Monday, 1 April 2013

ဒီေရ..လိႈင္း (ဇာတ္သိမ္း)







ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္အိပ္ရာႏိုးေတာ႕ ကြ်န္မတစ္ကိုယ္လံုး ေညာင္းကိုက္ေနတာပဲ။ ဖ်ားေနၿပီ ထင္တယ္။

“ဟလို မီ လား။ အင္း ဟုတ္တယ္ လိႈင္း ပါ။ ဒီေန႕ ဖ်ားေနလို႕ ။ အင္း အင္း ဟုတ္တယ္ အဲဒီ file ေတြက သူ႕ စားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္။ ခြင့္ ၂ ရက္ေလာက္ေတာ႕ တင္ေပးထားေနာ္။ အင္း အင္း ..ၾကားထဲမွာ ကိစၥရွိရင္ ဖုန္းပဲ ဆက္လိုက္ေတာ႕ ေနာ္. ေက်းဇူး မီ ဒါပဲေနာ္..ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ႕မယ္ ..”

ရံုးကိုဖုန္းဆက္ၿပီးတာနဲ႕ ေဆးခန္းကို အရင္သြားလိုက္တယ္။ ေဆးခန္းေရာက္ေတာ႕ လူေတြမ်ားေနတာမို႕ ေစာင့္ရအုန္းမည္။ မနက္စာလဲ မစားရေသး။ ဗိုက္ဆာလွၿပီ။ ဒါနဲ႕ပဲ ေဆးခန္းေရွ႕က လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာ မုန္႕ႏွင့္ေကာ္ဖီ မွာေသာက္ေနလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ႕ တစ္ကုိယ္တည္း အထီးက်န္သလိုႏွင့္ အားငယ္ေနသလိုပဲ။ ေၾသာ္ ဖ်ားေနလို႕ေနမွာပါလို႕ ၿဖည့္ေတြးလိုက္မိသည္။ ဒါေပမယ္႕  လိႈက္ကနဲတက္လာတဲ႕  ၀မ္းနည္းစိတ္ေၾကာင့္ မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္တို႕သီလာၿပန္သည္။ မသိမသာ ေလး မ်က္ရည္သုတ္လိုက္ရင္း ရင္ထဲမွာ ၾကိတ္ရိႈက္ေနမိသည္။ ေၾသာ္ ငါ့ႏွယ္ အရင္ကလဲ ဖ်ားဘူးတာပဲဟာ ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ဳိး မၿဖစ္ဖူးပါဘူး။ ခုက်မွပဲ …..

“လိႈင္း ..”

 ရွင္ဘာလာလုပ္ၿပန္ၿပီလဲ ဒီေရ ရယ္ ။ ကြ်န္မကို ဒီေလာက္ႏွိပ္စက္ရ ေတာ္ေရာေပါ့။  ၿပီးေတာ႕ ရွင့္ရဲ႕မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ ရင္မဆိုင္ခ်င္ဘူး။ ရွင့္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ရ ခက္ခဲတဲ႕ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ရင္မဆိုင္ခ်င္ဘူး ဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္ ထင္တယ္။

“လိႈင္း ရယ္ ဖ်ားေနတယ္ ဆိုၿပီးေတာ႕. ကားကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းလာ ရလား။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး လိႈင္း ေဖေဖ ကိုေမးၿပီး လိုက္လာလို႕။ ခုဘာေတြစားေနတာလဲ။ အာ..ဖ်ားေနတဲ႕ဟာကို ဒီေကာ္ဖီနဲ႕ မုန္႕နဲ႕ က ဘယ္လိုလုပ္ အာဟာရ ၿဖစ္မွာလဲ။ လိႈင္း ၾကိဳက္တဲ႕ ဘဲသားဆန္ၿပဳတ္ ေလ ဒီနားမွာ ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းရွိတယ္။ေဟ႕ ေကာင္ေလး ေရ ဒီမွာ ပိုက္ဆံထားခဲ႕ ၿပီ။ ေဆးခန္းကို ကိုယ္ေမးခဲ႕ၿပီ ေနာက္ ထပ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ေစာင့္ရအုန္းမယ္ ေၿပာတယ္.” 

စကားေတြလဲ အဆက္မၿပတ္ေၿပာ ၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မကိုပါ အတင္းဆြဲထူမလိုၿဖစ္ေနတဲ႕ သူ႕ေၾကာင့္ ဘာမွ ေမးမေနေတာ႕ဘူး။ အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္ ကြ်န္မသူ႕ကုိ ခ်စ္ရတာ နာၾကင္ခံစားေနရတယ္ ဆိုေပမယ္႕ ခုလို သူဂရုတစ္စိုက္ရွိေနတာကိုးပဲ ၾကည္ႏူးမိၿပန္တယ္။ ၿပီးေတာ႕ စိတ္ထဲမွာလဲ ခုနကလိုမ်ဳိး အားငယ္တယ္ ဆိုတဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ဳိး မရွိေတာ႕ ၿပန္ဘူး။ ေၾသာ္ ဒီေရ ရယ္ ရွင့္ကိုခ်စ္ရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ။
          အဲဒီေန႕ က .သူကြ်န္မရဲ႕ ေဘးမွာ တစ္ေနကုန္ ေနေပးခဲ႕တယ္။ ဒါေပမယ္႕ သူ႕ရဲ႕ ဂရုစိုက္မႈ ၾကင္နာသနားတဲ႕ အၾကည့္ေတြကိုေတာ႕ မနက္ၿဖန္မွာ ထပ္ရလိမ္႕အုန္းမယ္လို႕ ကြ်န္မ မေမွ်ာ္လင့္ရဲေတာ႕ ပါဘူး။ အေၿဖထြက္ၿပီးသား ပုစာၦတစ္ပုဒ္ကို အေၿဖအတြက္ ထပ္စဥ္းစားဖို႕ မလိုေတာ႕ ပါဘူး။
“လိႈင္း..ဒါဘာလုပ္တာလဲ”
         
“အလုပ္ထြက္စာပါ.”

“လိႈင္းမွာ အလုပ္ထြက္ရေလာက္ေအာင္ ခိုင္မာတဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္မ်ား ရွိလို႕လား”

“ဟုတ္ကဲ႕ ရွိပါတယ္။ ေဖေဖ ပိုင္တဲ႕ ပုဂံမွာ ရွိတဲ႕ ဟိုတယ္ကို ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေပးဖို႕ပါ။ ေဖေဖက က်န္းမာေရးေၾကာင့္ နားခ်င္ၿပီတဲ႕ေလ။ ဒါေၾကာင့္ပါ။”

မ်က္ႏွာကို အခ်ဳိဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ၿပံဳးထားရင္ အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြေပးခဲ႕တယ္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ ကြ်န္မအလုပ္ထြက္ခ်င္ရတဲ႕ ခိုင္မာတဲ႕အေၾကာင္းၿပခ်က္ကေတာ႕ ရွင့္ရဲ႕ေဘးနားမွာ ရွိမေနခ်င္လို႕ ပါ ဒီေရ။ ေနာက္ ၃ လေလာက္အၾကာမွာ ကြ်န္မ company ကေန အလုပ္နားခဲ႕တယ္။ ၿပီးေတာ႕ ပုဂံမွာ ရွိတဲ႕ ေဖေဖ႕ရဲ႕ ဟုိတယ္ ကိစၥေတြ ကိုစီမံရင္း ေလ႕လာရင္း လိႈင္းရဲ႕ ဘ၀ထဲက ဒီေရ႕ ကို ေမ႕ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ႕တယ္။ ဘာၿဖစ္လို႕ သူကြ်န္မကို လိမ္ညာခဲ႕ရသလဲဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္ကိုေတာ႕ ရွာမေနခ်င္ေတာ႕ပါဘူး။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္မသူ႕ကို ခ်စ္ခဲ႕ဘူးတယ္ ခ်စ္ေနရတယ္ ဆိုရင္ ကြ်န္မဘ၀ အတြက္လံုေလာက္ပါၿပီ။ ဒီထက္ပိုၿပီး အခ်စ္အတြက္ ဘာကိုမွထပ္ၿပီး ေလာဘၾကီးမေနေတာ႕ ဘူး။ ရာသီေတြ အခ်ိန္စက္၀န္းေတြကို အလုပ္ထဲစိတ္ကို ႏွစ္ၿပီး လွလွပပ ၾကီး ၿဖတ္ေက်ာ္ပစ္လိုက္တယ္။

ဒါေပမယ္႕ ေလာကၾကီးက ကြ်န္မေနသားက်ေနတာကို မနာလိုဘူးနဲ႕တူတယ္။ တည္ၿငိမ္တဲ႕ ဘ၀ေလးကို လႈပ္ႏိုးလိုက္ၿပန္ၿပီ။ ကြ်န္မနဲ႕ ဒီေရ တို႕ ၿပန္ဆံုခဲ႕ၾကတယ္။ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ႕ သူ႕ကိုၾကည့္ရတာ တစ္ခုခုကို စိတ္ရႈပ္ေနသလိုပဲ။ သူက ကြ်န္မတို႕ဟိုတယ္မွာ လာတည္းတဲ႕ ဧည့္သည္ေပ့ါ။ ဒီေရ ကေတာ႕ ကြ်န္မကို မၿမင္ပါဘူး။ ကြ်န္မကေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ သက္ၿပင္းေတြ ခဏခဏ ရိႈက္ေနတဲ႕ ေက်ာၿပင္ကိုၾကည့္ရင္း အလြမ္းေၿဖေနတဲ႕ သူဆိုပါေတာ႕။ ရွင္ဘာေတြမ်ား ေသာကမ်ားေနတာလဲ ဒီေရ ရယ္။ ေန႕တိုင္းလိုလို ဟိုတယ္က အရက္ဘားမွာ ရွင့္ကိုေတြ႕ေနရတာ စိတ္မခ်မ္းသာလိုက္တာ။ ကြ်န္မ ရွင္နဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရင္ ေကာင္းမလား။ ရွင့္ရဲ႕ ေသာကေတြကို ကူညီၿပီးေၿဖရွင္းေပးလို႕ ရႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေပါ့။

“ဒီေရ..”

