ကြ်န္မ - မယ္ရုပ္ဆိုး

 

မ်က္ႏွာေလး ေဖြးၿဖဴၿပီး ေခ်ာမြတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေလးလုပ္ပါ။ ခႏၶာကိုယ္ သြယ္လ် လွပခ်င္တယ္ဆို ရင္ ေလ႕က်င့္ခန္းကို ဘယ္လိုေလးလုပ္ပါ။ ဘယ္ေလ႕က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ရင္ ဘယ္ေနရာက အဆီေတြကို ေၿခဖ်က္ႏိုင္ တယ္။ ခုတစ္ေလာ ဒီလိုစာေတြ ခပ္မ်ားမ်ားဖတ္မိေလေတာ႕ ကြ်န္မငယ္ငယ္က မယ္ရုပ္ဆိုးေလး အေၾကာင္း သတိတ ရၿဖစ္သြားမိတယ္။

          မယ္ရုပ္ဆိုးေလးဆိုတာ တစ္ၿခားသူမဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ပါပဲ။ ကြ်န္မငယ္ငယ္က အသားေလး ၿဖဴတာ ကလြဲရင္  မ်က္ႏွာေပါက္က်ပံု မ်က္လံုုး မ်က္ခံုး ႏွာေခါင္း ႏွုတ္ခမ္း  တစ္ေနရာမွ  လွတယ္လို႕ မဆိုသာပါဘူး။ ၾကည့္ေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ႕ အဆင့္မွာေတာင္မရွိသူပါ။ အေမတို႕ေၿပာၿပတာ ၾကားဖူးတာေတာ႕ ကြ်န္မငယ္ငယ္က တစ္ေခါင္းလံုးကို ဆံပင္ေကာက္ေပးဖူးတယ္တဲ႕။ အဘိုးက ေၿပာပါတယ္ အသားၿဖဴတဲ႕ တရုတ္ကပၸလီမေလး ခုမွေတြ႕ ဖူးပါသတဲ႕။  အေဒၚေတြ ဦးေလးေတြက ဆို ကြ်န္မနာမည္ကို ခ်စ္စႏိုး ရုပ္ဆိုးမလို႕ ေခၚၾကသည္ အထိပါပဲ။ 

          ဒီလိုနဲ႕ မယ္ရုပ္ဆုိးေလး အရြယ္ေရာက္လာေတာ႕ မလွရသည့္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအသားအရည္က မေကာင္းရွာ ဘူး။ အဆီအၿမဲတမ္းၿပန္တက္တဲ႕ မ်က္ႏွာ။ သနပ္ခါးလိမ္းထားခဏပဲ  အိမ္ထဲေနရင္ေတာင္ သနပ္ခါး၀ါေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ ကေန ရႊံေရာင္လို မည္းညစ္ညစ္ေၿပာင္းသြားသည္မွာ ခဏခဏ။ ဒီလိုၿဖစ္သည္မွာလည္း အၿပစ္လို႕မဆိုသာဘူး။ အေမတို႕ အ၀တ္ေလ်ွာ္သည့္ ေရႊ၀ါဆပ္ၿပာဆုိသည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာသစ္လာတာ မယ္ရုပ္ဆိုးေလး ငယ္ငယ္ကထဲက ။ အေမႊး ဆပ္ၿပာေတြဘာေတြ မသိ။ ေခ်းသန္႕စင္သြားၿပီးတာပဲ။ မယ္ရုပ္ဆိုးကလည္း အလွအပကို သိပ္ေမာမက္လြန္းသူ မဟုတ္ ေလေတာ႕ ဘာမွမသိ။ မ်က္နွာသစ္ ဆပ္ၿပာပါၿပီးတာပဲ။

