သင္..လမ္းေလွ်ာက္ေနပါ. ရပ္မပစ္လိုက္ပါႏွင့္

က်ယ္၀န္းလွတယ္ ဥယ်ာဥ္ၿခံေၿမၾကီးတစ္ခုမွာ သက္တမ္းရင့္ သစ္သီးပင္ၾကီးတစ္ခုကို ၿခံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းေတြက ဖုံးလႊမ္း ေနပါသတဲ႕။ ဒီအပင္ၾကီးဟာ သက္တမ္းကလည္းရင့္ေနၿပီ အရင္ထဲကလည္း သီးထြက္က်ဲခဲ႕တာမို႕ ၿခံထဲက အလုပ္သမား ေတြကလည္း ေပါင္းသင္တာတို႕ ရွင္းလင္းတာတို႕ မလုပ္ေပးဖူးေပါ့။ အဲဒီလိုနဲ႕ ၿခံဳႏြယ္ေတြ ဖုံးလႊမ္းေနတဲ႕ ၾကားထဲက အဖူးေလးတစ္ခု ထြက္လာသတဲ႕။ 

ဒီေတာ႕ ၿခံအလုပ္သမားေတြက ေၿပာၾကတာေပါ့။

”ဟာ အပင္အိုၾကီးေတာ႕ အဖူးဖူးေနၿပီေဟ႕။ ဒါေပမယ္႕ အသီးေတာ႕ တင္လိမ္႕မယ္ မထင္ပါဘူးကြာလို႕” ။ ၿခံအလုပ္သမားေတြေၿပာၾကတဲ႕ စကားကို စၿပီးဖူးကာစ အဖူးေလးက ၾကားေတာ႕ စိတ္မေကာင္းလဲၿဖစ္ ၀မ္းလည္း ၀မ္းနည္းတာေပါ့။ သူတို႕က ငါ့ကုိေၿပာေနၾကပါလား ငါဟာ ခ်ဳိၿမတဲ႕ သစ္သီးတစ္လံုး ဘယ္ေတာ႕မွ ၿဖစ္မလာႏိုင္ ေတာ႕ဘူးတဲ႕။ ဒါေပမယ္႕ စၿပီးဖူးကာစ အဖူးေလးက သူ႕ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ကိုေတာ႕ အပ်က္မခံဘူးတဲ႕ ငါဟာ ေဟာဒီလို အဖူးေလးကေန အသီးသီးႏိုင္မယ္႕ အပြင့္ေလးၿဖစ္လာေစရမယ္လို႕ သူ႕ကိုယ္သူ သံဓိဌာန္ခ်လိုက္သတဲ႕။ 

ဒီလုိနဲ႕ အခ်ိန္တန္လာေတာ႕ ဖူးကာစအဖူးေလးကေန ပန္းပြင့္ဖို႕ အခ်ိန္ေရာက္လာသတဲ႕။ ဒီတစ္ညကို ေက်ာ္ လြန္ၿပီး မနက္ေရာက္ၿပီဆိုရင္ အဖူးေလးကေန ငြားငြားစြင့္စြင့္ အပြင့္ေလး ၿဖစ္လာေတာ႕မွာေပါ့။ အဖူးေလးဟာ ေပ်ာ္လို႕ေပါ့။ တက္ၾကြေနလိုက္တာ။ ေဟာ အခ်ိန္တန္ၿပီလဲ ဆုိေရာ သူ႕ရဲ႕ ပြင့္ခ်ပ္ေတြကို ၿဖန္႕ကားၿပီး လွလွပပၾကီး ဖူးပြင့္လိုက္သတဲ႕။ ၿပီးေတာ႕ စိတ္ထဲကလဲ ေတြးေနတာေပါ့။ ဟြန္း မနက္က်ရင္ ၿခံထဲကလူေတြက သူ႕အနားလာၿပီ ဟယ္ လွလိုက္တဲ႕ ပန္းပြင့္ၾကီး ဒီပံုအတိုင္းဆို အသီးတစ္လံုးလဲ ၿဖစ္လာႏိုင္တဲ႕ ဆိုတဲ႕ ခ်ီးက်ဴးတဲ႕ အသံေတြကို ၾကားရေတာ႕မယ္ ဆိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတာေပါ့။ 