“လိႈင္း..”

“ဒီေရ တို႕ လက္ထပ္ၿပီးၾကၿပီလား”

“ဟင့္အင္း. ကိုယ္႕ရဲ႕ ေစ႕စပ္ပြဲကို ကိုယ္႕ဘက္က ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္။”

“ဘာလို႕လဲ ”

“လိႈင္း ကို ခ်စ္ခဲ႕မိတဲ႕ အခ်စ္ေတြက ကိုယ္႕ကိုယ္ႏိုင္သြားလို႕”

“ရွင္…”

“ဟုတ္တယ္. ကိုယ္႕ဘ၀မွာ လိႈင္း ဆိုတဲ႕နာမည္နဲ႕ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကုိ ပတ္သတ္ခဲ႕ ဘူးတယ္။ တစ္ေယာက္က ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ႕ လိႈင္း။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ကိုယ္႕ရဲ႕ မိေထြး လိႈင္းရဲ႕ အေမအရင္း ေဒၚခင္ေမလိႈင္း”

“မ..မ ၿဖစ္ႏိုင္တာ။ ေမေမ က လိႈင္း ကိုေမြးၿပီးၿပီ ခ်င္း ဆံုးသြားၿပီ။ဘယ္လိုလုပ္..”

“ဟုတ္တယ္။ မင္းကို ေမြးၿပီးၿပီခ်င္း ေဆးရံုမွာထားခဲ႕တယ္။ ၿပီးေတာ႕ ကိုယ္႕ေဖေဖေနာက္ကို လိုက္သြားတဲ႕ မင္းရဲ႕ ေမေမကို မုန္းလြန္းလို႕ ေသၿပီလို႕ လိမ္ေၿပာထားခဲ႕တာ။ ကိုယ္လဲ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေမေမဆံုးသြားၿပီးေနာက္မွ သိရတာ။ ကိုယ္႕ေမေမ ဆံုးၿပီး လာေခၚတဲ႕ အခ်ိန္မွာ မင္းတို႕အိမ္ကို ေဒၚခင္ေမလိႈင္း သြားခဲ႕ေသးတယ္။ အေၾကာင္းၿပခ်က္ကေတာ႕ မင္းနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႕ေပါ့။ ဒါေပမယ္႕ မင္းကေတာ႕ မရွိဘူးေလ။”

“အင္း ဟုတ္တယ္ စာေမးပြဲၿပီးေတာ႕ ေခ်ာင္းသာကို ခရီးထြက္ခဲ႕တယ္ေလ။ေဖေဖ႕ရဲ႕ ညီမေတြနဲ႕။ ေဖေဖပဲ အိမ္မွာက်န္ခဲ႕တာ အလုပ္ကိစၥရွိလို႕ ဆိုၿပီးေတာ႕”

“အဲဒီေတာ႕မွ မင္းကို ေဒၚခင္ေမလိႈင္းရဲ႕ သမီးမွန္း ကိုယ္သိခဲ႕တာ။ဒါေၾကာင့္ မင္းကိုေမ႕ပစ္ဖို႕ မင္းနဲ႕ေ၀းေ၀းေနဖို႕ ကိုယ္ဆံုးၿဖတ္ခဲ႕တယ္။ ကိုယ္႕ေမေမ တစ္ေယာက္လံုး ဆံုးရံႈးရတာ မင္းရဲ႕ အေမ ေဒၚခင္ေမလိႈင္းဆိုတဲ႕ မိန္းမေၾကာင့္။ ၿပီးေတာ႕ ကိုယ္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးကို ၿခယ္လွယ္ခဲ႕တဲ႕ မိန္းမ။ “

“ဒါဆို ကြ်န္မ တကၠသိုလ္တက္ေနတုန္း အိမ္ကိုလာလည္တဲ႕ မိန္းမၾကီးက.”

“ဟုတ္တယ္ အဲဒါ မင္းရဲ႕ အေမပဲ။ ”

“ကြ်န္မေတာင္ စိတ္ဆိုးသြားေသးတယ္။ ကြ်န္မနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွင့္အေၾကာင္းေၿပာေနတာကို အသံမေပးပဲ ရပ္ၿပီး နားေထာင္ေနလို႕ေလ. ေဖေဖ႕ရဲ႕ ဧည့္သည္က သူမ်ားကိုယ္ေရး ကိုယ္တာကို သိပ္ၿပီး စပ္စုတာပဲလို႕ ”

“အင္း ဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ ကိုယ္ႏိုင္ငံၿခားမွာ ေက်ာင္းတက္ၿပီး ၿပန္လာေတာ႕ မင္းနဲ႕ကိုယ္႕ကို လက္ထပ္ေပးဖို႕ သူၾကိဳးစားခဲ႕တယ္”

“ဟင္. ကြ်န္မေၿပာတာ ရွင့္ရဲ႕ထီးကေလးကို အမွတ္တရ သိမ္းထားတယ္ ဆိုရံုေလာက္ပါ။”

“အဟင္း အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရရင္ မင္းနဲ႕ေ၀းေနေပမယ္႕  တစ္ရက္မွ မင္းကိုေမ႕လို႕မရခဲ႕ဘူး။ ဒါေပမယ္႕ ေဒၚခင္ေမလိႈင္းရဲ႕ အစီအမံကိုလည္း ကိုယ္မလိုက္နာခ်င္ဘူး။ သူ႕ေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕သမီးထိခိုက္နစ္နာသြားရပါလား ဆိုတဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ဳိးၿဖစ္ေစခ်င္တာ။ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္နဲ႕ ႏိုင္ငံၿခားမွာေက်ာင္းတူတူ တက္ခဲ႕တဲ႕ နန္းၿမင့္ခိုင္ နဲ႕ လူသိရွင္ၾကား ကိုယ္ေစ႕စပ္ခဲ႕တယ္။”

“ဟင္. ရွင္ေစ႕စပ္တာနဲ႕ ကြ်န္မနဲ႕က ဘာဆိုင္လို႕လဲ ..”

“ဒါဆို ကိုယ္႕မွာေစ႕စပ္ထားတဲ႕သူရွိတယ္လို႕ သိသြားတာနဲ႕ ဘာၿဖစ္လို႕ ကိုယ္႕ေဘးနားကေန ေၿပးထြက္သြားရတာလဲ .”

“အဲဒါက..”

“လိႈင္း ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုယ္ ဘာလို႕ညာေနတာလဲ။ ခုလိုမ်ဳိး ကိုယ္ခံစားေနရတာ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုယ္ညာခဲ႕လို႕ လိႈင္းရဲ႕ သိလား။ တစ္ကယ္လည္း ကိုယ္ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ႕ အတိုင္း ေဒၚခင္ေမလိႈင္းခံစားခဲ႕ရပါတယ္။ အိပ္ရာထဲ လဲခဲ႕တဲ႕ထိ ဆိုပါေတာ႕။အဲဒီေနာက္ ကိုယ္႔ ေဖေဖရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ကိုယ္႕စိတ္နဲ႕ ကုိယ္႕ကိုယ္ ဦးစီးခြင့္ေတြ ရလာခဲ႕တယ္။ ၿပသနာက ကိုယ္နဲ႕ လိႈင္း ၿပန္ဆံုခဲ႕တာပဲ ”

“ဒါေၾကာင့္ ရွင္ကြ်န္မနဲ႕ ခပ္တန္းတန္းေနခဲ႕တယ္ ဆိုပါေတာ႕ ”

“အင္း. ဒါေပမယ္႕ ကိုယ္႕အခ်စ္ေတြကိုေတာ႕ ဟန္ေဆာင္ထားခဲ႕လို႕ မရဘူး။ တစ္ဖက္ကလည္း မင္းဟာ ေဒၚခင္ေမလိႈင္းရဲ႕ သမီးဆိုတဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ေမ႔လို႕မရၿပန္ဘူး။ ”

“ဒါနဲ႕မ်ား ..”

