ဒီဘေလာ႕ေလးကိုမေရးတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ၿမန္မာၿပည္ကိုအလည္တစ္ေခါက္သြားၿပီး ၿပန္လာထဲကစိတ္မွာ
အိမ္လြမ္းတဲ႕စိတ္ကပ္ပါလာၾကတာ။ ဒီၾကားထဲ အလုပ္ကလဲ ေခါင္းေလးေတာင္မေဖာ္ႏိုင္ပါဘူး။အဲေလာက္ပဲလားလို႕ေမးရင္ ၿပန္ေၿဖပါ့မယ္အဲေလာက္ထိေအာင္ပါပဲ။ဒီေတာ႕ ဘေလာ႕ေလးေပၚမွာဘာမွမလုပ္ႏိုင္မယ္႕ တူတူဆိုၿပီး ပိတ္လိုက္မိေတာ႕တယ္။ၿပီးေတာ႕ ခံစားခ်က္ေတြဘာမွမရွိေတာ႕သလို စိတ္ထဲမွာ ဘာမွမက်န္ေတာ႕ဘူး။ဘာၿဖစ္သြားလဲေဆြေလးလဲမသိလိုက္ပါ။ခံစားခ်က္ေတြမရွိေတာ႕ စာေရးၿခင္စိတ္လဲမရွိသလို ေရးမိရင္လဲ ဘာေတြေရးမိမယ္မွန္း သိေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ဒါနဲ႕ ေဆြေလးလဲ ဘေလာ႕ေပၚကေန ခဏပုန္းေနလိုက္တယ္။ ခုေတာ႕ နဲနဲ စိတ္ကအနည္ထိုင္သြားၿပီဆိုေတာ႔စာေလးလဲၿပန္ေရးၿခင္လာမိတယ္..တစ္ခါတစ္ခါေတာ႕ ဘ၀ဆိုတာ အခက္အခဲေလးလဲရွိမွ အပ်င္းေၿပသလိုပါပဲ။
အခက္အခဲတစ္ခုကို ေက်ာ္ၿဖတ္ၿပီးသြားရင္ေတာ႕ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈပိုရွိလာတယ္ ၿပီးေတာ႕ အခက္အခဲဆိုတာကိုၾကံဳေနရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ အဲဒါၾကီးကဘယ္လိုမွ ေၿဖရွင္းလို႕ရႏိုင္မယ္လို႕မထင္ခဲ႕ဘူး..ဒါေပမယ္႕ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ရအားသမွ်နဲ႕ ၾကိဳးစားရင္း ၾကိဳးစားရင္း တစ္ကယ္ပဲ ေက်ာ္ၿဖတ္ႏိုင္ခဲ႕ တယ္။
ေနာက္ထပ္ရခဲ႕တဲ႕ အသိတစ္ခုကေတာ႕ တစ္ကယ္႕ ၿပသနာၾကံဳေတြ႕လာရၿပီဆိုရင္ ေသြးေအးေအးနဲ႕ ေခါင္းေအးေအးစဥ္းစားႏိုင္ၿခင္း ဟာလဲ ၿပသနာကိုေၿဖရွင္းတဲ႕ နည္းတစ္ခုပဲဆိုတာကို သိလာရတယ္။တစ္ခါရင့္က်က္လာၿပန္တယ္..
