ေႏြလယ္ညရဲ႕..အိမ္မက္တစ္ပိုင္းတစ္စ

ေႏြလယ္ညရဲ႕ ခပ္ၿပင္းၿပင္း အပူရွိန္တစ္ခုနဲ႕ အရာတစ္ခုခုက ငါ့ကိုမလြတ္တမ္း ခပ္ၿမဲၿမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားၾကတယ္..။
ငါရုန္းတယ္ ငါေအာ္ေနတယ္ ငါ့ကိုယ္မွာ ရႊဲရႊဲႏွစ္ေနတဲ႕ေခြ်းေတြ..ငါအားေတြကုန္လာတယ္..ဒါေပမယ္႕ ဖမ္းဆုပ္ထားတဲ႕
အရာေတြက မလြတ္ႏိုင္ေသးဘူး..ေနာက္ဆံုး ငါ........
ငါတတ္ႏိုင္တာတစ္ခုပဲ ငါ့ကိုလြတ္ေပးလိုက္ၾကပါ......
ငါ့ဘ၀ၾကီးရဲ႕ ခ်ဳိၿမိန္ၿခင္း..သစ္သီးေလးတစ္လံုးေတာ႕..ေပးစားလိုက္ၾကပါ..ဒါဟာငါ့ရဲ႕ ပထမဆံုးနဲ႕ေနာက္ဆံုး
ဆႏၵေလးပါ...ငါ့ဘ၀ၾကီးနဲ႕လဲလွယ္ၿပီး ငါေတာင္းဆုိလိုက္တယ္...
ဒီလိုနဲ႕
ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႕အရာေတြ ေၿဖေလွ်ာ႕သြားၾကတယ္..ငါအေၿပးလာခဲ႕တယ္..
ဒါေပမယ္႕..ဒါေပမယ္႕ .....
အဲဒီသစ္သီးေလးကို ငါမေတြ႔ေတာ႕ဘူး..
ငါမေတြ႕ေတာ႕ဘူး....
စိတ္ရွိလက္ရွိ......ငါေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္တယ္..
အား...............................................။
ေႏြလယ္ညရဲ႕ ပူၿပင္းၿပင္းအိုက္စပ္စပ္ အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ရုန္းရင္ကန္ရင္း
ေအာ္ရင္းဟစ္ရင္း အိမ္မက္ဆိုးကေန လန္႕ႏိုးလာတယ္။ေခြ်းေတြလဲရႊဲလို႕ ပင္ပန္းလိုက္တာလဲလြန္ေရာ..
ၿပီးေတာ႕ သက္ၿပင္းတစ္ခ်က္ခပ္ေလးေလးမႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္..ေဖးမမဲ႕သူမရွိတဲ႕ ငါ့အတြက္
ငါကိုယ္တိုင္ပဲ ေရတစ္ခြက္ယူၿပီး အားရပါးရတစ္ခ်ဳိက္ေမာ႕ပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႕ အိပ္မေပ်ာ္ခင္က
မဖြင့္မိတဲ႕ air con ကိုလဲငါဖြင့္လိုက္တယ္..ေနသာသြားတယ္..ေက်နပ္သလိုၿဖစ္သြားတယ္။
ၿပီးေတာ႕ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္စဥ္းစားရင္ တစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္မိတယ္..
ေတာ္ေသးတာေပါ သက္ၿပင္းခပ္ေလးေလးလဲ မႈတ္ထုတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္..ၿပီးေတာ႕
အိမ္မက္ထဲမွာ ေရရမယ္မထင္ဘူး..ၿပီးေတာ႕ air con လဲရွိမယ္မထင္ဘူး..
ၿပီးေတာ႕ ငါကိုယ္တိုင္လဲ ေရကိုထမယူႏိုင္ဘူး....လို႕......