          အဆီၿပန္တဲ႕ အသားအရည္ဆိုေတာ႕ကား ၀က္ၿခံေတြလဲ ေပါက္သေပ့ါ။ တစ္ခါတစ္ခါဆို ႏွာေခါင္းထိပ္မွာ ေတာင္ ေပါက္လိုက္ေသး။ နာကလဲနာ အသားကလဲၿဖဴ ဆိုၿပန္ေတာ႕ ၀က္ၿခံေပါက္သည့္ေနရာဆို နီရဲ။ ႏွာေခါင္းထိပ္က ၀က္ၿခံကလည္း ေပ်ာက္လိုက္ ေပါက္လိုက္ ဆိုေတာ႕ ႏွာေခါင္းကလည္း ၾကီးလာလိုက္ ေသးသြားလုိက္။ အေညွာ္ေလး မ်ား မိလိုက္လို႕ကေတာ႕ၿဖင့္ မယ္ရုပ္ဆိုးေလး မ်က္ႏွာမွာ ဘုၾကီးေတြ ေရာင္ကိုင္းၿပီး ထြက္လာေတာ႕တာပဲ။ မ်က္နွာ တစ္ၿပင္လံုး အနီစက္စက္ေတြ မနည္း။ မယ္ရုပ္ဆိုးကလည္း ဒါေတြကို ၁၀ တန္းေၿဖၿပီးသည္အထိ မမႈပါဘူး။ မွန္ေတာင္ မနက္မိုးလင္း သနပ္ခါးရည္က်ဲလိမ္းတဲ႕ တစ္ၾကိမ္ပဲ ၾကည့္တာ။ ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ ခံယူၿပီးသား ရုပ္ဆိုးတယ္လို႕ ဒီေတာ႕ ထူးၿပီး လွေနေအာင္ မၿပင္။ ၿပင္လိုက္ရင္ မ်က္ႏွာက ထူလပ်စ္ၾကီးၿဖစ္ၿပီး ရွိရင္းစြဲ ထက္ ပိုမ်ားရုပ္ဆိုးသြားသလိုပဲ။ 

          အဲ မယ္ရုပ္ဆိုးေလး လွခ်င္လာမိတာက တကၠသိုလ္ပထမႏွစ္စတက္ေတာ႕ သူမ်ားသားသမီးေတြမ်ား လွလိုက္ တာ။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း  ညြတ္ခ်င္မိသူရွိလာၿပီ ဆိုေတာ႕ မယ္ရုပ္ဆုိးေလး လွခ်င္လာၿပီ။ အရင္က ဆံပင္ကို ကုတ္၀ဲေတာင္ မထားပဲ ေယာက္က်ားေလးစတုိင္ ခပ္တိုတို ကပ္ကပ္ ညွပ္လာတဲ႕ ကြ်န္မက ဆံပင္ကို ေက်ာလယ္ေလာက္ အရွည္ထားလာၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက မင္းသမီးထက္ထက္မိုးဦး ေခာတ္စားတဲ႕ အခ်ိန္ေပါ့။ ေၾကာ္ၿငာထဲမွာ ထက္ထက္မိုးဦးမ်ား ဆံပင္ေလးခါ၀ဲၿပီး သီးခ်င္းဆို ထမိန္စကတ္ေလးနဲ႕ ၾကြၾကြရြရြ လမ္းေလွ်ာက္တဲ႕ အခါ မယ္ရုပ္ဆိုးေလးခင္ဗ်ာ သေရတစ္မ်ားမ်ားေပါ့။ ထက္ထက္မိုးဦးမ်က္ႏွာေလးကလည္း အၿပစ္အနာအဆာကင္းလို႕ ၿဖဴစင္၀င္းမြတ္လို႕။

          ကိုယ္႕မ်က္ႏွာ ကိုယ္ၿပန္စမ္းမိေတာ႕ အားငယ္ရၿပန္ေရာ။ မ်က္ႏွာက ဘုေတြ ေပ်ာက္တဲ႕နည္း ကို မယ္ရုပ္ဆိုး ေလး စူးစမ္းေလ႕လာပါေတာ႕တယ္။ ပထမ ေတာင္ၾကီးေမာက္မယ္ ဆိုလို႕  ေတာင္ၾကီးေမာက္မယ္နဲ႕ စမိပါေရာ။ အမယ္ေလး စပ္လိုက္တာ။ လိမ္းသာလိမ္းတယ္ အစေတာ႕ ဟုတ္သလိုလို ေနာက္ေတာ႕လဲ ဒံုရင္းက ဒံုရင္းပဲ။ ဒါနဲ႕ သံပုရာသီးနဲ႕ ပြတ္ေပ်ာက္တယ္ ဆိုၿပန္ေရာ။ မယ္ရုပ္ဆိုးလဲ စပ္ေပမယ္႕ လွခ်င္ေပသကိုး ေအာင့္ခံေပါ့။ တစ္ကယ္က သံပုရာရည္ေလးကို နားၾကပ္တဲ႕ ဂြမ္းလိပ္လိုဟာေလးနဲ႕ လူး မ်က္ႏွာကိုတို႕ေပးရမွာ။ မယ္ရုပ္ဆိုးက ဗဟုသုတနည္း သူပီပီ  မသိေလ။ သံပုရာ ၿခမ္းေပ်ာ႕ေအာင္လုပ္ၿပီး မ်က္ႏွာပြတ္ေတာ႕တာ။ ေတြးၾကည့္ေတာ္သာမူၾကပါေလ။ စပ္ကလည္းစပ္။ ၀က္ၿခံဘု ထိပ္ကေလးေတြ ေပါက္ၿပီး ဘုကေန အနာလိုၿဖစ္။ 