ဒါပဲ ဘ၀ဆိုတာေနမွာပါ။ လဲက်သြားတယ္ ၿပန္ထလာတယ္။ေနာက္တစ္ခါ လဲက်တယ္ တစ္ခါၿပန္ထရၿပန္တယ္။ဘယ္အခ်ိန္ထိ
လဲက်ေနမွာလဲလို႕ေမးရင္ အသက္ရွင္ေနသမွ် လဲက်ႏိုင္ပါတယ္။ လဲက်ေအာင္လုပ္ဖို႕တာ၀န္က ေလာကဓံတရားေလ.. လဲက်သြားရင္ၿပန္ထလာႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားရမွာက လူ႕တာ၀န္ပါ။တစ္ခါတစ္ခါေတာ႕ ေဆြေလးစဥ္းစားမိတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္း ရွိမွေတာ႕ ၀မ္းနည္းမႈလဲရွိမွာေပါ့။အခ်စ္ရွိမွေတာ႕ မုန္းတာလဲရွိမွာေပါ့။ ခ်မ္းသာတာ ရွိမွေတာ႕ ဆင္းရဲတာလဲရွိမွာ
ပါပဲ။အခက္အခဲဆိုတာရွိမွ ေအာင္ၿမင္မႈဆိုတာလဲရွိမွာေပါ့။ ရိုးရိုးေလးပဲစဥ္းစားမိတာပါ..တစ္ကယ္လို႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာမရွိခဲ႕ဘူးဆိုရင္ ၀မ္းနည္းတယ္ဆိုတဲ႕ ေ၀ါဟာရလဲရွိလာမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆိုတဲ႕ ပညတ္ခ်က္မရွိမွေတာ႕ ၀မ္းနည္းတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုသိေတာ႕မလဲ။ခံစားမႈက တစ္ခုတည္းပဲၿဖစ္သြားၿပီေလ။ ဒီလိုပဲေလ အခ်စ္မရွိဘူး ဆိုရင္ မုန္းတယ္ဆိုတဲ႕ ေ၀ါဟာရလဲ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး။ခံစားခ်က္ကတစ္ခုတည္းပဲ အခ်စ္မရွိေတာ႕ မုန္းတာလဲမသိေတာ႕ဘူးေလ။ဒီေတာ႕ ေလာကၾကီးမွာ အရာရာတိုင္းဟာ တစ္လွည့္စီ လည္ပတ္ေနက်တာပဲေလ။
တစ္ခါတစ္ခါ ခ်စ္တယ္..တစ္ခါတစ္ခါ မုန္းတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းပန္းခင္းၾကီးထဲကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ ၿပဳတ္က်ေနသလိုေပ်ာ္ေနတာ..တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ႕လဲ ငါ့ေလာက္ကံဆိုးတဲ႕လူေလာကၾကီးမွာ ရွိေသးရဲ႕လားေပါ့။ ဒီေတာ႕ ေကာင္းတာကို ရေနတဲ႕အခ်ိန္မွာအဲဒီေကာင္းေနတဲ႕ အရာေလးကို တန္ဖိုးထားၿပီ ၿမတ္ႏိုးေစၿခင္တယ္။ လည္ပတ္ေနတဲ႕ လူ႕ေလာကၾကီးမွာ ေကာင္းတာေတြကိုပဲ အၿမဲရေနမယ္လို႕ ဘယ္သူမွ မေၿပာႏိုင္ဘူးေလ။ စကားအခ်ိဳ႕ဆိုေပမယ္႕ စကားေတာ္ေတာ္မ်ားသြားၿပီး။
ၿဖတ္သန္းခဲ႕ရတဲ႕ ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳအရ ကိုယ္ခံစားနားလည္မိသေလာက္ ေရးမိတာပါ။ စာဖတ္ရင္းနဲ႕ အေရးမေတာ္တာေလးေတြမ်ား
ဖတ္မိခဲ႕မယ္ဆိုရင္ သည္းခံနားလည္ၿပီး ဖတ္ေပးဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံရင္း စကားအခ်ဳိ႕ကို ဒီေနရာကပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္။
ဒါကိုက ေလာကဓံလို႔ ဆိုရမယ္။ အဆိုးလည္းၾကံဳမယ္ အေကာင္းလည္းၾကံဳမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းေတြ ၾကံဳေနခ်ိန္ကို အခ်ိန္ၾကာေအာင္ ဆြဲဆန္႔ထားနိင္ျပီး အဆိုးၾကံဳတဲ့ အခ်ိန္ကို ျမန္ျမန္ေက်ာ္လႊား နိင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ တာက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းေပါ့။
ReplyDelete