ပံုေလးကုိေတာ႕ http://www.westcoast-mountainguides.co.uk ဒီေနရာေလးကယူသံုးပါတယ္။

စကားအခ်ဳိ႕

ဒီဘေလာ႕ေလးကိုမေရးတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ၿမန္မာၿပည္ကိုအလည္တစ္ေခါက္သြားၿပီး ၿပန္လာထဲကစိတ္မွာ
အိမ္လြမ္းတဲ႕စိတ္ကပ္ပါလာၾကတာ။ ဒီၾကားထဲ အလုပ္ကလဲ ေခါင္းေလးေတာင္မေဖာ္ႏိုင္ပါဘူး။အဲေလာက္ပဲလားလို႕ေမးရင္ ၿပန္ေၿဖပါ့မယ္အဲေလာက္ထိေအာင္ပါပဲ။ဒီေတာ႕ ဘေလာ႕ေလးေပၚမွာဘာမွမလုပ္ႏိုင္မယ္႕ တူတူဆိုၿပီး ပိတ္လိုက္မိေတာ႕တယ္။ၿပီးေတာ႕ ခံစားခ်က္ေတြဘာမွမရွိေတာ႕သလို စိတ္ထဲမွာ ဘာမွမက်န္ေတာ႕ဘူး။ဘာၿဖစ္သြားလဲေဆြေလးလဲမသိလိုက္ပါ။ခံစားခ်က္ေတြမရွိေတာ႕ စာေရးၿခင္စိတ္လဲမရွိသလို ေရးမိရင္လဲ ဘာေတြေရးမိမယ္မွန္း သိေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ဒါနဲ႕ ေဆြေလးလဲ ဘေလာ႕ေပၚကေန ခဏပုန္းေနလိုက္တယ္။ ခုေတာ႕ နဲနဲ စိတ္ကအနည္ထိုင္သြားၿပီဆိုေတာ႔စာေလးလဲၿပန္ေရးၿခင္လာမိတယ္..တစ္ခါတစ္ခါေတာ႕ ဘ၀ဆိုတာ အခက္အခဲေလးလဲရွိမွ အပ်င္းေၿပသလိုပါပဲ။
အခက္အခဲတစ္ခုကို ေက်ာ္ၿဖတ္ၿပီးသြားရင္ေတာ႕ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈပိုရွိလာတယ္ ၿပီးေတာ႕ အခက္အခဲဆိုတာကိုၾကံဳေနရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ အဲဒါၾကီးကဘယ္လိုမွ ေၿဖရွင္းလို႕ရႏိုင္မယ္လို႕မထင္ခဲ႕ဘူး..ဒါေပမယ္႕ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ရအားသမွ်နဲ႕ ၾကိဳးစားရင္း ၾကိဳးစားရင္း တစ္ကယ္ပဲ ေက်ာ္ၿဖတ္ႏိုင္ခဲ႕ တယ္။
ေနာက္ထပ္ရခဲ႕တဲ႕ အသိတစ္ခုကေတာ႕ တစ္ကယ္႕ ၿပသနာၾကံဳေတြ႕လာရၿပီဆိုရင္ ေသြးေအးေအးနဲ႕ ေခါင္းေအးေအးစဥ္းစားႏိုင္ၿခင္း ဟာလဲ ၿပသနာကိုေၿဖရွင္းတဲ႕ နည္းတစ္ခုပဲဆိုတာကို သိလာရတယ္။တစ္ခါရင့္က်က္လာၿပန္တယ္..
ဒါပဲ ဘ၀ဆိုတာေနမွာပါ။ လဲက်သြားတယ္ ၿပန္ထလာတယ္။ေနာက္တစ္ခါ လဲက်တယ္ တစ္ခါၿပန္ထရၿပန္တယ္။ဘယ္အခ်ိန္ထိ
လဲက်ေနမွာလဲလို႕ေမးရင္ အသက္ရွင္ေနသမွ် လဲက်ႏိုင္ပါတယ္။ လဲက်ေအာင္လုပ္ဖို႕တာ၀န္က ေလာကဓံတရားေလ.. လဲက်သြားရင္ၿပန္ထလာႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားရမွာက လူ႕တာ၀န္ပါ။တစ္ခါတစ္ခါေတာ႕ ေဆြေလးစဥ္းစားမိတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္း ရွိမွေတာ႕ ၀မ္းနည္းမႈလဲရွိမွာေပါ့။အခ်စ္ရွိမွေတာ႕ မုန္းတာလဲရွိမွာေပါ့။ ခ်မ္းသာတာ ရွိမွေတာ႕ ဆင္းရဲတာလဲရွိမွာ
ပါပဲ။အခက္အခဲဆိုတာရွိမွ ေအာင္ၿမင္မႈဆိုတာလဲရွိမွာေပါ့။ ရိုးရိုးေလးပဲစဥ္းစားမိတာပါ..တစ္ကယ္လို႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာမရွိခဲ႕ဘူးဆိုရင္ ၀မ္းနည္းတယ္ဆိုတဲ႕ ေ၀ါဟာရလဲရွိလာမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆိုတဲ႕ ပညတ္ခ်က္မရွိမွေတာ႕ ၀မ္းနည္းတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုသိေတာ႕မလဲ။ခံစားမႈက တစ္ခုတည္းပဲၿဖစ္သြားၿပီေလ။ ဒီလိုပဲေလ အခ်စ္မရွိဘူး ဆိုရင္ မုန္းတယ္ဆိုတဲ႕ ေ၀ါဟာရလဲ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး။ခံစားခ်က္ကတစ္ခုတည္းပဲ အခ်စ္မရွိေတာ႕ မုန္းတာလဲမသိေတာ႕ဘူးေလ။ဒီေတာ႕ ေလာကၾကီးမွာ အရာရာတိုင္းဟာ တစ္လွည့္စီ လည္ပတ္ေနက်တာပဲေလ။
တစ္ခါတစ္ခါ ခ်စ္တယ္..တစ္ခါတစ္ခါ မုန္းတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းပန္းခင္းၾကီးထဲကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ ၿပဳတ္က်ေနသလိုေပ်ာ္ေနတာ..တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ႕လဲ ငါ့ေလာက္ကံဆိုးတဲ႕လူေလာကၾကီးမွာ ရွိေသးရဲ႕လားေပါ့။ ဒီေတာ႕ ေကာင္းတာကို ရေနတဲ႕အခ်ိန္မွာအဲဒီေကာင္းေနတဲ႕ အရာေလးကို တန္ဖိုးထားၿပီ ၿမတ္ႏိုးေစၿခင္တယ္။ လည္ပတ္ေနတဲ႕ လူ႕ေလာကၾကီးမွာ ေကာင္းတာေတြကိုပဲ အၿမဲရေနမယ္လို႕ ဘယ္သူမွ မေၿပာႏိုင္ဘူးေလ။ စကားအခ်ိဳ႕ဆိုေပမယ္႕ စကားေတာ္ေတာ္မ်ားသြားၿပီး။

