ဒို႔က ေမ့တတ္တယ္ေနာ္....

အင္း ဘေလာ့မွာစာမေရးျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသြားတယ္၊ အလုပ္ကလဲမအား ခရီးကလဲ ဟိုသြားဒီသြားဆိုေတာ့ ဘေလာ့ဂါေတြစီလဲ အလည္မေရာက္ျဖစ္ဘူး၊ အခ်စ္ဆံုးညီမေလးနဲ႔ေတာင္ မဆံုျဖစ္တာၾကာေပါ့။ စာေလးေတြ ေရးမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတာေတြကလဲ ေမ့ကုန္တယ္။ တေျဖးေျဖးအသက္ေလးေတြကလဲ ရလာေတာ့ ေမ့တတ္ တဲ့ေရာဂါကလဲ ၀င္လာတယ္ထင္တာပဲ။ အခုလုပ္မယ္ဆိုတဲ့အရာေတြလဲ ခဏခဏေမ့၊ မွတ္မ်ားမထားရင္ ဘာမွကိုသတိမရေတာ့တာ။ ေမ့တတ္တာလဲ မ်ဳိးရိုးနဲ႔ဆိုင္မလားမသိဘူး၊ အဖိုးလည္းေမ့တတ္တယ္၊ အဖြားလဲ ေမ့တတ္တယ္၊ အဖြားဆို အဖိုးကိုေရွ႕ထားၿပီး ဟဲ့ နင့္တို႔အဖိုးဘယ္သြားလဲ အသက္ႀကီးမွ အေလေတာ္ေတာ္ လိုက္တယ္၊ အဲလိုေျပာေတာ့ အဖိုးက ဟ ငါကဘယ္သြားလို႔လဲ ဒီမွာထိုင္ေနတာမေတြ႔ဘူးလား။ ဒီေတာ့ အဖြားက သိပါဘူးေတာ္ က်ဳပ္ကေမ့သြားလို႔ပါ အဲလို အဲလိုမ်ဳိး...
အေမလဲ အဲလိုပဲေမ့တတ္တယ္.. တစ္ခါအေမေစ်းသြား၀ယ္တာ ဘာမွမပါပဲျပန္လာေတာ့ အစ္မကေမးတယ္ အေမ ေစ်းသြားတာလဲ ဘာမွလဲမပါလာဘူးလို႔ေျပာေတာ့ ဟုတ္လား ငါဆိုင္ေရွ႕ေတာ့ေရာက္တယ္ စကားေျပာၿပီးျပန္လာတာ ေမ့သြားတာ ျပန္သြားလိုက္အံုးမယ္ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္သြားရတယ္။
ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ေတာ့လဲ အဲလိုပဲခဏခဏေမ့တတ္တယ္၊ မွတ္မွတ္ရရ ပစၥည္းတစ္ခုသြား၀ယ္ဖို႔ ေညာင္ေလး ပင္ဘက္သြားတာ အဲဒီေရာက္ေတာ့ ပစၥည္းလည္းႀကိဳက္တယ္ ေစ်းလည္းညွိၿပီးၿပီ ေငြေခ်မယ္ဆိုၿပီး အိပ္ထဲေငြရွာေတာ့ ေငြကမေတြ႔ဘူး ေခၽြးေတြကိုျပန္လို႔ လမ္းမွာပဲေပ်ာက္သလား စဥ္းစားလို႔မရဘူး၊ အဲဒါနဲ႔ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ေတာ့မွ အေမကေျပာတယ္ ေကာင္ေလး နင္ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ခရီးသြားမယ္ဆိုၿပီး နင့္ပိုက္ဆံေတြက အခန္းထဲမွာ ဘာလုပ္ထားတာလဲတဲ့ အဲလိုေျပာမွ ေအာ္ငါပိုက္ဆံေတြ အိမ္မွာေမ့က်န္ခဲ့ တာကိုးလို႔ စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္။
