ညည္းခ်င္း

ေခ်ာ႕ၿမဴခါ.... ေၾသာ္ ....
ေနပါအုန္းရယ္လို႕
ခ်ိန္ေတာ္ရယ္ ဆြဲပါေသာ္လည္း
သံုးႏွစ္ခါ လြန္ကာနီးၿပီးမုိ႕
သက္ၿပင္းသာ
ဟင္း ဟင္း ခ်လို႕
စိတ္ေလွ်ာ႕ကာ အိတ္ေလးပိုက္ၿပီး
ေရာက္ခဲ႕ေပါ့ အလည္တစ္ခါ....
တစ္ရပ္တစ္ေက်း တစ္နယ္ေ၀းမွာ
တို႕အမ်ဳိး တို႕စကားနဲ႕
စူးစမး္ကာ ေမးၿမန္းေလေတာ႕
စိတ္ပိန္တာ ေၿပာမၿပခ်င္ဘု
တစ္ထပ္ေတာ႕ ကုန္သြားေပါ့
သည္တစ္ခါ ...
ေရာက္အလာ အနီဖုံးနဲ႕
တံဆိပ္ဖံုဖံု ထုပါတဲ႕
သစ္လြင္လြင္ ဘုတ္အုပ္တစ္ခုေတာ႕
ပိန္ခ်ပ္ခ်ပ္ .. သည္အိတ္ကပ္ထဲ ...
က်န္.....ခဲ႕ေလတာ ပ။

ေဆြေလး မအားရတဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသထဲမွာ ဒီကိစၥလဲပါတယ္။ အလုပ္က ခြင့္ယူရတာ ၃ ရက္။ စေန ၿပန္ဆင္းေပးရတာ ၁ လ။ project 4 ခုက ရက္ပိုင္းေလးပဲၿခားၿပီး live run စတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ေတာ႕ နားမယ္ေဟ႕လို႕ ေအာ္ၿပီးနားလိုက္တယ္။
နားရင္လဲ လက္က မရဘူး ေရးခ်င္လာေရာ။ ဒီေတာ႕ ကဗ်ာေလးနဲ႕ပဲ စေရးလိုက္တယ္။
ဘေလာ႕ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးကိုေတာ႕ တစ္ကယ္သတိရေနတယ္ အဟုတ္..

လတ္တေလာ စိတ္ဆႏၵမ်ား (ေဆြေလးမြန္)

(1)အစားခ်င္ဆံုးအစားအစာ- မုန္႔ဟင္းခါး၊ ေပါ့ဆိမ္႕လက္ဘက္ရည္ေလးတစ္ခြက္၊ ေၾကးအုိး၊ ၀က္သားဒုတ္ထိုး
(အားလံုး အစားခ်င္ဆံုးၾကီးပဲ ဆက္ေရးေနရင္ စားခ်င္စိတ္ေတြပိုမ်ားလာမွာစိုလို႕ :P)

(2)ေန႕တိုင္းစားျဖစ္တဲ႕အစား - ေပါင္မုန္႕ ၊ ေကာ္ဖီ နဲ႕ ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္ (အလုပ္မအားေသာေၾကာင့္ လြယ္ကူလ်င္ၿမန္ အလ်င္စလို စား၍ရေသာ အစားအစာမ်ားသာ စားၿဖစ္သည္)

(3)အလိုခ်င္ဆံုးေရေမႊး - မရွိ
(4)သံုးျဖစ္ေနတဲ့ေရေမႊး - မရွိ
(ေရေမႊးနဲ႕ ပတ္သတ္ရင္ေတာ႕ မရွိ မရွိလို႕ေၿဖတာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ ေရေမႊးနံ႕ရရင္ အိပ္ငိုက္တတ္လို႕ပါ။
ကြ်န္မဆြတ္ထားရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္ၿခားသူဆီက ရတာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲ အဲဒီအနံ႕ရ အိပ္ငိုက္ေတာ႕ တာပဲ။)

(5)အလိုခ်င္ဆံုးေမြးေန႕လက္ေဆာင္ -ေမြးေန႕ နီးေနေပမယ္႕ ခုခ်ိန္ထိ ဘာလိုခ်င္မွန္း သိေသးဘူး
(ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ေပါ့ေလ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႕ ထုပ္ပိုးရတာလဲ သက္သာ ေပးတဲ႕ သူလဲ သယ္ရတာ မေလးေအာင္လို႕ စိန္လက္စြပ္ တစ္ကြင္းေလာက္ ဆိုေတာ္ပါၿပီ (:P))


(6)အလိုခ်င္ဆံုးဖုန္း - အဲဒါလဲ မရွိဘူး။ ကြ်န္မက အဆင္ေၿပသလိုေနတတ္လို ထင္တယ္။ ရတာကိုပဲ အဆင္ေၿပေအာင္ သံုးတတ္တာလဲပါတယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တာနည္းတယ္။
(အဟီး… မလိုခ်င္လဲေနေရာ လိုခ်င္လဲ ..ေၿပာေတာ႕ပါဘူးေလ.. အေၾကာင္းေတြသိကုန္မယ္ ဟဲဟဲ)

(7)သံုးျဖစ္ေနတဲ့ဖုန္း - Sony Ericsson xperia X8
(စစ၀ယ္၀ယ္ခ်င္းတုန္းကေတာ႕ ကလိေနရတာနဲ႕ ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းတာ ၿမန္မာေဖာင့္ေလး ထည့္လိုက္ application ေလးအသစ္ထည့္လိုက္န႕ဲ ခုေတာ႕လဲ သူ႕ကို အခ်ိန္ေပးဖုိ႕ေနေနသာသာ ဖုန္းေတာင္ အမ်ားၾကီး မေၿပာၿဖစ္ေအာင္ အခ်ိန္ေတြရွားပါးေနတယ္။ အဟုတ္)

(8)အရူးသြပ္ဆံုးအရာ - ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးႏွင့္ ဘေလာ႕ေတြလည္ စာေတြဖတ္။ virus ေတြသတ္လိုက္ file cleaner ေလး run လိုက္ software ေတြစမး္တင္လိုက္ download လိုက္ မၾကိဳက္ရင္ uninstall လုပ္လိုက္နဲ႕
အဲလိုေနရတာကို ရူးသြပ္တယ္လို႕ေၿပာရမွာပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ထမင္းေမ႕ ဟင္းေမ႕ ။ တစ္ခါတစ္ေလ အလုပ္နဲ႕ ပတ္သတ္တဲ႕ research ေတြမ်ားရွာရင္ တစ္ေနကုန္ ေရ ေတာင္မေသာက္မိဘူး။ ေမ႕ေနတာ။
ဒါကိုပဲ ရူးသြပ္တယ္လို႕ ဆိုရမွာပဲ။ ဒါေတာင္ game ေဆာ႕တာမပါေသးဘူး။
(ဒါေၾကာင့္ ၿမန္မာၿပည္မွာ ေၿပာၾကတယ္ programmer ကိုမ်ား ရည္းစားေတာ္မိၿပီဆိုရင္ စိတ္ရွည္သည္းခံ ေစာင့္ဆိုင္းရန္ႏွင့္ အခ်ိန္ေပးရန္လိုသတဲ႕ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ ေနတဲ႕ အခ်ိန္က ပိုမ်ားသကိုး )

(9)အနီးစပ္ဆံုးဂီတ - April သၾကၤန္က်ေတာ႕မယ္ဆိုၿပီး ေပ်ာ္လိုက္တာၿဖစ္ခ်င္းေပါ့။ သၾကၤန္သီခ်င္းေတြနားေထာင္မယ္ဆိုၿပီး download လုပ္ ဖုန္းထဲထည့္လိုက္ထားတာ သၾကၤန္ၿပီးလို႕ April ကုန္ MAY သာေရာက္လာေရာ ခုခ်ိန္ထိ တစ္ပုဒ္မွ နားမေထာင္ရေသးဘူး။ ဒီေတာ႕ ေ၀းေနတယ္ ရွိဘူးလို႕ပဲ ေၿပာရေတာ႕မွာပဲ။

(10)အလိုခ်င္ဆံုးစာအုပ္ - ေၿပာၿပန္ရင္လဲ ဒီသူငယ္မ မရွိတာေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္လို႕ ေၿပာၾကေတာ႕မွာပဲ။ ရွိဘူး ၾကံဳသမွ် အကုန္ဖတ္တယ္။

(11)အခုဖတ္ျဖစ္ေနတဲ့စာအုပ္ - မရွိၿပန္ဘူး ရွင့္။

(12)အၾကားခ်င္ဆံုးစကား - ဒီေန႕ Client site Customer ဆီက ဖုန္းလံုး၀ မလာဘူး။
(ဟီး အဲဒီ အသံ အၾကားခ်င္ဆံုးပဲ :D)

(13)အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵ - အိပ္ေရး၀၀ အိပ္ခ်င္တယ္။ အရမ္းၾကီးကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္တယ္။

(14)အလိုခ်င္ဆံုးဆု - ေမတၱာတရားနဲ႕ေနၿပီး ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မၾကီးေသာသူ ေအးခ်မ္းေသာသူ ၿဖစ္ခ်င္တယ္။

(15)အသြားခ်င္ဆံုးေနရာ - က်ဳိက္ထီးရိုး ဘုရားဖူး

(16)သြားျဖစ္ေနတဲ့ေနရာေတြ - ကမ္းစပ္ ၊ အလုပ္ နဲ႕ အိမ္

(17)အၾကည့္ခ်င္ဆံုးရုပ္ရွင္ - Action နဲ႕ ၿမန္မာ အၿငိမ္႕ဟာသေကာင္းေကာင္း (သို႕ေသာ္ မၾကည့္ၿဖစ္ပါ)

(18)အေျပာခ်င္ဆံုးစကား - ေကာင္းေကာင္းေနၿပီး ေကာင္းေကာင္းၾကံပါ

(19)အယံုၾကည္ဆံုးလူသား - ကိုယ္နဲ႕ခင္တဲ႕သူ ရင္းႏွီးတဲ႕သူအားလံုးကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အရွိကို အရွိအတိုင္း ဆက္ဆံတတ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ရေကာင္းလား မေကာင္းလား တစ္ခါမွ် မစဥ္းစားခဲ႕႔ဖူးပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္ပဲ ခံရတာမ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ္႕ လဲ အမွတ္မရွိပါဘူး။

(20)မယံုၾကည္ဆံုးအရာ - အဲဒါေတာ႕ရွိတယ္ “ကံ” ဘယ္ေတာ႕တစ္ထစ္ခ်တြက္လို႕မရဘူး။ ကိုယ္ထင္တာ ရည္မွန္းတာနဲ႕ အၿမန္တမ္း ေၿပာင္းၿပန္ အခ်ဳိးက်တယ္။ အဟုတ္။

(21)အမုန္းဆံုးအရာ - သူမ်ားေတြေတာ႕ မသိဘူး။ ေမွ်ာ္တစ္လင့္လင့္ ၿဖစ္လာႏိုးႏိုးေနရတာကို မုန္းတယ္။
(လုပ္မယ္ဆို ခုလုပ္မယ္ ေသရင္ေသ မေသရင္ရွင္ဒါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ ခဏခဏ ပင္ပန္းတယ္ ဒါေပမယ္႕ မၿပင္ဘူး ဒီလိုပဲ ဆက္လုပ္ေနတယ္.. လူမိုက္ပဲလား မသိပါဘူး)