“ကိုယ္ မင္းကိုအရမ္းခ်စ္မိသြားတယ္ လိႈင္း။ ”

“ခု ကြ်န္မရဲ႕ ေမေမေရာ..”

“ကိုယ္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ သူလြန္ခဲ႕တဲ႕ ၁ လေလာက္ကပဲ ဆံုးသြားၿပီ။”

“ရွင္ အရမ္းရက္စက္တာပဲ ဒီေရ။ ဘာၿဖစ္လို႕ တည္ၿငိမ္ေနတဲ႕ ကြ်န္မရဲ႕ ဘ၀ကို ၿပန္ၿပီး လႈပ္ႏိုးခ်င္ရတာလဲ။ ကြ်န္မရဲ႕ ေမေမ ရွိေသးတယ္ဆိုလို႕ ၀မ္းသာမလိုရွိေသး ခုေတာ႕ ဆံုးသြားၿပီဆိုေတာ႕ ဘာ႕အတြက္ေၾကာင့္ ဒါေတြ ကြ်န္မကို လာေၿပာၿပေနရတာလဲ . ကြ်န္မခံစားေနရတာကို ရွင္ၿမင္ခ်င္ေသးလို႕လား”

“ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆိုတဲ႕ စကားထက္ ေလးနက္တဲ႕ စကားလံုးေတြ ရွိေသးရင္ ကိုယ္သံုးမိမွာပါ။ ခုကိုယ္ေနာင္တရေန လိႈင္း။ ခုကိုယ္႕ဘ၀ၾကီးက အဓိပၸါယ္မဲ႕ေနတယ္။ ကိုယ္႕အတြက္ မင္းလိုအပ္တယ္။ ကိုယ္မင္းကိုလိုက္ရွာခဲ႕ေသးတယ္။မီ႕ ကိုလည္း ဘယ္လိုမွ ေမးလို႕မရခဲ႕ဘူး”

“ဟုတ္တယ္ မီ ကလည္း ရွင့္ကို မုန္းေနတာ။ ရွင့္မွာ ေစ႕စပ္ထားတဲ႕ သူရွိရဲ႕ သားနဲ႕”

“ေနာက္ဆံုး မင္းေဖေဖဆီကို ကိုယ္သြားခဲ႕တယ္။ ကိုယ္႕အမွားေတြကိုလည္း ကိုယ္၀န္ခံခဲ႕တယ္။ မင္းေဖေဖ ေပးလိုက္တဲ႕ လိပ္စာနဲ႕ ကိုယ္ဒီကုိ လိုက္လာခဲ႕တာ။ ဒါေပမယ္႕ မင္းကိုယ္နဲ႕ ထြက္ၿပီး မေတြ႕ခဲ႕ဘူး။ မင္း ကိုယ္႕ကိုယ္ ေရွာင္ေနတယ္။ ”

“ဒါဆို ေဖေဖ ..သိၿပီးသားေပါ့။”

“အင္း ဟုတ္တယ္ ထီးကေလးရဲ႕ ပိုင္ရွင္ကို ခုမွပဲ ၿမင္ဖူးေတာ႕တယ္တဲ႕ ”

“ဒီေရ…”

“လိႈင္း..”

ကြ်န္မရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ညာမေနေတာ႕ပါဘူး။ ကမ္းလင့္လာတဲ႕ ဒီေရ ရဲ႕ ပုခံုးကို အလိုက္သင့္ ေမွးတင္လိုက္ရင္း အထီးက်န္မႈနဲ႕ ဘ၀အေမာေတြကို ေၿဖသိမ္႕လိုက္ေတာ႕တယ္။

 --------------------------
 တစ္ခါတစ္ေလမွသာ ဧည့္၀တ္ေက်ႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ ေဆြေလးရဲ႕ ဘေလာ႕ ေလးကို မၾကာခဏလာလည္ေပးၾကတဲ႕ ဘေလာ႕ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႕ ေၿပာရင္း 
ဘေလာ႕ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး က်န္းမာလို႕ ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္။

Sunday, 17 March 2013

ဒီေရ...လိႈင္း (၂)

  

ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကို ခန္႕မွန္းရေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ဆိုတာ ဒီေရ နဲ႕ ၿပန္ဆံုၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွ ပိုၿပီးသိလာသလိုပဲ။ဒီေရနဲ႕ ပထမဆံုးၿပန္ေတြ႕တဲေန႕က သူ႕ရဲ႕ အၿပံဳး သူ႕ရဲ႕ အၾကည့္ေတြက ေနာက္တစ္ေန႕ကြ်န္မနဲ႕ သူၿပန္ေတြ႕တဲ႕အခ်ိန္မွာ အားလံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတယ္။ ေနာက္သူနဲ႕ ကြ်န္မဆက္ဆံေရးက အလုပ္ရွင္ အလုပ္သမား ဆက္ဆံေရးထက္ မပိုၿပန္ဘူး။ တစ္ေန႕လံုး ေနလို႕မွ သူနဲ႕ ကြ်န္မ တစ္ခါေလာက္ေတာင္ မေတြ႕ၿဖစ္။ အဲ…ဒါဆိုရင္ သူေပ်ာက္သြားတဲ႕ႏွစ္ေတြမွာ ကြ်န္မကို ေမ႕ေနသလားဆိုၿပန္ေတာ႕ ။အဲဒီေန႕က ကြ်န္မ အလုပ္ေတြမ်ားေနတာနဲ႕ ေနာက္က်ေနခဲ႕တယ္။ အလုပ္ၿပီးလို႕ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ႕ ၇ နာရီခြဲ။ အိမ္ၿပန္ဖို႕ ခပ္ၿမန္ၿမန္ၿပင္ဆင္လိုက္ၿပီး ထြက္ေတာ႕မယ္ဆိုမွ ..

“လိႈင္း ….စားေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႕ က ကြ်န္ေတာ္႕ကို ေစာင့္ေနခဲ႕ေသးလားတဲ႕ ။”

. ရုတ္တရက္ၾကီး အေမးခံလိုက္ရတာမို႕ အရမ္းကို အံ႕ၾသသြားမိတာ အမွန္။

“အင္း ဟုတ္တယ္ ေစာင့္ေနခဲ႕ေသးတယ္။ ရွင့္ရဲ႕ထီးေလးကို ၿပန္ေပးမလို႕ ေလ”

“ဟုတ္တယ္ ကိုယ္႕ေမေမ ေဆးရံုတင္လိုက္ရတယ္ေလ။ ဒါေပမယ္႕ ကိုယ္ကံဆိုးတယ္ ကိုယ္ ေဆးရံုေရာက္ေတာ႕ ေမေမ ဆံုးသြားၿပီ”

ေၾသာ္ သူဒါေၾကာင့္ေပ်ာက္သြားတာကိုးလို႕ နားလည္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႕ သူက သူ႕ရဲ႕ ရံုးခန္းထဲၿပန္လွည့္၀င္သြားတယ္။ ကြ်န္မမွာသာ ဘယ္လိုခံစားလို႕ ခံစားရမယ္မွန္းမသိဘူး။ တစ္ကယ္ဆို ဒီကိစၥကို ၿပန္မေၿပာၿပလဲ ၿဖစ္ေနတာပဲ ။ ဒါေပမယ္႕ ဘာလို႕ ကြ်န္မကို ေၿပာၿပခ်င္ရၿပန္တာလဲ ။ 

          အဲဒီလိုမ်ဳိးက တစ္ဖံု။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ႕ .

“လိႈင္း က လိႈင္း ေမေမ နဲ႕ တူလားတဲ႕ “..

