Monday 16 June 2014

တစ္ဒဂၤ အေမွာင္




     

    အာရုဏ္တက္ခ်ိန္ ….. ေမွာင္ရီပ်ဳိးစဲ။ ေရာင္နီမလာေသး။ လင္းၾကက္တို႕ တြန္လုၿပီ။  မနက္ေစာေစာ ထေနၾကမို႕ ဆက္ၿပီးလွဲေနလဲ မထူးပါဘူးေလ။ ထတာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ ၿပီးဘုရားေသာက္ေတာ္ေရလဲ မ်က္ႏွာသစ္ေတာ္ေရ ကပ္။ ဘုရားရွိခိုး။ အမွ်ေ၀ဦးခ်လို႕ ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္ အရင့္ အရင္ေန႕ေတြကလို ေအးခ်မ္းတဲ႕ စိတ္ကေလးက ေရာက္မလာ။ ေလပူတစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္ရင္း ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေနာက္က ေၾကးစည္ထုပ္ေလးကို လက္ၿဖင့္စမ္းမိသည္။ စိတ္အစဥ္ကေတာ႕ မေန႕က အၿဖစ္အပ်က္အခ်ဳိ႕ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း.

 “ေနာင္ ေ၀ ေ၀ ….” သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ေကာင္းလွသည့္ မနက္ခင္းေၾကးစည္သံ။ မေရွးမေနွာင္းမွာပင္ သာယာၾကည္ လင္ေသာ အသံ။ “အားလံုးက်က်သမွ် အမွ် အမွ် အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ႕ “.

အမွ်ေ၀သံအဆံုး ဘုန္းကနဲ နံရံကို ကန္လိုက္တဲ႕ အသံ။  ၿပီးခပ္အုပ္အုပ္ထြက္လာတဲ႕ ရန္ပြဲ။

“ဘာလဲကြာ မနက္ေစာေစာစီးစီး အိပ္ရတာ ဇိမ္ကိုမရွိဘူး။ ဆူညံေနတာပဲ။”

“အဲဒါ ေတာ္ေၿပာစရာမလိုဘူး။ ဒါ က်ဳပ္အစ္မၾကီးအိမ္. .”

“ေတာ္စမ္း .. နင့္ကို အဲဒါေၾကာင့္ ဒီအိမ္ကလူေတြ လူရာမသြင္းတာ။ နင္လဲသားသမီးပဲ ဒါမိဘဘုိးဘြားပိုင္အိမ္ ဘာနင့္အစ္မၾကီးအိမ္လဲ အေမြဆိုင္အိမ္ မွတ္ထား..မွတ္ထား”

“ေတာ္ ..ပါးစပ္နဲ႕ေၿပာ ..လက္ပါစရာမလိုဘူး။ က်ဳပ္ကိုမသနားရင္ေန က်ဳပ္ဗိုက္ထဲက ရွင့္ရင္ေသြးေလး အတြက္ေတာ႕ သိတတ္စမ္းပါ။”

“ေတာက္! မနက္ေစာေစာစီးစီး က်က္သေရ ကိုယုတ္တယ္။ ၿဖန္း..”


ၿမႏွစ္ စဥ္းစားေတြးေတာခ်ိန္ မရႏိုင္ေတာ႕ေပ။ ၿမသစ္တို႕ ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ႕ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ လဲၿပိဳေနတဲ႕ ညီမေလးၿမသစ္ကိုပဲ စိတ္မေကာင္းလြန္း စြာ ေထြးေပြ႕မိေတာ႕တယ္။ ၿမသစ္ ေယာက္က်ား တင္ေအးက ေတာ႕ ထြက္သြားၿပီထင္ ။

“အစ္မ ..က်ဳပ္မွားၿပီေတာ႕။ အစ္မတို႕စကား နားမေထာင္ပဲ မိုက္မဲခဲ႕မိတာ က်ဳပ္မွားၿပီ။ အီး ..ဟီး…ဟီး”