(22)အေသာက္ျဖစ္ဆံုးအေအး - အေအးေတာ႕မရွိဘူး။ ဒါေပမယ္႕ လက္ဖက္ေၿခာက္ႏွပ္ထားတဲ႕ ေရေႏြးၾကမ္းမ်ားဆို တစ္ေန႕ကို ၅ ခြက္ေလာက္ကေန ၇ ခြက္ေလာက္ထိ ေသာက္ၿဖစ္တယ္။

(23)လတ္တေလာအထိေတြ႕ဆံုးအရာ - အလုပ္
(24)မေကာင္းတဲ့က်န္းမာေရး - ေကာင္းလိုက္တာ ဖ်ားၿပီးအလုပ္ကခြင့္ယူခ်င္တာ (ခုထိ မဖ်ားဘူး… ဂယ္)

(25)အေကာင္းဆံုးအေဖာ္ - တရား

(26)လက္ရွိအၾကိဳက္ဆံုးသီခ်င္း - ရွိဘူး (ခံစားခ်က္ေတြထက္ လတ္တစ္ေလာၿဖတ္ေနရတဲ႕ အရာေတြ အေပၚမွာ စိတ္က ပိုေရာက္ေနတယ္)

(27)အေၾကာက္ဆံုးအလုပ္ - စိတ္မပါတဲ႕ အရာကို လုပ္ရမွာ အေၾကာက္ဆံုးပဲ။
(စိတ္မပါဘူးဆို လွည့္ကိုမၾကည့္တာ။ အရင္ရန္ကုန္မွာတုန္းကဆို ဟင္းခ်က္ခိုင္းရင္ ဒီေန႕ စိတ္မပါဘူးေနာ္ဆုိ
မခ်က္ခိုင္းေတာ႕ဘူး။ အိမ္ကလူေတြသိတယ္ တူးတာစားမလား ငံတာစားမလား ခ်ဥ္တာစားမလား အဲလိုေမးတာနဲ႕ တူတူပဲဆိုတာ ဟီးဟီး)(စာၾကြင္း ကိုယ္မ်ားစားခ်င္လို႕ ခ်က္လို႕ကေတာ႕ ရွယ္ေနာ္ ၾကြားတာဟုတ္ဘူးေနာ္ ၾကံဳလို႕ ေၿပာၿပတာ)

(28)တန္ဖိုးအထားဆံုးအရာ - ရွိၿပန္ဘူး။ (ေၿဖရတာ အားေတာင္နားတယ္ တိကယ္)

(29)အေႀကာက္ဆံုးတိရိစာၦန္ - တီေကာင္ (ရီရဘူးေနာ္ ဖတ္ၿပီး)

(30)ေတြ႕ျဖစ္ေနတဲ့ဘေလာ့ဂါေတြ - တစ္ေယာက္တည္းပါကြယ္ (ေတြ႕စရာ ဘေလာ႕ကာ ဒီေၿမမွာ ရွိမွ မရွိပဲ)

(31)အျပင္သြားတိုင္းပါတဲ့ပစၥည္း - ပိုက္ဆံအိတ္နဲ႕ ဖုန္းေပါ့ကြယ္..

(32)သြားျဖစ္ေနတဲ့ေနရာေတြ - ကမ္းေၿခ ခဏခဏ သြားတယ္

(33)စိတ္အညစ္ဆံုးအခ်ိန္ - ဘ၀မွာ ၾကီးၾကီးမားမား ႏွစ္ခါေလာက္ညစ္ဖူးတယ္။ ခုေတာ႕လဲ ရိုးသြားတာပဲ။
ဒါေပမယ္႕ ညစ္သင့္တဲ႕ အခ်ိန္ေတာ႕လူပဲ ညစ္တာေပါ့ေလ။

(34)အေနခ်င္ဆံုးေနရာ - ေအးခ်မ္းတဲ႕ေနရာ

(35)ၾကားလိုက္မိတဲ့ဟာသေလးတစ္ခု - စားစရာ ဘာမွ မရွိလို႕ လုပ္ရမွာလဲပ်င္းလို႕ tv ကိုစိတ္ေၿပာင္းေအာင္ ဖ်တ္ကနဲ ဖြင့္လိုက္ေတာ႕ သူတို႕ ၾကက္ကင္ေတြ စားေနၾကတယ္တဲ႕။

(36)ေပးခ်င္တဲ့သတင္းတစ္ခု- သၾကၤန္ဆိုလွ်င္ မုန္႕လံုးေရေပၚကို တြဲသိၾကသလို ခုခ်ိန္ထိ အလုပ္ေရေပၚတာ မၿမဳပ္ေသးဘူးကြယ္။ တစ္ကယ္ေၿပာတာပါ။ အတည္..

(37)အေပ်ာ္ဆံုးျဖစ္မယ့္အခ်ိန္ - ရွိလာေတာ႕မယ္ မထင္ဘူး။

ကိုအုပ္ က tag ၿပီးလို႕ CBOX မွာေအာ္သြားေတာ႕ ေအာ္ေရးရအုန္းမဟဲ႕ဆုိ အားတင္းၿပီးေရးလိုက္ပါတယ္လို႕။
ခုေတာင္ မနက္ ၆ နာရီထိုးၿပီး မအိပ္ရေသးဘူး။ ခုလို သတိတရ ေရးၿဖစ္ေအာင္ tag ေပးတဲ႕ ကိုအုပ္ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၿ႔ပီးေတာ႕ ေဆြေလးဘေလာ႕ကို ပစ္ထားတဲ႕ အခ်ိန္မွာ လာလည္က်တဲ႕ ဘေလာ႕ေမာင္ႏွမမ်ားကိုလဲ သတိရေနပါတယ္လို႕..

ဆိုးေတာ႕ဆိုးပါ... သို႕ေသာ္.... မမိုက္မဲႏွင့္

(သီတာ) ေမ႕ ဘာဟင္းခ်က္ ဗိုက္ဆာၿပီ ေမရ။ ၿပီးရင္ ၿငိမ္းတို႕နဲ႕ ခ်ိန္းထားတယ္။ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္မလို႕။ ၿမန္ၿမန္ခ်က္။ ဒါပဲ။

ကေလးတစ္ေယာက္၏ ဆိုးဆိုးႏြဲ႕ႏြဲ႕ အမူအရာႏွင့္ ေနာက္ေက်ာမွေန၍ မိခင္ကိုသိုင္းဖက္ထားၿပီး ခြ်ဲေနေသာ သမီးေခ်ာအား ေနာက္ၿပန္လွည့္ၾကည့္ရင္း

(ေဒၚရီ) ေၾသာ္ မိသီတာ အေမကုိ ၀ိုင္းကူမယ္ေတာ႕မၾကံဘူး။ေနာက္နားကပ္ၿပီး လာရႈပ္ေနတယ္။ ဘယ္ခ်ိိန္မို႕လို႕တုန္း ရုပ္ရွင္က။ ဒီေန႕ ငါ့သမီးၾကိဳက္တဲ႕ဟင္း ရွယ္ခ်က္ထားတာ။ ၀က္သားကို အစပ္ခ်က္တယ္။ ၿပီးေတာ႕ ပဲညႊန္႕ ဟင္းခ်ဳိ။ ၿပီးေတာ႕ ငါးပိရည္ တို႕စရာအစံု နဲ႕ သရက္ခ်ဥ္သုတ္ေလးရယ္ ၿပီးေတာ႕ ကန္ဇြန္းပလိမ္းေၾကာ္ေလးရယ္... ဘယ္လိုလဲ

(သီတာ) ဟီး.. ေမ ေၿပာေနတာနဲ႕ ဒီမွာ သေရတမ်ားမ်ားၿဖစ္ေတာ႕မယ္။ ရုပ္ရွင္က ၁ နာရီခြဲကားၾကည့္မွာ။ ခု ၁၁ နာရီထိုးေတာ႕ မယ္ေလ။ သမီးက ေရခ်ဳိးရအုန္းမွာ။ ေရမခ်ဳိးခင္ ထမင္းအရင္စားမလို႕။ အဆင္သင့္ပဲလား ေမ။

(ေဒၚရီ) ဟုတ္ပေတာ္ အဆင္သင့္ပါပဲ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ အုပ္ထားတယ္။ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ခူးခပ္စားေတာ႕။ ေၾသာ္ သမီးေရ သမီး အေဖနဲ႕ အစ္ကိုေတြ အတြက္ေတာ႕ ဦးခ်ထားလိုက္အုန္းေနာ္။ ၿပီးေတာ႕ အခန္းထဲက သမီးအ၀တ္အစားေတြ ထုတ္ခဲ႕ ၾကားလား။ ေလွ်ာ္ရအုန္းမယ္။ မိန္းကေလးၿဖစ္ၿပီး ပ်င္းလိုက္တာလြန္ေရာ။ အလွၿပင္ဖုိ႕ၾကေတာ႕ မပ်င္းဘူး။

(သီတာ) အာ..ေမၾကီးကလဲ သီတာေနာက္က်ေနၿပီ။ ဖယ္ေတာ႕ဘူး။ သီတာ စားသြားတာလို႕ ေၿပာလိုက္ ေဖၾကီးတို႕က ဘာမွမေၿပာဘူး။ ေမကလဲ ဒီသမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိတာကို ပြစိပြစိနဲ႕။ေမြးထားၿပီး ဒီေလာက္ေတာ႕ လုပ္ေပးရမွာေပါ့လို႕။

အစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲမွာ သမီးေလးတစ္ေယာက္တည္း ၿပီးေတာ႕အငယ္ဆံုးေလး ၿပီးေတာ႕အစ္ကိုေတြလို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း မဟုတ္။ ၿဖဴၿဖဴႏုႏုနဲ႕ ဒီသမီေလးကို အိမ္ရွိလူကုန္ ခ်စ္လိုက္ၾကတာ သည္းသည္းကို လႈပ္လို႕။ ခုပဲၾကည့္ေလ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူပဲ ၿဖစ္ေနၿပီ မိဘကအ၀တ္ေတြေလွ်ာ္ေပးရတုန္း။ ကေလးတစ္ေယာက္လို တစ္အိမ္လံုးက သည္းသည္းလႈပ္ေန ၾကတုန္း။

----------------------------------------------------------------------
(ဦးေအး) ဟ မရီရ မင္းဟာကကြာ ၀က္သားက အရိုးခ်က္တာလား အသားခ်က္တာလား။ ဒီမွာ အရိုးေတြၾကီးပဲ။

(ကိုေလး) ဟုတ္ပ အေမ ေစ်းဖိုးေတြ ေခြ်တာေနတယ္ေပါ့ေလ။

(ေဒၚရီ) အမယ္ေလး မဟုတ္ရပါေတာ္။ ကိုေမာင္ေအး.. အဲဒါ ေတာ္႕ သမီးလက္ခ်က္မိသြားတာေနာ္။ ဟို အငယ္ေကာင္ မသိရင္ ေလွ်ာက္ေၿပာမေနနဲ႕ အဲဒါ နင့္ညီမလက္ခ်က္။ ရွပ္ရွင္ၾကည့္မလို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခ်ိန္းထားတယ္ဆိုၿပီး ထမင္းေစာေစာ စားၿပီး ခု အၿပင္သြားၿပီ။ အေဖေတြ အစ္ကိုေတြ အတြက္ ဦးခ်စားသြားလို႕ေၿပာတာ။ ခုေတာ္တို႕အတြက္ အရိုးၾကီးခ်န္သြားတယ္ မဟုတ္လား။ ဟြန္း ၾကပ္ၾကပ္ကေလးအလိုလိုက္ၾကေနာ္။ ေရွ႕ေရးေတာ႕ေလ က်ဳပ္ေတာ႕ၿဖင့္ ရင္ေလးတယ္ ..အဲဒီ သမီးတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ သိလား.