ခက္တာပဲ ကြ်န္မကို ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္းဆံုးသြားတဲ႕ ေမေမ႕ ကို တစ္ခါမွ မၿမင္ခဲ႕ဖူးဘူး။ ေဖေဖ ရဲ႕ ေမတၱာေတြအားလံုးကိုပဲ ရထားလို႕လားေတာ႕ မသိဘူး ကြ်န္မရဲ႕ ဘ၀မွာ ေမေမ မရွိဖူးရယ္လို႕ တစ္ခါမွ် အားမငယ္ခဲ႕ ဖူးဘူး။

“ဟိုေလ အဲဒါ ဒီေရ ကဘာလို႕ ေမးတာလဲ”

“အဟင္း သမီးလိုခ်င္ အေမၾကည့္တဲ႕ အဲဒါေၾကာင့္မို႕ပါ ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး ” တဲ႕။

ေၾသာ္ သမီးလိုခ်င္ အေမၾကည့္တဲ႕ ဆိုတဲ႕စကားက အေမးခံရတဲ႕ ကြ်န္မအတြက္ ဘာမွ မဟုတ္ဘူးတဲ႕လား။ သူေမးလိုက္တာက ကြ်န္မရဲ႕ အေမေလ။ ဒါဆုိ သူက ကြ်န္မကို ..လို ခ်င္..အ…အ.အာ…. မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ္ကသာ ေမးခြန္းေတြ ေမးၿပီး စိတ္ထဲဗ်ာမ်ားေနတာ ဒီေရ ကေတာ႕ အဲဒီလို ေမးခ်င္တာေလး တစ္ခြန္းေမး ၿပီးရင္ ေက်ာခိုင္းၿပီး ထြက္သြားၿပီ။ ကိုယ္႕မွာသာ တစ္ကိုယ္တည္း ေမးခြန္းေတြနဲ႕ က်န္ခဲ႕တာ။

“လိႈင္း ရွင့္ရဲ႕ ဒီေရ က ထူးဆန္းတယ္ေနာ္။ ”

“အင္း ..ဘာၿဖစ္လို႕လဲ အၿမီးေပါက္ၿပီး ဂ်ဳိထြက္ေနလို႕ လား.”

“အဟမ္း..အဟမ္း ..”ေခ်ာင္းလန္႕သံၾကားလို႕ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ႕ သူက အေပါက္၀မွာ မတ္တပ္ရပ္လို႕ မ်က္ႏွာက ၿပံဳးစိစိနဲ႕.။ ၿပီးေတာ႕ ေၿပာသြားေသးတယ္ အနားနား ကပ္ၿပီး

“ကိုယ ္ေသခ်ာတယ္ လိႈင္းေၿပာတဲ႕ အၿမီးနဲ႕ဂ်ဳိ ကိုယ္႕မွာ မရွိဘူးတဲ႕ ”

ကြ်န္မ မွာ မ်က္ႏွာဘယ္လိုထားလို႕ထားရမယ္ကို မသိတာ။ တစ္ကယ္ေတာ႕ မီ က ဒီေရနဲ႕ ကြ်န္မကို ေန႕တိုင္းစေနလြန္းလို႕။ ဒီေန႕လညး္ မီ က မစခင္ ကြ်န္မက ၾကိဳၿပီး ဘုေတာလိုက္တာ။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕ သူက ကြ်န္မတို႕အခန္းေရွ႕ေရာက္ေနတာ။ မီ ကိုပဲ စိတ္ထဲမွာ ၾကိတ္ၿပီး ၾကိမ္ဆဲ ပစ္လိုက္တယ္ ။ မီ ကေတာ႕ သူ႕ကို ကြ်န္မမဲေနမွာစိုးလို႕ လား မသိ အခန္းအၿပင္ဖက္ကို လွ်ာေလးထုတ္ ေခါင္းေလးပုၿပီး ထြက္သြားၿပီ။
          တစ္ကယ္လည္း မီ တို႕စခ်င္လည္း စခ်င္စရာ။ တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္မရဲ႕ စားပြဲေရွ႕ကေန အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာၿပီး ေခါက္တုန္႕ေခါက္ၿပန္ေလွ်ာက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ၿပန္ေတာ႕ တစ္ပတ္လံုးေနလို႕မွ သူ႕မ်က္ႏွာတစ္ခါေလာက္ေတာင္ ေတြ႕ရသည္မရွိ။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ၿပန္ေတာ႕ ေန႕လည္စာ ကြ်န္မစားဖို႕ဆိုၿပီး ပို႕ခိုင္းေပးတတ္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႕ သူနဲ႕ ကြ်န္မရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကေတာ႕ အလုပ္ရွင္ အလုပ္သမားထက္ ပိုသည္လို႕မရွိ။ သူ႕ကို ၾကည့္ရတာ ေန႕တိုင္းအေရာင္ေၿပာင္းေနသလိုပဲ။ သူ႕ရဲ႕ စိတ္ကို ခန္႕မွန္းရတာ ကြ်န္မအတြက္ေတာ႕ အေၿဖမရွိတဲ႕ ပုစၦာတြက္တစ္ပုဒ္ကို တြက္ေနရသလိုပဲ။

          ေၾသာ္ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဇာတ္ေမွ်ာၾကီး ၿဖစ္ေတာ႕မယ္ထင္ပါရဲ႕။

“လိႈင္း ရွင့္ကို ခ်စ္တယ္ လို႕မေၿပာေသးဘူးလား။ ေဘးကၾကည့္ေနတဲ႕ သူေတာင္ သိတယ္ .။ လိႈင္း ကို စိတ္၀င္စားေနတယ္ ဆိုတာ”

“အင္း.”

“တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ေလ လိႈင္း ကို သူက တမင္ေရွာင္ေနသလိုပဲေနာ္။”

“အင္း.”

“အဲ…..ဒါေပမယ္႕ လိႈင္းကိုေတာ႕ ဂရုစိုက္သား။ လႈိင္းမွာ ထမင္းခ်ဳိင့္ မပါတဲ႕ေန႕ဆို သူဘယ္လို ၾကည့္ေနလဲ မသိဘူးေနာ္။ ထမင္းလာ၀ယ္ ပို႕ေရာ”

“အင္း ..နတ္မ်က္စိ ရွိတယ္ ထင္တယ္”

“ဟာ လိႈင္း ကလဲ မီက အတည္ေၿပာေနတာကို”

“ေအးေလ က်ဳပ္ကေရာ အေပ်ာ္ပဲ ၾကိဳက္မွာပါလို႕ ေၿပာေနလို႕ လား”

“လိႈင္း ေနာ္ ေနာက္တီး ေနာက္ေတာက္နဲ႕ မီ ကတစ္ကယ္ေၿပာေနတာ။ အသက္ေတြလည္းၾကီးၿပီး ၾကိဳက္ရင္လဲ ၿမန္ၿမန္ယူၾကၿပီးေရာ ”

“ဟဲ႕ မီရယ္ က်ဳပ္ကယူပါ့မယ္ ဆိုတာေတာင္ ရွင့္ရဲ႕ အခန္းထဲက ဘိုးေတာ္က ခဏေနဦး ပုတီးစိပ္ေနတယ္ ဆိုေတာ႕ ေဟာဒီက မိလိႈင္း ဘာလုပ္ႏိုင္မွာတုန္း။ ဂတံုးတံုး အ၀တ္၀ါေလး၀တ္ၿပီး ၾကိဳေဆာက္ထားတဲ႕ ဇရပ္မွာ ေစာင့္ေနရံံုပဲ တတ္ႏိုင္တယ္။”

“ေအးေဟ႕ ေစာင့္ေစာင့္ ေနာ္။ ေတာ္ၾကာ သူမ်ားေနာက္ပါသြားမွ မိလိႈင္းတို႕ ရင္ကြဲပက္လက္နဲ႕ မီ ရယ္ ဆိုရင္ေတာ႕ ေလ ”

အဲဒီတုန္းက မီ ေၿပာခဲ႕တာ ကြ်န္မအတြက္ ၾကိဳတင္နမိတ္မ်ားလား မသိပါဘူး။ ေနာက္ထပ္လအနည္းငယ္ေလာက္အၾကာမွာ ကြ်န္မ စာခ်ဳပ္စာတန္းအခ်ဳိ႕ကို အစုရွယ္ယာ၀င္ အန္တီၾကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္ကို သြားပို႕ေပးရတယ္။ ခဏေစာင့္ပါလို႕ေၿပာၿပီ ဓာတ္ပံု အယ္ဘမ္ ေတြေရွ႕ခ်ေပးခဲ႕တာနဲ႕ ကြ်န္မလည္း ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး ယူၾကည့္မိလိုက္တယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ကြ်န္မအတြက္ ရင္ကြဲပက္လက္ၿဖစ္ေစမယ္႕ ဓာတ္ပံုအခ်ဳိ႕ကိုေတြ႕ခဲ႕တာပဲ။

“အန္တီ ဒီဓာတ္ပံုေတြ က …”

“ေၾသာ္ ဟုတ္တယ္ သမီးရဲ႕ ဒါ ဒီေရ တို႕ ေစ႕စပ္ပြဲေန႕က ရိုက္ထားတာေလ။ ၾကာၿပီ ေကာင္မေလးက ခုႏိုင္ငံၿခားမွာေလ။ အန္တီရဲ႕ တူမေပါ့။ ခုေခာတ္ကေလးေတြမ်ား နားကို မလည္ႏိုင္ပါဘူးကြယ္။ ေစ႕စပ္ထားတာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ခုထိ လက္ထပ္ပြဲ ကုိဟိုေရႊ႕ဒီေရႊ႕နဲ႕။ ဒီေရ ေဖေဖ နဲ႕ တိုင္ပင္ထားတာေတာ႕ ဒီႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္ေတာ႕ မဂၤလာပြဲကို မရရေအာင္ စီစဥ္မွၿဖစ္မယ္လို႕။ အန္တီတို႕ ဘက္ က မိန္းကေလး ရွင္ မဟုတ္လား..”

