အခ်စ္ကို..ဘယ္ပံုေၿပာရမယ္

          ေမာင္ တစ္ေယာက္ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနသည္မွာ ၾကာခ႕ဲၿပီ ။ စိမ္း ကိုယ္တိုင္ကလိုက္မဖမ္းခဲ႕တာလား သို႕ တည္းမဟုတ္ လႊတ္ေပးခဲ႕တာလား ။ ေမာင့္ အေၾကာင္းရယ္လို႕ မေတြးခ်င္ခဲ႕ေပ ။ ေတြးမိလိုက္လွ်င္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ရသည္ ထက္ နာက်င္ေနခဲ႔ရသည္ကသာ မ်ားသည္။ ခ်စ္မိတတ္လြန္းသူကိုမွ ေ၀ဒနာေတြ ေပးရက္သူေမာင့္ကို တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်မ္းေအာင္လြမ္းမိခဲ႕သလို တစ္ခါတစ္ေလ နစ္ေနေအာင္ နာမိသည္ဆုိကလည္း မမွား။ အရင္ကလို ဆုိစကားေတြက ခ်ဳိပါေစလားေမာင္ အရင္ကလို အနမ္းေတြက ေအးၿမပါေစလား ဟိုးအရင္ကလို အၾကင္နာေတြေစြပါေစေတာ႕လား ေမာင္။

         

          ကြ်န္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ ေ၀းသြားခဲ႕သည္ကေတာ႕ၿဖင့္ ေသခ်ာသေလာက္ရွိခဲ႕ၿပီ။ သေဘာတူညီမွ်စြာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေလွ်ာက္ခဲ႕ ၾကသည့္လမ္း အေလွ်ာက္မ်ားလို႕ ခရီးေရာက္ပါမွ သည္လမ္းကိုေရြးခဲ႕တာမွားၿပီလို႕မ်ား ေနာင္တရလို႕ လွည့္ၿပန္သြား ခဲ႕ေလသလား။ ဆူးေညွာင့္ခလုတ္ေတြသိပ္မ်ားေနခဲ႕သလား ေမာင္။ ေမာင့္ ေၿခဖ၀ါးမွာ ေသြးေတြလူးေနခဲ႕ၿပီလား။  ေမာင္သိထားဖို႕က ႏွစ္ေယာက္ေလွ်ာက္တဲ႕ သည္လမ္းမွာ ေမာင္ေရာ ကြ်န္မေရာ ႏွစ္ဦးစလံုး နာက်င္ေနရတဲ႕ သူေတြပါ ။ ေမာင္ က်မွ ပိုၿပီးနာက်င္ေနရသလားလို႕ ကြ်န္မေမးလိုက္ခ်င္မိတယ္။ ကြ်န္မက အခ်စ္ဆိုတာ အေပးအယူညီမွ်စြာ နားလည္ၿဖည့္စြက္ၿခင္းမ်ားစြာႏွင့္ တည္ေဆာက္လို႕ရတဲ႕ အိမ္လို႕ ထင္ခဲ႕မိတာ။ ေၿခဖ၀ါးေလးကြဲရံုေလာက္နဲ႕ေတာ႕ ေမာင္ ေနာက္လွည့္ၿပီးမေၿပးသင့္ဘုူးလို႕ ထင္တာပဲ။ ေမာင့္ေနရာမွာ ကြ်န္မသာဆိုရင္ ဘယ္ေတာ႕မွ ေဟာဒီလမ္းထဲမွာ ေမာင့္ ကိုတစ္ေယာက္တည္းမထားခဲ႕ဘူး။ ေသသည္ၿဖစ္ေစ ရွင္သည္ၿဖစ္ေစ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ ဒီလမ္းဆံုးေအာင္ေတာ႕ ေမာင့္ လက္ကိုတြဲၿပီး ေလွ်ာက္မိမွာပဲ။