ဒါေပမယ္႕ တစ္ကယ္႕လက္ေတြ႕မွာေတာ႕ သူထင္သလို ၿဖစ္မလာခဲ႕ပါဘူး။ မနက္မိုးလင္းလို႕ ၿခံထဲက လူေတြ ေရာက္လာၾကတဲ႕အခါ သူ႕ရဲ႕ ပြင့္ဖတ္ကေလးေတြရဲ႕ အနားေတြဟာ စုတ္ၿပတ္သတ္လို႕ေနတယ္တဲ႕။ ၿပီးေတာ႕ ႏြမ္းႏြမး္ဖတ္ဖတ္နဲ႕ ခဏေနေၾကြက်သြားေတာ႕မွာလို႕ေတာင္ ထင္ေၾကးေတြေပးၾကတယ္တဲ႕။ ဘာၿဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ပန္းပြင့္ကေလးၿဖစ္ၿပီး ခဏအၾကာမွာပဲ ေလၾကမ္းၾကီးတစ္ခု ေ၀ွ႕ၿပီးတိုက္သြားလိုက္တာ ပန္းပြင့္ေလးခင္ဗ်ာ ေၾကြက်မသြား ရေအာင္ တစ္ညလံုး အားကုန္ထုတ္ၿပီ ၾကိဳးစားခဲ႕ရလို႕ပဲ။ 

ပန္းပြင့္ေလးဟာ အရမ္းကိုေၾကကြဲသြားတယ္။ သူ႕ကိုယ္သူ ငါ ဟာ အရမ္းကို ကံဆုိးလြန္းပါလား။ ငါ ၾကိဳးစားခဲ႕ ရဲ႕သားနဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ငါဟာ ရံႈးနိမ္႕မႈေတြနဲ႕ပဲ ရင္ဆိုင္ခဲ႕ရတယ္။ ေဟာစၿပီး အဖူးေလးၿဖစ္ေတာ႕လည္း အပင္အိုၾကီးမွာ ၿဖစ္ရ။ ဒီကေန ပန္းပြင့္ေလးၿဖစ္အာင္ ၾကိဳးစားေတာ႕လဲ မထင္မွတ္ပဲ ေလၾကမ္းၾကီးတိုက္ခတ္ခံရတယ္။  ငြားငြားစြင့္စြင့္ ပန္းလွလွေလးေတာင္ မၿဖစ္ရတဲ႕ဘ၀။ သူ႕ဘ၀ကို သူ အရမး္ကိုေၾကကြဲၿပီး အားငယ္စြာနဲ႕ ငိုေၾကြးေနခဲ႕  တယ္တဲ႕။

ၿခံအလုပ္သမားေတြကလည္း ဒီပန္းေလးဘယ္ေတာ႕ ေၾကြမလဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာေပါ့။ စထဲက အသီးတင္ဖို႕ မရွိတဲ႕ဟာ ခုေလၾကမ္းၾကီးပါ တုိက္ခတ္ခံရတယ္ဆိုေတာ႕ အပင္ၾကီး အၿမစ္ကေနတုံးကနဲ လွဲၿပီး မေသ တာကံေကာင္းတယ္လို႕လဲ သူတို႕အခ်င္းခ်င္းေၿပာေနၾကသတဲ႕။ သူတို႕ေၿပာေနတဲ႕ အသံေတြကို ပန္းပြင့္ေလးက ၾကားေလ ပုိၿပီး ၀မ္းနည္းေၾကကြဲေလ။ ပိုၿပီးႏြမ္းလ်လာေလေပါ့။ 

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ပန္းပြင့္ေလးရဲ႕ သစ္ပင္အိုၾကီးက ဘာလို႕မ်ား သည္းထန္စြာ ငိုေၾကြးေနရတာလဲ ပန္းပြင့္ေလး ရယ္လို႕ ေမးလိုက္သတဲ႕။ ဒီေတာ႕ ပန္းပြင့္ေလးက ပင္အိုၾကီးကို ေၿပာၿပတာေပါ့။ သူဟာစၿပီး ဖူးပြင့္စကထဲက ခုခ်ိန္ထိ သူ႕ဘ၀မွာ သူဘယ္လိုပဲ ၾကိဳးစားခဲ႕ ပါေစ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ သူဟာႏြမ္းေၾကြၿပီး ေၿမခရေတာ႕မွာ ၿဖစ္ေၾကာင္း သူ႕ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ၿဖစ္တဲ႕ ခ်ဳိၿမတဲ႕ အသီးတစ္လံုး ဘယ္ေတာ႕မွ ၿဖစ္လာမွာ မဟုတ္ေတာ႕လို႕ ငိုေၾကြးေနရတာပါလို႕ ၿပန္ေၿဖသတဲ႕။ 