“ၿမသစ္ညည္းေအ မိုက္တုန္းကေတာ႕ မိုက္ခဲ႕ၿပီးမွပဲ ။ ခုမွေတာ႕  ငိုမေနနဲ႕ေတာ႕။ တိုးတိုးညီမေလး ေဘးႏွစ္အိမ္က ညည္းအစ္ကိုေတြ ၾကားသြားမွၿဖင့္ ဒုကၡေတြေရာက္ကုန္မယ္။ အစ္မေနာက္ေန႕က်ရင္ ေၾကးစည္မတီးေတာ႕ဘူး။ အသံတိုးတိုးနဲ႕ပဲ ဘုရား ရွိခိုးေတာ႕မယ္ ဟုတ္ၿပီလား”

          ႏွေမွ်ာတသစြာ ေၾကးစည္ထုပ္ေလးကို ဘုရားစင္ေနာက္နား သို႕ရိုရိုေသေသၿပန္တင္ထားရင္း ဒုတိယမိ သက္ၿပင္းရွည္ၾကီး ခ်မိၿပန္သည္။

“ဟင္း……………..”  ၿပီးေတာ႕ မ်က္၀န္းမွာ အရင္တုန္းက ေအးခ်မ္းတဲ႕ အိမ္ေလးကို ၿမင္ေယာင္မိၿပန္သည္။

ၿမႏွစ္တို႕တြင္ ေမာင္ႏွမေလးေယာက္ရွိသည္။ ေမာင္ႏွစ္ေယာက္ၿဖစ္သည့္ ၿမသာႏွင့္ၿမေမာင္ ကအိမ္ေထာင္ေစာက်သည္ မို႕ ၿခံၾကီးအတြင္းမွာပင္ ေနာက္ထပ္ အိမ္ႏွစ္လံုးထပ္ေဆာက္ၿပီး သီးသန္႕ေနၾကသည္။ ၿမႏွစ္ႏွင့္ ၿမသစ္တို႕ ညီမအစ္မက ၿခံလယ္က အိမ္မ ၾကီးတြင္ေနသည္။ မိဘေတြေစာေစာစီးစီး ဆံုးသြားၾကေပမယ္႕ ဥစၥာပစၥည္း ၿပည့္စံုစြာထား ေပးခဲ႕မႈေၾကာင့္ ေမာင္ႏွမ ေလးေယာက္ မေတာင့္မတ မေၾကာင့္မၾကေနႏိုင္ စားႏိုင္ၾကသည္။အစ္မၾကီးၿမႏွစ္က ေငြစာရင္းဇယားကိုင္ အၾကီးေကာင္ ၿမသာကဆန္စက္ကိုဦးစီး အငယ္ေကာင္ၿမေမာင္က လယ္ေတြကိုဦးစီး အေထြးဆံုးၿမသစ္ ကၿဖင့္ အငယ္ဆံုးမို႕ အခ်စ္ပိုခဲ႕ၾကသည္။

          အိမ္ေထာင္ေတြကြဲသြားၾကေပမယ္႕ စီးပြားေတာ႕မခြဲ။ ရလာသမွ် တစ္ႏွစ္စာအရင္းအႏွီးကို ေမာင္ႏွမေလး ေယာက္ အညီအမ်ွခြဲေ၀ၾကသည္သာ။ ၿမသာႏွင့္ၿမေမာင္ ကလည္း အစ္မၾကီးၿမႏွစ္ကို ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသၾကသည္။ သူတို႕၏ မိန္းမေတြကလည္း ၿမႏွစ္ကို ေလးေလးစားစားပင္ ။ ၿမသာရဲ႕ သား ၿမဦး ေလးႏွင့္ ၿမေမာင္ရဲ႕ သမီးေလး ခ်စ္တုန္ တို႕ပင္ ေက်ာင္းေနစအရြယ္ေရာက္ေနၿပီ။  မိသားစု သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းႏွင့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနလာခဲ႕ ၾကသည္။