          ဒါေၾကာင့္မ်ား မိန္းမေတြကို အခ်စ္ၾကီးတယ္. အခ်စ္မ်က္ကန္းလို႕ ဆိုခဲ႕ၾကေလသလားမသိဘူးေပါ့။ ကြ်န္မလဲ လူထဲက လူတစ္ေယာက္မို႕ အမွားဆိုတာမကင္းခဲ႕ပါဘူး။ ေမာင့္ ဘက္မွာလဲ အမွားကင္းတယ္ရယ္လို႕ မရွိခဲ႕ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႕ ရင္ဆိုင္ပံုၿခင္း ေၿဖရွင္းပံုၿခင္းေတာ႕ သိပ္ကြာၿခားလြန္းေနခဲ႕ၿပန္တယ္။ ကြ်န္မက ၿပသနာတစ္ခုကို ေသြးေအးစြာႏွင့္ ေၿဖရွင္းတတ္ေပမယ္႕ ေမာင္ ကေတာ႕ ေဒါသသိပ္ၾကီးၿပီး ေသြးဆူလြန္းတယ္။ ကြ်န္မက အမွားဆိုတာကို ကိုယ္မွားေနရင္ ၀န္ခံရဲသလို ေနာက္တစ္ခါဆိုတာ လံုး၀မၿဖစ္ေအာင္ေနတယ္။ ေမာင္ကေတာ႕ အမွားကို ၀န္မခံပဲ ဟိုလူေၾကာင့္ သည္လူေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ခါဆုိ ဆင္ၿခင္ပါ့မယ္ ဒါေပမယ္႕ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿဖစ္ခဲ႕ ၿပန္တယ္။ အဲဒီလိုၿဖစ္ၿခင္းရဲ႕ အက်ဳိးရလဒ္ကၿဖင့္ ေမာင္မွားေနခဲ႕ရင္ အမွားကိုနားမလည္ေပးႏိုင္ေတာ႕ဘူး။ ေမာင့္စကားဆို မယံုၾကည္ေတာ႕ဘူးဆိုတဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာခဲ႕တယ္။ ဟိုးအရင္အစကၿဖင့္ ေမာင့္ကို မ်က္လံုးစံုမိတ္ၿပီး ယုံၾကည္မႈေတြ ပံုအပ္ခဲ႕တဲ႕ သူပါ။

          ဒါေပမယ္႕ ခြင့္လႊတ္ရၿပန္ အလိမ္ခံရၿပန္ မ်ားလာခဲ႕တဲ႕သူ ကြ်န္မက ခုဆိုရင္ ေမာင္ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ေမာင္ဘာပဲ ေၿပာေၿပာ သံသယမ်က္မွန္နဲ႕ တပ္ၿပီးၾကည့္တယ္။ ဒီေတာ႕ အၾကည့္ခံရတဲ႕ ေမာင္က ဒါဟာ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ ရဲ႕ သိကၡာကိုေစာ္ကားတာတဲ႕။ သူ႕ကိုႏွိမ္႕ခ်ၿပီးၾကည့္တယ္လို႕ဆိုၿပန္တယ္။ အဲဒီလို အၾကည့္မခံခ်င္ရင္ အစထဲက ကြ်န္မရဲ႕ ေကာင္းေနတဲ႕ မ်က္လံုးကို သံသယ မ်က္မွန္တပ္ၿပီးမၾကည့္ရေအာင္ ေမာင္ေနခဲ႕သင့္တယ္။ တစ္ၾကိမ္မွားၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဒီလိုအမွားမ်ဳိး ထပ္မလုပ္ဖို႕ လိုတယ္။ ေမာင့္ကိုေနရာတိုင္းမွာ လိုက္ထိန္းေနရေအာင္ ေမာင္က ကေလးသူငယ္ေလးတစ္ေယာက္လား။ ေယာက္က်ား ဆိုတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေခ်ာ႕ေမာ႕ ထိန္းေက်ာင္းမႈလိုတယ္ဆိုေပမယ္႕ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးၿဖတ္နိုင္တဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဆင္ၿခင္ညဏ္ေလးေတာ႕ ရွိသင့္တာေပါ့။ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို မထိန္းေက်ာင္းႏိုင္တဲ႕ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ဟာ  ကိုယ္ပိုင္မိသားစုတစ္ခုကို ဘယ္လုိထိန္းေၾကာင္းႏိုင္ပါ့မလဲ။

          ဒီလိုဆိုၿပန္ေတာ႕ ကြ်န္မက ၿဖစ္ေနတဲ႕ၿပသနာခပ္ေသးေသးကို စကားလံုးခပ္ၾကီးၾကီးေတြနဲ႕ တုန္႕ၿပန္သတဲ႕ ။လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေတြးရင္ သည္လူရဲ႕ ေနပံုထိုင္ပံု စဥ္းစားဆင္ၿခင္ပံုကိုၾကည့္ၿပီး သည္လူရဲ႕အနာဂတ္ကို ခန္႕မွန္း ၾကတာပဲ။ လူတိုင္းဒီလိုေတြးၾကတာပဲ။ ကြ်န္မက ေမာင့္ကို ခ်စ္ေနတဲ႕မိန္းမတစ္ေယာက္။ ေမာင္နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး မိသားစု ေလးတစ္ခု တည္ေဆာက္မယ္လို႕ စိတ္ကူးယဥ္ အိမ္မက္မက္ေနတဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ ဒီလိုမိန္းမမ်ဳိးက ေမာင့္ကို ခုလို ေကာက္ခ်က္ခ်မိ္တာ လြန္မယ္ေတာ႕ မထင္ပါဘူး။ ကိုယ္အားကိုးရမယ္႕ေယာက္က်ားဟာ ခုကထဲက ဒီလိုၿဖစ္ေနၿပီဆိုရင္ အနာဂတ္မွာ ကြ်န္မရဲ႕ မိသားစုအိမ္ေလးဟာ ဘယ္လိုမ်ားသာယာနိုင္မလဲ ဘယ္လိုမ်ားေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ မလဲ။ ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ အနစ္နာခံနိုင္ရမွာေပါ့လို႕ ေမာင္ကဆိုခ်င္ေသးသလား။ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာေလ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပန္းေနပါေစ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႕ေယာက္က်ားက  ကိုယ္႕အေပၚ သစၥာရွိတယ္ ၿမတ္ႏိုးေနတယ္ ၾကင္နာေနတယ္ဆိုရင္ေလ တုတ္နဲ႕ ရိုက္ထုတ္ရင္ေတာင္ အေ၀းသြားနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အနာသက္သာသြားရင္ အဲဒီေယာက္က်ားထံ ၿပန္ေကြ႕လာမွာပဲ။