“အင္း…ဟုတ္ ဟုတ္ တာေပါ့…”

လို႕ ၀ဲလာတဲ႕ မ်က္ရည္ကို မသိမသာေလး ထိန္းရင္း တုန္ယင္ေနတဲ႕ အသံ.

“အန္တီ သမီးကို ၿပန္ခြင့္ၿပဳပါအုန္းေနာ္ .” 

လို႕ ႏႈတ္ဆက္ရင္း ထၿပန္လာခဲ႕တယ္။ 
အၿပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ႕ အိမ္အၿပင္မွာ မိုးေတြသည္းေနတယ္ ဒီေရ …..

--------ဒီေရ လိႈင္း ဇာတ္သိမ္းေလးကို တတ္ႏိုင္သမွ် ၿမန္ၿမန္ေလးေရးၿပီး တင္ေပးပါ့မယ္လို႕ မွာရင္း
ဘေလာ႕ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ႏွမ မ်ားအားလံုး က်န္းမာလို႕ ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္။
 


Friday, 8 March 2013

ဒီေရ.လိႈင္း (၁)






ေဖေဖ ကေတာ႕ေၿပာဖူးတယ္။ ကြ်န္မေမြးၿပီးကာစ ကြ်န္မရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို ၿမင္လိုက္ရံုနဲ႕တင္ ေဖေဖရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေဖာ္မၿပႏိုင္ေလာက္တဲ႕ ၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႕ ရင္ထဲမွာ လိႈင္းထန္သြားသလို လႈပ္ခနဲ ၿဖစ္သြားတဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ဳိးၿဖစ္မိတယ္တ႕ဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မရဲ႕ နာမည္ကို ထူးထူးၿခားၿခား တစ္လံုးတည္း လိႈင္း ဆိုၿပီး ေခၚၿဖစ္သြားတယ္တဲ႕။  ဘာေၾကာင့္ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ပါ လူတိုင္းမွာ နာမည္ အမည္သညာ တစ္ခုဆီရွိၾကတာပါပဲ ။ အထူးအဆန္းမွ မဟုတ္တာ။ အဲ ထူးဆန္းတာက ဒီေန႕မွ ကြ်န္မတို႕ရဲ႕ ၁၀ တန္း (B) ခန္းကို ေၿပာင္းလာတဲ႕ ေကာင္ေလးပဲ။ သူ႕နာမည္က ဒီေရ..တဲ႕ 

          အတန္းပိုင္ဆရာမက ေက်ာင္းသားသစ္ရဲ႕ နာမည္ကို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တာနဲ႕ တစ္ၿပိဳင္နက္ တိုးတိုး တိုးတိုး ထြက္လာတဲ႕ အသံက ဒီေရ …လိႈင္း  ဒီေရ …လိႈင္း တဲ႕။ ခက္တာပဲ။ အဲေကာင္ေလး ပံုစံၾကည့္ရတာေတာ႕ နည္းနည္းေလး မာေရ ေၾကာေရ ႏိုင္မယ္႕ပံု။ ဟြန္း ပံုစံကိုက မာန္ပဲ တင္းေနသလိုလို မာနပဲ ၾကီးသလိုလို မ်က္ႏွာက ၿဖဴဖတ္ၿဖဴေရာ္နဲ႕ ဒါေပမယ္႕ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေတာ႕ ရွိပံုရတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ဘာလို႕မွန္းေတာ႕ ကြ်န္မ မသိဘူး သူ႕နာမည္ ကိုေတာ႕ သေဘာက်ႏွစ္သက္မိသလိုပဲ။ ႏႈတ္ခမ္းေလး လႈပ္ရံု ကြ်န္မလဲ တိုးတိုးေလး ညည္းေနမိခဲ႕တယ္ ဒီေရ…လိႈင္း ..ဒီေရ..လိႈင္း လို႕။

          ေနာက္ေန႕ အခန္းထဲသြားေတာ႕ ဘယ္ေက်ာင္းသားေတြ လက္သရမ္းလဲ မသိပါဘူး စာသင္တဲ႕ ေက်ာက္သင္ပုန္းမွာ ဒီေရ + လိႈင္း ဆိုၿပီး ေရးၿပီး စထားၾကတယ္။ ကြ်န္မေလ ရွက္သလို လို သေဘာပဲ က်သလိုလိုနဲ႕။ သူကေတာ႕ အဲလို မဟုတ္ခဲ႕ ဘူး။ မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ သူ႕ရဲ႕ တုန္႕ၿပန္မႈကေတာ႕ ၿပင္းထန္လြန္းတယ္။

“ေအး မင္းတုိ႕ ဒီလို ေနာက္ခ်င္ၾကတယ္ ဆိုရင္ လိႈင္း ဆိုတဲ႕ နာမည္ပါတဲ႕ မိန္းမ မ်ဳိးနဲ႕ မစနဲ႕တဲ႕ ။ အဲဒၤီ လိႈင္း ဆိုတဲ႕ အသံကို ငါၾကားမိတာနဲ႕ ေအာ႕ ႏွလံုးနာလြန္းလို႕တဲ႕.”

ကြ်န္မေလ ၾကားမိကာစကဆို ရွက္လဲရွက္ . ၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မက သူလိုလူတစ္ေယာက္ ေအာ႕ ႏွလံုးနာစရာ ဘာမ်ားရွိေနလို႕ လဲ။ သူ႕ကို ကြ်န္မလဲ တစ္ခြန္းပဲ အဲဒီေန႕ က ၿပန္ေၿပာခဲ႕ ပါတယ္။

“ရြယ္တူ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ဒီလို နိမ္နိမ္ခ်ခ် ေၿပာတတ္တဲ႕ ေယာက္က်ားမဆန္တဲ႕ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ဖူးတာ ငါ့ဘ၀မွာ ဒါဟာ ပထမဆံုး အၾကိမ္ပဲလို႕ ”

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြ်န္မထင္ထားခဲ႕တာ ကြ်န္မသူ႕ ကို မုန္းတယ္လို႕ ေပါ့။ သူ႕ေၾကာင့္ ကြ်န္မ အရွက္ရခဲ႕တာ။ ေနာက္ေန႕ေတြမွာေတာ႕ ကြ်န္မသူ႕ကို မၾကည့္မိေအာင္ေနတယ္။ ဂရုမစိုက္သလို ေနတယ္။ သူနဲ႕ ကြ်န္မ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္မိေအာင္ ေနခဲ႕တယ္။ သူဆိုတာ ကြ်န္မဘ၀မွာ မရွိေအာင္ေနခဲ႕တယ္။ ဒါေပမယ္႕ အဲဒီိလို ဂရုတစ္စိုက္ ေမ႕ေဖ်ာက္ခဲ႕မိတာကိုးက  ဒီေရ ဆိုတဲ႕ လူတစ္ေယာက္ ကြ်န္မရဲ႕ စိတ္ထဲကို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္လာခဲ႕တာပဲ။ 

ကြ်န္မတို႕ ၁၀ တန္းစာေမးပြဲေတြ မနက္ၿဖန္ဆို ေနာက္ဆံုး တစ္ဘာသာပဲ ေၿဖရေတာ႕မယ္။ ေရွ႕ဘာသာေတြ အကုန္လံုး ကုိယ္မွန္းထားသေလာက္ေၿဖႏိုင္တာမို႕ စိတ္ထဲမွာအရမ္းကို တက္ၾကြေနမိတယ္။ အခ်ိန္ရသေလာက္ ေမးခြန္းနဲ႕ အေၿဖေတြ ၿပန္တိုက္ၿပီး အခ်ိန္ၿပည့္ ေခါင္းေလာင္းထိုးမွပဲ စာေမးပြဲခန္းထဲက ကြ်န္မထြက္ခဲ႕မိတယ္။ အၿပင္ေရာက္ေတာ႕ မထင္မွတ္စြာပဲ မိုးကရြာေနတယ္။ ဒုကၡပါပဲ ေဖေဖ႕ကားက လမ္းထိပ္မွာပဲ ေစာင့္ေနမွာ။ ေက်ာင္းေရွ႕လမ္းက က်ဥ္းလြန္းေတာ႕ ကားေတြ အရမ္းၾကပ္ေနလို႕ လမ္းထိပ္မွာပဲ ေစာင့္ပါလို႕ မွာထားတာ။ ဒီအခ်ိန္အခါမဟုတ္တဲ႕ မိုးေၾကာင့္ေတာ႕ ခက္တာပဲလို႕ စိတ္ထဲမွာေတြးလိုက္မိတယ္။