(ကိုၾကီး) အာ.. အေမကလဲ ညီမေလးကို တစ္ေကာင္လို႕ မသံုးပါနဲ႕။ ဘာၿဖစ္လဲ က်န္တဲ႕ဟင္းနဲ႕စားရလည္း ဘာမွ မၿဖစ္ပါဘူး။ ညီမေလးက အငယ္ဆုံုးေလးဆိုေတာ႕ ႏြဲ႕ဆိုးဆိုးတာပါ။ေနာ္ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား အေဖ။ ကဲညီ ၿမန္ၿမန္စား ထမင္းစားၿပီး အလုပ္ၿပန္သြားရအုန္းမွာ။ ၀ပ္ေလွ်ာ႕မွာ ကားတစ္စီး ၿပင္ဖို႕ရွိေသးတယ္။ ဒီညေနလာယူမွာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သားအဖ တက္ညီလက္ညီ ၿပင္လိုက္ရင္ ၿပီးပါတယ္ဗ်ာ။

(ဦးေအး) ေအး ၿပီးပါတယ္ သားၾကီးရ။ ေအးပါ အရီရာ ငါမသိလို႕ပါ။ မင္းႏွယ္ သမီးေလးကို ဆူမေနနဲ႕ေနာ္။ ေတာ္ၾကာစိတ္ညစ္ေနအုန္းမယ္။ ၾကားလား။

(ကိုေလး)ၿပီးပါတယ္ ကိုၾကီးရ။ လက္ဘက္ရည္ေတာ႕ ထမင္းစားအၿပီး တိုက္ရမယ္ေနာ္ ကိုၾကီး။ ဘယ္လိုလဲ

(ကိုၾကီး) ဟားဟား ေအးပါကြာ။ေအးပါ ငါ့ညီနဲ႕ ငါ့ညီမကေတာ႕ေဟ႕ အစ္ကိုမ်ားေတြ႕လိုက္ရင္ သမဖို႕ၾကီး ၿမင္ေနေတာ႕တာကိုးကြ။

ေဒၚရီကလဲ ေၿပာမယ္႕သာ ေၿပာေနတာ။ အေဖေတြ အစ္ကိုေတြေရွ႕မို႕ ၾကိမ္းၿပေနတာ။ ခုနကဆို သူကိုယ္တိုင္ပဲၾကည့္ေလ သမီးအ၀တ္ေတြေလွ်ာ္ဖို႕ ေတာင္းေနတာ။ ထမင္းစားခဏနားၿပီး ေလွ်ာ္မွ ၿဖစ္မယ္။ နဲတာမဟုတ္ဘူး အ၀တ္ေတြ။
---------------------------------------------------------------------------

(ဦးေအး) သမီး ေက်ာင္းကၿပန္လာတာ ေနာက္က်လွခ်ည္လား။ ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ။ ဒီကိုလာအုန္း။ ၿပီးေတာ႕ ေန႕လည္က ၿမိဳ႕ထဲမွာ သမီးနဲ႕တူတူေတြ႕လိုက္တဲ႕ ေကာင္ေလးက အဲဒါဘယ္သူလဲ။ လိမ္မယ္ေတာ႕ မၾကံနဲ႕ေနာ္။

(သီတာ) ဟာ..ေဖၾကီးကလဲ သမီးက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူပဲ ၿဖစ္ေနၿပီဟာ ၿမိဳ႕ထဲသြားတာ ဘာမ်ားဆန္းလို႕လဲ။ ၿပီးေတာ႕ ဟိ္ုေကာင္ေလးက သူငယ္ခ်င္း။ တစ္ကယ္ပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကိုမရွိဘူး။ ေဖတို႕ေနာ္ ရုတ္ရုတ္ေတာ႕မလုပ္နဲ႕ စိတ္ထင္ရာလုပ္လိုက္မွာေနာ္။သမီးက ဘာမ်ားမဟုတ္တာလုပ္ေနလို႕လဲ။

(ကိုၾကီး) ညီမေလး သီတာ အေဖ႕ကို အဲလိုၿပန္မေၿပာနဲ႕ေလ။ အေဖ ကစိုးရိမ္လို႕ေမးတာကို ေကာင္းေကာင္းေၿဖလိုက္ၿပီးေနတာ ပဲဟာ။ ဘာစိတ္ညစ္စရာရွိလဲ ညီမေလး မဟုတ္ရင္ၿပီးတာပဲ။ ကိုၾကီးတို႕က ခ်ဳပ္ၿခယ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ညီမေလး အရြယ္မေရာက္ေသးခင္ကို လမ္းမွားေရာက္မွာစိုးလို႕။ကဲကဲ သြားအကၤ်ီေတြ သြားလဲေခ်ေတာ႕။

(သီတာ) ၿပီးေရာ ၿပီးေရာ

သီတာတစ္ေယာက္ ေၿပာေၿပာဆိုဆို ေၿခေထာက္ကိုေစာင့္ကာနင္းလို႕ တစ္ဒုန္းဒုန္း တစ္ဒိုင္းဒုိင္း ၿဖင့္ အိမ္အေပၚထပ္သို႕တက္သြားေလၿပီ။ တစ္အိမ္သားလံုး၏ မ်က္ႏွာကေတာ႕ မေကာင္းၾက။ ဦးေအးတစ္ေယာက္ကေတာ႕ သက္ၿပင္းသာ ဟူး..ကနဲ ခ်လိုက္ရင္း

(ဦးေအး) အရီ..သမီးကို ဆက္မဆူနဲ႕ေတာ႕ေနာ္ ေတာ္ၾကာစိတ္ထင္ရာ လုပ္သြားမွ ငါတုိ႕ရင္က်ဳိးေနရမယ္။ အေၿခအေနကိုပဲ အကဲခပ္ၿပီး ၾကည့္ေနၾကားလား

အေပၚထပ္မွ သမီးမၾကားေအာင္ ေလသံတိုးတိုးၿဖင့္ ေဒၚရီအားမွာေနေသးသည္။ ၿပီးေတာ႕ ဦးေအး၏ မ်က္၀န္းတြင္ မ်က္ရည္မ်ား၀ဲလို႕ေန၏။ ေဒၚရီကေတာ႕ သမီးမၾကားေအာင္ တစ္အစ္အစ္နဲ႕ ၾကိတ္ၿပီး ရိႈက္၍ငိုေနေလေတာ႕သည္။

သမီးေလးၾကိဳက္ေနသည့္လူက သမီးေလးအား ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထားႏိုင္သည္။ မခ်မ္းသာလဲ ဂရုစိုက္စရာမလို။ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ ႏိုင္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ႕လူဆို သူတို႕သေဘာတူႏိုင္ပါသည္။ ခုဟာက ေကာင္ေလးက ဆယ္တန္းေတာင္မေအာင္။ အလုပ္လဲ မယ္မယ္ရရ မရွိ။ ဒါဆို မိဘေတြက ခ်မ္းသာသလားဆိုေတာ႕။ အရင္ကေတာ႕ ခ်မ္းသာၾကပါသည္။ ေကာင္ေလးေတြ အေဖဆံုးပါး သြားၿပီးေနာက္ပိုင္း ဆင္းရဲသြားလိုက္တာ ေန႕ၿမင္ညေပ်ာက္ဆိုသည့္အလား။ အထည္ၾကီးပ်က္ေတြ။ ဒီေတာ႕ ဘ၀အေၾကာင္းသိဖို႕ ေနေနသာသာ အရင္က ပိုက္ဆံ၇ွိခဲ႕တာေလးႏွင့္ ခုခ်ိန္ထိ ေဟာင္ဖြာ ေဟာင္ဖြာမိသားစု။ တစ္ကယ္တမ္း အေၾကာင္းသိေတြေၿပာၿပ တာေတာ႕ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ စားစရာေတာင္မရွိတဲ႕။ ၿ႔ပီးေတာ႕ အလုပ္အကိုင္လဲ မယ္မယ္ရရ မလုပ္ၾကတဲ႕။ အားေန ဂစ္တာေလး တစ္ေဒါင္ေဒါင္ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္က အဆိုေတာ္ၾကီးၿဖစ္ဖို႕တဲ႕။

××××××××××××××××××××××××××××
(ေဒၚရီ) ေဒၚဥ …. သမီး ကဘာေၿပာလိုက္လဲဟင္.. ဘာေၿပာလိုက္လဲ

(ေဒၚဥ) ညည္းနဲ႕ေအ ေၿဖးေၿဖးေမးပါ။ ညည္းကုိ ေၿပာၿပခ်င္လြန္းလို႕ ေမးၿပီးခ်က္ခ်င္းက်ဳပ္ကလာတာပါပဲ။

(ဦးေအး) ကြ်န္ေတာ္တို႕က သမီးေလးကို စိတ္ပူလို႕ပါ ေဒၚဥရယ္။ စိတ္မရွိပါနဲ႕ဗ်ာ။

(ေဒၚဥ) ေအး မင္းတို႕အဲဒီလိုုခ်စ္လို႕ မင္းတို႕သမီးကဆိုးေနတာ။ ခုလဲ လူၾကီးစံုရာနဲ႕ ၿပန္အပ္ဖို႕ကို ေကာင္ေလး ဘက္က ပိုက္ဆံမရွိလို႕တဲ႕။ သူ႕ေယာက္က်ားက ပိုက္ဆံရွာေနတယ္ဆိုပဲ။ ရတာနဲ႕ လူၾကီးစံုရာနဲ႕ အပ္ဖို႕ ၿပင္ဆင္လုိက္ပမယ္တဲ႕။ မင္းတို႕ကသာ မ်က္ႏွာၾကီးေတြအိုၿပီး စိတ္ပူေနၾကတာ။ ဟိုမွာ ရႊင္လို႕လန္းလို႔. ဟြန္း
ငါတယ္ေလ..မေၿပာလိုက္ခ်င္ဘူး

(ေဒၚရီ) ဒါၿဖင့္ ဒါၿဖင့္ အဲဒီေန႕က အိမ္ကဆင္ေပးလိုက္တဲ႕ ပစၥည္းေတြေရာ

(ေဒၚဥ) ကုန္ၿပီတဲ႕။ ကုန္ၿပီတဲ႕။ သူတို႔ႏွစ္လေလာက္ေပ်ာက္သြားတုန္းက အဲဒါေတြေရာင္းသံုးတယ္တဲ႕။

ေဒၚရီ ေၾသာ္ သမီးေလးရယ္ မိုက္လွခ်ည္လားလို႕သာ ေၿပာလိုက္ခ်င္မိသည္။ အဲဒီေန႕က သမီးကအလွဴသြားစ ရာရွိသည္ ဆိုသၿဖင့္ လက္၀တ္လက္စား တစ္စံုစာ မိဘက မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ ဆင္ေပးလိုက္သည္။ အေဖနဲ႕ အစ္ကိုေတြ ေခြ်းေတြနဲ႕ ရွာထားေသာ ေခြ်းနဲစာအား လုပ္ရပ္လိုက္တာ သမီးေလးရယ္လို႕သာ စိတ္မေကာင္းခ်င္း ၾကီးစြာၿဖစ္မိသည္။ သို႕ေသာ္..