          ေမာင္သိထားဖို႕က မိန္းမေတြဟာ အသဲႏွလံုးတစ္ခုတည္းနဲ႕ ခ်စ္လာၾကတာမဟုတ္ဘူး။ ဦးေဏွာက္နဲ႕ပါ ခ်စ္ၾကတာ။ ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ေနၿပီးသား မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ႕မွ အခ်စ္ကို ႏွလံုးသားတစ္ခုတည္းနဲ႕ မဆံုးၿဖတ္ၾကဘူး။ ခ်စ္ေနတုန္းခဏပဲ ဦးေဏွာက္ကိုေမ႕ခ်င္ေမ႕ေနမယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ႕ ဦးေဏွာက္နဲ႕ တန္းၿပန္ ညိွတတ္ၾကတယ္။ ေမာင္သာ ကြ်န္မကို တစ္ကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မရဲ႕ စိတ္ကိုနာက်င္ေစမယ္႕ အလုပ္မ်ဳိး လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္စံုတစ္ရာ အမွားကိုလုပ္မိေတာ႕မယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ေၾသာ္ ငါ့ခ်စ္သူေလးဆိုတဲ႕ အသိညဏ္မ်ဳိး ေမာင့္မွာ ရွိရမယ္။ ကြ်န္မကေငြမမက္ပါဘူးေမာင္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးၿဖစ္လာမယ္႕ သူ အိမ္ရဲ႕ တာ၀န္ကို ထမ္းမယ္႕သူက မိသားစုတစ္စုရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးကို ေၿဖရွင္းဖို႕ ေငြရွာတတ္ရမယ္။ ေငြရွိမွ ၿဖစ္မယ္ဆိုတာကို ေမာင္ နားလည္ထားရမယ္။ မခ်မ္းသာရင္ေနပါေစ.. ထမင္းတစ္နပ္ကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းစားလို႕ရတဲ႕ မိသားစုဘ၀ေလးကိုေတာ႕ ေမာင္ဖန္တီးေပးနိုင္ရမွာေပါ့။

          ခ်စ္စရာအခ်စ္ေတြၿပည့္ေနေပမယ္႕ စားစရာ၀မ္းေဟာင္းေလာင္းနဲ႕ ဘယ္မိန္းမမွ မေနႏိုင္ပါဘူးေမာင္။ တစ္ကယ္လို႕ေနႏိုင္ခဲ႕တယ္ဆိုရင္လည္း ခဏပါ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ႕ ဆာေလာင္လြန္းရင္ ခ်စ္ဖို႕ေမ႕သြားပါလိမ္႕မယ္ ။ ဘာၿဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ ကြ်န္မတို႕ကလူသားေတြမို႕လို႕ပါ။ လူသားတိုင္းမွာ ေဒါသ ေမာဟ မာန္ မာန ငါ ဆိုုတာ ရွိေနၾကတာပဲ။ ေမာင္သာ တစ္ကယ္ၿမတ္ႏိုးေနတယ္ဆိုရင္ ႏွိပ္စက္ေနဖို႕မလိုဘူး။ ကို္ယ္ခ်စ္လြန္းတဲ႕မိန္းမကို ဒုကၡေတာ ၾကီးၾကားထဲမွာထား ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကည့္ေနႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာၿပီ အဲဒါဟာ .. တစ္ကယ္ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးၿခင္းမရွ္ိိလို႕ပဲ။ ကြ်န္မတို႕မိန္းမသားေတြက ဒီလိုေတြးပါတယ္။ ဒါကို ေမာင္က ငါ့မွာေငြမရွိလို႕ မင္းလမ္းခြဲရက္တာလို႕ ဆုိလိုခ်င္ရင္ၿဖင့္ သေဘာပါေလ။ ကြ်န္မက ေငြမက္တာလို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ခ်င္ရင္ၿဖင့္ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး ေနမိမွာ အမွန္ပဲ။