ဒီေတာ႕ ပင္အိုၾကီးက ပန္းပြင့္ေလးကို ၿပံဳးၾကည့္ၿပီး ဟက္ကနဲ ရယ္သတဲ႕။ ဒီေတာ႕ ပန္းပြင့္ေလးက အို ပင္အိုၾကီးရယ္  ေအးေပါ့ ရွင္ကိုယ္တိုင္မွ ဒီလိုမခံစားဘူးတာ ရွင္ကေတာ႕ ရယ္ႏိုင္မွာေပါ့လို႕ မ်က္ရည္ေတြၾကားကေန ရန္ေတြ႕သလို ၿပန္ေၿပာသတဲ႕။ ဒီေတာ႕မွ ပင္အိုၾကီးက ခပ္တည္တည္ေနလိုက္ၿပီး ဒါဆိုမင္းကို ငါေမးမယ္ 

“ပန္းပြင့္ေလး .မင္း ေလၾကမ္းၾကီးတိုက္တဲ႕ ညက ေၾကြ ၾက ၿပီ ေၿမခသြားခဲ႕သလားတ႕ဲ။ “

“အို ..မေၾကြေသးလို႕ ခုခ်ိန္ထိ ပင္ယံမွာ ေနႏိုင္တာေပါ့ရွင္လို႕ ” ၿပန္ေၿဖသတဲ႕။

ဒါနဲ႕ ပင္အိုၾကီးက ….

“ဒါပဲေပါ့ ပန္းပြင့္ေလးရယ္ မင္းဟာ ေလၾကမ္းၾကီး တိုက္ခတ္ေနတုန္းမွာေတာင္ ပင္ယံကေန မေၾကြပဲ ခက္ခက္ခဲခဲ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ႕ၿပီမွပဲ ခုလို ေလၿငိမ္သြားေတာ႕မွ မင္းေၾကြ ၾကသြားမယ္ဆိုရင္ မင္း အဲဒီညက ၾကိဳးစားခဲ႕ရတဲ႕ ရလဒ္ေတြဟာ အလကားၿဖစ္ကုန္ေတာ႕မွာေပါ့” 

လို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႕။ ပင္အိုၾကီးရဲ႕ စကားကိုၾကားလိုက္ရတယ္ ဆိုရင္ပဲ..ပန္းပြင့္ေလးက သူဟာ တစ္ကယ္ပဲ ၿပန္လည္ရွင္သန္လာႏိုင္ပါ့မလားလို႕ ပင္အိုၾကီးကို ထပ္ေမးလိုက္သတဲ႕။ ဒီေတာ႕ ပင္အိုၾကီးက ပန္းကေလး မင္းမွတ္ ထားကြဲ႕..

“ဘယ္ေနရာမဆို ဘယ္သူမဆို အခက္အခဲဆိုတာ ရွိေနၾကတာပဲ။ ရွိတတ္ၾကတာၾကီးပဲ။ ဒီလိုပဲ ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႕ၾကတာ ၾကီးပဲ။ ဒါေပမယ္႕ မင္းလိုပဲေပါ့ ေက်ာ္ၿဖတ္ၿပီးသြားရင္ မင္းလိုပဲ ပင္ယံေပၚမွာ ခပ္ယဲ႕ယဲ႕ ရွင္သန္ၿပီး က်န္ေနခဲ႕ၾကတာပဲ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဆံုး ရံႈး မႈေတြ ၿပန္မရႏိုင္ေတာ႕မယ္႕ဟာေတြကို တမ္းတေနမယ္႕ အစား မင္းၿဖတ္သန္းရမယ္႕ အနာဂတ္ကိုပဲ ပိုၿပီး အာရံုစိုက္သင့္တယ္တဲ႕။ ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ၿဖစ္ေနေန ၾကိဳးစားေနဖို႕က ကိုယ္႕ရဲ႕ တာ၀န္ ရည္မွန္းခ်က္ကို မင္းကိုယ္တိုင္လွမ္းေနတဲ႕ ေၿခလွမ္းေတြကမွ မင္းရဲ႕ အိမ္မက္။ မင္းကိုယ္တိုင္ ေၿခလွမ္းေတြကို ရပ္လိုက္တဲ႕ေန႕မွပဲ မင္းဟာ တစ္ကယ္ကို က်ဆံုးသြားတဲ႕ သူတစ္ေယာက္အစစ္ၿဖစ္သြားၿပီ“