          ညဘက္ပြတ္ၿပီးအိပ္ မနက္မ်က္ႏွာတစ္ၿပင္လံုး နီရဲတြတ္ ေရာင္ကိုင္း။ အဲဒီအခ်ိန္မွ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို မလွလိုက္ တာလို႕ စၿပီး အားငယ္မိပါေတာ႕တယ္။ ၾကာေတာ႕ မ်က္ႏွာစပ္တာအၿပင္ အေရၿပားေတြပါစားကုန္မယ္ဆုိၿပီး အေမက သံပုရာသီးနဲ႕ အပြတ္မခံေတာ႕ပါဘူး။ ၀က္ၿခံေပါက္တယ္ဆိုတာ မ်က္ႏွာၿပင္က ေခြ်းေပါက္ေတြပိတ္တာမို႕ ၀က္ၿခံ ထြက္တယ္လို႕ မယ္ရုပ္ဆိုးသိလာပါၿပီ။ ဒီေတာ႕ သနပ္ခါးထူလပ်စ္ၾကီးေတြ လိမ္းခ်င္းကိုေလ်ွာ့ပါေတာ႕တယ္။ အၾကံကုန္သြားၿပီမို႕ မယ္ရုပ္ဆိုးလဲ သံပုရာသီးပြတ္ၿပီးေနာက္ မ်က္ႏွာေခ်ာမြတ္ေရး လုပ္ငန္းၾကီးကို ရပ္ဆိုင္းထားလိုက္ ပါေတာ႕တယ္။

           အဲ တစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ႕ သိသိသာသာပဲ ၀က္ၿခံထြက္တာနည္းသြားၿပီး ေပါက္ၿပဲေနတဲ႕ ၀က္ၿခံေလးေတြက ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ မယ္ရုပ္ဆိုးေလး တစ္ခု ကံေကာင္းတာက မ်က္ႏွာက အသားတက္တာ ၿမန္တာပါ။ ငယ္ငယ္က  ၀က္ၿခံထြက္လို႕ မ်က္ႏွာမွာ အမဲစက္ေတြသာ က်န္ခဲ႕မယ္ဆိုရင္ ခုခ်ိန္ မယ္ရုပ္ဆိုးရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ခ်ဳိင့္ခ်ဳိင့္ခြက္ခြက္ေတြနဲ႕ အမဲစက္ေတြနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ရဆိုးေနမွာပါ။ သေဘာက်သြားတယ္ အေမ႕ ကို ၿပန္ခြင့္ေတာင္းၾကည့္တယ္ သံပုရာသီး လုပ္ငန္းေလး ၿပန္စပါရေစေပါ့။ အေမက လက္မခံပါဘူး။ သံပုရာသီးကို တစ္ပတ္ တစ္ၾကိမ္ပြတ္ၿပီး အေမႊးဆပ္ၿပာေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္တာကို ရပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေရေႏြး ခပ္ေႏြးေႏြးနဲ႕ ႏူးညံ့တဲ႕ ဂြမ္းေလး ေတြနဲ႕သာ မ်က္ႏွာသစ္ၿဖစ္ပါေတာ႕တယ္။ 