အဲ ခုေတာ႕ ညီမေလးၿမသစ္ အိမ္္ေထာင္က်ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႕ အိမ္တြင္းေရးက ရင္ေလးစရာၿဖစ္လာသည္။ ၿမသစ္ ကလည္းမိုက္သည္။ တားေနသည့္ၾကားထဲက ခိုးရာလိုက္ေၿပးသည္။ အစ္ကိုေတြက သတ္မယ္တစ္ကဲကဲ။ အဲ ၿပန္ေရာက္လာေတာ႕ ၿမသစ္တစ္ေယာက္ ဗိုက္တစ္လံုးနဲ႕။

          ကေလးမ်က္ႏွာရွိလာၿပီဆိုေတာ႕ ကေလးအေဖကိုလည္း အိမ္ေပၚတင္ထားရေတာ႕သည္။ ၿမသာႏွင့္ ၿမေမာင္ က တင္ေအးကိုၾကည့္မရေပမယ္႕ ၿမသစ္ဗိုက္ထဲက ကေလးမ်က္ႏွာေၾကာင့္သာ ၾကည့္ေနၾကၿခင္းၿဖစ္သည္။ ၿမသာမွာလဲ သားတစ္ေယာက္ ၿမေမာင္မွာလည္း သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိၿပီမို႕ သူတို႕ၿငိမ္ေနၾကရသည္။ ခက္တာက တင္ေအးပင္။  အိမ္ေပၚေရာက္စကေတာ႕ ၿမေမာင္ႏွင့္တူတူ လယ္ေတြကို ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေပးသည္။ နည္းနည္းၾကာေတာ႕ ေနပူထဲပင္ပန္း တယ္ ဆိုသၿဖင့္ ဆန္စက္ကို ပို႕လိုက္ရၿပန္သည္။

          အဲသိပ္မၾကာပါဘူး ဆန္စက္အလုပ္သမားေတြနဲ႕ ေပါင္းၿပီးဆန္ေတြ ခိုးထုတ္တာမို႕ ခုေတာ႕ အိမ္မွာပင္ အၿငိမ္႕ သားထိုင္လို႕ စားေနၿပန္သည္။ ဒါတင္အားမရေသး အခ်ိန္ရွိသမွ် ၿမသစ္ကို အေမြခြဲခိုင္းသည္။ ၿမသစ္က မေၿပာေတာ႕ တင္ေအးက ခုလိုမ်ိဳး ၿပသနာမရွိ ၿပသနာရွာသည္။ မနက္မိုးလင္း အရက္ဆိုင္ ညမိုးခ်ဳပ္ အရက္ဆိုင္။ ၿမသာႏွင့္ ၿမေမာင္က ဓါးတစ္၀င့္၀င့္။

“ေအး နင္တို႕ႏွမ ေစာေစာစီးစီး ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ မုဆိုးမၿဖစ္ နင့္တို႕ရဲ႕ တူလား တူမလားမသိတဲ႕ ကေလးလဲ အေဖမဲ႕ ဘ၀ကိုေရာက္ေစခ်င္ လုပ္ခ်င္သလိုသာ လုပ္ၾကေဟ႕”

ဆိုလို႕ အံကိုတင္းၿပီး  မ်က္ႏွာလြဲထားၾကၿခင္းသာၿဖစ္သည္။ ဟိုးအရင္ကဆို  ၿမသာနွင့္ ၿမေမာင္ေလာက္ လက္ရဲဇက္ရဲႏိုင္တာ  ရြာထဲတြင္ မရွိ။ လူပ်ဳိ တုန္းကဆို ထစ္ကနဲ စီကနဲရွိ ရန္ပြဲဆို သူတို႕ညီအစ္ကိုသာ။ ခုအိမ္ေထာင္က် သားသမီးေတြရ လာလို႕သာ ေၿခၿငိမ္သြားၾကၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ၿမနွစ္ကေတာ႕  ခပ္ေအးေအးသမားမို႕ ဝဋ္ေၾကြးလို႕သာ မွတ္ယူထားသည္။ သို႕ေပမယ္႕ အရင္လို ေအးေအးေဆးေဆးမရွိလွ။