(ကိုၾကီး) အေမ နဲ႕ အေဖ ညီမေလးတစ္စိမ္းေတြၾကားမွာ မ်က္ႏွာငယ္ေနပါ့မယ္ဗ်ာ။ သူ႕ေကာင္ေလးကလဲ အလုပ္က မယ္မယ္ရရ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ၾကီးေဒၚဥနဲ႕ ပိုက္ဆံေပးခိုင္းလိုက္ၿပီး လာအပ္ခိုင္းလိုက္ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ အိမ္မွာပဲ မဂၤလာဆြမ္းေကြ်းေလး လုပ္ေပးလိုက္ရေအာင္ ေနာ္..ေနာ္ အေမနဲ႕အေဖ

ဤသို႕ၿဖင့္ မဂၤလာေဆာင္ေပးလိုက္ၾက၏။ ထို႕ေနာက္ သမီးကို အိမ္မွာတူတူေနဖို႕ ေခၚပါေသာ္လည္း သမီး၏ ေယာက္က်ားၿဖစ္သူကမေန။ သူ႕အေမက အိမ္မွာတစ္ေယာက္တည္းမို႕ စိတ္မခ်ဆို၏။ ထို႕ေၾကာင့္ သီတာလဲ ေယာင္ေနာက္ ဆံထံုးပါရေလေတာ႕သည္။ သို႕ေပမယ္႕လဲ ဟုိဘက္ရပ္ကြက္ ႏွင့္ ဒီဘက္ရပ္ကြက္မို႕ သိပ္ေတာ႕ၿဖင့္ မေ၀းလွပါေလ။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

(ကိုေလး) အေမ ညီမေလးကေလ…ဟို…ဟို…ဟို..ေလ

(ေဒၚရီ) ဟဲ႕ အငယ္ေကာင္ တစ္ဟုိဟို နဲ႕ ဘာၿဖစ္ေနတာလဲ။ ငါ့သမီး ဘာၿဖစ္လို႕တုန္း။

ကိုေလး တစ္ေယာက္ နီၿမန္းရွက္ရြံ႕ေသာ မ်က္ႏွာၿဖင့္ ေခါင္းကုတ္လိုက္ အက်ၤီလက္ဆြဲတင္လိုက္ႏွင့္ ထို႕ေနာက္ စိတ္ကို ဒံုးဒံုးခ်လိုက္ေသာ မ်က္ႏွာေပး ၿပံဳးစိစိၿဖင့္..

(ေဒၚရီ) ဟဲ႕ေကာင္ေလး ေၿပာေလ ဘာလဲလို႕ဆိုေန

(ကိုေလး) ဟီးဟီး ကြ်န္ေတာ္ကေလ ..သိလား ဟီး ဦးေလး..ဦးေလး ၿဖစ္ေတာ႕မွာ အေမရ။ ဟီးဟီး ညီမေလးမွာေလ ..အဟီး

ေဒၚရီ သေဘာေပါက္သြားၿပီ။ ငါေၿမးေလးရေတာ႕မွာေပါ့လို႕ စိတ္ထဲေပ်ာ္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ တစ္ခဏမွာပင္ မ်က္နွာက ၿပန္ညိႈးသြားသည္။

(ကိုေလး) အေမ ဘာၿဖစ္လို႕လဲ ေၿမးရေတာ႕မွာ မေပ်ာ္ဘူးလား။

(ေဒၚရီ) မဟုတ္ပါဘူး သားရယ္။ သားညီမေလး ေယာက္က်ားက အလုပ္မွ မရွိတာ။ အေမ႕သမီးေလး ေတာ႕ ကိုယ္၀န္ၾကီးနဲ႕ အားငယ္ေနေတာ႕မွာပဲ..

(ကိုေလး) ဟင္း……….ဒါေတာ႕ဟုတ္တယ္ အေမရာ။
အဲဒီေကာင္က ၀ပ္ေလွ်ာ႕မွာလာလုပ္ဆိုေတာ႕လဲ မလုပ္ဘူး။ သူ႕တစ္ခါတစ္ေလမွ လိုက္ရတဲ႕ တီး၀ိုင္းက ပိုက္ဆံနဲ႕က ညီမေလးက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးထမင္းနပ္ မွန္ပါ့မလဲ။ ညီမေလး အိမ္လာလည္ရင္ အေမ မုန္႕ဖိုးေတြဘာေတြ ေပးလိုက္ေနာ္ အေမ။ သူစားခ်င္တာ ၀ယ္စားလို႕ရတာေပါ့။

မိသားစုက ဒီလိုပူပန္ေနေသာ္လည္း သီတာကေတာ႕ ေနာင္တနဲနဲေလးမွမရ။ သည္ေယာက္က်ားမွ သည္ေယာက္က်ား။ မိဘအိမ္သို႕ သီတာၿပန္လာလည္ေသာေန႕သည္။ ပိုက္ဆံလို၍ လာေသာေန႕သာ ၿဖစ္ သည္။

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

(ကိုၾကီး) အေမ ..ညီမေလးတြက္ ဗိုက္ဖံုးအက်ီီ၀ယ္လာတယ္။ အဲဒါ အေမ ၾကီးေဒၚဥနဲ႕ ေပးခိုင္းလိုက္ေနာ္။

ဟုတ္ပါသည္။ သမီးကိုလြမ္းၾကေသာ္လည္း။ ေ၀းေ၀းကသာ သူတို႕လြမ္းႏိုင္ၾကသည္။ အဘယ္႕ေၾကာင့္ဆို ေသာ္ သီတာ၏ ေယာကၡမ ႏွင့္ သူ႕ေယာက္က်ားေၿပာေသာ စကားမ်ားသည္ နားခါးလွေသာေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။့ သူတို႕ေပးစရာ ေကြ်းစရာ..မေတြ႕တာၾကာလွ်င္ ေဒၚဥကိုသာ ေၿခလ်င္တပ္သားအၿဖစ္သံုးေလ႕ရွိၾကသည္။

(ဦးေအး) အရီ သမီးၾကိဳက္တတ္တဲ႕ ဟင္းေလးေတြ ၀ယ္ၿပီးခ်ဳိင့္နဲ႕ ပို႕ေပးလိုက္ပါလား။ ဟိုေန႕က အလုပ္မွာ ဦးၿမၾကီးက ေၿပာတယ္။ သမီးကေလ ေစ်းထဲက ၀က္သားဆိုင္ေရွ႕မွာ ၀ယ္မလို မ၀ယ္မလိုနဲ႕ မတ္တပ္ရပ္ေန တာ အၾကာၾကီးပဲတဲ႕။ ေနာက္မ၀ယ္ပဲ ၿပန္လွည့္သြားတယ္တဲ႕။ သူလဲ ကိုယ္ေလးလက္၀န္ၾကီးနဲ႕ဆိုေတာ႕ စားခ်င္ရွာမွာေပါ့ကြာ ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္းေလ..

ဒုကၡပဲ ဒီေန႕ ဟင္းေတြခ်က္ၿပီးေတာ႕မွ ေဒၚဥကိုသြားေခၚေတာ႕မရွိဘူးတဲ႕ ။ သူ႕တူမအိမ္သြားတယ္တဲ႕။ မနက္ၿဖန္မွ ၿပန္လာမယ္တဲ႕။ အင္း မထူးပါဘူးေလ..သမီးနဲ႕လဲ မေတြ႕တာၾကာၿပီ ကိုယ္တိုင္ပဲ သြားလိုက္ပါ ေတာ႕မယ္ေလ။ အဲလို ဆံုးၿဖတ္ၿပီး ထီးေလးယူ ခ်ဳိင့္ေလးဆြဲ။ ဟိုတစ္ေန႕ ကအၾကီးေကာင္၀ယ္ေပးထားတဲ႕ အက်ၤီထုပ္ေလးဆြဲလို႕ သမီးတို႕ အိမ္ဘက္ကို ေဒၚရီေလွ်ာက္လာခဲ႕တယ္။

ဒါနဲ႕ သမီးတို႕အိမ္ေရာက္ေတာ႕..အိမ္ေရွ႕မွာ ဘယ္သူမွမရွိ။ ဟဲ႕ ဘယ္သူမွ မရွိဘူးလားလို႕ လွမ္းေခၚမလို႕ ရွိ ေသး။ အိမ္ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္က စူးစူးရွရွ ထြက္လာတဲ႕ ရန္ၿဖစ္တဲ႕ အသံေၾကာင့္ ေဒၚရီ ေအာ္ေခၚေတာ႕မဲ႕ အသံေတြ တန္႕သြားတယ္။

(ေယာကၡမ) ဟဲ႕ ..မိသီတာ ေကာင္မရဲ႕ နဲနဲပါးပါးေလးလဲ အလိုက္သိတတ္အုန္းေလ။ နင္ ထမင္းမစားေသးခင္ ငါ့ေယာက္က်ားစားၿပီးပလား ေယာက္ကၡမစားၿပီးပလားနဲနဲပါးပါးေမးေလ။ ခုၾကည့္အုန္း ဟင္းက အရိုးေတြပဲ က်န္ေတာ႕တယ္။

(သီတာ) ဒီမွာ အေမ..အဲဒါ အေမ႕သားရွာထားတဲ႕ ပိုက္ဆံနဲ႕ ခ်က္တာမဟုတ္ဘူးေလ။ ကြ်န္မဘာသာ ကြ်န္မ စားခ်င္လြန္းလို႕ ငတ္လြန္းလို႕ အစ္ကိုေတြဆီက သြားေတာင္းထားတဲ႕ ပိုက္ဆံနဲ႕ ခ်က္ထားတာ။ ခုလဲ ကြ်န္မခ်န္ထားတဲ႕ဟင္းက အေမေၿပာသလို အရိုးေတြၾကီးပဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀ယ္လာထဲကိုက ပို္က္ဆံက မေလာက္လို႕ အရိုးအသား၀ယ္လာတာ။

(ေယာကၡမ)ေအးေပါ့ ခုမွေတာ႕ ညည္းကဒီလိုပဲေၿပာေတာ႕မွာေပါ့။ က်ဳပ္တို႕က အရင္ကဆို ဒီလိုဟင္းမ်ဳိး လွည့္ေတာင္ ၾကည့္တာမဟုတ္ဘူး။ အခုမရွိလြန္းလို႕ မရွိလြန္းလို႕ ။ ဟင္း.. မိန္းကေလးသာဆိုတယ္ ဘာမွ လက္ေၾကာမတင္းဘူး။ အိမ္က ဟိုအေကာင္ကလဲ ဘာၾကည့္ၿပီး ၾကိဳက္ၿပီးယူထားလဲ မသိပါဘူးေတာ္။ ဟြန္း ခုလဲ မရွ္ိရတဲ႕ ၾကားထဲ စားစရာ ပါးစပ္တစ္ေပါက္က တိုးအုန္းမယ္။ ညည္းတို႕ေတြမ်ားေလ မရွိတာထက္ မသိတာက ခက္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးေပါ့ ေအ။ ၿပီးရင္ အခန္းထဲမွာ က်ဳပ္အ၀တ္ေတြစုထားတယ္ ညည္းေလွ်ာ္ လိုက္အုန္းၾကားလား။ က်ဳပ္ ..ေဒၚခ်စ္ တို႕အိမ္ သြားလည္လိုက္အုန္းမယ္။

(သီတာ) ဟြန္း ဘာသြားလည္မွာလဲ ၀ိုင္းေကာင္းတယ္လို႕ ေၿပာစမ္းပါ။ ဟင့္ ဟင့္ အေမ တို႕ေရ အေမတို႕ရဲ႕ သမီးမိုက္မ မိသီတာကို လာၾကည့္ပါအုန္း အေမရဲ႕။ ဟီးဟီးဟီး….ဟီးဟီးဟီး..