ၿဖတ္သန္းခဲ႕ရတဲ႕ ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳအရ ကိုယ္ခံစားနားလည္မိသေလာက္ ေရးမိတာပါ။ စာဖတ္ရင္းနဲ႕ အေရးမေတာ္တာေလးေတြမ်ား
ဖတ္မိခဲ႕မယ္ဆိုရင္ သည္းခံနားလည္ၿပီး ဖတ္ေပးဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံရင္း စကားအခ်ဳိ႕ကို ဒီေနရာကပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္။

က်ဳိက္ထီးရိုးဘုရားဖူး

ဒီတစ္ခါ အိမ္အၿပန္မွာေတာ႕ က်ဳိက္ထီးရိုးဘုရားၾကီးကိုသြားေရာက္ဖူးေၿမာ္ခဲ႕ပါတယ္။ ဘုရားလဲဖူး ဓာတ္ပံုေတြလဲရိုက္ေပါ့။ ဘာလိုပဲေၿပာ ေၿပာေဆြေလးတို႕ ၿမန္မာၿပည္ရဲ႕ ရႈခင္းကေတာ႕ ၿမင္သမွ်ရႈသမွ်က သာယာေနေတာ႕တာပါပဲ။ဒီေတာ႕ အိမ္လြမ္းသူဘေလာ႕ေမာင္ႏွမေတြ အလြမ္းေၿပသြားေအာင္လို႕ ဓာတ္ပံုေလးေတြတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။



က်ဳိက္ထီးရုိးေတာင္ေပၚေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အထုပ္ေတြခ် တည္းခိုဖို႕ေနရာ လူၾကီးေတြကိုစီစဥ္ေပးၿပီး လူငယ္ေတြကေတာ႕ဘုရားရင္
ၿပင္ေတာ္ေပၚတက္ က်ဳိက္ထီးရိုးဘုရားၾကီးကိုဖူးၿပီး ေက်ာက္ထပ္ၾကီးဘုရားကို ထြက္လာခဲ႔ၾကပါတယ္။


လမ္းမွာေတြ႔တဲ႕ဆိုင္ေလး။








ရင္ေမာစရာ ေတာင္တန္းၿပာၿပာေတြရယ္။




က်ဳိက္ထီးရိုးဘုရားၾကီးရဲ႕ ပထမဆံုးေန႔ ေန၀င္ဆည္းဆာနဲ႕ သပၸါယ္စြာနဲ႕ ဖူးေၿမာ္ရတဲ႕ က်ဳိက္ထီးရိုးဘုရားၾကီးရဲ႕ ပံုေတာ္ပါ။

ဒုတိယေန႕က်ေတာ႕ ေဆြေလးတုိ႕ လူငယ္ေတြ ေရတံခြန္ကိုသြားခဲ႔ၾကပါတယ္။
လမ္းၾကမ္းၿပီး ပင္ပန္းလြန္းေပမယ္႕ အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕တယ္။ခုထိလြမ္းေနတုန္း။