          အလုပ္ရႈပ္ေပမယ္႕ အေတာ္ထိေရာက္တယ္လို႕ ဆုိရပါ့မယ္။ ၀က္ၿခံဘုၾကီးေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ဘုေသးေသး ကေလးေတြ သာ က်န္ပါေတာ႕တယ္။ ၿဖဴစင္၀င္းမြတ္တဲ႕ မ်က္ႏွာအသားအရည္ကေတာ႕ အိမ္မက္ မက္ေနစဲပါ။ တစ္စခန္းထလာတာက ေခြ်းေပါက္ေတြ က်ယ္လာတာပါ။ ဒီလိုဆိုၿပန္ေတာ႕ တစ္ခါတစ္ေလ လွခ်င္လို႕ မိတ္ကပ္ေလး မ်ား မ်က္ႏွာေပၚတင္မိရင္ မ်က္ႏွာက အထြတ္အထြတ္ၾကီးေတြနဲ႕ အဆီေတြ တစ္၀င္း၀င္း ဖုန္ကေလးမ်ား ထလိုက္လို႕ ကၿဖင့္. ရွိရင္းစြဲ အသက္ထက္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ပိုၾကီးတဲ႕ မိန္းမၾကီးၿဖစ္ၿဖစ္သြားေတာ႕တာပဲ။ 

          ဒီေတာ႕ အၿပင္တစ္ခါ သြားကာနီး မွန္ထဲကိုယ္႕မ်က္ႏွာ ကိုယ္ၿပန္ၾကည့္ စိတ္တိုင္းမက်လိုက္တာေလ။ တစ္ခါတစ္ခါ မ်က္ရည္ေတြက် ငိုမိသည္အထိ။ ေနာက္ေတာ႕ မ်က္နွာကို ဘာမွ မလူးမခ်ယ္ပဲ ဒီတိုင္း အၿပင္သြားပါ ေတာ႕တယ္။ အဆီၿပန္လာတစ္ရႈးနဲ႕ပြတ္။ မလွေပမယ္႕ ေနာက္ထပ္ ၀က္ၿခံအဖုအသစ္ေတြ မထြက္ေတာ႕ဘူးေပါ့။ အဲ မိတ္ကပ္မ်ားလိမ္းလိုက္လို႕ ကေတာ႕ အၿပင္စထြက္ထြက္ၿခင္းခဏတာမွ်သာ ၾကည့္ေကာင္းသလိုလို ၿပီးွလွ်င္ အဆီေတြၿပန္ ညက် မ်က္ႏွာသစ္လိုက္တဲ႕အခါ ၀က္ၿခံဘုအသစ္ေလးေတြက ထြက္လာဖို႕ တာစူေနၾကၿပီ။ ေနာက္ေန႕ဆို မ်က္ႏွာက ၀က္ၿခံဘုအသစ္ေလးေတြနဲ႕ နီရဲ႕လို႕။ စိတ္ညစ္ရၿပန္ေရာ။ 

          တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ ေက်ာင္းေတြစတက္ကာနီးမွာ မယ္ရုပ္ဆိုးေလး မ်က္ႏွာက ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေၿပ ေနၿပီလို႕ ဆိုရမယ္။ အိမ္ထဲက အိမ္ၿပင္မထြက္။ မိတ္ကပ္လဲ မလိမ္း ။ သနပ္ခါးဆို ေရက်ဲေလးသာ။ ေရေႏြးေလး ႏွင့္ မွန္မွန္ေဆးဆိုေတာ႕ မ်က္ႏွာမွာ ဘုေတြ ေပ်ာက္သေလာက္နီးနီး။ ၀က္ၿခံေလး တစ္လံုးေလာက္ကေတာ႕ မယ္ရုပ္ဆိုး အတြက္ ဘာအေရးတုန္း။ အဲ မနက္ဆို ေက်ာင္းသြားရေတာ႕မယ္ ။  လွလွပပေလး၀တ္ၿပီး ခါးလယ္ေလာက္ ဆံပင္ရွည္ ေလးနဲ႕ ပါတိတ္အင္က်ီန႕ဲ အမည္းေရာင္ လြယ္အိတ္ကေလးနဲ႕ စိတ္ကူးနဲ႕ရူးေပါ့။