ေၿပာေၿပာဆိုဆို တစ္ဟီးဟီး ငိုခ်လိုက္ေသာ သမီးေလးေၾကာင့္ ေဒၚရီရင္ထဲမွာ လိႈက္ကနဲ ၀မ္းနည္းစိတ္တို႕ လိမ္႕တတ္လာၾကသည္။ ရင္ထဲမွာ ဆို႕နင့္လို႕ေနသည္။ သမီးေလး ..သမီးေလး..အေမ႕ရဲ႕ သနားစရာ သမီးေလးရယ္…
ၿပီးေတာ႕ ေဒၚရီ အိမ္ထဲကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ၀င္ခ်သြားသည္။ ၿပီးေတာ႕ ငိုေနသည့္ သမီးအား..

(ေဒၚရီ) သမီးေလး မငိုနဲ႕ေနာ္ တိတ္တိတ္ေနာ္ သမီး။ လာလာ အေမတို႕အိမ္လိုက္ခဲ႕ေနာ္။ အေမတုိ႕ အိမ္မွာ ဒီေန႕ သမီးၾကိဳက္တဲ႕ ဟင္းေတြ ၾကီးပဲ ခ်က္ထားတာ။ ညေနစာ လိုက္စားေနာ္ သမီး။

(ေယာကၡမ) ေခၚသြား ေခၚသြား ၿပန္မလာ ေဟာဒီက ပိုေတာင္ ၾကိဳက္ေသး..ဟြန္း.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ဒါေပမယ္႕ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ပါပဲ။ ေနာက္ေန႕ ေယာက္က်ားကၿပန္လာေခၚေတာ႕ မိသီတာတို႕က ၿပန္ပါသြား ၿပန္တယ္။ ေအးေလ သူတို႕မွာ သမီးေလးအတြက္ စိတ္မေကာင္းယံုကလြဲ၍ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ၾက။ သီတာက ေတာ႕ မိဘလက္ထက္တုန္းက မိဘကခ်စ္လို႕ အလိုလိုက္ထားတာကို သူက အခြင့္အေရးေတြယူခဲ႕သည္။ ၿပီးေတာ႕ မိဘရဲ႕ ေစတနာ ေမတၱာ အတိမ္အနက္ကို သူမသိ။ မိဘဟူလို႕ ေလးစားရေကာင္းမွန္း ရိုေသရ ေကာင္းမွန္းသူမသိ။ ခုေတာ႕ၿဖင့္ ၀ဋ္ဆိုတာၾကီးက လာေလၿပီ။ သီတာ
ကိုယ္၀န္ရွိေနေသာ္လည္ ေယာက္က်ား ကေအာ္….ငါ့မိန္းမရယ္လို႕ ညွာတာရေကာင္းမွန္းမသိ။ ပိုက္ဆံမရွာႏိုင္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ အစစအရာရာ ခ်ဳိ႕တဲ႕ရရွာသည္။ အစ္ကိုေတြ အေမေတြအေဖေတြကေတာ႕ မေနႏိုင္ၾက ေဆးခန္းၿပေပးၾက။ အားေဆးေတြ ၀ယ္ေပးၾကႏွင့္ ဂရုစိုက္လြန္းၾကသည္။ သို႕ေသာ္ မိသီတာတစ္ေယာက္ ေနာင္တေတြရလာေလၿပီ။ မိဘ ေမတၱာကို နားလည္ရေကာင္းမွန္းသိလာေလၿပီ။ သို႕ေပမယ္႕ အခါလြန္ ေႏွာင္းခဲ႕ေလၿပီလို႕ဆိုမလား….

(ကိုၾကီး) အေမေရ အေမ ..အေမရ အေမ.. အေဖ အေဖ

(ဦးေအး) အၾကီးေကာင္ ဘာၿဖစ္လာတာလဲ ေရးၾကီးသုတ္ပ်ာ အေမာတစ္ေကာနဲ႕

(ကိုၾကီး) ညီမေလး ေခ်ာလဲလို႕ အဲဒါ ေဆးရံုမွာတဲ႕။ ကိုေလးကေတာ႕ လိုက္သြားၿပီး အေၿခအေန မေကာင္းဘူးတဲ႕ လူၾကီးေရာ ကေလးေရာ အႏၱာရာယ္ ရွိတယ္တဲ႕.. ေဆးရံုေရာက္ေနတာ မနက္ထဲကတဲ႕ သူ႕ ေယာက္က်ားက ပိုက္ဆံရွာမယ္ဆို ထြက္သြားတာ ခုဒီညေနထိ ၿပန္မလာဘူးတဲ႕.. အဲဒါ မနက္က ေဆးရံုကို လိုက္သြားတဲ႕ သူ႕ေယာက္ကၡမ အိမ္ေခါင္ရင္းက ေကာင္မေလးက ၀ပ္ေလွ်ာ႕မွာ လာေၿပာလို႕

ေဒၚရီ ၾကားၾကားလိုက္ခ်င္းကို ေခါင္းထဲမွာ မိုက္ကနဲ။ ၿပီးေတာ႕ လဲ ႏႈတ္ကလဲ ဘုရား ဘုရား သမီးေလး ဘာမွ မၿဖစ္ပါေစနဲ႕လို႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆုေတာင္းေနမိသည္

(ဦးေအး) အရီ စိတ္ခိုင္ခိုင္ထားေလ။ ခုခ်ိန္မွာ သမီးေဘးနားမွာ ငါတို႕ရွိေနမွ ၿဖစ္မွာကြ။ ေတာင့္ထားစမ္းပါ။ သားၾကီး ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရသေလာက္ယူခဲ႕ ။ အလုပ္က ေငြေတြပါစုခဲ႕။ အရီ က သမီးအတြက္ေဆးရံုမွာ လိုအပ္မယ္ထင္တာေလးေတြ ယူခဲ႕ အေဖ TAXI သြားငွားမယ္။ ၿမန္ၿမန္လုပ္ၾက..

ေဆးရံုေရာက္ေတာ႕ သမီးကို ကုတင္ေပၚမွာ မ်က္ကြင္းေတြ ညိဳၿပီး ၿဖဴဖတ္ၿဖဴေရာ္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားၿဖင့္ ေတြ႕ လိုက္ရေသာ အခါ ရင္ထဲမွာမခ်ိလိုက္ေလခ်င္းသမီးေလးရယ္။
ဆရာ၀န္ေတြကေတာ႕ လက္ေလွ်ာ႕ထားၾက ေလၿပီ။

(ဦးေအး) သမီးေလး..သမီးေလး သတိထားေလ အေဖ အေဖတို႕ေရာက္လာၿပီ။ ဘာမွ အားမငယ္နဲ႕ေနာ္။ ၾကားလား သမီး အေဖတို႕ရွိတယ္။

ဦးေအး၏ အသံၾကားေတာ႕ ေမွးေနေသာ သီတာမ်က္လံုးေလးမ်ားပြင့္လာၾကသည္။ ၿပီးေတာ႕ ႏႈတ္မွ အားယူၿပီး

(သီတာ) အေမ…အေမ ေရာ

(ေဒၚရီ) အေမ ရွိတယ္ေလ သမီးရဲ႕ အေမရွိတယ္။ သမီးေလး ဘာေၿပာခ်င္လို႕လဲ။ ဘာလိုခ်င္လို႕လဲ ။ အေမ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ သမီး

သီတာ အားတင္းလို႕ေခါင္းခါရင္း လက္အုပ္ခ်ီ လို႕ တတ္ႏိုင္သမွ်ေသာ အားအင္တုိ႕အား စုစည္းလွ်က္ ေလသံတိုးတိုးႏွင့္

(သီတာ) အေဖ အေမနဲ႕ ကိုေလး၊ ကိုၾကီး သမီးကို ခြင့္လႊတ္ၾကပါေနာ္။ သမီး မွားခဲ႕တာေတြ အားလံုးအတြက္ ေတာင္းပန္… ေတာင္းပန္…ေတာင္းပန္

သီတာ စကားမဆံုးႏိုင္ရွာေတာ႕ေပ။ သီတာ၏ ဇတ္သည္ တစ္ဖက္သို႕လည္က်သြားေလၿပီ။ ထုိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ..ေဒၚရီ၏ အမယ္ေလး အေမ႕သမီးေလးရဲ႕ ဆိုသည့္ စီကနဲ ငိုသံ..
ကိုေလး ကုိၾကီးတို႕၏ ေတာက္တစ္ေခါက္ေခါက္ႏွင့္ ညီမေလးရာ ညီမေလးရာ ဟု အံကိုတင္းတင္းၾကိတ္လို႕ မခ်ိတင္ကဲေလသံ။ ဦးေအးသည္လည္း အသံမထြက္ေသာ္လည္း အံၾကီးၾကိတ္လို႕ မ်က္ႏွာၾကီးနီလို..

သီတာကေတာ႕ မသိႏိုင္ေတာ႕ပါေလ။ သူမထြက္ခြာသြားႏွင့္ၿပီ မဟုတ္ပါလား။


မိဘေမတၱာဟူသည္ ခ်စ္လြန္း၍ မိဘက သားသမီးအေပၚ အၿပစ္မယူရက္ေသာ္လညး္..
ကံၾကမၼာ၀ဋ္ေၾကြးကေတာ႕ ေရွာင္လြဲလို႕မရပါေလၿပီကား…..


XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ဘေလာ႕ကို လာလည္။စာေတြလာဖတ္ေပးၾကေသာ ေမာင္ႏွမအားလံုး က်န္းမာလိဳ႕ ရႊင္လန္းၾကပါေစရွင္။

ရံႈးေနေသာ လူသားမ်ား

(လမင္း) ေမာင္ .. ကြ်န္မတို႕ လမ္းခြဲၾကရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။

(သီဟ) ၿပသနာၿဖစ္ရင္ ေၿဖရွင္းဖို႕ မၾကိဳးစားပဲ ဘာၿဖစ္လို႕ လမ္းခြဲစကားပဲ ထပ္ကာထပ္ကာဆိုေနတာလဲ လမင္း ကိုယ္တို႕ခ်စ္ခဲ႕ၾကတာ ကစားေနတာမွ မဟုတ္တာ။ သံေယာစဥ္ေတြက လမ္းေဘးသြားပစ္ထားရမ လား။

(လမင္း) ဒီမွာ ေမာင္.. ၿပသနာၿဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူကလုပ္တာလဲ။ ဘယ္သူကစၿပီး ၿပသနာရွာေနတာလဲ။ ကြ်န္မက စခဲ႕တာလား။ ၿဖစ္သမွ် ၿပသနာအားလံုးက ေမာင့္မိသားစု ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းကရွာေနတာ။
ဒါေပမယ္႕ ၿဖစ္လိုက္တဲ႕ အခါတိုင္း ေမာင့္ရဲ႕ ေပ်ာ႕ညံ့မႈေၾကာင့္ ကြ်န္မရဲ႕ မာနေတြကို ေမာင့္အသိုင္းအ၀ိုင္းက နင္းေခ်ခံေနရတာ။ ကြ်န္မရင္မွာ မခ်ိဘူး။ ၿပီးေတာ႕ ဒါဟာ ပထမအၾကိမ္လဲ မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။
ကြ်န္မရဲ႕ သီအိုရီကိုသိတယ္မဟုတ္လား ေမာင္။ မွားမွန္းသိရင္ ကြ်န္မဘာမွ ေနာက္တြန္႕မေနဘူး။ ေနာက္ၿပန္လွည့္မွာပဲ။ ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းက ေမာင့္ကို ဒီေလာက္ လႊမ္းမိုးေနမွေတာ႕ ကြ်န္မတို႕စမယ္႕ ဘ၀..အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာကေရာ သာယာႏိုင္ပါ့မလား။

(သီဟ) ဒါေပမယ္႕ လမင္းရယ္ ေမာင္တို႕ခ်စ္ခဲ႕ၾကတာ..

(လမင္း) ဒီမွာ ေမာင္ . ေမာင္သာတစ္ကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ လမင္းရဲ႕ နာက်င္မႈေတြကို ဘာလို႕ ေမာင့္ရဲ႕ ေပ်ာ႕ညံ့မႈေတြနဲ႕ အစားၿပန္ေပးေနရတာလဲ။ ကြ်န္မက တစ္သက္လံုးဒီလို စိတ္ဆင္းရဲေနရမွာလား။ ခ်စ္တယ္ ေမာင္။ ေမာင့္ကို တစ္ကယ္ခ်စ္ခဲ႕တာ။ ဒါေပမယ္႕ ေမာင္ ..စဥ္းစားၾကည့္ ေမာင့္မ်က္ႏွာၿမင္ၿပီး ေမာင့္နဲ႕အတူ ေနရ ရံုနဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာကို တင္းတိမ္ေနမယ္႕ မိန္းမ မ်ဳိးထဲမွာ လမင္းမပါဘူး။ ေမာင့္ကိုေရာ ေမာင့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးၿဖတ္ႏိုင္မယ္႕ စိတ္ကိုယ္ေရာ တစ္ခါတည္းရရင္ရ မရရင္ေတာ႕ လမင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမ က ေဆာရီးပဲ။

(သီဟ) လမင္း ဒီတစ္ခါတည္း ဒီတစ္ခါတည္းပါကြာ..ဒီတစ္ခါတည္း

(လမင္း) ေဆာရီးပဲ ေမာင္ . ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းကို ၿပန္ေၿပာလိုက္ လမင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမက ေမာင့္ကိုမရလဲ ေသမသြားဘူး ဘ၀လဲ မပ်က္သြားဘူးလို႕.. အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ေပမယ္႕ အခ်စ္ေၾကာင့္ေတာ႕ မိုက္မဲတဲ႕ ထဲမွာ မပါဘူး။ ေမာင္ လဲ စဥ္းစား။ ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းကို ေက်ာ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ လမင္းဆီကုိ အခ်ိန္မေရြး ေၿပးလာ ခဲ႕လို႕ရတယ္။ ေဟာဒီ ထက္ၿမက္ေနတယ္ မာနတက္ေနတဲ႕ ဆိုတဲ႕ လမင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြ ထက္ၿမက္မႈေတြက ေမာင့္ကိုပဲ support လုပ္မယ္႕ အရည္အခ်င္းေတြ ၿဖစ္ေစရမယ္။ ဘယ္ေတာ႕မွ ေမာင့္ ေရွ႕ကေနၿပီး ေမာင့္ကို ဦးေဆာင္မယ္႕ မိန္းမ မၿဖစ္ေစရဘူး။ အဲဒါ ေမာင့္ကိုခ်စ္လို႕။ ခ်စ္လြန္းလို႕ ေမာင့္ဆီမွာ အကုန္ အရံႈးေပးလိုက္တာ။ ဒါေပမယ္႕ ေမာင့္ အသိုင္းအ၀န္းေတာ႕ မပါဘူး ။ ရွင္းတယ္ေနာ္။

*****************************************************************

(လမင္း) ဟင့္ ဟင့္.. ေမာင္က ငါ့ကုိ တစ္ကယ္မခ်စ္ဘူး ေဟမာန္ရယ္။


(ေဟမာန္) ဟင္း.. နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္လည္း ခက္ပါတယ္ဟယ္။ ခု သူ႕ဘက္က ဘာေၿပာၿပန္လို႕လဲ။

(လမင္း) ငါ့ကို ထမင္းစားဖိတ္လို႕ ငါသြားတယ္ဟာ။ ဟိုေရာက္ေတာ႕ သူ႕အစ္မေတြေရာ သူ႕အေမေရာက ေမာင္ကသာ ငါမွ ငါၿဖစ္ေနလို႕ သူတို႕က ေလွ်ာ႕ေပးလိုက္တာတဲ႕။ အမွန္ေတာ႕ သူတို႕က ငါ့လိုမိန္းမမ်ဳိး သေဘာမတူႏိုင္ဘူးတဲ႕။ သူတို႕က မိန္းမဆိုတာ အိမ္တြင္းမႈလုပ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရင္ေတာ္ၿပီတဲ႕။ ငါနဲ႕ဆို ေမာင္က အၿမဲ ေနာက္ကပဲလိုက္ေနရမွာတဲ႕။ ဒါေပမယ္႕ ေနာက္ဆံုးေမာင္က ငါ့ကိုမွမရရင္ ေသႏိုင္ တယ္လို႕ ေၿပာလို႕ သူတို႕ဘက္ကေလွ်ာ႕ေပးလိုက္တာတဲ႕။ အဲဒါ ငါ့ကို သိပ္ၿပီး မာနေတြတက္မေနနဲ႕တဲ႕။ သူတို႕ဘက္က အၾကိမ္ၾကိမ္ ဒီလို မထိတထိေၿပာၿပီး ငါ့မာနေတြကို နင္းေခ်ေနတာငါသိတယ္ဟာ။ ဒါေပမယ္႕ ငါေလွ်ာ႕ေပးခဲ႕ပါတယ္ ။ဒီတစ္ခါေတာ႕ ဟာ သက္သက္မဲ႕ ဒါငါကို ခ်ဳိးလိုက္တာနဲ႕တူတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ဒီလိုေၿပာေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေမာင္က ငုတ္တုတ္။ ဘာမွ ၿပန္မေၿပာဘူး ။ သူ႕ထမင္းပဲ သူငုံ႕စားေနတယ္။ နင္စဥ္းစားၾကည့္ ငါဘယ္လိုေနမလဲဆိုတာ။

(ေဟမာန္) ဒါေပမယ္႕ဟယ္ နင္ပဲစဥ္းစားၾကည့္ နင္နဲ႕ သီဟ ခ်စ္ခဲ႕ၾကတဲ႕ ႏွစ္က နဲတာမွ မဟုတ္တာ။ ခုလဲ နင္တို႕ယူဖို႕စီစဥ္ေနၿပီမဟုတ္လား။ ဒီလိုအခ်ိန္ၾကီးၾကမွ နင့္ဘက္က လံုး၀ ၿဖတ္ပစ္လိုက္တာေတာ႕ မေကာင္းဘူးထင္တယ္ဟ။ ၿပီးေတာ႕ နင္လဲ ခံစားေနရတာပဲေလ။ ခဏေလးပဲ က်န္ေတာ႕တာပဲ။ သည္းညည္းခံလိုက္ပါဟာ။ ယူၿပီးကိုယ္႕ လူၿဖစ္ၿပီးဆိုမွ နင့္အလွည့္ေပါ့ဟ။

(လမင္း) ငါကေတာ႕ အဲလိုမေတြးဘူး ေဟမာန္။ အဲဒါ မိုက္ရူးရဲဆန္တယ္လို႕ ထင္တာပဲ။ ငါ့ဘက္က ငါ့ဘ၀ တစ္ခုလံုးရင္းလို္က္ရမွာေလ။ ခုခ်ိန္မွာေတာင္ သီဟ ကဒီလို ေတြေ၀ေနရင္ ယူၿပီးရင္ေရာ ငါတို႔ အိမ္ေထာင္ေရး ကုိ ငါတို႕စိတ္နဲ႕ တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္လို႕ နင္ အာမခံႏိုင္သလား ေဟမာန္ရယ္..

(ေဟမာန္) ဒါကေတာ႕..ဒါကေတာ႕ဟာ.. ေအးေလ နင္အဲလိုစဥ္းစားႏိုင္တယ္ဆို ခုနင္ဘာလို႕ ငိုေနမလဲ ဘာလို႕ ခံစားေနမလဲ။ နင္ဆံုးၿဖတ္ၿပီးၿပီမဟုတ္လား လမင္းရယ္..မငိုနဲ႕ေတာ႕ေနာ္ သူငယ္ခ်င္း..တိတ္ပါဟယ္ ေနာ္..

(လမင္း) ငါ့ႏွလံုးသားက ခ်စ္ခဲ႕တဲ႕ အခ်စ္ေတြတြက္ေတာ႕ ငါငိုပါရေစ ငိုပါရေစ ေဟမာန္..ငါ ငိုပါရေစဟာ.