“အစ္မေရ  မႏိုးေသးဘူးလား ဗ်ဳိ႕  ေနမေကာင္းလို႕လား အစ္မ မနက္ေစာေစာထ ဘုရားရွိခိုးတဲ႕ ေၾကးစည္သံ မၾကားပါလားဗ်”

အေတြးတို႕ ေကာင္းတုန္း အိမ္ေရွ႕မွ ေအာ္ေနတဲ႕ ၿမသာရဲ႕ အသံေၾကာင့္ ၿမႏွစ္ အိမ္ေရွ႕ၿပတင္းေပါက္နား ထြက္လာရင္း..

“ႏိုးၿပီး ငါ့ေမာင္ေရ.. ညီမေလးၿမသစ္က ညညဆို အိပ္မေပ်ာ္ရွာဘူး။ အဲဒါ အစ္မေၾကးစည္တီးရင္ ႏိုးသြားမွာ စိုးလို႕.. သူ႕ခင္ဗ်ာ ေန႕စလေစ႕ ၾကီးန႕ဲ မဟုတ္လား.. အလုပ္သြားၾကေတာ႕မလို႕ မဟုတ္လား။  သြားၾက သြားၾက ေနမၿမင့္ခင္.. ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေမတၱာေစတနာပါပါလုပ္ၾက .. အစ္မလဲ ဆြမ္းခံကိုယ္ေတာ္ေလး အမွီ ဆြမ္းခ်က္မလို႕ .”

စကားကို တုိတိုႏွင့္ ၿပတ္ၿပတ္ေၿပာၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖး လွစ္ကနဲ ၿပန္၀င္သြားတဲ႕  ၿမႏွစ္ကို ၾကည့္ၿပီး ၿမသာနဲ႕ ၿမေမာင္ အၾကည့္ခ်င္းဆံုၿပီး တစ္ခုခုကို သေဘာေပါက္သြားသည္။ ေတာက္ ဒီေကာင္တင္ေအးေတာ႕ကြာ။ ငါ့ ညီမမွာ ကေလးသာ မရွိလို႕ ကေတာ႕ ေလ မင္းကိုသတ္ၿပီး ေထာင္ထဲ၀င္တယ္လို႕ စိတ္ထဲမွာ ၾကိမ္း၀ါးေနၾကရံုသာ တတ္ႏိုင္ၾကသည္။ ဆိုင္သာဆိုင္ မပိုင္ေတာ႕ၿပီကိုး ။ အဲ အခ်ိန္တန္ေတာ႕  ၿမသစ္က ေယာက္က်ားေလးေမြးတယ္။ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ လြန္ေရာ။ ေမာင္ၿမခ်စ္ လို႕ေခၚၾကၿပန္တယ္။ အိမ္တြင္းက တင္ေအး မီးကေတာ႕ တစ္ေၿမ႕ေၿမ႕ ေပါ့။

ေမာင္ၿမခ်စ္ ေလးကခ်စ္ဖို႕ ေကာင္းလြန္းေတာ႕  ကေလးမ်က္ႏွာနဲ႕ တင္ေအးကို ၿမသာတို႕ ညီအစ္ကိုက အရင္ကေလာက္ မ်က္ႏွာေၾကာမတင္းေတာ႕ဘူး။ သို႕ေပမယ္႕ အေရာတစ္၀င္လဲ မရွိၾကဘူး။ ဒါကိုပဲ တင္ေအးက သူ႕ ကိုႏွိမ္တယ္။ သူကို လူရာမသြင္းဘူူး ဆိုတဲ႕ စြဲခ်က္ကပိုၾကီးလာတယ္။ အဆိုးဆံုးတစ္ခုက ၿမဦးေလးနဲ႕ သဲတုန္း ရွင္ၿပဳ နားသ အလွဴမွာ လူတိုင္းလိုလိုက က်ဳပ္တင္ေအး ကိုရွိတယ္လို႕ေတာင္ မထင္ဘူး။   တစ္ကယ္ဆို က်ဳပ္လဲ သူေဌးပဲ. သူတို႕ေမာင္ႏွမေတြပိုင္တာ က်ဳပ္သူ႕ညီမ ယူထားတာ က်ဳပ္လဲပိုင္တာေပါ့။


အခုေတာ႕ သူတို႕မိသားစုအသိုင္းအ၀န္းထဲမွာ က်ဳပ္ကို လူရာမသြင္းတာ အနာဆံုးပဲ။ ဟင္းဟင္း ေနၾကေပါ့ သူတို႕ရဲ႕ အညွာကို က်ဳပ္က ကိုင္ထားၿပီးသားပါဆိုတဲ႕ တင္ေအးက တစ္ေန႕တစ္ၿခား ပိုပိုဆိုးလာေတာ႕တာပဲ။ ညညဆို မူးၿပီးၿပန္လာ။ ၿမသစ္ကို ၿပသနာရွာ။ ၿပီးရင္ ေမာင္ၿမခ်စ္ကေလးကို မရရေအာင္နိုး။ ၿပီးရင္ ၿမႏွစ္ကို ေစာင္းေၿမာင္းေၿပာဆို။ ၿမသစ္ကေတာ႕ မ်က္ရည္နဲ႕ မ်က္ခြက္။ ၿမႏွစ္ကေတာ႕ အိမ္ထဲကမီး ၾကိတ္ရွင္းေနရေတာ႕ တာပဲ။ မေတာ္လို႕ ၿမသာတို႕ ၿမေမာင္တို႕ၾကားမ်ားသြားရင္ ၿပသနာက အက်ယ္အက်ယ္ၿဖစ္ကုန္ေတာ႕မွာ။ တင္ေအးက ဒါၾကေတာ႕ လည္းနပ္ တယ္။ ၾကိတ္ၿဖစ္တာ။ လက္ရည္ခ်င္းယွဥ္ ဟိုညီအစ္ကို သူမႏို္င္ဘူး ဆိုတာ သိၿပီးသား။ အမူးပါး။

ၿမသစ္ ကေတာ႕ အရိုးကြဲေအာင္ ရိုက္မွ အသည္းစြဲေအာင္ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႕ မိန္းမမ်ဳိး။ ဒီလိုနဲ႕ ေမာင္ၿမခ်စ္ေလး ငါးႏွစ္သားေလာက္ထိ ၿမႏွစ္တစ္ေယာက္ အိမ္တြင္းမီးကို ၾကိတ္ၿငိမ္းႏိုင္ခဲ႕ပါရဲ႕။ ခုေတာ႕ ၾကိတ္ၿပီး မၿငိမ္းနိင္တာက ၿမသစ္။ ရင္ေတြ အသဲေတြ ဗေလာင္ဆူေနတာ။  သူမကိုယ္တိုင္ ေတြ႕လိုက္ရတဲ႕ ၿမင္ကြင္း။

ညကသူမအရက္ဆိုင္ေရွ႕က ၿဖတ္ၿပန္လာေတာ႕ ကိုတင္ေအးရယ္ေပါ့။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခါးကိုဖက္ၿပီး အရက္ဆိုင္ အတြင္းခန္းထဲ၀င္သြားတာ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ေတြ႕လိုက္တာ။ ေဟာဒီမ်က္စိၾကီးနဲ႕ကို တည့္တည့္ေတြ႕ခဲ႕တာ။ က်ဳပ္အသည္းေတြ ဆတ္ဆတ္ခါနာေပါ့။ အစ္မေတြ အစ္ကိုေတြကို ေၿခစံုကန္ၿပီး ဒင္းႏွိပ္စက္သမွ် ခံၿပီး ခ်စ္လာတာကို မွ မေထာက္။ အိမ္ေပၚအခန္႕သားထိုင္ၿပီး စားေနတဲ႕ ဒီေယာကၤ်ား  ခုေတာ႕ ေနာက္မီးပါလင္းေနတယ္။