         

          ဒီတစ္ခါ ေမာင္မ်ား ကြ်န္မအနားၿပန္ေရာက္လာတ႕ဲ အခါ ကြ်န္မတို႕ႏွစ္ဦးရဲ႕ လမ္းခြဲစကားကို ကြ်န္မကပဲ စၿပီး ဆိုပါရေစေတာ႕။ ခ်စ္သူလို႕နာမည္ခံသာရွိၿပီ ေမာင္စိတ္လိုမွ စာေလးတစ္ေစာင္ေရာက္လာတတ္တဲ႕ ေဟာဒီေၿမမွာ ကြ်န္မ ႏွလံုးသားေတြလဲ ကြ်မ္းလွပါၿပီ။ ေမာင့္သတင္းစကားေတြကို သူငယ္ခ်င္းေတြသယ္သယ္လာၾကတာလဲ ကြ်န္မရဲ႕ နားနွစ္ဖက္လွွ်ံက်ေနၿပီ။ ေၿခာက္ႏွစ္ၾကာ ခ်စ္ခဲ႕ၾကတဲ႕ အခ်စ္ဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ သစၥာမရွိေၾကးဆိုတဲ႕ ရလာဒ္က ကြ်န္မအတြက္အေကာင္းဆံုး အေတြ႕အၾကံဳပါပဲ။ ေမာင္သေဘာတူလို႕ ေဟာဒီအလုပ္ေနရာ ေမာင္နဲ႕ေ၀းရမွာ ကြ်န္မေနခဲ႕တာပါ။ ေမာင္လဲ ကြ်န္မကိုယံုလို႕ ကြ်န္မလဲေမာင့္ကိုယံုလို႕။ ေနာက္ဆံုးယံုၾကည္မႈေတြ အသတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ႏွစ္လက္ထပ္ၾကမယ္လို႕ ဆိုစကားသာလာခဲ႕ၿပီး လက္ထပ္ဖို႕ဘာမွ မၿပင္ဆင္ရေသးတဲ႕ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂတိစကားကို ကြ်န္မထပ္ၿပီး မယံုေတာ႕ပါဘူး။

          ဒါက ေနာက္ဆံုးေမာင္ေရးထားတဲ႕စာထဲမွာ ကြ်န္မဖတ္မိခဲ႕တာ။ စာေလးဖတ္ၿပီး ရယ္စရာၿပက္လံုး တစ္ခုရသလို ဟားတိုက္ရယ္ခဲ႕ေသးတယ္။ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ေတာင္ လက္ထပ္ဖို႕ စုထားေဆာင္းထားတဲ႕ ေငြရွိေနပါရဲ႕ နဲ႕ ေမာင္ ကၿဖင့္ အေၾကာင္းၿပခ်က္မ်ဳိးစံုၿပ ခုထိကို္ယ္႕လက္ထဲ ေငြမရွိေသးဘူးဆိုလာေလေတာ႕ လက္ထပ္ပြဲဆိုတာကို ဘယ္လိုမ်ား စီစဥ္ရသလဲဆိုတာ ေမာင္ မသိတာလား မသိခ်င္ေယာင္မ်ားေဆာင္ေနခဲ႕သလား။

သူမ်ားေတြမ်ား ကြ်န္မကိုေမးလာခဲ႕ရင္ေပါ့ .. ေမာင္.. ကြ်န္မကိုခ်စ္တဲ႕ ေမာင့္ရဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာေလ

          “ အခ်စ္ကို ဘယ္ပံုလို႕မ်ား သူမ်ားေတြကို ေၿပာၿပလိုက္ရမလဲ.. ေမာင္…။”

--

စာမေရးတာၾကာလို႕ ဘေလာ႕ေလးေၿခာက္ခန္းေနတာလဲ မၾကည့္ရက္ၿပန္ေလေတာ႕ အားတင္းၿပီးေရး တင္မိၿပန္တယ္။ ဒါေပသိ ၿပန္ဖတ္ေတာ႕လဲ ေက်နပ္ေလာက္တဲ႕အထိေတာ႕မဟုတ္ၿပန္ဘူး။ ၀ါသနအရ ခုလိုတုိတိုထြာထြာေရးတာေလး ကိုလဲ မစြန္႕လြတ္ႏိုင္ၿပန္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္ေနရင္း အခ်ဳိးမက်တာေလးမ်ားေတြ႕ခဲ႕ရင္ သည္းခံနားလည္ေပးပါလို႕ ေတာင္းပန္စကားဆိုရင္း ခ်စ္ေသာ ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး က်န္းမာလို႕ ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္။