(ေဟမာန္) ဟင္း………………………………………

သက္ၿပင္းခပ္ေလးေလးသာ ခ်ပစ္လိုက္ေတာ႕သည္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္း လမင္းသည္ သီဟ ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္သလဲဆိုတာ သူသာလွ်င္ အသိဆံုးေလ။ သီဟနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ႕ ခံစားခ်က္ အားလံုး လမင္း က သူ႕ကိုသာလွ်င္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္ဖြင့္ခဲ႕တာကိုး။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ႕ လဲ သီဟ ကို သတ္ပစ္ခ်င္မိသည္။ အဲေကာင္ကေလ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပ်ာ႕ညံ့ တယ္။ ကဲ ..သူငယ္ခ်င္းေလေရ ငါ့ပုခံုးကို မွီၿပီးေတာ႕သာ နင့္ရဲ႕ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အခ်စ္အတြက္ ၀ေအာင္သာ ငိုေပေတာ႕ေဟ။ ခုေတာ႕ သူမ၏ ပုခံုးမွာ ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေလးရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ရႊဲရႊဲ စိုေနေလၿပီ။

ဒါပါပဲေလ မာနရွိတဲ႕ ဆိုတဲ႕ မိန္းမေတြရဲ႕ မာနတံတိုင္းေတြေနာက္မွာ မ်က္ရည္ေခ်ာင္းေတြ စီဆင္းေနၾကတာ အဲဒီမာနရွိတယ္ ဆိုတဲ႕ မိန္းမ ေတြပဲ သိႏိုင္တာ။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ႕ သူတို႕က လူေတြေရွ႕မွာေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕ မွ မရံႈးၾကဘူး။ ဒါေပမယ္႕ မာနတံတိုင္းရဲ႕ ေနာက္မွာေတာ႕ သူတို႕ေတြ အၿမဲရံႈးၾကရသည္ပဲ။
ခုပဲၾကည့္ေလ ေမာင့္ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာက ကြ်န္မရဲ႕ ရံုးခန္းစားပြဲေပၚမွာ အခန္႕သား ေနရာယူေနၿပီ။ ဒါလား ကြ်န္မကို တစ္ကယ္ခ်စ္တဲ႕ ေမာင္။ ဒါလား ကြ်န္မ ခ်စ္ခဲ႕ရတဲ႕ ေမာင္။ ေယာက္က်ားဆိုတဲ႕ အမ်ဳိးေတြက ဒီလိုပါပဲေလ။ မိန္းမေတြကို ခ်စ္ဖို႕ထက္ သူတို႕ရဲ႕ ဆႏၵေတြအတြက္ အသံုးခ်ဖို႕က ပိုၿပီးလို အပ္ ၾကတာကိုး။ ဟြန္း ေမာင္လဲ ဒီလို လူစားပါပဲေလ။ ဟင္း.. ကြ်န္မကို ရွင္တုိ႕ သိပ္ၿပီး ေလွ်ာ႕တြက္ၾကတာကိုး ရွင့္။ ဟင္း..ဟင္း…ဟားဟား.. ေစာင့္ေနၾကေပါ့။ အဲဒီ ေမာင့္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲကို အလွဆံုးၿပင္ၿပီး အၿပံဳးေတြ ရႊန္းရႊန္းစာစာနဲ႕ လာခဲ႕မယ္ ေမာင္ေရ။ ေစာင့္ေနၾက။ လမင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမကို ဒီလိုမ်ဳိး စိန္လာေခၚလို႕ကေတာ႕ ေလ လမင္းတို႕က ေရဆံုး ေၿမဆံုးလိုက္တယ္..မွတ္ထားၾက..

အဲဒီမိန္းမသည္ ဒီေန႕ အရမ္းကိုလွေနသည္။ သူ႕မ်က္၀န္းကို ေဘးက သတို႕သမီးဆီ ပို႔လို႔မရ။ အဲဒီမိန္းမကို သာ မေနႏိုင္လြန္းစြာ အၾကည့္ေတြ ပို႕လႊတ္ေနမိသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေဘးကသတုိ႕သမီးက လက္တုိ႕ၿပီး သတိေပးရသည္ အထိ။ ၿပီးေတာ႕ အဲဒီမိန္းမ၏ ထက္ၿမက္လြန္းလွေသာ ခပ္ေထ႕ေထ႔ အၿပံဳးကလဲ သူ႕ ရင္ကို ဓါးထက္ထက္နဲ႕ ခြဲေနသည့္အလား။ အဲဒီမိန္းမ အဲဒီလိုၿပံဳးလ္ိုက္ၿပီ ဆိုသည္ႏွင့္ သူတစ္ခါ ဒုကၡေရာက္ၿပီး ဆိုတာ ေသခ်ာၿပီးသား။ ဒါေပမယ္႕ သူအဲဒီအၿပံဳးေတြကို ခ်စ္သည္။ သူမကို သူၿမတ္ႏိုးသည္။ အဲဒီအၿပံဳးေတြကို ပဲ သူစြဲလန္းေနမိသည္။ လွလိုက္တာ လမင္းရယ္။ ဘာလို႕ လာခဲ႕ရတာလဲ။ တစ္ကယ္ဆို မမတို႕စိန္ေခၚေနေပ မယ္႕ လမင္း ေရွာင္ေနလိုက္ရင္ ရတာပဲ။ ဘာလို႕မ်ား ..ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနရတာလဲကြာ။ လမင္း ေရာ မပင္ပန္း ဘူးလား။ လမင္းေရာ မခံစားရဘူးလား။ ခုလို သတို႕သမီးရဲ႕ လက္ကိုတြဲၿပီး ထိုင္ေနတဲ႕ သတို႕သား မင္းခ်စ္သူ ကိုယ္႕ကိုယ္ေရာ မသနားဘူးလား။ မင္းဆံုးရံႈးလို္က္ရလို႕ေရာ မင္းနဲနဲေလးမွ မခံစားရဘူးလားကြာ။

(မို႕မို႕) ဒီမွာ ကိုသီဟ ကြ်န္မက ရွင့္ရဲ႕ သတို႕သမီးပါ။ လူပံုအလယ္မွာ ကြ်န္မကို အရွက္ခြဲေနတာလား။ နဲနဲ ပါးပါးေလး လဲ သတိေလးထားပါအုန္း။ ခုရွင္လုပ္ေနတာ လူေတြ ေတာ္ေတာ္ ရိပ္မိေနၿပီ။ ခုလဲ ေရခဲမုန္႕ခြံတာ ရွင့္စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနလို႕လဲ။ ခုကြ်န္မ အကုန္ေပကုန္ၿပီ။ ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ကြ်န္မနဲ႕ ကြ်န္မဘက္က မိသားစု အသိုင္းအ၀န္းကို အားနာတယ္ဆိုရင္ ရွင့္စိတ္ေတြ အကုန္လံုး ဒီမဂၤလာပြဲေပၚမွာပဲ ထားလိုက္ပါ ကုိသီဟ။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ ကြ်န္မအဲဒီ မိန္းမကို သြားေမာင္းထုတ္ခိုင္းရလိမ္႕မယ္..

ေဘးမွ သတို႕သမီးသည္ သူ႕အားတိုးတိုး တုိးတိုးႏွင့္ သတိေပးေနေလၿပီ။ မၿဖစ္ လမင္းေတာ႕ အရွက္ကြဲ လို႕ မၿဖစ္..သူအၾကည့္ေတြကို လြဲလိုက္သည္။ သူ႕ စိတ္ေတြကို သူၿပန္ေခၚလိုက္သည္။ လမင္းရယ္ မင္းၿပန္ပါေတာ႕ ၿပန္ပါေတာ႕ကြာ..ေမာင့္ကို သနားရင္ ၿပန္ပါေတာ႕။ သူစိတ္ထဲကေန တိုးတိုးေလး ၾကိတ္ ဆုေတာင္းေနမိသည္။ လမင္းၿပန္ပါေစလို႕။

ဟင္းဟင္း ကြ်န္မသိတာေပါ့.. ကိုသီဟ ရယ္ ရွင္ခုေတာ႕ ေနာင္တရေနၿပီ မဟုတ္လား။ သတို႕သမီးကေတာင္ အနားကပ္ၿပီး တိုးတိုးေၿပာေနရၿပီ။ ဟားဟား.. ကြ်န္မအဲဒီလို ေအာ္ၿပီးေတာ႕သာ ရယ္ပလိုက္ခ်င္တာ။ ဟင္း.. ေဟာ ဟိုမွာ ကြ်န္မဆီကုိ ရွင့္ရဲ႕ အစ္မၾကီး လာေနၿပီ။ ကြ်န္မထင္တာမမွားဘူးဆိုရင္ သူတို႕ေရြးခ်ယ္ထားတဲ႕ သတို႕သမီးရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာမႈအတြက္ ကြ်န္မကို လာၿပီးႏွင္တာေနမွာ။ ဟင္းဟင္း ဒီလို ဘယ္လုပ္လို႕ရမလဲ.

(လမင္း) ေအာ္..မမစိန္ပါလား။ မဂၤလာပြဲက အရမ္းကိုစည္ကားတာပဲ။ ကြ်န္မက မဂၤလာပြဲၿပီးေအာင္ကို ေစာင့္ၿ႔ပီး ၾကည့္ခ်င္တာ။ ကိုယ္႕ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုး မိတ္ေဆြဆိုေတာ႕ေလ။ ဒါေပမယ္႕ မမစိန္တို႕က ဖိတ္စာ ပို႔ၿပီး တစ္ကူးတစ္က ဖိတ္လို႕သာ လမင္းက လာရတာ။ အားတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ႕ ၿပီးေအာင္ မေစာင့္ေတာ႕ဘူး လို႕ ကိုသီဟ ကိုေၿပာလိုက္ေနာ္.ဟင္းဟင္း.. ေအာ္ ၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မ အရမ္းစိတ္၀င္စားတယ္ မမစိန္။ ခုေတာင္ သတို႕သမီးက တိုးတိုးနဲ႕ဆိုေတာ႕ ေနာက္မ်ားဘယ္ေတာ႕ က်ယ္က်ယ္လာမလဲ ဆိုတာ ကြ်န္မေစာင့္ၾကည့္ေန မယ္။ ကြ်န္မေတာ႕ သတို႕သမီးကို သနားတယ္.. ကြ်တ္ကြ်တ္..ကဲ ကြ်န္မကို ၿပန္ခြင့္ ၿပဳပါအုန္းေနာ္. ခုလို ဖိတ္ၾကားတဲ႕ အတြက္လဲ ေက်းဇူး အမ်ားၾကီး တင္ပါတယ္လို႕..