လို႕ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ရွင္းၿပလိုက္သတဲ႕။ ပင္အိုၾကီးရဲ႕ စကားကို ၾကားရတဲ႕ အခ်ိန္ကစၿပီး ပန္းကေလးဟာ အငိုရပ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ေကာင္းပါၿပီ ပင္ယံက မေၾကြေသးသေရြ႕ သူ႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ခ်ဳိၿမတဲ႕ အသီးေလးတစ္လံုး ၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေတာ႕မယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သတဲ႕။ 

          ေနာက္ထပ္ရက္ အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ႕ ပန္းပြင့္ေလးရဲ႕ ပြင့္ဖတ္ေတြဟာ ေၾကြက်ၿပီး ေၿမခသြားရွာတယ္တဲ႕ ဒီေတာ႕ ၿခံထဲက အလုပ္သမားေတြလဲ ပန္းပြင့္ေလးေတာ႕ ေၾကြရွာၿပီ ငါတို႕ေၿပာသားပဲ အသီးမတင္ပါဘူးလို႕ ဆိုၿပီး ၀ိုင္း၀န္းေၿပာဆိုေနၾကတာေပါ့။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ၿခံအလုပ္သမားတစ္ေယာက္က ပန္းပြင့္ေလးရဲ႕ က်န္ေနတဲ႕ ေနာက္ဆံုးပြင့္ဖတ္ကေလးကို လွမး္ၿပီးဖယ္ခြာလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ႕ အလုပ္သမားေတြအားလံုး ဟာ ကနဲ ၿဖစ္သြားၾကတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ အဲဒီပြင့္ဖတ္ကေလးရဲ႕ ေအာက္မွာ အသီးကင္းေလး တစ္လံုးကို ေတြ႕လိုက္ၾကရလို႕ပဲ ေပါ့။

          ဒီလိုပါပဲ စာဖတ္သူတို႕ဘ၀မွာလဲ အခက္အခဲမ်ဳိးစံု နားက်ည္းမႈေတြ ေသာကေတြ ပူေလာင္မႈေတြ  ဆံုးရံႈးမႈေတြ  ရွိခဲ႕ၾကဖူးမယ္။ ရွိလဲရွိလာလိုက္အုန္းမယ္။  စာဖတ္သူတို႕မွာ အစြမ္းရွိသေလာက္ တတ္စြမ္းသေလာက္ ၾကိဳးစားၿပီး ခက္ခဲတဲ႕အခ်ိန္ေတြကို  ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႕ပါ။ လူ႕ဘ၀ဆိုတဲ႕ သေဘာသဘာ၀ၾကီးကိုက  တစ္သက္မတ္တည္း အၿမဲရွိမေန ႏိုင္ပါဘူး။ နိမ္႕လိုက္ ၿမင့္လိုက္ ေခ်ာလဲလိုက္ ပစ္က်လိုက္ ဒါကိုက ေလာကၾကီး လူ႕သဘာ၀ၾကီး။ 

ဒီေတာ႕ ေဘးက ေၿပာသူေတြရဲ႕ အၿမင္ကို စိတ္မွာမထားပဲ ကိုယ္႕ရဲ႕ အနာဂတ္ကိုသာ လွပေအာင္ ၿပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခဲ႕ပါ။ ေအာင္ၿမင္သြားတာက အဓိက မဟုတ္ပါဘူး အဓိကက စာဖတ္သူတို႕ဟာ လမ္းမွန္မွန္ ေလွ်ာက္ေနႏိုင္ဖို႕ပဲ လိုတာပါ။ လမ္းကလဲ ေလွ်ာက္ေနတယ္ အခ်ိန္ကလည္းတန္ၿပီဆိုရင္ေတာ႕ ေအာင္ၿမင္မႈပန္းတိုင္ကို မလြဲမေသ ေရာက္ေတာ႕တာပါပဲ။

 မွတ္ထားဖို႕ေလး တစ္ခုက လွမ္းေနတဲ႕ ေၿခေထာက္အစံုကိုေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕မွ ရပ္ပစ္လိုက္ဖို႕ စိတ္မကူးပါနဲ႕။ စိတ္ကူးမိၿပီဆိုတာနဲ႕ ဒါဟာ စာဖတ္သူတို႕ရဲ႕ က်ရံႈးခန္းအစလို႕သာ မွတ္ေပေရာ႕။

*******

ပံုေလးကိုေတာ႕ google ကေနရွာေဖြၿပီး ယူသံုးထားပါတယ္။

ဘေလာ႕ေလးကို လာေရာက္လည္ပတ္သူမ်ားႏွင့္ တစ္ကြ ဘေလာ႕ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး က်န္မားလို႕ ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္။