ယူက်ဳိးမရတဲ႕စိတ္က ရင္ထဲမွာ တစ္ႏုံ႕ႏုံ႕။ ဒါေပသိ သားေလးမ်က္ ႏွာကရွိေသးတယ္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စိတ္ကိုေလွ်ာ႕ၿပီး တင္ေအးကုိ ေခ်ာ႕ ေၿပာၾကည့္သည္။

“ကုိတင္ေအးရယ္ က်ဳပ္အိမ္မွာ အၿမည္းေလးလုပ္ေပးပါ့မယ္ အိမ္မွာပဲ ဇိမ္က်က်ေသာက္စမ္းပါ”

တင္ေအးကေတာ႕ မရပါဘူး။ ညဘက္ အိမ္ၿပန္မအိပ္တဲ႕ ရက္ေတြမ်ားလာတယ္။ ရြာထဲဆိုေတာ႕လည္း မၾကာပါဘူး သတင္းသ႕ဲ သဲ႕ ထြက္လာၿပီ။

“ဟဲ႕ ၿမသစ္ သတင္းသဲ႕သဲ႕ ၾကားေနတယ္ေနာ္။  ေတာ္ၾကာ နင့္အစ္ကိုေတြနဲ႕ တုတ္ဆြဲ ဓားဆြဲေတြ ၿဖစ္ကုန္မယ္။”

ညီမလုပ္သူကို ၾကိတ္ၿပီးသင္တယ္။ အဲ ..တစ္ေန႕ေတာ႕ ...ေပါ့။

ဒီေန႕နဲဆို တင္ေအးအိမ္ၿပန္မအိပ္တာ တစ္ပတ္တိတိရွိၿပီ။ ၿမသစ္ အံကိုၾကိတ္ၿပီး  တင္ေအးရဲ႕ စတည္းခ်ရာ အရက္ဆိုင္ကို လိုက္လာခဲ႕တယ္။ ေဟာ ေတြ႕ပါၿပီ။ ဆိုင္ေထာင့္မွာ တင္ေအးနဲ႕ အရက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ မမနဲ႕။ ၿမသစ္ ဆိုင္ထဲ ၀င္လာတာၿမင္ေတာ႕ ဟိုမိန္းမက ထထြက္သြားတယ္။

“ေ-က္ ကၿမင္းမ နင္ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ”

“ေတာ္ အိမ္ၿပန္မလာတာ တစ္ပတ္ရွိၿပီေလ ။ အဲဒါ ၿပန္လာေခၚတာ။ ”

“မလိုက္ဘူး ငါၿပန္လာခ်င္တဲ႕ အခ်ိန္ၿပန္လာမယ္။ နင့္ အစ္ကိုေတြ အစ္မေတြ အားကိုးနဲ႕ ငါ့လာၿပီး ပမာပခန္႕ ”

ၿမသစ္က တင္ေအးေသာက္ေနတဲ႕ အရက္ဖန္ခြက္ကို ဆြဲလုၿပီး လႊတ္ပစ္လိုက္သည္။

“ငါ.. ေတာက္… ကဲကြာ”