တစ္ခါကလဲ မွတ္မွတ္ရရ ဒီဇင္ဘာလ ၂၅ ရက္၊ ခရစ္စမတ္ည သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး မီးပံုပြဲေလး လုပ္ျဖစ္တယ္။ ေယာက်္ားေလးေရာ မိန္းခေလးေရာ ၁၀ ေယာက္ ေလာက္ရွိတယ္၊ ၿခံထဲမွာဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ၾကတာေပါ့၊ ဘီယာေလးကလဲ နဲနဲပါးပါးပါပါေတာ့ အာေလးေတြကလဲ ရႊင္တယ္၊ မိန္းခေလးေတြက စားစရာေတြစီစဥ္ၾက၊ စားလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ႔ အေတာ္ေလးေပ်ာ္ေနတံုး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကဲအစီအစဥ္တစ္ခုလုပ္မယ္ ဂစ္တာတီးၿပီးသီခ်င္းဆိုၾကမယ္ မဲက်တဲ့သူ ကျပရမယ္ဆိုေတာ့ ေအးအဲဒါေကာင္းတယ္၊ လုပ္မယ္ေပါ့ သူမ်ားေတြမဲေပါက္ေတာ့ ထကတာအဆင္ေျပလို႔ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္မွ ျပႆနာကစတာ၊ စတာကဒီလို... ကုိယ္ကအိမ္ရွင္ဆိုေတာ့ ပုဆိုးက အိမ္ေနရင္း ၀တ္တဲ့ပုဆိုး ဟုိဟာလိုလိုက္ ေျပးယူလိုက္ ဒီဟာလိုလိုက္ ေျပးယူလိုက္နဲ႔ မီးပံုးေဘးထိုင္တဲ့အခ်ိန္ ပုဆိုးခ်ဳပ္ရိုးက ၿဗိကနဲကြဲပါေလေရာ ဆူေနၾကတာဆိုေတာ့ ပုဆိုးၿပဲတဲ့အသံ သူမ်ားေတြ မၾကားလိုက္ဘူး ကိုယ္လဲမထူးပါဘူး ဆိုၿပီး အသာေလး အဲလိုပဲထိုင္ေနတာ ၿပီးမွမသိမသာ ပုဆိုးလွည့္၀တ္မယ္ေပါ့ေလ သတိေတာ့ထားသား။ အဲဒီအခ်ိန္မဲကထေပါက္ပါေလေရာ ပုဆိုးၿပဲေနတာကို ေမ့သြားတယ္ ၀ိုင္းထဲ၀င္ၿပီးေကြးေနေအာင္ကတာေပါ့ အဲဒီမွာေကာင္မေလးေတြက ၀ိုင္းေအာ္တယ္ ဟဲ့ ကိုေလး နင့္ေနာက္မွာ ေနာက္မွာ ပုဆိုးပုဆိုး ......ဆိုၿပီး လက္ညိဳး၀ိုင္းထိုးေတာ့ ကိုယ္လဲ ေယာင္ၿပီးလက္နဲ႔ ေနာက္စမ္းလိုက္ေတာ့ လက္က ေလဟာနယ္ထဲ ေရာက္သြားတယ္ ဟိုက္..သြားၿပီ ပုဆိုးၿပဲေနတာ ငါေမ့သြားတယ္၊ ရွက္လိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔....
ဘယ္သူမွမေျပာပဲေနတာ ခုမွ အြန္လိုင္းတက္ေျပာတာဟီး.......အဲလိုေမ့တတ္တာ အင္းဒီႏွစ္လဲ ခရစ္စမတ္မွာ ဘယ္လိုေမ့အံုးမလဲဆိုတာေတာ့ အဲဒီညက်မွပဲ ရင္ခံုစြာနဲ႔ ေစာင့္ရတာေပါ့ ... ေသခ်ာတာကေတာ့ အဲဒီညမွာ ေဘာင္းဘီရွည္၀တ္ရမယ္လို႔ ေသခ်ာမွတ္ထားရမယ္.....ဟီး ဒါေပမယ့္ ....ဒို႔ကေမ့တတ္တယ္ေနာ္.....
သူငယ္ခ်င္းအားလံုး ခရစ္စမတ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ......