစ္ေသာ ေသာက အပူလိႈင္းၿဖစ္သည္။ စိတ္အတြင္းမွ
ေဖ်ာက္ဖ်က္ရန္ ၾကိဳစားေနေသာ္လည္း မေအာင္ၿမင္ေသးေခ်။ ေၿဖစရာ တစ္ခုသာရွိသည္ ေၾသာ္ ကိုယ္႕ဘ၀ကုိေတာင္
လိုသလို ပံုသြင္းလို႕ မရနိုင္မွေတာ႕ သူတို႕၏ စိတ္ သူတို႕၏ဘ၀ကို ပံုသြင္းႏိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားမိသည့္ ကြ ်န္မသာလွ ်င္ အၿပစ္ရွိပါသည္လို႕ပဲ ေၿဖေတြးမိေလေတာ႕သည္။
ကြ ်န္မ ေကာင္းေကာင္းၾကီး
နားလည္သေဘာေပါက္မိသည္မွာ မိသားစုတစ္ခု၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈသည္ စား ၀တ္ ေန ေရး ေပၚတြင္အမ ်ားၾကီးမွီတည္ေနသည္ဆိုေသာ္လည္း
အၿပည့္အစံုေတာ႕ၿဖင့္မဟုတ္ႏိုင္ေပ။ သို႕ ဆိုလွ ်င္.........
---
ခရီးက ၿပန္ေရာက္ပါၿပီ။ ခ်စ္ေသာ ေမာင္ႏွမမ ်ားအားလံုး စိတ္ႏွလံုး ေအးခ ်မ္းလို႕ ခ်မ္းေၿမ႕ ေပ ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူး ၾကပါေစရွင္..
ဒီပုိ႕စ္ေလးကို ေရးမိၿခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ ်က္ကၿဖင့္ ေရွ႕ကရုန္းေနကန္ေနသူတို႕ အတြက္ ကိုယ္ခ ်င္းစာေစခ ်င္သည္။ သူတို႕ရဲ႕ ခံစားခ ်က္ ဘ၀ အေမာ ေတြကို နားလည္တတ္ေစခ ်င္သည္။ ေငြ ဟူသည္ ရရင္ ရသေလာက္ ရွာေဖြရသူသည္လည္း ပင္ပန္းဆင္းရဲရသည္ ကို သိတတ္ေစ ခ ်င္သည္။ သူ႕ဘ၀အတြက္ ေပ ်ာ္ရႊင္စရာမရွိေသာ ေနရာတြင္ ရုန္းကန္ရွာေဖြရင္း သင္တို႕၏ ေပ ်ာ္ရႊင္မႈကို ၀ယ္ယူ ေပးေနသူတစ္ေယာက္ ၿဖစ္သည္။ အရင္းအႏွီးသည္ သူ၏ အသက္အရြယ္ သူ၏ ေပးဆပ္ၿခင္း သူ၏ အခ်ိန္ သူ၏ ဘ၀ ၿဖစ္သည္ကို နားလည္ေပးတတ္ၾကပါေစ။