တင္ေအး အရက္ပုလင္းကိုဆြဲၿပီး ၿမသစ္ေခါင္းကို ရိုက္ခ်လိုက္သည္။ သတင္းကလည္း ၿမန္ပ။ ၿမသာနဲ႕ ၿမေမာင္ ဓါးကိုယ္ စီဆြဲၿပီး အရက္ဆိုင္ကို ခ်ီတက္သြားၿပီဆိုတဲ႕ သတင္း ၿမႏွစ္ဆီေရာက္လာၿပီ။ ၿမႏွစ္ ထမိန္တုိတို ၿပင္၀တ္ရင္း ဘုရား ဘုရား ညီမေလးလဲ ဘာမွမၿဖစ္ပါေစနဲ႕ ၿမသာတို႕ညီအစ္ကိုေတြလဲ လက္လြန္ေၿခလြန္ မၿဖစ္ၾကပါေစနဲ႕ ဆုလဲေတာင္း ။ အပူသည္မၾကီး ၿမႏွစ္ မေမာနို္င္ဘူး အရက္ဆိုင္ကို ေရာက္ေအာင္ေၿပး။ ေဇာက ကပ္ေနၿပီးကိုး။

          အရင္လိုေအးခ်မ္းတဲ႕ ၿမႏွစ္မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။ ေသာကေတြနဲ႕ေ လာင္ၿမိဳက္ေနတဲ႕ ၿမႏွစ္။ တင္ေအး ကလည္း ဟိုညီအစ္ကိုလာေနၿပီဆိုတဲ႕ သတင္းၾကားမွ ဆိုင္ကေနလွစ္ထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္။ ရင္ဆိုင္ရင္ သူခံရမွာကို။ ဒါေပမယ္႕ တင္ေအး ေနာက္က်သြားၿပီ။ ဟိုညီအစ္ကိုလာေနတာကို ဆိုင္ေရွ႕ကေန သူၿမင္လိုက္တယ္။ ေၿပးဖို႕မမွီေလာက္ ေတာ႕ဘူး။ ဆိုင္အတြင္းခန္းထဲ ၀င္ပုန္းတယ္။ ဟိုညီအစ္ကိုကလည္း ဓါးဆြဲ ၿပီး ဆိုင္ထဲ တင္ေအးကို လိုက္ရွာေနၿပီ။ တင္ေအး ဆက္ပုန္းေနရင္ မိေတာ႕မယ္ မထူးဘူး အေၿခအေနၾကည့္ၿပီး ဆိုင္ေနာက္ေပါက္က ေၿပးဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္။ ၿမသာက ေရွ႕မွာ အေယာင္ၿပ အေနာက္က တဲေပါက္၀မွာ ၿမေမာင္ကလဲ ေစာင့္ေနၿပီးသား။

          ဒါကို အနီးကိုေရာက္လာတဲ႕ ၿမႏွစ္ကၿမင္တယ္။ ေၿပးစမ္း ၿမႏွစ္.။ ေၿပးစမ္း. မၿဖစ္ဘူး။ ငါ့တူေလး တူမေလးေတြ ဒုကၡေရာက္ေတာ႕မယ္။ တင္ေအးကေတာ႕ ေနာက္ေပါက္ကေနဆို လြတ္ၿပီလို႕ ထင္ပံုပဲ။ ေခါင္းေလးငံု႕ ကိုယ္ေလးယို႕ ၿပီး ထြက္လာတယ္။ တစ္ကယ္က အေပၚမွာ စီးမိုးထားတဲ႕ ၿမေမာင္ရဲ႕ ဓါးကို သူမၿမင္ဘူး။ ကြက္တိပဲ ။ ၿမေမာင္ လက္ကို အရြယ္ ၿမႏွစ္ရွိသမ်ွ အားကုန္သံုးၿပီး ၿမေမာင္နဲ ကိုယ္လံုးခ်င္းေၿပးတိုက္လို႕ ၿမေမာင္လက္ထဲက ဓါးကို ၀င္လုတယ္။

          တဲေနာက္က ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ အသံေၾကာင့္ ၿမသာ တဲေနာက္ဘက္ကို ဓါး၀င့္ၿပီး ေၿပး၀င္လာသည္။ ၿမႏွစ္ မစဥ္းစားေတာ႕ ဘူး။ လက္ထဲေရာက္ေနတဲ႕ ၿမေမာင္ရဲ႕ဓါးနဲ႕ တင္ေအးရဲ႕  ရင္ဘတ္တည့္တည့္ကို မ်က္စိမိတ္ၿပီး  ထိုးခ်ပစ္လိုက္တယ္။

