ကြ်န္မ အေမ႕ရဲ႕ ေစ်းၿခင္းေလးကို ကူၿပီဆြဲေပးပါေတာ႕မည္

 ကြ်န္မငယ္ငယ္ကဆိုလွ်င္ မနက္အေစာၾကီးထဖုိ႕ အလြန္အပ်င္းထူခဲ႕ဘူးသည္။ တနလၤာမွ ေသာၾကာေန႕သည္ ေက်ာင္းဖြင့္ ရက္ မနက္ ၆ နာရီထရသည္။ စေန တနဂၤေႏြသည္ လူၾကီးမ်ားေၿပာသလို ေနဖင္ထိုးေအာင္အိပ္ေသာေန႕မ်ား ၿဖစ္ခဲ႕ သည္။ အဲဒီလို စေန တနဂၤေႏြတြင္ ကြ်န္မက မနက္အေစာၾကီးထဖို႕ ပ်င္းေနေပမယ္႕ မပ်င္းတတ္သူကေတာ႕ ကြ်န္မရဲ႕ မာတာမိခင္ပင္ၿဖစ္သည္။ သူေစ်းသြားလွ်င္ ေစ်းၿခင္းေတာင္း လိုက္ဆြဲဖို႕ မရမကကြ်န္မကို ႏိုးတက္သည္။ 

          ဘယ္လုိပင္ ကြ်န္မက complain တတ္တတ္ အေမကေတာ႕ အပတ္တိုင္း မရိုးရေအာင္ အိပ္ယာထဲမွ မထမခ်င္းႏိုးေနတတ္သည္။ တစ္ကယ္ဆိုလွ်င္ တစ္ေန႕ခ်က္စာ တစ္ေန႕သာ၀ယ္တတ္ေသာ အေမ႕ရဲ႕ ေစ်းၿခင္းေတာင္းက ကူၿပီးသယ္ေပးရေလာက္ေအာင္ ေလးလံေနသည္မဟုတ္။ သက္သက္မဲ႕ ကြ်န္မသာလွ်င္ အေစာၾကီးထရတာပဲ အဖတ္တင္သည္ဟု ကြ်န္မထင္သည္။ ေနာက္အိမ္ၿပန္ေရာက္လို႕ ေစ်းၿခင္းထဲၾကည့္လိုက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ ငါး သို႕ အသား ေလး အနည္းငယ္သာ။ၾကာေတာ႕ အေမ႕ကို တစ္ကယ္ပဲ စိတ္မရွည္ခ်င္။ အေမကလည္း ဒီေလာက္လဲ ေလးတာမဟုတ္ပဲနဲ႕ သမီးက စေန တနဂၤေႏြေလးပဲ အိပ္ေရး၀၀အိပ္ရတ႕ဲဟာကိုလို႕ အေမ႕ကို အၿမဲညည္းညဴၿပီး ေၿပာတတ္သည္။

          ကြ်န္မကလဲ အိပ္ယာထရမွာပ်င္း အေမကလဲႏိုးဆိုေတာ႕ တစ္ခါတစ္ရံ အေမက ထၿပီးပြစိပြစိ လုပ္တတ္သည္။ ၾကာေတာ႕ အေဖကပင္ မင္းကလည္းကြာ ကေလးေက်ာင္းပိတ္ရက္အိပ္တာပဲဟာ အိပ္ပါေစ မနက္ေစာေစာစီးစီး အိမ္ဆူတယ္ဟ လို႕ ေၿပာၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႕ အေမက သူတစ္ေယာက္တည္းသာ ေစ်းသြားပါေတာ႕ သည္။ ဒီေတာ႕မွပဲ ကြ်န္မရဲ႕ စေန တနဂၤေႏြမ်ားကို အိပ္ေရး၀၀ ၿပန္ၿပီးဇိမ္ယူခဲ႕ရသည္။