          တစ္စခန္းထလာသူက အေမပါ။ မယ္ရုပ္ဆိုးေလးပါးက ၀က္ၿခံေလးတစ္လံုး ႏွစ္လံုးကို ေဆးလိမ္းပါတဲ႕။ ၾကည့္လိုက္ေတာ႕ ေဆးက အဆီေတြနဲ႕။ မယ္ရုပ္ဆိုးကလည္း complain တက္ပါတယ္။ သမီးမ်က္ႏွာက အဆီပါတဲ႕ ေဆးနဲ႕ဆို မတည့္ဘူးေပါ့။ ဒီေတာ႕ ကိုယ္႕သားသမီးလွေစခ်င္တဲ႕ အေမက ပြစိပြစိ ဆူပါေတာ႕တယ္။ မယ္ရုပ္ဆိုးလဲ စိတ္ဆိုးၿပီး အေမရဲ႕ ေဆးဗူးကို တစ္ကေလာၿပီး မ်က္ႏွာကုိလူးခ် လိုက္ပါေတာ႕တယ္။ တစ္ကယ္က ၀က္ၿခံဘုေလးေပၚ တစ္တို႕ေလာက္ဆိုရပါၿပီ။ 

          အဲမနက္မိုးလင္း မ်က္ႏွာကို မွန္ထဲၾကည့္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ မယ္ရုပ္ဆိုး အသံၿပဲ ၾကီးနဲ႕ ေအာ္ငိုပါေတာ႕ တယ္။ အေမေၾကာင့္ သမီးရုပ္ဆိုးပါၿပီဆိုၿပီးေတာ႕။ မငိုေနမလား ညက တစ္ကေလာ ဆြဲထားတဲ႕ ေနရာေတြမွာ မီးေလာင္ဘု ေတြလို အရည္ၾကီးဘုေတြ ပါးနွစ္ဖက္မွာ အၿပည့္။ အေမကလည္း စိတ္မေကာင္း အေဖကလည္း ဆူေပါ့။ ကေလး မလူးခ်င္တာကို အတင္းလူးခိုင္းတယ္ဆုိၿပီး။ ဒါနဲ႕ပဲ မယ္ရုပ္ဆိုး ေဆးခန္းေၿပးရပါေတာ႔တယ္။ ေဆးခန္းက ဆရာ၀န္ ေပးလိုက္တဲ႕ေဆးက လည္း စြမ္းပါတယ္။ အဆီပါတဲ႕ဟာေတြမလူးနဲ႕တဲ႕။ သက္သာေပမယ္႕ မေပ်ာက္ကင္းပါဘူး ။

          အဲဒီ အဖုေလးေတြ ေပ်ာက္ဖို႕ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ႕ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္တစ္ေလွ်ာက္လံုး ပါးကြက္ ထူထူ ၾကီးေတြ လိမ္းၿပီး ေက်ာင္းတက္ရပါေတာ႕တယ္။ ပိုဆိုးတာက အနာေတြလိုၿဖစ္ၿပီး အရည္တစ္ရႊဲရႊဲပါ ၿဖစ္လာတာ ပါ။ မ်က္နွာမွာလဲ ခ်ဳိင့္ရာေတာင္ က်န္ခဲ႕ပါေတာ႕တယ္။ ေနာက္ဆံုး ဘာနဲ႕မွ ေပ်ာက္သြားသလဲ ဆိုေတာ႕ အင္ပတ္စလင္ ေတာင့္ကို အမႈန္႕ေလးေတြထုတ္ၿပီး အနာေတြေပၚ သိပ္လိုက္တဲ႕ အခ်ိန္ၾကမွပဲ ေပ်ာက္သြားပါေတာ႕တယ္။ ဒါေပသိ ရွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူခဲ႕ရပါတယ္။ 

          ၿဖဴ စင္၀င္းမြတ္တဲ႕ မ်က္ႏွာကေတာ႕ အဲဒီအခ်ိန္ထိ မရခဲ႔ပါဘူး။  ၀က္ၿခံေပါက္လိုက္ နီရဲေနလိုက္ မည္းညစ္ညစ္ ၿဖစ္ေနလိုက္နဲ႕ပဲ မမ အရြယ္ကေန ေဒၚေဒၚအရြယ္ ေရာက္လာပါေတာ႕တယ္။ ဘ၀ကိုလဲ ေတာ္ေတာ္ၿဖတ္သန္းၿပီးခဲ႕ၿပီ ဆိုေတာ႕ အလွအပဆိုတာ ကုိယ္႕ဘ၀က ေပးသေလာက္ ရုပ္သာရတယ္လို႕ မယ္ရုပ္ဆိုးေလး နားလည္ခဲ႕ၿပီ။ မ်က္ႏွာကို သန္႕ရွင္းေအာင္ထားတယ္ အဆီပါတာေတြ တတ္နိုင္သမွ် ေရွာင္တယ္။ ကိုယ္နဲ႕တည့္မယ္လို႕ ထင္တဲ႕ မ်က္နွာသစ္ဆပ္ၿပာကို ေရြးသံုးတယ္။ 