“အင့္ ” ဆိုတဲ႕ အသံထြက္လာတယ္။ တင္ေအး ကေတာ႕ အံ႔ၾသမွင္သက္မႈေတြနဲ႕ ၿမႏွစ္ကို ၾကည့္ရင္း တစ္ၿဖည္းၿဖည္း ေၿမေပၚကိုလဲၿပိဳက်သြားသည္။ သူထင္တာက ၿမႏွစ္က သူ႕ကို အကာအကြယ္ေပးမယ္႕သူ။

        အစ္မ..”

ၿမသာနဲ႕ ၿမေမာင္ရဲ႕ ရင္ေခါင္းထဲက လိႈက္ၿပီး ေအာ္လိုက္တဲ႕ အသံ။

တင္ေအး ကိုယ္ထဲကစင္ထြက္လာတဲ႕ ေသြးေတြ ၿမႏွစ္ ရဲ႕ အင္က်ၤ ီအၿဖဴေရာင္ေပၚမွာ စြန္းထင္ခဲ႕ၿပီ။

“အစ္မ နင္….. နင္ ဟာ..”

“ခုမွေတာ႕.. နင္တို႕ ငိုမေနၾကနဲ႕ ။ ေကာင္းေကာင္းေနခဲ႕ၾက။ ညီမေလးၿမသစ္ကို ေသခ်ာ ဂရုစိုက္။ နင္ တို႕မွာ သားသမီးေတြ ရွိတယ္။ ငါ ကတစ္ေယာက္တည္း ငဲ႕ရမယ္႕သူမရွိဘူး။ ေအး..သူမ်ားကံ ေၿပာင္းလို႕မရေတာ႕ ကိုယ္႕ကံပဲ ေၿပာင္းရေတာ႕မွာေပါ့ဟယ္… ”

ေၿပာေနရင္း ၿမႏွစ္ အသံတိမ္၀င္သြားတယ္။ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္တို႕ၿပည့္လွ်ံလို႕။  ေရြးခ်ယ္စရာမေပးေတာ႕ တဲ႕ ကံၾကမၼာကိုပဲ အၿပစ္တင္ရမလား။ ၿဖစ္ခ်ိန္တန္လို႕ ၿဖစ္သြားတယ္ပဲ ဆိုၾကမလား။ မနက္တိုင္း အမွ်ေ၀လို႕ ေမတၱာပို႕ ေနေပမယ္႕ ကိုယ္႕မိသားစု ကိုယ္႕ေဆြမ်ဳိး ကိုယ္႕အေရးနဲ႕ ပတ္သတ္ေတာ႕ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ကိုေတာင္  စဥ္းစားခ်င္း အလ်င္းမရွိ သတ္ပစ္လိုက္ရဲတဲ႕ ေဇာကိုပဲ အၿပစ္တင္ရမလား။

အဲ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႕ ဘုရားစင္ေနာက္နားက ေၾကးစည္ေလးကေတာ႕ၿဖင့္ ပိုင္ရွင္မဲ႕စြာ ဖုန္အထပ္ထပ္ ၿဖစ္ေနေတာ႕မည္မွာ မလြဲႏိုင္ေသာ အမွန္တရားတစ္ခုပင္ၿဖစ္ေလေတာ႕သည္။ 



-----
ခ်စ္စြာေသာ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး က်န္းမာလို႕ ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္။ 
သရုပ္ေဖာ္ပံုေလးကို google ကေနၿပီးေတာ႕ပဲ ရွာေဖြၿပီးအသံုးၿပဳထားပါတယ္။

No comments:

Post a Comment

ေၿပာၿခင္ေသာစကားလံုးေလးမ်ား ေရးခဲ႕ေပးေနာ္......