          တစ္ေန႕ စေနေန႕ မနက္ပိုင္းတစ္ရက္မွာ ကြ်န္မအေစာၾကီးႏိုးေနမိသည္။ ညဘက္ပူအိုက္တာလဲ ပါမည္ထင္။ ပထမေတာ႕ အိပ္ယာထဲဆက္ၿပီး လွိမ္႕ေနေသးသည္။ ေနာက္ဆံုးကဲ ႏိုးေနမွေတာ႕ ထတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဟူေသာ အေတြးႏွင့္ မ်က္ႏွာသစ္ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရလဲ ဘုရားပန္းအိုးထဲကေရေတြ အသစ္လဲ ၿပီးသြားေတာ႕ ဗိုက္ဆာသလို ရွိလာသည္။ ဒီေတာ႕မွ အေမ႔ကိုသတိရသည္။ ဒီအခ်ိန္ေစ်းထဲမွာပဲ ရွိေနအုန္းမည္။ အမွီလိုက္သြားၿပီ ေစ်းထဲမွ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ၀ယ္လာၿပီး စားမည္ဟူေသာ အေတြးၿဖင့္ အေမ႕ရဲ႕ေနာက္ကို ကြ်န္မလိုက္သြားခဲ႕မိသည္။

          ေစ်းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း အေမ၀ယ္ေနက် ဆန္ဆိုင္ ေနာက္ ၾကက္သြန္ဘာညာ၀ယ္သည့္ဆိုင္ အေမ႕ကို မေတြ႕ေသး။ အင္း ဒါဆုိလွ်င္ေတာ႕ ငါးစိမ္းတန္းထဲ အေမေရာက္ေနၿပီထင္။ ကြ်န္မ ငါးစိမ္းတန္းထဲတြင္ အေမ႕ကို ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ ရွာမိသည္။ေဟာေတြ႕ပါၿပီ။ တစ္ကယ္ဆို ကြ်န္မႏွင့္ အေမသည္ အနည္းငယ္ေ၀းေနေသးေပမယ္႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထား။ ကြ်န္မလက္ၿပေနသည္ကို အေမ မေတြ႕ပါ။ ေနာက္အေမ ၀ယ္ေနက်ငါးဆိုင္ေရွ႕တြင္ မတ္တပ္ရပ္သည္။ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ ထို႕ေနာက္ ငါးဆိုင္ႏွင့္ ႏွစ္ဆိုင္ေက်ာ္ ဆိတ္သားဆိုင္ကို အေမၾကည့္ၿပန္သည္။ ေနာက္တစ္ခါ ငါးစိမ္းတန္းေထာင့္စြန္းရွိ ငါးသေလာက္မ်ား ေရာင္းေနေသာ ဆိုင္ဘက္သို႕ထြက္သြားၿပန္သည္။

          ကြ်န္မအေမ႕ကို အနည္းငယ္စိတ္၀င္စားသြားမိသည္။ အေမဘာလုပ္ေနပါလိမ္႕။ ထို႕ေၾကာင့္ အေမ႕ကို မ ေခၚေတာ႕ပဲ အေမေနာက္ကသာ လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ခုခ်ိန္ထိ အေမ႕ရဲ႕ေစ်းၿခင္းေတာင္းထဲတြင္ ဆန္မ၀ယ္ရေသး ဆီလဲမ၀ယ္ရေသး။ ဒီေလာက္အေမေစ်းသြားတာ ၾကာေနၿပီ ခုခ်ိန္ထိ ေစ်းၿခင္းေတာင္းထဲဘာမွ မယ္မယ္ရရ မ၀ယ္ရေသး။ အေမ ငါးစိမ္းတန္းထဲက ၿပန္ထြက္သြားၿပန္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္တန္းထဲ ေခါက္တုန္႕ေခါက္ၿပန္ေလွ်ာက္ေနၿပန္သည္။ ၾကည့္လိုက္ ၿပန္လွည့္ထြက္သြားလိုက္ႏွင့္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေနၿပီ ၿဖစ္သည္။ 