          အရင္လို မလွလို႕ အားငယ္ခဲ႕တာထက္ လတ္တစ္ေလာရေနတဲ႕ ဒီရုပ္ေလးကိုပဲ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ္႕ တတ္လာၿပီ။  စိတ္အလိုမက်မႈေတြမရွိေတာ႕ဘူး။ အ၀တ္အစား၀တ္ၿပီး ငါလွပမလားလို႕ မလံုမလည္ ၿဖစ္တာမ်ဳိးမရွိေတာ႕ဘူး။ အလိုမက်တဲ႕ မ်က္ေမွာင္ၾကီးကုတ္ေနတတ္တဲ႕ အက်င့္ ေပ်ာက္သြားတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းၾကီး တင္းတင္းေစ႕ၿပီး စူပုပ္ပုပ္ လုပ္တတ္တဲ႕ မ်က္ႏွာၾကီး ေပ်ာက္သြားတယ္။ အဲဒီအစား ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ ယံုၾကည္မႈအၿပည့္ႏွင့္ အၿမဲ ၿပံဳးရႊင္ေနတဲ႕ မ်က္ႏွာထားေလး တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္လာခဲ႕တယ္။

          မွန္ထဲမွာ ကိုယ္႕မ်က္ႏွာကိုယ္ ၿပန္ၾကည့္ရင္ အလိုမက်တဲ႕ ေနရာဆိုတာကို မရွိေတာ႕ဘူး။ သူမ်ား၀တ္လို႕ လွေပမယ္႕ ကိုယ္႕ခႏၶာကိုယ္နဲ႕ မလိုက္ရင္ ၀တ္ဖို႕ စိတ္ကူး မရွိေတာ႕ဘူး ။ လွတယ္ဆိုတဲ႕ အင္က်ၤ ီထက္ အေနအထိုင္ လြတ္လပ္ၿပီး သက္ေတာင့္ သက္တာ ၿဖစ္မယ္႕ အင္က်ၤ ီမ်ဳိးကိုပဲ ေရြးတတ္လာတယ္။ သူ႕ေနရာႏွင့္သူ ၀တ္တတ္ စား တတ္ ေနထိုင္တတ္လာတယ္။ မလွဘူးဆိုရင္ေတာင္ ၾကည့္ေကာင္းေစမယ္ ဆိုတဲ႕ ၿပင္ဆင္မႈမ်ဳးိကို ေရြးၿခယ္တတ္လာတယ္။ 

          လွပတယ္ဆိုတာထက္ သန္႕ရွင္း ေအးခ်မ္းတယ္ ဆိုတဲ႕ ၀တ္စား ဆင္ယင္မႈမ်ဳိးကို ပိုႏွစ္သက္လာတယ္။ ခုလည္း မယ္ရုပ္ဆိုးေလး က ရုပ္ဆိုးေနစဲပါ။ ဒါေပမယ္႕ မယ္ရုပ္ဆိုးေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အၿမဲ ရႊင္ၾကည္တဲ႕ အၿပံဳးခ်ဳိခ်ဳိ တစ္ခု ေတာ႕ အစဥ္အၿမဲ တပ္ဆင္ထားနိုင္ခဲ႕ပါၿပီ။ 

---

ခုတစ္ေလာ ေရးလက္စ ပုိ႔(စ္) ေလးတစ္ပုဒ္ကို ေရးၿပီး လက္စမသတ္နိုင္တဲ႕အခါ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခုလို ပို႕(စ္) ေလးတစ္ပုဒ္ေရးၿပီး မုဒ္ၿပန္သြင္းရၿပန္တယ္။ 

ခ်စ္ေသာ ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး က်န္းမာလို႕ ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္။ 

သရုပ္ေဖာ္ပံုေလးကေတာ႕ ထံုးစံအတိုင္း google ကေန ရွာေဖြထားတာပါလို႕ ။