ကဲ ေရတံခြန္ကိုစသြားတဲ႕ ခပ္မတ္မတ္ ေလွကားထစ္မ်ားနဲ႕လမ္း။
သူငယ္ခ်င္းေတြေၿပာတာေတာ႕ အဲဒီလမ္းကမွားဆင္းတာတဲ႕ နဲနဲ ၾကမ္းတယ္ဆိုပဲ။စသြားသြားၿခင္းဆိုေတာ႕လဲဘယ္ေလာက္ ၾကမ္းၾကမ္းေပါ့ေလ။ ၿပံဳးလို႕ေပ်ာ္လို႔ေပါ့။



က်ဳိက္ထီးရိုးဘုရားၾကီးရဲ႕ မနက္ပိုင္းဖူးေၿမာ္ရတဲ႔ ပံုေတာ္။

လမ္းမွာသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အမွတ္တရရိုက္ထားတဲ႕ ပံု။ ဳကာျပီဆိုေပမယ္႕ ခုထိသတိရျပီးေပ်ာ္ေနတုန္း။

ဒါကေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စုေပါင္းအလွဴေလ..

ေရတံခြန္ေရာက္ၿပီ။ ပံုေတြေတာ႕ မ်ားၾကီးပဲ။ဒါေပမယ္႕ ဒီတစ္ပံုပဲ ရႈခင္းပံုက ရွိတယ္။


ဒါကေတာ႕ ေရတံခြန္ကေနၿပန္လာတဲ႕ပံု။

လွတယ္ေနာ္။ ဘယ္လိုပဲေၿပာေၿပာ ၿမန္မာ႕ရႈခင္းကအလွဆံုးပဲ။

ဒီပို႔ေလးကိုေရးထားၿပီး တာၾကာၿပီ။ခုမွပဲတင္ၿဖစ္လိုက္ေတာ႕တယ္။ဓာတ္ပံုေလးေတြၾကည့္ၿပီး အေပ်ာ္ေတြကူးစက္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕...။

ဒီလိုပါပဲ

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ အခန္းငယ္ထဲမွာ
အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ေအာင္ ငါၾကိဳးစားရင္း
ေတြးစရာမလိုေအာင္ ငါ့ရင္ထဲေရာက္
လာတဲ႕မင္းအေၾကာင္းရယ္...
မေခၚပါပဲ ေရာက္လာတဲ႕
တမ္းတမႈေတြနဲ႕ လြမ္းခ်င္းေတြရယ္..
ၿပီးေတာ႕ မင္းေၿပာခဲ႕သလို
မငိုတတ္တဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕
က်လာတဲ႕ မ်က္ရည္ေတြရယ္...
ဒီလိုပါပဲ.........
မင္းနဲ႕ တစ္ကယ္ေ၀းရၿပီ
ဆိုမွေတာ႕.........ဘ၀မွာ
ေဆြးရိပ္ရယ္ ...လြမ္းရယ္..
ကဗ်ာရယ္ ဒါပဲ ငါ့မွာ ရွိေနေတာ႕တယ္.......။

ဒီဇင္ဘာ

ေရာက္ခဲ႕ၿပန္ၿပီး ဒီဇင္ဘာရယ္
မင္းကေတာ႕ ဒီလိုပဲ
ႏွစ္တစ္ႏွစ္တိုးလိုက္
တစ္ႏွစ္ဆိုတာၾကီး
ၿဖစ္လာလိုက္ပဲ.
ဒါေပမယ္႕ မင္းရဲ႕
ဒီဇင္ဘာဆိုတဲ႕ ပညတ္ခ်က္ကို
မင္းမေၿပာင္းဘူး
မင္းဟာ ဒီဇင္ဘာပဲ
ဒီဇင္ဘာပဲ...
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႕
ပညတ္ခ်က္ေတြတင္
ဘယ္ဟုတ္မလဲ
အဓိပၸါယ္ေတြပါ ေၿပာင္းကုန္တယ္
ငါတစ္ေယာက္အပါအ၀င္ေပါ့ေလ..
အခ်စ္ဆိုတာၾကီးက
ဘ၀မဟုတ္ေတာ႕ဘူးတဲ႕
အခ်စ္ထက္ အေရးၾကီး
တာေတြ ရွိေသးတယ္တဲ႕။
ကဲ..ဟုတ္လားလို႕ ငါေမးမယ္
ေၿဖလိုက္တယ္ အာမခံရဲရဲၾကီးပဲ
ဟုတ္တယ္တဲ႕ .
ေၿဖတဲ႕သူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ႕
အထီးက်န္မႈေတြၿပည့္ေနတဲ႕
ဒီဇင္ဘာမွာစခဲ႕တဲ႕
ဒီဇင္ဘာ...အလြမ္းကိုး.....။