          ကြ်န္မ မေနႏိုင္ေတာ႕ အေမ႕ကိုလွမ္းေခၚလိုက္ရင္း အေမ႕ေစ်းၿခင္းေတာင္းကို လွမ္းဆြဲလိုက္သည္။

          “အေမ ဘာလုပ္ေနတာတုန္း ေစ်းထဲ ေမာ္ဒယ္ရိႈးေလွ်ာက္ေနတာလား” လို႕ အေမ႕ကို ေၿပာလိုက္သည္။ ကြ်န္မကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ ခုနက မ်က္ေမွာင္ၾကီးကုတ္ၿပီး ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္ေနေသာ အေမသည္ ကယ္တင္ရွင္တစ္ဦးကို ေတြ႕လိုက္ရသည့္ပမာ 

          “ဟယ္…သမီး လိုက္လာတယ္.” ဟု အေမာတေကာဆိုသည္။ တစ္ကယ္ဆိုဒီေလာက္ မလိုဟု ကြ်န္မထင္သည္။ 

          “အင္း ဟုတ္တယ္ေလ အေမ ဘာခ်က္မွာတုန္း. သမီးၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ ဘာမွလဲ ဟုတ္တိပတ္တိ မ၀ယ္ရေသးဘူး ” ဆိုေတာ႕

          “ဟုတ္တယ္သမီးရဲ႕ ဘာ၀ယ္ရေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတာ။  ဆန္နဲ႕ဆီကလည္း၀ယ္ရအုန္းမယ္ နင့္ညီမနဲ႕ နင့္အေဖကလည္း ဟင္းသီးဟင္းရြက္ၾကီးပဲ ဆို စားတာမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ႕ သမီးကလည္း ငါးသေလာက္ၾကိဳက္တယ္မဟုတ္လား အေမေစ်းထဲမွာ ငါးသေလာက္ေတြေတြ႕ခဲ႕တာ အၾကီးၾကီးေတြပဲ ဆူမွဆူ အဲဒါ အေမ႕လက္ထဲက ပိုက္ဆံနဲ႕ ခ်ိန္လိုက္ ၿပန္လွည့္လိုက္နဲ႕ ခုထိဘာမွကို ဟုတ္တိပတ္တိ မ၀ယ္ရေသးပါဘူး.”

ဆိုၿပီး ညည္းသလိုလိုနဲ႕ ေၿပာရွာတယ္။ ကြ်န္မအေမ႕ကို အားနာသြားမိသည္။ ဒီေတာ႕မွပဲ အေမဘာေၾကာင့္ မနက္တိုင္း ေစ်းၿခင္းေတာင္းလိုက္ဆြဲခိုင္းသလဲဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားမိသည္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ အေမလိုခ်င္သည္မွာ ေစ်းၿခင္းေတာင္းဆြဲေပးဖုိ႕ မဟုတ္ သူႏွင့္အတူ စကားတစ္ေၿပာေၿပာႏွင့္ ေစ်းထဲတြင္ အေမ သမီးအဲငါးစားခ်င္တယ္ ဒီေန႕ေတာ႕ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းေလးနဲ႕ ငါးပိတို႕စရာအစံု ဒီတစ္ခါေလာက္ေတာ႕ ဆိတ္သားေလးခ်က္ပါ အေမရယ္လို႕ ဆုိၿပီး စကားေတြ တြတ္တြတ္ေၿပာၿပီး ေစ်းၿခင္းေတာင္လိုက္ဆြဲေပးမည့္ သမီးတစ္ေယာက္ကို အလိုရွိၿခင္းၿဖစ္သည္။