(မမစိန္) ဟင္းဟင္း ေစာင့္ၾကည့္ပါ ကြယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ပါ။ ၿပီးေတာ႕မွ လြတ္သြားငါး ၾကီးလွၾကီးလားလို႕ဆိုၿပီး ေနာင္တသာ မရေနေစနဲ႕ကြယ္။

(လမင္း)မမစိန္ တို႕က အၿမင္ေတြ တယ္ေစာင္းတာကိုး။ ခုလာတဲ႕ ပံုက ေနာင္တေတြ ေသာကေတြနဲ႕ လာတဲ႕ လမင္းလား။ တစ္ကယ္ကို စိတ္ရင္းနဲ႕ လာတဲ႕ လမင္းလား ၿမင္ေအာင္မၾကည့္တတ္ဘူးထင္တယ္။ ဟင္းဟင္း
လြတ္သြားတဲ႕ ငါး ၾကီးတယ္လို႕ ထင္တာ မမစိန္တို႕ရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ ေမာင္ေလးပါ။ ခုေတာင္ အဲဒီအတြက္ ၿပန္ဖို႕ လာေတာင္းပန္တာမဟုတ္လား.. ကြ်န္မက သေဘာထားၾကီးပါတယ္။ သူမ်ားေတြ ေပ်ာ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ဘယ္ေတာ႕မွ စိတ္ညစ္ေအာင္မလုပ္ဘူး။ တက္တာ…ဟင္းဟင္း ။

(မမစိန္) မင္း….မင္း

မခို႕တရို႕ အမူအရာနဲ႕ သူ႕ကို ေက်ာခိုင္းလို႕ တက္တာလွမ္းၿပသြားသည့္ အဲဒီမိန္းကေလးကို သူေတာ္ေတာ္ သည္းညည္းခံလိုက္ရသည္။ ေတာက္ မဂၤလာပြဲမွာ မို႕လို႕ေပါ့ေလ ။ ဟြန္း အၿပင္မွာ ဆိုရင္ေတာ႕ ေလ ဒင္းေတာ႕လား…ေတာက္..စိတ္ထဲကေန ခံၿပင္းစြာ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္မိသည္။

ကဲ ဇာတ္လမ္းေလးရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲကို ဆက္ေၿပာၾကစို႕လား။

အဲဒီမဂၤလာပြဲၿပီးလို႕ အိမ္ၿပန္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္မွာ သတို႕သမီးႏွင့္ သတို႕သားတို႕ အၾကီးအက်ယ္ စကားမ်ားၾကသည္။ ဒီလိုအၿဖစ္မ်ဳိးကို ဘယ္အမ်ဳိးသမီးက သည္သည္းခံႏိုင္မတုန္း။ ဒါေပမယ္႕ သီဟ သည္ သူ၏ မိဘအသိုင္းအ၀န္းမ်ားအား မလြန္ဆန္ရဲ။ထို႕ေၾကာင့္ သူသည္ သတို႕သမီးအား မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ခါနမ္းဆိုသလို ေတာင္းပန္၏။ သို႕ေသာ္ သူ႕ထံတြင္ အခ်စ္လဲမရွိ အၾကင္နာလဲမရွိ. တာ၀န္လဲမရွိ။ ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္မရွိ။ ၿပီးေတာ႕ သူသည္ လမင္းဆိုေသာ မိန္းမကိုသာ တမ္းတေနသည္။ သူ၏ စိတ္တို႕သည္ မၿပတ္သားႏိုင္။ ဒီဟာ အိမ္ေထာင္ၿဖစ္ၿပီမို႕ သူ၏ အၾကင္နာ ေမတၱာတို႕အား သူ၏ မိန္းမေပၚတြင္လဲ သူလွည့္မထားႏိုင္ေပ။
အဘယ္႕ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူသည္ ကိုယ္႕စိတ္ကိုယ္ ကိုယ္မႏိုင္ေသာ ကိုယ္႕စိတ္ကို ကိုယ္မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။ၿပီးေတာ႕ သူ၏ အတၱကိုသာ သူကိုးကြယ္သည္။

ကဲ ဒါဆို သတို႕သမီးကေရာ.. ယူထားတဲ႕ ေယာက္က်ားက အၿခားမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေပၚတြင္ ခ်စ္ေန စဲ။ ဒါေပမယ္႕ သူကေရာ။ ဒီေယာက္က်ားၿပန္ကြာလို႕မၿဖစ္။ အဘယ္႕ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သူသည္ ၿမန္မာမိန္းက ေလးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနသည္။ ဗုိင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ အိမ္တြင္းမႈလုပ္ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာယံုသာ တတ္ႏိုင္ သည္။ ဒီေတာ႕ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အခ်ဳိ႕ၿဖစ္သာ ဤေယာက္က်ားအား ဆက္လက္ ေပါင္း သင္းရေပေတာ႕မည္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူမသည္ မဂၤလာေဆာင္တြင္ သတို႕သား ေငးၾကည့္ေနေသာ မိန္းကေလး ကိုေတာ႕ အားက်သည္။ အဲဒီမိန္းကေလး ကံေကာင္းသည္။ ဒီေတာ႕ သူမအေနၿဖင့္ သည္းခံႏိုင္သမွ် ဤအိမ္ေထာင္ေရးအား ဆက္ထိန္းမွ ၿဖစ္မည္။ ဤကား သူမအတြက္ၿဖစ္သည္။ သူမသည္လည္း သူ၏ အတၱကိုသာ ကိုးကြယ္၏။

ထို႕ေၾကာင့္သူတို႕၏ အိမ္ေထာင္ေရးသည္ မသာယာႏိုင္ေတာ႕ေပ။

ဒါဆိုလွ်င္ သတို႕သား၏ မိသားစု အသုိင္းအ၀န္းမွ သူမ်ားကေရာ။ သူတို႕စီစဥ္ေပးလိုက္သည့္ အိမ္ေထာင္ေရး သည္ သူတို႕၏ ခ်စ္လွစြာေသာသူ၏ ဘ၀ကို္ ေအးခ်မ္းမႈမေပးႏိုင္။ အိမ္ေထာင္ေရး ေသာကေတြ သူတို႕စီစဥ္ေပးလိုက္ခ်င္းၿဖစ္သည္။ သူတို႕ေမွ်ာ္လင့္ေသာ ေတာင့္တခဲ႕ေသာ ေအးခ်မ္းမႈမ်ိဳးမရ။ အဲဒါ သူတို႕ မုန္းေသာ ဟိုမိန္းကေလးေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မ်က္စိေရွ႕ၿမင္္ေနရေသာ ခ်စ္လွေသာသူ၏ အိမ္ေထာင္ေရးၿပသနာ မ်ားေၾကာင့္ သူတို႕လဲ စိတ္ဆင္းရဲသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သူတို႕သည္လည္း သူတို႕၏ အတၱမ်ားကိုသာ ကိုင္စြဲထားေသာ သူမ်ားၿဖစ္သည္။

သို႕ဆိုလွ်င္ လမင္းကေရာ။ လမင္းသည္လည္း မာနေၾကာင့္သာ သီဟ ကိုစြန္႕လြတ္လိုက္ခ်င္းၿဖစ္သည္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ သီဟ သည္သူ႕ရင္ထဲ အခ်စ္နတ္ဘုရားတစ္ပါး။ ဒီေတာ႕ သူမဆံုးၿဖတ္ၿပီးသား သီဟမွ လြဲ၍ မည္သည့္ ေယာက္က်ားမွ် မယူေတာ႕။ ထို႕ေၾကာင့္ သူမသည္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ တစ္ကုိယ္တည္း အထီးက်န္၏။ တစ္ကုိယ္တည္း ငိုေၾကြး၏။တစ္ကုိယ္တည္း ရံႈး၏။ တစ္ကိုယ္တည္း ႏုိင္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ သူမသည္လည္း သူမ၏ အတၱကိုသာ ပိုင္ပိုင္စြဲကိုင္လွ်က္ ေနၿမဲ။

အားလံုးကို ၿခံဳ၍စဥ္းစားလွ်င္ မည္သူ မည္သူမွ် မႏိုင္ၾက။ သူတို႕၏ အသီးသီး အတၱမ်ားသည္သာ သူတို႕ကို ႏိုင္သြားၾကသည္။ သူတို႕သည္ ရံႈးေနေသာ လူသားမ်ားၿဖစ္သည္။ အတၱ၏ သားေကာင္မ်ားသာ ၿဖစ္သည္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ လူကို လူလို႕ပဲၿမင္ခဲ႕လွ်င္ သူတို႕တြင္ ထုိကဲ႕သုိ႕ ရင္နာစရာမ်ားမရွိ။ ခုေတာ႕ သူတို႕သည္ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လွွ်င္ သူတို႕၏ ကိုယ္ပိုင္ အတၱမ်ားပါ ထည့္ထည့္ၿပီး ၾကည့္ခဲ႕ၾကသၿဖင့္..
ခုေတာ႕ၿဖင့္… သူတို႕ ရံႈးသြားၾကေလၿပီ။

မုန္းတယ္

မရွိအရွိဟန္ထုတ္ၿပီး ရွိသေယာင္ေယာင္နဲ႕
ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ႕ သူေတြကို
မုန္းတယ္။ ။

ခင္မင္သလိုလိုနဲ႕ ရင္ကို
ဓါးထက္ထက္နဲ႕ခြဲ ေသြးရဲရဲ
ထြက္လာေတာ႕မွ..အို
ေဆာရီးေနာ္ ဆိုတဲ႕ သူေတြကို
မုန္းတယ္။ ။

ၿဖစ္လာမလား ၿဖစ္လာမလား
တစ္သသနဲ႕ တစ္ေန႕လာႏုိး
တစ္ေန႕ၿဖစ္ႏိုးနဲ႕
ေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ႕ စိတ္ေတြကုိ
မုန္းတယ္။ ။

မပြင့္တစ္ပြင့္နဲ႕ လိုရင္းကို
မေရာက္ဘူး ဟိုလိုလို
ဒီလုိလို တစ္ကယ္႕အေရး
တစ္ကယ္႕ေဘးက်ေတာ႕
ေခါင္းခါခါ လည္ခါခါနဲ႕
ဒီေန႕ မအားလို႕ေနာ္ ဆိုတဲ႕ သူေတြကို
မုန္းတယ္။ ။

စားစရာရွိ အားမနာတမ္း
ယူစရာရွိ လွည့္မၾကည့္စတမ္း
ေပးစရာရွိ မ်က္ႏွာမၾကည့္စတမ္း
ထြီကနဲ မေထြးရံုတစ္မယ္
ေက်းဇူး မသိတတ္တဲ႕ သူေတြကို
မုန္းတယ္။ ။

ေၿပာေနတာက မင္းအတြက္
ရလာတာက မင္းမဟုတ္ဘူး
ၿဖစ္လာေတာ႕ မင္းရွင္း
ကယ္ပါယူပါ တစ္စာစာနဲ႕
ေၿပးလာသမွ် လူု
ရင္စီးလို႕ ေခါင္းေမာ႕ၿပီး
ေၿပးေၿပးေတြ႕ေပးေနတဲ႕ ကိုယ္႕ကိုယ္လဲ
မုန္းတယ္။ ။

ခံေနရတာလဲသိတယ္
လိမ္ေနတာလဲသိတယ္
ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္
အသံုးမက်တာလဲသိတယ္
သူမ်ားထီြသလို လိုက္မထြီႏိုင္တာလဲသိတယ္
အႏိုင္နဲ႕ပိုင္းလို႕ ငါဟဲ႕လို႕
တစ္ကြက္ကိုနင္း အႏိုင္ပိုင္းႏိုင္တာလဲ
ငါသိတယ္.. ဒါေပမယ႕္

ဒါေပမယ္႕ေပါ့ေလ...
ငါ ဟန္မေဆာင္တတ္ဘူး..
ငါ အၿပံဳးတုေတြ မတပ္ဆင္တတ္ဘူး
ငါ မယုတ္မာတတ္ဘူး
ငါ သံေယာဇဥ္ေတြ မၿပတ္ဘူး
ငါ့မွာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြရွိတယ္
တစ္ေန႔ေတာ႕
သူ .... ေကာင္းလာႏိုးႏိုးေပါ့။