          တစ္ကယ္အံ႕ၾသစရာပဲ ကြ်န္မရဲ႕လြယ္အိတ္ကို ရုတ္တရက္ဆြဲယူုၿပီး ထီးကို ဖ်တ္ကနဲ ထည့္ ၿပီးေတာ႕ လစ္ခနဲေၿပးထြက္သြားတဲ႕သူက ဒီေရ တဲ႕ ။ ရွင္ဘယ္လိုလူလဲ ဒီေရ ရယ္။ ရွင္ပဲ ေအာ႕ႏွလံုးနာတဲ႕ လိႈင္း ဆို ။ အဲဒီေန႕က ကြ်န္မရဲ႕ စိတ္ထဲ ေက်နပ္သလိုလို သူ႕အေပၚထားတဲ႕ အမုန္းေတြပဲ ေပ်ာက္သြားသလိုလို မိုးရြာၾကီးထဲမွာ သူေပးတဲ႕ ထီးေလးေဆာင္းၿပီး ေလွ်ာက္ေနရတာကိုးက ပိုၿပီး လံုၿခံဳမႈ ေအးၿမမႈေတြ ရွိေနသလိုလို။ အးို ..သိေတာ႕ပါဘူး ဘာမွန္းကို။ 

          ေနာက္ေန႕ စာေမးပြဲၿပီးေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ ထီးေလးကို ၿပန္ေပးဖို႕ ကြ်န္မ သူတို႕အခန္းေရွ႕က ေစာင့္ေနမိေသးတယ္၊ ။ဒါေပမယ္႕ အဲဒီေန႕ထဲက ဒီေရ ဆိုတဲ႕သူ ကြ်န္မရဲ႕ ဘ၀ထဲကေန အၿပီးေပ်ာက္ကြယ္  သြားခဲ႕တာ ဒီေန႕ ဒီခ်ိန္ထိပဲ။ ခုခ်ိန္ထိ သူ႔ရဲ႕ ထီးကေလးကို ကြ်န္မသိမ္းထားမိေသးတယ္။ တစ္ေန႕ေန႕ ပိုင္ရွင္ၿပန္လာရင္ ၿပန္ေပးမယ္ဆိုတဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ေပါ့။ 

          “လိႈင္း ေရ မနက္ၿဖန္ company ကို ေစာေစာလာေပးေနာ္။ ဦးထင္လင္းထန္ရဲ႕ သား ဒါရိုက္တာေပါက္စ အသစ္စက္စက္ေလးက ရံုးစၿပီး တက္မဲ႕ ရက္ပါတဲ႕ ရွင္။ ”

          “ဟုတ္ကဲ႕ ပါ ေဒၚမီမီခင္ ရွင္။ ေနပါအုန္း မနက္ေစာေစာရံုးလာၿပီး ဒါရိုက္တာ အသစ္ေလးကို ၾကိဳရမယ္႕ သူက ေဟာဒီက admin manger ၾကီး မဟုတ္ဘူးလား။”

          “ဟုတ္ေတာ႕ ဟုတ္တာေပါ့ လိႈင္းရယ္ ကြ်န္မတို႕က ရွင့္လို အပ်ဳိၾကီး တစ္ကုိယ္တည္း ဟုတ္ဘူးရွင့္ ။ သားနဲ႕ သမီးနဲ႕ ေယာက္က်ားနဲ႕ ဆိုေတာ႕ အလုပ္မ်ားတယ္ ။ လုပ္ပါ သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္ ေနာ္..ေနာ္”

မီ ဆိုတာက ကြ်န္မရဲ႕ တကၠသုိလ္တက္ထဲက သူငယ္ခ်င္း ခုလဲအလုပ္ထဲမွာ တူတူဆိုေတာ႕ ကိုယ္႕လက္ေအာက္ လူဆိုေပမယ္႕လည္း ဒီလိုပါပဲ ငဲ႕ေနရတာနဲ႕ မနက္ၿဖန္ ဒါရိုက္တာေပါက္စ အတြက္ ကြ်န္မပဲ ရံုးေစာေစာလာရေတာ႕မွာေပါ့။ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကို ကြ်န္မ ေခါင္းၿငိမ္႕ၿပလိုက္တာနဲ႕ တစ္ၿပိဳင္နက္ မီ ကေတာ႕ သူ႕သားေက်ာင္းၾကိဳဖို႕ မမီမွာစိုးတာနဲ႕ ေၿပးရွာၿပီ။ ဟြန္း ဒါေၾကာင့္ ေယာက္က်ားမလိုခ်င္တာ။ ကုိယ္႕ဘာသာကိုယ္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနလို႕ ရတဲ႕ဟာကို အလကား မိန္းမေတြမ်ား ဒုကၡခံခ်င္ၾကတာပဲ။ 

          ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ ရံုးေရာက္တာနဲ႕  ဒါရိုက္တာေပါက္စေနမယ္႕ အခန္းမွာ ဘာေတြမ်ားလိုအပ္ေသးလဲစစ္ သူ႕ အတြက္ခန္႕ေပးထားတဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးမေလးေရာက္လာေတာ႕ ေနရာခ်ေပးနဲ႕ မနက္ ၁၀ နာရီထိုးေရာ။ ဒီခ်ိန္ထိေတာ႕ ဒါရိုက္တာေပါက္စ မေရာက္လာေသးဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ သူမၿခင္းထဲ ထည့္လာတဲ႕ မနက္စာ စားေသာက္ခန္းထဲမွာ ထိုင္စားေနလိုက္တယ္ ။ ဗိုက္ဆာလာၿပီေလ မိုးက်ေရႊကိုယ္က ေပၚလာေတာ္ မမူေသးဘူး။ 

          တစ္ကယ္ေတာ႕ ကံၾကမၼာဆိုတာကိုယ္မၿမင္ႏိုင္တဲ႕အရာ အရမ္းကို ဆန္းၾကယ္တာပဲ။ သူဟာ ကြ်န္မဘ၀ထဲကို ရုတ္တရက္၀င္လာတယ္ ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပန္တယ္ ေဟာၾကည့္ ဒါရိုက္တာေပါက္စဆိုတဲ႕ သူက  ဒီေရ တဲ႕။ တစ္ကယ္ေတာ႕ေလ သူေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ႕ ကာလေတြမွာ သူ႕ဘ၀မွာ လိႈင္းဆိုတဲ႕ မိန္းကေလးကို ေမ႕ေမ႕ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ရွိေနခဲ႕မယ္လို႕ ထင္ခဲ႕တာ။ ဒါေပမယ္႕ ဒီေန႕ သူကြ်န္မကို ေတြ႕လိုက္ေတာ႕ အရမ္းကို ၀မ္းသာသြားတဲ႕ပံုပဲ။ ၿပီးေတာ႕ သူစကားေတြ အမ်ားၾကီး ေၿပာခ်င္ေနပံု ရတယ္။ အလုပ္ကလူၾကီးေတြနဲ႕ ေတြ႕ေနလို႕သာ ကြ်န္မကို ဘာမွ မေၿပာတာ။ သူစကားေၿပာေနရင္း ကြ်န္မကို ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္ လုပ္ေနတာ ကြ်န္မသိတာေပါ့။

 ၿပီးေတာ႕ ၿပန္ကာနီး ကြ်န္မနားကပ္ၿပီး သူေၿပာသြားေသးတယ္ 

"ကိုယ္တုိ႕ မနက္ၿဖန္ေလာက္ေတာ႕ စကားေတြအမ်ားၾကီးေၿပာဖို႕ အခ်ိန္ရေလာက္ပါတယ္တဲ႕။"

 ရွင္ဟာေလ ကြ်န္မကပဲ ရွင္နဲ႕စကားေၿပာဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ႕ သူလို႕မ်ား ထင္ေနသလားဟင္။ 
          ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဒီေရ ရယ္ ဒီေန႕ ကြ်န္မေပ်ာ္ေနတယ္ သိလား။


---အပိုင္း ၂ ကိုေတာ႕ မၾကာခင္တင္ေပးႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနပါတယ္။
ဘေလာ႕ ေမာင္ႏွမ မ်ား က်န္းမာလို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရင္း..အလုပ္အားတုန္းေလး 
 စိတ္ထဲမွာ စာစီထားေတာေလးေတြ ခ်ေရးမိလိုက္ၿပန္တယ္။