          ခုကြ်န္မ မပါပဲ တစ္ေယာက္တည္းက်ေတာ႕ သူ႕ခင္ဗ်ာရွိသည့္ပိုက္ဆံႏွင့္ ဘာ၀ယ္လို႕ ဘာခ်က္ရမွန္းမသိ ေယာင္ခ်ာခ်ာၿဖစ္ေနရွာသည္။ ဟိုဟာေလးေကာင္းႏိုး ဒီဟာေလးေကာင္းႏိုး အိမ္ကဘယ္သူက ဘာဆိုမၾကိဳက္ေလာက္ဘူး မစားတတ္ဘူးႏွင့္ အေမေန႕စဥ္ေစ်း၀ယ္တိုင္း စဥ္းစားရပါလိမ္႕မည္။ ေနာက္ အားလံုးစားတယ္ အဆင္ေၿပတယ္ ဆိုၿပန္ေတာ႕ လိုက္ထဲပါလာသည့္ ပိုက္ဆံႏွင့္ ၀ယ္စရာ အေမ ၿပန္ၿပီး ခ်င့္ခ်ိန္ရၿပန္ပါ သည္။ တစ္ခါတစ္ေလ အိမ္တြင္ ဆန္၀ယ္ရမယ္႕ေန႕ ဆီ၀ယ္ရမယ္႕ေန႕မ်ားဆိုလွ်င္ ဆန္ ဆီ၀ယ္အၿပီး လက္ထဲမွာ က်န္ေသာ ပိုက္ဆံေလးႏွင့္ ဟင္းတစ္ခြက္ၿဖစ္လာရန္မွာ မလြယ္လွ။ ကြ်န္မ အဲဒီေန႕က ေကာင္းေကာင္းၾကီး နားလည္သြားမိသည္။ 

          အေမလိုခ်င္သည္မွာ ေကာင္းေကာင္းဆုိးဆုိး တိုးတိုး တိုင္ပင္ေဖာ္သမီးအၾကီးဆိုသည့္ ကြ်န္မသာၿဖစ္သည္။ အဲဒီေန႕ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႕ ကြ်န္မ မနက္ေစာေစာ အိပ္ယာထမပ်င္းေတာ႕ပါ။ အဲဒီေန႕က အေမ႕ရဲ႕ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ ေခါက္တုံ႕ေခါက္ၿပန္ေလွ်ာက္လိုက္ ၀ယ္မလိုလိုႏွင့္ ၿပန္လွည့္သြားလိုက္ ေ၀ခြဲမရေသာစိတ္တို႕ႏွင့္ စဥ္းစားခန္း၀င္ေနပံုကိုၾကည့္ၿပီး ကြ်န္မအေမ႕ကိုသနားသည္။ ၿပီးေတာ႕ အေမ႕ကို မနက္ခင္း ဒီေလာက္ေလးေစ်း၀ယ္ရံုမွ်ေလာက္ၿဖင့္ အေမ႔ရဲ႕ စိတ္ကို ဒီေလာက္ထိ မပင္ပန္းေစလိုေတာ႕ပါ။ 

ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ကြ်န္မရဲ႕ဘ၀တြင္ မနက္ေစာစာစီးစီး ၿမဴ ခိုးတို ့ခပ္ေ၀ေ၀အခ်ိန္ အေမ႕ကိုတြဲ အေမ႕ရဲ႕ ေစ်းၿခင္းေတာင္းေလးကိုဆြဲၿပီး တြတ္တီးတြတ္တာႏွင့္ ၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ေသာ မနက္ခင္းမ်ားစြာကို ကြ်န္မပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ရေလေတာ႕ သည္။

 *******

 အလည္အပတ္ေရာက္လာၿပီး ေဆြေလးရဲ႕ဘေလာ႕ေလးကို လာလည္ၾကတဲ႕ ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးႏွင့္ ဘေလာ႕ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး က်န္းမာလို႕ ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္.

သရုပ္ေဖာ္ပံုေလးကိုေတာ႕ google ကေနၿပီ ရွာသံုးထားပါတယ္လုိ႕