Sunday, 20 January 2013

ဘ နဲ႕ ၀ ေပါင္းတဲ႕ ဘ၀






တစ္ခါတစ္ေလမွာ ေလးေနတဲ႕ စိတ္ေတြကို ခဏေလာက္ ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ပစ္ခ်ထားလိုက္လို႕ ရရင္ ေကာင္းမယ္လို႕ ခဏခဏ ေတြးမိတယ္။ စိတ္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္ဟာ ဘာလဲ တစ္ကယ္ပဲ မသိေတာ႕ ဘူး။ သီခ်င္းေတြ ေအာ္ဆိုပစ္လိုက္ရင္ ေကာင္းမလား။ ဒါမွမဟုတ္ အနားမွာ ရွိတဲ႕ ပစၥည္းေတြ ပဲ ေအာ္ဟစ္ရိုက္ခြဲ ပစ္လိုက္ရင္ ေကာင္းမလား။ ဒါမွမဟုတ္ မိန္းကေလး ပီပီသသ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ပဲ အေဖာ္လုပ္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား။ ဒါလဲ ရိုးေနပါၿပီေလ။ ငိုခဲ႕ ရလြန္းလို႕လဲ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ကုန္လုၿပီ။ တစ္ခါတစ္ခါ လူမသိေအာင္ ၾကိတ္ၾကိတ္ၿပီး ရိႈက္တတ္တဲ႕ အက်င့္ကေလးေတာင္ ရေနခဲ႕ၿပီ။ 

           “ပိုက္ဆံေလး ၂ ေသာင္း ၃ ေသာင္းေလာက္ဟာ မင္းဘ၀ အတြက္ ဒီေလာက္ေတာင္ အေရးပါသလားတဲ႕။”

အေရးပါတာေပါ့။ အဲဒီပိုက္ဆံေလး ၂  ေသာင္း ၃ေသာင္းေလာက္ basic salary နဲ႕ အလုပ္ရဖို႕ အတြက္ ကြ်န္မ ၁၀ တန္းေအာင္ ေအာင္ၾကိဳးစားခဲ႕ ရတယ္။ ဒါပဲ လားဆိုေတာ႕ ဘြဲ႕ ဆိုတဲ႕ စာရြက္ တစ္ရြက္ ကိုင္ႏိုင္ေအာင္ အိမ္မွာ စက္ခ်ဳပ္ၿပီး အေ၀းသင္ဆိုတာကို ေၿပးဟယ္ လႊားဟယ္နဲ႕ ယူခဲ႕ ရတယ္။ ဒါနဲ႕လဲ မလံုေလာက္ေသးဘူး ခုလို စာရင္းကိုင္ လစာေကာင္းေကာင္းရဖို႕ အတြက္ စာရင္းကိုင္ သင္တန္းဆိုတာကို  အေ၀းသင္နဲ႕ အၿပိဳင္ သံုးႏွစ္ေလာက္ တတ္ခဲ႕ ရတယ္။ ၾကားထဲမွာ ကုန္တဲ႕ အခ်ိန္ေတြ ကြ်န္မရဲ႕ ေခြ်းေတြ မိဘေတြရဲ႕ ငါ့သမီးေလး ၿဖစ္လာမွာပါဆိုတဲ႕ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ။ အမ်ားၾကီးရင္းထားရတာ။ ဒါေတာင္ ခုမွ အစ လက္ေထာက္စာရင္းကိုင္ ဆိုတဲ႕ ေနရာက စရမွာ။ ေရွ႕ဆက္ဘာေတြ ထပ္ရင္းရ အုန္းမလဲ ကြ်န္မမသိေသးဘူး။

“အင္တာဗ်ဴးေလး တစ္ခု လြတ္သြားေတာ႕ မင္းဘ၀ အတြက္ ဘာမ်ား ထိခိုက္သြားႏိုင္သလဲတဲ႕”

ေရနစ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေကာက္ရိုးေလး တစ္မွ်င္ကလဲ ကြ်န္မဘ၀ အတြက္ကူကယ္ရာပဲေလ။ မေတာ္လို႕ ကြ်န္မ မသြားခဲ႕ လို႕ ဒီအလုပ္ကို လက္လႊတ္လိုက္ရၿပီ ဆိုပါေတာ႕ ေနာက္ထပ္ အင္တာဗ်ဴးေတြ ဘယ္ႏွစ္ခု ထပ္ေၿဖရအုန္းမလဲ မသိႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္လို သူလို ဘ၀မ်ဳိးနဲ႕ အလုပ္ေလွ်ာက္ေနတဲ႕ သူေတြ မ်ားတာမွ အမ်ားၾကီး။
            ဒီလို အင္တာဗ်ဴးေလး ရဖို႕အတြက္ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ၾကိဳးစားထားရလဲ။ ကြ်န္မဆင္းရဲတယ္။ ဒီေန႕မွာထမင္းစားၿပီး ေနာက္ေန႕မနက္မိုးလင္းရင္ ငါဘယ္ကေန ပိုက္ဆံရမလဲလို႕ ေတြးရတဲ႕ ဘ၀ၾကီးကို မုန္းမိေနတာၾကာၿပီ။ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းကဆို ကိုယ္ရွာတဲ႕ ပိုက္ဆံမေလာက္လို႕ အေမ႕ဆီကေနမ်ား လက္ၿဖန္႕ၿပီး မုန္႕ဖုိးေတာင္းရၿပီဆိုရင္ ရင္ထဲမွာ အလံုးၾကီးဆို႕ေနသလိုပဲ။ ကြ်န္မကို မုန္႕ဖိုးေပးလိုက္ၿပီ ဆိုရင္ ဒီေန႕အဖို႕ အိမ္က ဟင္းဟာ ငါးပိရည္တစ္ခြက္ထဲ ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္သြားႏိုင္တာကိုး။ ငါ့ေၾကာင့္ ဆိုတဲ႕ စိတ္က ဘယ္လိုမွ ေၿဖလို႕မရဘူး။ အဲဒီေန႕ တစ္ေန႕လံုး ေက်ာင္းမွာ ေငါင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕ ။ ေက်ာင္းမတက္ေတာ႕ ဘူးလို႕ ဆံုးၿဖတ္မိတာလဲ အခါခါပဲ။ ေက်ာင္းမတက္ေတာ႕ ဘူးဆိုရင္ ကြ်န္မရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအလုပ္က ဘာလဲ ဆိုတဲ႕ ေမးခြန္းကို မေၿဖႏိုင္လို႕သာ ၾကိတ္မိတ္ၿပီးတက္ခဲ႕ရတာ။ သူမ်ားေတြေက်ာင္းလာၿပီး လွတပတေလးေတြမ်ားၿမင္ရင္ ကြ်န္မအရမ္းအားက်မိတာ။ သူတို႕လို ကြ်န္မ လွတပတမွ မေနႏိုင္ခဲ႕တာ။

“ငါ့ဘ၀နဲ႕ ငါဆို ငါ့မိဘေတြနဲ႕ ခြဲၿပီး ေရေၿမရပ္ၿခားကို ဘာသြားၿပီး အလုပ္ လုပ္စရာလုိလဲ မင္းေၾကာင့္ မင္းရဲ႕ ကိုယ္႕ဘ၀ ကိုယ္တည္ေထာင္ၾကရေအာင္ဆိုတဲ႕ စကားေလးတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ငါ သြားရတာ။ ဒါေပမယ္႕ ကြာ..
ငါသြားတဲ႕ အခ်ိန္ေလးကိုေတာင္ မင္းက ေလဆိပ္ကို လိုက္မပို႕ ႏိုင္ဘူးဆိုတာကေတာ႕ ကြာ…”

ဟုတ္တယ ္…ေမာင့္ ဘက္က ၾကည့္ရင္လဲ မွန္တယ္။ ကြ်န္မဘက္က ၾကည့္ရင္လဲ မွန္တယ္။ ကြ်န္မကို အလုပ္က အင္တာဗ်ဴး ဒုတိယအၾကိမ္ ေခၚတဲ႕ အခ်ိန္ မို႕ လို႕ ပါ ေမာင္ရယ္။ ကံေကာင္းရင္ ကြ်န္မ အလုပ္ရသြားႏိုင္တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ ေမာင့္ ဘ၀နဲ႕ ေမာင္ဆို ပင္ပန္းဆင္းရဲ ခံေနစရာမလိုပါဘူး။ ေမာင္ တို႕မိဘေတြက အေၿခခိုင္ၿပီးသားေတြပဲ။  ကြ်န္မ ဆင္းရဲ မွန္းသိရဲ႕ သားနဲ႕ ေမာင္ခ်စ္ခဲ႕တာ ကို လဲသိတယ္။ အစစအရာရာ ကြ်န္မဘက္က မရွိမာနေတြနဲ႕ တင္းမာေနသေလာက္ ေမာင့္ဘက္က နားလည္ခ်စ္ေပးခဲ႕တာေတြလဲ သိတယ္။ ကြ်န္မလဲ ေမာင့္ ကိုခ်စ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ၿဖစ္လာတဲ႕ အေၿခအေနနဲ႕ ၿဖစ္ေနတဲ႕ ဘ၀ကို ဦးစားေပးခဲ႕ မိတာ ေမာင့္ ကို မခ်စ္လို႕မွ မဟုတ္ပဲ။
တစ္ကယ္ဆို ေမာင္နဲ႕ အၾကာၾကီးခြဲရေတာ႕ မယ္ဆိုတဲ႕ အသိနဲ႕တင္ မနက္ၿဖန္ကို ဆက္လွမ္းဖို႕ အားအင္ေတြ ကုန္ခမ္းေနတာ  ေမာင္ မွ မသိပဲ။ ေမာင္ တစ္ေယာက္ ေရၿခား ေၿမၿခားကို အခ်ိန္အၾကာၾကီး ထြက္ခြာသြားခ်ိန္မွာ ကြ်န္မကလဲ ဘ၀အတြက္ တိုက္ပြဲ တစ္ခုရဲ႕ အစကို ဆင္ႏြဲေနတဲ႕ အခ်ိန္ပါေမာင္။ ကြ်န္မကို မုန္းမသြားပါနဲ႕ နားလည္ေပးပါ ဆိုတဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကလြဲလို႕ တစ္ၿခား ေမာင္ နားေထာင္လို႕ ေကာင္းမယ္႕ စကားမ်ဳိး ခုခ်ိန္မွာ ရွာလို႕ မေတြ႕ ေသးဘူး။ ဒါေပမယ္႕ မေသခ်ာပါဘူး ။ ကြ်န္မ မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး လက္ညိႈးေငါက္ေငါက္ ထုိးလို႕ ေမာင္ေၿပာသြားတဲ႕ စကားကို ခုထိ ၾကားေယာင္မိေသးတယ္။

“မင္းဟာ ပိုက္ဆံ အတြက္သာ ဆိုရင္ ခ်စ္သူကို စြန္႕ ပစ္ရင္ စြန္႕ပစ္လိုက္ရပါေစ ပိုက္ဆံေနာက္ ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္မယ္႕ မိန္းမတဲ႕။ ေအး မင္းငါ့ကို ေစာင့္ေနလိုက္ ခင္ခင္ခက္ ။ ငါရွာလို႕ ရတဲ႕ ပိုက္ဆံနဲ႕ ငါကိုယ္တိုင္ မင္းသိပ္ခ်စ္တဲ႕ ပိုက္ဆံေတြနဲ႕ လာ၀ယ္မယ္တဲ႕။”

ရက္စက္လိုက္တာ ေၿပာရက္လိုက္တာ ေမာင္ရယ္ လို႕ စိတ္ထဲမွာ ၾကိတ္ၿပီး ညည္းတြားခဲ႕ မိေပမယ္႕ ႏႈတ္ကေတာ႕ ဘာမွ ေမာင့္ကို ၿပန္မေၿပာၿဖစ္ခဲ႕ ဘူး။ ေက်ာေပးၿပီး ထြက္ခြာသြားတဲ႕ ေမာင့္ရဲ႕ ေက်ာၿပင္ကို မ်က္ရည္ေတြ ၀ိုးတ၀ါးထဲက လိုက္ၾကည့္ေနခဲ႕ မိတယ္။ ဒီတစ္ခါဟာ ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္လဲ ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္သြားႏိုင္တာကိုး။
ကဲ ကြ်န္မဘယ္သူ႕ကို သြားၿပီး အၿပစ္တင္ရမလဲ ။ ေလာကၾကီးကိုလား ေခာတ္ၾကီးကိုလား စနစ္ကိုလား။ ကြ်န္မလိုမ်ဳိးပဲ ခံစားေနၾကရတဲ႕ သူေတြလဲဒုနဲ႕ ေဒးပါပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕ဆို ၿဖစ္ခ်င္ရာ ၿဖစ္ဆို ဘ၀ကိုေရစုန္ေမွ်ာလိုက္တဲ႕ သူေတြလဲ မ်ားတာမွ အမ်ားၾကီး။ လူၾကီးေတြကို ေၿပာၿပန္ေတာ႕႔ လည္း ေလာကဒဏ္တဲ႕။ 
ထားလိုက္ပါေလ။ ထားလိုက္ပါ။ ေအာ္စရာဟစ္တိုင္နဲ႕ ငါဆံုးရံႈးေနတယ္ ငါ နာက်င္ေနတယ္ ဆိုတာ ငါ တစ္ေယာက္တည္းမွ မဟုတ္တာ။ မိဘေတြက ၿပည့္စံုေအာင္ မထားႏိုင္တဲ႕ လူငယ္ေတြတိုင္း ၿဖစ္ေနရ ခံစားေနရတဲ႕ ဒုကၡပဲ။ အထူးသၿဖင့္ မိဘေတြ ဆင္းရဲေနတာ စိတ္ေသာကေရာက္ေနတာကို နားလည္တဲ႕ လူငယ္ေတြမွာဆို ပိုၿပီး ခံစားရတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ အခ်စ္ေတြကို စြန္႕လႊတ္လိုက္တယ္.။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘ၀ေတြကို ရင္းႏွီး ၿမႈပ္ႏွံလိုက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အထီးက်န္တဲ႕ ဘ၀ၾကီးကို ပိုက္ေထြးလိုက္တယ္။ ေအးေလ ၿပန္စဥ္းစားၾကည့္ ငါ တစ္ေယာက္တည္းမွ မဟုတ္တာလို႕..  ဒီလိုပဲ ဒီလိုပဲေၿဖရေတာ႕မယ္. ဒီထက္ပိုၿပီး ကြ်န္မ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူးေလ.. အံကို ၾကိတ္ လက္သီးကို ဆုပ္ၿပီး တစ္ေနရာရာမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ထိုင္ေနတာက လြဲလို႕ ..က်န္တာ ဘာမွ မရွိေတာ႕ ဘူးေလ…

----------------------------------။------------------။-------------------------------


ခ်စ္စြာေသာ ဘေလာ႕  ေမာင္ႏွမ မ်ားအားလံုး မေတြ႕ တာၾကာၿပီ။ ေဆြေလး လဲ စာေတြေတာ႕ လိုက္ဖတ္ၿဖစ္ပါတယ္ ဒါေပမယ္႕ အရင္လိုေတာ႕ ေမာင္ႏွမေတြ ကို ႏႈတ္မဆက္ၿဖစ္ဘူး။  အခ်ိန္ကို လုၿပီး ဖတ္ေနရတာလဲ ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အိမ္က ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕မွပဲ ၿမန္မာစာ ရိုက္လို႕ ရေတာ႕ တယ္. ရံုးက ကြန္ပ်ဴတာက ဖတ္လို႕ပဲ ရေတာ႕ တယ္ေလ။ အလုပ္ေတြကေတာ႕ တာ၀န္ၾကီးလာတာနဲ႕ အမွ် ပံုပံုလာတယ္။
ခုလဲ ေဖေဖာ္၀ါရီဆို ေဆြေလး ရန္ကုန္ၿပန္ၿဖစ္အုန္းမယ္။ ဒီေတာ႕ ဒီပို႕(စ္)ေလးတင္ၿပီးသြားရင္လဲ ေဆြေလး ၁ လ ေလာက္ေလာ႕ေတာ႕ ဘေလာ႕ ကေန ထပ္ေပ်ာက္ေနအုန္းမွာပါပဲ။ ခုေတာ႕ မေတြ႕တာၾကာတဲ႕ ေမာင္ႏွမေတြကို လဲ ႏႈတ္ဆက္ရင္း စာစီထားတဲ႕ ၾကာၿပီ ၿဖစ္တဲ႕ ဒီပုိ႕(စ္)ေလးနဲ႕ ေမာင္ ႏွမေတြကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ေနာ္။

ႏွစ္သစ္မွာ ဘေလာ႕ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး က်န္မာလို႕ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစရွင္။


Tuesday, 25 September 2012

ခံစားခ်က္

ရင္ခုန္သံ ဖရိုဖရဲနဲ႕
သံစဥ္ေတြ မညီညာေတာ႕ တဲ႕ အခါ
အခ်စ္ဆိုတာ 
ၾကားရတာ နား၀မွာ ခါးတယ္။  ။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
အၾကိမ္ၾကိမ္ေသဆံုးလာတဲ႕ အခါ
ခံစားခ်က္ေတြလည္း
တစ္စ တစ္စ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။

ယံုၾကည္မႈေတြ
အၾကိမ္ၾကိမ္အသတ္ခံရတဲ႕ အခါ
သံသယဆိုတဲ႕ မ်က္မွန္တစ္လက္နဲ႕
လူေတြကို ငါၾကည့္တတ္လာတယ္။

 ဒီလူကို ငါလြမ္းသလိုနဲ႕
အခ်ိန္တစ္ခု ကုန္သြားတဲ႕ အခါ
ငါ့ရင္ထဲမွာ
လြမ္းရတာ ပိုပိုထံုလာတ.ယ္။

မြန္းၾကပ္မႈေတြနဲ႕
ခံစားခ်က္ေတြ ရႈပ္ေထြးလာတဲ႕ အခါ
ဖရိုဖရဲ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို
သံစဥ္မညိွ ကာရံမၾကည့္ပဲ
ငါေရးေနမိေတာ႕ တယ္။